Zew Księżyca.pdf

PATRICIA

BRIGGS

ZEW

KSIĘŻYCA

Rozdział 1

Z początku nie zdawałam sobie

sprawy, że jest „wilkołakiem.

Mój nos nie funkcjonuje najlepiej w

smrodzie smaru do osi i

spalin ropy - no i nie jest tei tak, ie

dookoła biega wiele

zbłąkanych wilkołaków. Więc gdy ktoś

grzecznie chrząknął

w pobliżu moich stóp, pomyślałam, że

to klient.

Majstrowałam pod komorą silnika jetty,

montując

przekładnię do jej nowego domu.

Jedną z wad samotnego

prowadzenia warsztatu było to, że

musiałam przerywać

robotę za każdym razem, gdy

zadzwonił telefon lub gdy przyszedł

jakiś klient. Robiłam się

wtedy zrzędliwa, a to nie pomagało w

interesach. Mój

wierny pomocnik w biurze i przy

narzędziach wyjechał na

studia i jeszcze nikim go nie

zastąpiłam - trudno znaleźć

kogoś, kto chciałby wykonywać robotę,

której nawet ja się

brzydzę.

- Za sekundkę się panem zajmę -

powiedziałam, próbując nie

zabrzmieć zgryźliwie. Robię, co w

mojej

mocy, by nie odstraszać klientów, jeśli

tylko coś mogę na to

poradzić.

Niech szlag trafi dźwignię przekładni.

Jedyny sposób na

umieszczenie jej w starej jetcie polega

na wykorzystaniu siły

mięśni. Czasami fakt, że jestem

kobietą, przydaje się w moim

fachu - w niektóre miejsca męskie

dłonie po prostu się nie

mieszczą. Jednakże nawet

podnoszenie ciężarów i ćwiczenia

karate nie zdołają uczynić mnie tak

silną, jak silny może być

mężczyzna. Zazwyczaj lewarek

stanowi kompensatę, lecz

czasami nic nie zastąpi tężyzny

fizycznej, a ja mam jej

zaledwie tyle, by móc wykonywać tę

robotę.

Stękając z wysiłku, za pomocą jednej

ręki i kolana umieściłam

przekładnię we właściwym miejscu.

Drugą ręką wsunęłam

sworzeń i zaczęłam go przykręcać.

Jeszcze nie skończyłam,

ale przekładnia pozostanie na miejscu,

podczas gdy ja będę się

zajmować klientem.

Wzięłam głęboki oddech i

rozciągnęłam usta w najszerszym

uśmiechu, na jaki było mnie stać, po

czym wytoczyłam się

spod samochodu. Wytarłam ręce w

szmatę.

- W czym mogę pomóc? - zapytałam,

zanim zdążyłam się

przyjrzeć nieznajomemu. I zanim do

mnie dotarło, że nie był

klientem, chociaż bez wątpienia

potrzebował pomocy.

Jego wytarte na kolanach dżinsy były

poplamione zaschniętą

krwią oraz ziemią. Na brudną koszulkę

miał narzuconą

przyciasną flanelową koszulę -

nieodpowiednie ubranie jak

na listopadowe popołudnie na

wschodzie stanu Waszyngton.

Wyglądał mizernie, jak gdyby ostatni

raz posilał się doić

dawno temu. Chociaż mój nos nadal

tkwił w przenikających

warsztat oparach benzyny, ropy i

substancji zapobiegającej

zamarzaniu, wyczułam, że minął

równie długi czas, odkąd

chłopak widział prysznic Spod warstwy

brudu i potu

przebijał zapach pierwotnego strachu,

wymieszany z

charakterystyczną wonią wilkołaka.

- Zastanawiałem się, czy nie miałaby

pani dla mnie jakiegoś

zajęcia - powiedział z wahaniem. -Nie

chodzi o prawdziwą

pracę, proszę pani. Tylko taką na kilka

godzin.

Wyczułam jego niepokój. Zaraz potem

zalała go

fala adrenaliny, kiedy zaprzeczyłam

ruchem głowy. Zaczął

mówić tak szybko, że kolejne słowa

zdawały się na siebie

zachodzić.

- Praca też byłaby okej, ale nie mam

NIP-u, więc musiałaby

być na czarno za gotówkę.

Większość ludzi, którzy szukają pracy

za gotówkę, to

nielegalni imigranci próbujący

przetrwać od pory zbioru do

zasiewu. Ten chłopak, oprócz faktu, że

był wilkołakiem, był

białym Amerykaninem o kasztanowych

włosach i brązowych

oczach. Sądząc po wzroście, mógł

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: