Lopatka_Skladana_SAPERKA.pdf

MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ

SZEFOSTWO WOJSK INŻYNIERYJNYCH

Inż. 280/70

ŁOPATKA SKŁADANA

OPIS I UŻYTKOWANIE

WARSZAWA

1971

TREŚĆ

Str.

Z astoso

anie

O pis techniczny

U żytko w anie

Przecho w y w anie i prze w ożenie

Z a m onto w anie łącznika

C zęści za m ienne

ZASTOSOWANIE

Łopatka składana piechoty w pokrowcu stanowi wyposażenie indywidualne żołnierzy. Jest ona

przeznaczona do prac ziemnych, może również służyć jako 50 cm miara, zgodnie z cechą znajdującą

się na zewnątrz w pobliżu gałki.

OPIS TECHNICZNY

Łopatka składana jest produkowana w dwu wariantach. W skład kompletu wchodzi:

wariant I

¾ łopatka składana (rys. 1);

¾ pokrowiec brezentowy (odmiana A rys. 4);

wariant II

¾ łopatka składana (rys. 2);

¾ pokrowiec brezentowy (odmiana B rys. 4);

¾ kilof (5, rys. 2).

Ciężar łopatki:

¾ bez pokrowca i kilofa

około 1 kG;

¾ z pokrowcem i kilofem

około 1,3 kG.

Kilof (5, rys. 2) i gałka wkręcana (6) mają zastosowanie tylko w wariancie II. Sposoby użycia

łopatki oraz wymiary są przedstawione na rys. 3.

Rys. 1. Łopatka składana (bez kilofa):

1 - brzeszczot; 2 - nakrętka dociskowa; 3 - rurka I trzonka; 4 - rurka II trzonka; 5 - zaczep;

6 - linka stalowa; 7 - gałka stała.

Rys. 2. Łopatka z kilofem:

1 - brzeszczot; 2 - nakrętka dociskowa; 3 - rurka I trzonka; 4 - rurka II trzonka; 5 - kilof; 6 - gałka

wkręcana; 7 - przestrzeń na wkład; a—a - powierzchnia dokręcenia do oporu nakrętki dociskowej; b—

b - miejsce skręcenia rurek trzonka do oporu.

Rys. 3. Sposoby użycia łopatki:

1, 2 - łopatka w stanie złożonym do przenoszenia w pokrowcu; 3 - łopatka w stanie rozłożonym do

przenoszenia w pokrowcu lub do pracy; 4 - położenie łopatki do pracy „motyką"; 5 - położenie łopatki

do pracy kilofem i „motyką"; 6 - położenie łopatki do pracy kilofem

UŻYTKOWANIE

Łopatką składaną można wykonywać następujące prace:

¾ rozdrabniać i przemieszczać grunt, darninę śnieg itp.;

¾ przemieszczać gruz, pokruszone kamienie, zmarznięty grunt, lód itp.;

¾ przecinać drobne korzenie krzewów i drzew.

Nie wolno natomiast:

¾ rozdrabniać zmarzniętego gruntu;

¾ rozdrabniać kamieni, cegieł, betonu itp.;

¾ przecinać drewna, grubych korzeni lub gałęzi bokiem brzeszczotu;

¾ uderzać w inne twarde przedmioty.

Grunt zmarznięty oraz bardzo zwarty można rozdrabniać tylko kilofem. Przed przystąpieniem do pracy

łopatką należy:

¾ usztywnić brzeszczot lub kilof przez dokręcenie nakrętki dociskowej do oporu w miejscu ozna-

czenia a—a na rys. 2;

¾ połączyć mocno trzonek przez skręcenie rurki I z rurką II do oporu w miejscu oznaczenia b—b

rys. 2.

Do połączenia rurek I i II służy specjalny gwint lewo-skrętny, zgodnie z cechami znajdującymi się na

powierzchni zewnętrznej rurek I i II w pobliżu oznaczenia b—b.

Części (zespoły) łączone powinny być skręcone do oporu. Wówczas funkcjonują one właściwie

i nie ulegają przedwczesnemu zużyciu.

Łopatka może być używana również wtedy, gdy linka stalowa (6, rys. 1) zostanie zerwana z

przyczyn naturalnych. Należy z nią wówczas postąpić tak, jak podano w pkt. 5 niniejszej instrukcji.

Nieobcięcie końców zerwanej linki sprawia, że jej druty dostają się między zwoje gwintu podczas

skręcania na odcinku g (rys. 5), niszczą połączenie oraz uniemożliwiają poprawne skręcenie trzonka.

Po zakończeniu pracy należy powierzchnię zewnętrzną łopatki oraz gwinty oczyścić z obcych ciał

(piasku itp.).

PRZECHOWYWANIE I PRZEWOŻENIE

Łopatkę składaną można przechowywać w stojaku w pokrowcu (rys. 4) lub bez.

Przed przechowywaniem (składowaniem) łopatki powinny być oczyszczone i zakonserwowane

(zwłaszcza miejsca nie pokryte farbą), zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami.

Łopatki można przewozić dowolnymi środkami transportu, lecz w opakowaniu (najlepiej w

skrzyniach drewnianych) całkowicie zabezpieczającym przed wpływami atmosferycznymi i ewentual-

nymi uszkodzeniami drewnianych) całkowicie zabezpieczającym przed wpływami atmosferycznymi i

ewentualnymi uszkodzeniami.

Rys. 4. Pokrowiec brezentowy:

odmiana A - pokrowiec bez gniazda na kilof;

odmiana B - pokrowiec z gniazdem na kilof;

1 - gniazdo na kilof.

ZAMONTOWANIE ŁĄCZNIKA

Zamontowanie łącznika ma na celu zastąpienie zerwanej linki lub jej wymianę na łącznik.

Rys. 5. Łącznik w położeniu zastępującym zerwaną linkę stalową:

a - położenie łącznika; b - łącznik;

1 - rurka I trzonka; 2 - zaczep; 3 - sworzeń; 4 - zatrzask; 5 - sprężyna.

Przygotowanie trzonka:

¾ odciąć końce linki zerwanej, które wystają na zewnątrz rurek I i II trzonka (3 i 4, rys. 1): część

linki wystającej z rurki II pociągnąć do oporu i obciąć tuż przy otworze w rurce II; podobnie

postąpić z linką nie zerwaną;

¾ w rurce II należy otwór Ø 8—10 powiększyć do wymiaru Ø 11 (rys. 5);

¾ w rurce I należy zaczep (5, rys. 1) odwrócić o 180° i zgnieść do położenia (2, rys. 5) za pomocą

wkrętaka o długości około 200 mm.

Zamontowanie łącznika (rys. 5):

¾ rurki I i II oraz łącznik (b) położyć obok siebie;

¾ sprężynę łącznika (5) ująć w szczypce w miejscu c—c i włożyć stroną jednego „wąsa" w otwór

Ø 11:

¾ zatrzask łącznika (4) nałożyć stroną rozdzielną na sworzeń (3, rys. 5).

Łącznik wyprodukowano w 1958 r. Jest on w punktach zaopatrzenia lub u użytkowników, któ-

rzy zamontowują go we własnym zakresie.

CZĘŚCI ZAMIENNE

Nr rys. wg

dok. techn.

Liczba szt.

w kpi.

Nazwa części

Ł.01.04.00

Ł.01.05.00

Ł.01.03.04a

Ł.02.00.00

Ł.03.00.00

Łącznik

Kilof

Gałka wkręcana

Pokrowiec brezentowy odmiana A

Pokrowiec brezentowy odmiana B

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: