Metody doświadczalne wyznaczania masowych momentów bezwładności.docx

(267 KB) Pobierz
1

Laboratorium  Kinematyki i Dynamiki
Wydział Inżynierii Mechanicznej

Uniwersytet Technologiczno Przyrodniczy
Bydgoszcz

 

C:\Users\radek\Desktop\logoUTP-3.png

 

Ćwiczenie 5

Metody doświadczalne wyznaczania masowych momentów bezwładności

 

·       5.2.1. Metoda ruchu obrotowego

·       5.2.2. Metoda wahadła fizycznego

 

 


kolo.JPG

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zespół 2

 

Radosław Chyliński

Remigiusz Rybicki

Tomasz Wesołowski

Piotr Wiśniewski

1.    
Cel ćwiczenia.

Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z metodami praktycznymi wyznaczania masowych momentów bezwładności metodą wahadła fizycznego i określaniem ruchu obrotowego dla brył, u których wyznaczanie analityczne byłoby zbyt skomplikowane, np. koło zębate itp.

 

2.     Opis metody ruchu obrotowego

Jedna z metod wyznaczania momentów polega na wykorzystaniu ruchu obrotowego. Zastosujemy dla bryły obrotowej (rys.1), której moment bezwładności I0 jest nieznany, odpowiednie równanie ruchu

 

ԐI0 = i=1nM0i

 

ruch obrotowy.jpg

Rys. 1. Schemat ruchu obrotowego bryły

 

Przecinając myślowo nieważką i nierozciągliwą nić, na której zawieszono ciężar G, dostaniemy dwa ciała poruszające się ruchami elementarnymi. Badane ciało porusza się ruchem obrotowym – opisanym równaniem:

 

Ԑ ∙I0 = S∙ r-Mt

Gdzie:

Ԑ - przyspieszenie kątowe ruchu obrotowego

S – napięcie w linie

Mt – moment tarcia
 

Ciężarek porusza się ruchem postępowym:


p Gg = G – S

Gdzie:

              p  -  przyspieszenie ciężarka

 

Jeśli uwzględnimy, że

p = Ԑ r

 

oraz założymy, że ruch ciężarka jest jednostajny, to

 

h = pt22

 

a po podstawieniu poprzednich wzorów ostatecznie otrzymamy

 

I0 = 12h G1- G2- 1g (G1t12- G2t22)1t12- 1t22 r2

 

 

3.     Opis metody wahadła fizycznego

Badana bryła musi zostać zawieszona na poziomej osi, która nie przechodzi przez jej środek masy.

wahadlo.jpg

Rys. 2. Schemat wahadła fizycznego

 

Wychylamy  bryłę z położenia równowagi i pozostawiamy ją samą sobie. Równanie ruchu wahadła fizycznego będzie miało postać:

 

I0 ϕ+Q e sinϕ=0

 

Dla małych kątów dopuszczalne jest przybliżenie: sinφ = φ, po uwzględnieniu tej zależności otrzymamy:

ϕ+ ω2 ∙ ϕ=0

Gdzie:

ω= Q ∙eI0 - częstość kołowa ruchu drgającego

 

Korzystając z zależności:

T = 2 ∙πω

 

i dokonując prostych przekształceń otrzymamy:

 

I0 = T2 ∙Q ∙e2

 

4.     Algorytm obliczeń

 

Ad. 5.2.1.

Dla wyznaczenia masowego momentu bezwładności przyjmujemy błąd bezwzględny, który obliczany jest zależnością, oraz błąd względny, który spowodowany jest złym pomiarem wielkości h, t1 oraz t2.

 

·        Błąd bezwzględny:

 

∆I0=(a1∙∆h)2+(a2∆t1)2+(a3∆t2)2

 

gdzie              :

 

a1=δI0δh=-r2(G1-G2)2h2lt12-lt22

 

a2=δI0δt1= 2r2G1-G2∙(12h-1gt22)t13(lt12-lt22)2

 

a3=δI0δt2= 2r2G1-G2∙(-12h+1gt12)t23(lt12-lt22)2

TRZEBA JESZCZE POPODSTAWIAĆ I WYLICZYĆ, ALE TO W PUNKCIE 5 - OBLICZENIA

 

Ad. 5.2.2.
Masowy moment bezwładności bryły jest różnicą momentu bezwładności bryły z wahadłem i momentu bezładności wahadła:

 

Ib= Iwb - Iw

 

Ib – moment bezładności bryły,

Iwb – moment bezwładności bryły z wahadłem,

Iw – moment bezwładności wahadła.

 

·        Błąd bezwzględny:

 

I0= a1 ∙ ∆Q2+ a2 ∙ ∆l2+ a3 ∙ ∆Twb2+ a4 ∙ ∆Tw2

 

gdzie:

 

a1= δI0δP= 12 Twb2Tw2

 

a2= δI0δl= Q2 Twb2Tw2

 

a3= δI0δTwb= Twb∙Q∙l2

 

a4= δI0δTw= Tw∙Q∙l2

·        Błąd względny:

δI0=∆I0I0∙100%

5.     Obliczenia

5.2.1

              5.2.2

Po podstawieniu:

ΔQ = 0,1 N

Δl = 0,001 m

ΔTwb = 0,1 s

ΔTw = 0,1 s

Twśr = 1,289 s

Q = 2 N

e = 0,41 m


Dla krążka Twbśr = 1.312

 

Iwb=Twbśr2Qe4π2 = 1,3122∙2 ∙0,4139,4384=0,03579 kg∙m2

 

Iw=Twśr2Qe4π2 = 1,2892∙2 ∙0,4139,4384=0,03454 kgm2

 

Ib= Iwb - Iw=0,03579-0,03454=0,00125 kg∙m2

 

 

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin