03 Bazuna 1973 rok.pdf

III Jesienny Ogólnopolski Studencki Przegląd Piosenki Turystycznej

BAZUNA 1973

Gdańsk – aula Technikum Mechaniczno-Elektrycznego

9 – 11 listopada 1973 rok

-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-

BAZUNA'73 nie mogła się odbyć w "ŻAKU". Właściciele obiektu obawiali się, czy

stropy pałacyku wytrzymają obciążenie tłumem widzów; ze swej strony veto postawiła Straż

Pożarna. Trzeba było poszukać innego lokum. Ostatecznie koncerty Jesiennego

Ogólnopolskiego Studenckiego Przeglądu Piosenki Turystycznej BAZUNA'73 odbyły się w

dniach 9-11.11.1973 r. w auli Technikum Mechaniczno-Elektrycznego w Gdańsku przy ul.

Augustyńskiego. W "ŻAKU" udało się ulokować tylko Biuro Ogranizacyjne Przeglądu.

Patronat nad imprezą objęli JM Rektor Politechniki Gdańskiej prof. Janusz Staliński i

Prezes ZG PTTK Wincenty Kraśko. Rolę organizatora w 1973 roku przejął Uczelniany

Parlament SZSP PG, tradycyjnie już współpracowały: Politechnika Gdańska, OS PTTK w

Gdańsku, SSP "TECHNO-SERVICE", Studencka Sekcja Przeciwalkoholowa a ponadto Klub

Uczelniany AZS PG oraz Miejski Komitet Kultury Fizycznej i Turystyki w Gdańsku.

Kierownictwo BAZUNY'73 objęła Elżbieta Pelplińska (jedna z dwóch osób -

prezesów SKT PG "FIFY" w spódnicy i kierowników przeglądu BAZUNA zarazem; vide:

rok 1997), przewodnicząca Jury z roku ubiegłego. Poszczególnymi serwisami kierowali:

propagandowym - Jacek Żychliński, technicznym - Zbigniew Kuncewicz, finansowym -

Elżbieta Kosińska, artystycznym - Tadeusz Gruszczyński, biurem - Mirosław Ciapalski;

szefem pilotów był Wojciech Tacikowski.

Organizatorzy, pomni doświadczeń z poprzedniego Przeglądu oraz ostrzeżeni licznymi

zapytaniami kibiców z Wybrzeża i z całej Polski (nadeszło ok. 800 zamówień na wejściówki)

powołali specjalny serwis porządkowy. Aby zabezpieczyć się przed fałszowaniem zaproszeń i

karnetów wejściowych, zostały one ostemplowane - przy nakładzie ok. 2000 szt. samych

karnetów nakład pracy był znaczący.

Po obejrzeniu dwóch koncertów konkursowych, kabaretonu turystycznego i koncertu

laureatów odnotowano:

obecność w ciągu trzech dni ok. 3000 widzów (sporo z nich weszło mimo braku

wejściówki),

udział w koncertach 110 osób (wykonawców) oraz łączną liczbę piosenek równą 142.

Podczas Przeglądu w auli Technikum panował straszny ścisk, wiele osób narzekało na

twarde ławeczki gimnastyczne, niektórym brakowało rusztowań naprzeciwko sceny. W

wydłużonej sali z balkonem i maleńką estradą wielu widzów było znacznie oddalonych od

wykonawców, brakowało bezpośredniego kontaktu słuchaczy i piosenkarzy. Pomimo

obecności pierwszej zmiany konferansjerów (tandem Staś Sierko i Mietek Welke), nie udało

się przenieść atmosfery koncertów z "ŻAKA". W porównaniu z poprzednimi przeglądami z

pewnością zmienił się skład widzów - mniej było wśród nich prawdziwych turystów;

znacznie większe zmiany nastąpiły wśród wykonawców. Wielu z nich odeszło od piosenek

ogólnie uznanych za turystyczne; doskonaląc swe umiejętności zaczynali wykonywane

piosenki udziwniać, sporo utworów było przy tym śpiewanych w nudny sposób. Oznaczało to

częściowe odchodzenie od idei Przeglądu - prezentowania piosenek śpiewanych przede

wszystkim przez turystów i na imprezach turystycznych. Laureatami BAZUNY'73 zostali:

grupa BOOM z Politechniki Warszawskiej i Wojciech Laskowski z ART w Olsztynie;

wyróżnienia otrzymali m.in. Anna i Zbigniew Szukalscy, (nieżyjąca już) Bogusia Tucholska,

Adam Drąg, oraz kabaret JELITA z Gdańska. Rajdową Piosenką Roku 1973 została "Tratwa -

blues" wykonana przez Lilkę Marię Sobok z zespołem PTAKLA. W 1973 roku przegląd

BAZUNA miał po raz pierwszy międzynarodowy charakter, gdyż wzięli w nim udział goście

czescy: Iva Kożeluhova i Zdenek Koska, studenci IV roku Wyższej Szkoły Rolniczej w

Pradze.

Wielu wykonawców wystąpiło jeszcze 12 listopada na specjalnym Koncercie

Galowym BAZUNY'73 na secnie Teatru Wybrzeże w Gdańsku. Jego celem było pokazanie

mieszkańcom Trójmiasta najciekawszych piosenek turystycznych prezentowanych przez

najlepszych wykonawców ze środowiska studenckiego. Po występie Zespołu Pieśni i Tańca

PGR Leźno zaprezentowali się m.in. Ryszard Krasowski, Czesław Wilczyński, Wojciech

Bellon, Wacław Masłyk i Grzegorz Marchowski. Widzowie otrzymali specjalnie wydany

"Informator JOSPPT BAZUNA'73" zawierającym opis samego Przeglądu oraz teksty

piosenek. Scenariusz koncertu galowego przygotowali: Elżbieta Perz, Edmund Kadłubiski i

Stanisław Sierko, muzycznie opracowała go Maria Kondratowicz, scenografię zaprojektował

Jacek Krenz, reżyserią zajął się Mieczysław Welke zaś realizacją techniczną - Piotr

Szpryngier; wszystko odbyło się przy wydatnej pomocy dyrekcji i przacowników Teatru

Wybrzeże.

Miesiąc po Przeglądzie ukazał się "Kurierek bazunowy" z tekstami najciekawszych

piosenek; zawierał on także artykuł dyskusyjny na temat piosenki turystycznej.

BAZUNA w roku 1973 różniła się znacznie od przeglądów poprzednich; w opinii jej

uczestników trochę rozczarowała. Zaraz po jej zakończeniu rozgorzały spory, jak

przygotować następną, aby była lepsza. Proponowano, aby nie dopuszczać do śpiewania

piosenek "dowolnych", wprowadzić eliminacje w kilku ośrodkach (nie tylko w Gdańsku),

"odkurzyć" stare, nieraz zapomniane piosenki turystyczne.

-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-

MOWA PREZESA

Jesienny Ogólnopolski Studencki Przegląd Piosenki Turystycznej „Bazuna 73 odbył

się w dniach 9 – 11 listopada w auli gościnnego Technikum Mechaniczno-Elektrycznego w

Gdańsku. Natomiast dnia 12 listopada na scenie Teatru „Wybrzeże odbył się koncert galowy

„Bazuny 73, mający na celu pokazanie niestudenckiej społeczności Trójmiasta najlepszych

piosenek turystycznych i najlepszych wykonawców tych piosenek.

JOSPPT „Bazuna 73 był organizowany przez Uczelniany Parlament SZSP

Politechniki Gdańskiej, a realizowany przez Studencki Klub Turystyczny PG „FIFY.

Przegląd nasz, odbywający się w 100-lecie turystyki polskiej był świętem turystów ze

wszystkich środowisk akademickich kraju. Przez estradę „Bazuny przewinęło się 110

wykonawców, w tym 18 z Gdańska, prezentując 142 piosenki.

Imprezę w ciągu trzech dni obejrzało ok. 3500 osób. Ci, dla których zabrakło miejsca

na Sali, mogli słuchać koncertów za pośrednictwem Studenckiej Agencji Radiowej, która

przeprowadziła bezpośrednią transmisję do domów studenckich politechniki.

W tym roku nie sposób jednoznacznie ocenić imprezę. Wywołała ona wiele

kontrowersyjnych opinii. Organizatorzy postarają się wyciągnąć z tego wnioski. Jeden z

głosów w dyskusji na temat Przeglądu zamieszczony jest na dalszych stronach tego

„Kurierka. Cieszy nas, że dyskusja zatacza bardzo szerokie kręgi (prasa, radio i telewizja).

Niniejszym pragniemy przeprosić za nieścisłości w nazwie: Przegląd był oficjalnie

ogólnopolski, a w rzeczywistości – międzynarodowy. Zasługa to przemiłych czeskich gości –

Ivy Kożeluhovej i Zdenka Koska – studentów IV roku Wyższej Szkoły Rolniczej w Pradze.

Publiczność przyjęła ich z ogromną sympatią, co rokuje nadzieje na dalsze i nowe piosenki w

oryginalnym i dobrym wykonaniu.

Stworzyliśmy „Bazunę po to, żeby rozśpiewać gdańskich studentów, by dać im

nowe, ciekawe i dobre piosenki. Musimy stwierdzić, że to zadanie w dużej mierze zostało

spełnione. Zawdzięczamy to wszystkim twórcom i wykonawcom piosenki turystycznej.

Chcemy Wam za to serdecznie podziękować. Życzymy Wam wciąż nowych osiągnięć w

pięknym dziele na głos i gitarę, fujarę itd.

A z okazji nadchodzącej Gwiazdki życzymy Wam i sobie BIAŁEJ ZIMY, wielu

przygód i radosnych spotkań – wszędzie tam, dokąd Was (i nas) licho i fantazja poniesie.

FIFY

-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-

DYSKUSJA NA JEDEN GŁOS

Od trzech lat – w czasie złotej polskiej jesieni jesteśmy świadkami zjawiska o

dźwięcznej i tajemniczej nazwie „Bazuna. Co roku rośnie jego sława i popularność, a

zainteresowanie tegorocznym przeglądem przeszło wszelkie oczekiwania organizatorów i

kandydatów na widzów. Jednak Bazuna była tym razem nieco inna, różna od poprzednich i

chyba trochę rozczarowała.

Co się zmieniło? Co spowodowało taki stan rzeczy? Aby odpowiedzieć, trzeba

rozważyć, w jakim kierunku poszedł rozwój piosenki turystycznej, a raczej, jaka drogę

wybrali jej dotychczasowi wykonawcy. Każdy z nich w okresie międzybazunowym sporo

pracował nad sobą, próbował podnieść swoje umiejętności instrumentalne i wokalne, i starał

się wybierać (lub pisać) piosenki ambitniejsze, bardziej skomplikowane, bogatsze w treści,

czyli po prostu bardziej wartościowe od śpiewanych poprzednio. Dążność taka jest zupełnie

naturalna i zdumiewające byłoby, gdyby pewien postęp się nie dokonywał. Niestety nie

wyszło to Bazunie na dobre, bo też nie takiego doskonalenia i nie takiego postępu

spodziewaliśmy się. Wykonawcy poszli w kierunku udziwnienia śpiewanych przez siebie

utworów, udziwnienia tekstowego i muzycznego – może po to, aby mieć pole dla ukazania

swych osiągnięć i możliwości! Mimo wszystko dziwi fakt, że na przeglądzie piosenki

turystycznej słyszeliśmy wiele adaptacji utworów poetyckich (Baczyński, Gałczyński itp.) i

mnóstwo muzycznych „smutasów, śpiewanych w sposób nudny i monotonny. To wszystko

sprawiło, że rzekomy postęp – krok w przód, zrobiony przez śpiewających gości Bazuny, był

w większości przypadków krokiem w bok – odstąpieniem od idei przeglądu, odejściem od

ogólnie pojętego (ale jeszcze niezbyt precyzyjnie zdefiniowanego) pojęcia piosenki

turystycznej.

Nie możemy wymagać od organizatorów Bazuny, aby taką definicję formułowali; lecz

muszą oni zadbać o to, aby na następnych przeglądach śpiewano tylko piosenki turystyczne –

żadnych dowolnych. Absolutnie nie mogą dostać się na bazunową estradę piosenki o

ambicjach sięgających festiwalom w Opolu, Kołobrzegu, Zielonej Górze, Sopocie czy

Ciechocinku, a tym bardziej La Scali.

W tym roku szczególnie dał się odczuć nierówny poziom wykonawczy – od

interpretacji bardzo dobrych, poprzez poprawne do zupełnie nieudanych. Nie powinni być

takich różnic na kolejnych Bazunach. Trzeba stworzyć pewne minimum wymagań, pewien

próg umiejętności, który będzie mógł zagwarantować muzyczną poprawność bakunowych

śpiewów.

Jak z tego widać, konieczne jest stworzenie sita, które umożliwi wyselekcjonowanie

odpowiednich piosenek i najlepszych wykonawców.

Możemy zaufać większym środowiskom i zaproponować im przeprowadzenie

eliminacji. Mysle o Gdańsku, Poznaniu, Wrocławiu i Warszawie – czyli o najliczniejszych i

reprezentujących odpowiedni poziom ośrodkach. Klasyfikacja pozostałych wykonawców

powinna odbywać się na podstawie nadesłanych taśm z nagraniami.

A co jest w końcu z tą

piosenką turystyczną

? Czego chcemy słuchać na Bazunie, a czego nie? Na pewno nie uda się udzielić

wyczerpującej odpowiedzi na te pytania, ani tym bardziej sformułować definicji piosenki

turystycznej. Spróbuję jednak wskazać pewne istotne elementy, które – moim zdaniem –

decydują o turystyczności danego utworu.

Do kategorii „turystycznych zakwalifikujemy na pewno piosenkę prostą, chwytliwą,

o nieskomplikowanej linii melodycznej, może bez wygórowanych ambicji muzycznych, ale

niebanalną, taką, która da się zapamiętać i zaśpiewać (ale nie rżnięto-rąbaną). I tu jest pole do

popisu dla twórców – napisać melodię ambitną, opartą na ciekawych układach

harmonicznych, ale taką, która zaprasza słuchaczy do śpiewania, wciąga i porywa. A że to nie

jest łatwe, mamy dużo dowodów na tegorocznej Bazunie.

Kolejnym elementem piosenki jest tekst. Czy na jego podstawie możemy dokonywać

jednoznacznej kwalifikacji? Na pewno nie. Zdecydowanie nie zgadzam się z tymi, którzy

twierdzą, że w tekście „turystycznym musi występować las, woda, ognisko, warunki

atmosferyczne itp. Wtedy oczywiście, gdy zawiera on takie elementy, jest bliższy naszym

turystom, bo mówi o radości wędrowania, pięknie krajobrazów, urokach gór i lasów – czyli o

tym, co spotykamy podczas włóczęgi. Oby więcej takich tekstów! Ale nie przekreślajmy

innych, bo „piosenka turystyczna to nie tylko piosenka o turystyce.

Piosenka turystyczna jest naszym przyjacielem, towarzyszy nam w czasie marszu i

odpoczynku, na obozach wędrownych, rajdach, spływach i biwakach; wreszcie wieczorami

zasiada z nami do ogniska, to rozweselając, to zmuszając do zadumy. Przybiera kolejno

wszystkie odcienie smutku i radości – od melancholijnych ballad do rozhukanych czardaszy.

Dzięki tej zmienności potrafi sobie zjednać wszystkich słuchaczy, tworzy klimat, który tak

przyciąga; i to jest jej niepowtarzalny urok.

Nie byłoby Bazuny bez tej atmosfery. Wszystkie elementy składające się na ten

szczególny klimat są ważne. I dlatego co roku, poza koncertem, słuchamy „kabaretonu, w

którym przede wszystkim dominują piosenki humorystyczne i ballady – a więc takie, w

których liczy się treść i walory literackie tekstu.

Na Bazunie powinny być wykonywane także piosenki zagraniczne, ale takie, które są

nieodłącznym elementem ognisk i turystycznych wspominań – przywiezione z wyprawy,

zasłyszane gdzieś u słowackich górali czy wołoskich pasterzy – tchnące autentyzmem i

folklorem, a nie kunsztownym opracowaniem muzycznym.

Próbowałem tu sprecyzować tę niewyraźną, ale wyczuwalną granicę, jaka istnieje

między piosenką turystyczną, a piosenką w ogóle. Nie wiem, czy chociaż w części mi się to

udało, ale chciałbym, aby za rok z bakunowej estrady oprócz ładnych melodii i ciekawych

tekstów popłynęła ku widzom i słuchaczom woń łąk i lasów, zapach siana w stodole i

ziemniaków podpiekanych w żarze ogniska.

Chciałbym, żeby powrócił czas letniej włóczęgi po strzelistych turniach i

przecinających błękit graniach, czy też emocje szalonego zjazdu białym stokiem. To wszystko

jest możliwe pod warunkiem doboru odpowiednich piosenek. Czekamy więc na zgłoszenia i

wcale nie żądamy dowodu na to, że potraficie doskonale ustawić chórek klasyczny na cztery

głosy – naprawdę! Wierzymy Wam na słowo.

Na zakończenie jeszcze jedna uwaga co do układu koncertów. Myślę, że dobrze

byłoby w piątek śpiewać nowe piosenki turystyczne, a sobotni koncert przeznaczyć na stare i

zapomniane.

Musimy sobie zdawać sprawę z dorobku w dziedzinie piosenki, jaki pozostawili po

sobie nasi starsi koledzy – turyści. A jest on niemały, o czym niech świadczy objętość

śpiewnika BAZUNA i przygotowywanej jego II edycji o zawartości 1100 piosenek. Dzięki

takiemu układowi można by było odświeżyć i wyciągnąć z zapomnienia wiele cennych

utworów. Poza tym byłaby to świetna - bal na najwyższym poziomie – nauka piosenek

zamieszczonych w naszym turystycznym śpiewniku.

Mam nadzieję, że po licznych przygodach na szlakach letnich i zimowych wędrówek

spotkamy się za rok na kolejnej BAZUNIE w atmosferze turystycznego ogniska i świetnej

(jak co roku) wspólnej zabawy. Do Zobaczenia!

Jacek Okła/

-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: