Napier Susan - Uwodziciel .pdf - Napier Susan - franekM

SUSAN NAPIER

Uwodziciel

Harlequin

Toronto • Nowy Jork • Londyn

Amsterdam • Ateny • Budapeszt • Hamburg

Madryt • Mediolan • Paryż • Sydney

Sztokholm • Tokio • Warszawa

ROZDZIAŁ PIERWSZY

- Panno Carson! Panno Carson! - wykrzykiwała

niska, ciemnowłosa dziewczyna usiłując zwrócić uwagę

miotającej się na bramce Joanny.

- Nie teraz, Tereso! - odkrzyknęła Joanna. - Muszę

uważać. Przegrywamy i jeżeli przepuszczę kolejnego

gola, wyrzucą mnie z boiska.

Zdawało się to nieuniknione. Joanna całym sercem

kochała sport, niestety, była to miłość nie odwza

jemniona. Ze względu na wadę wzroku i absolutny

brak wyczucia odległości rówieśnicy rzadko do

puszczali ją do udziału w podwórkowych rozgry

wkach. Jako dziecko nadrabiała te braki poświę

ceniem i entuzjazmem. Teraz, w wieku dwudziestu

trzech lat pogodziła się z faktem, że choćby nie

wiem jak się starała, jej wysiłki i tak pójdą na

marne. Mimo to uczucie, jakim darzyła wszystkie

bez wyjątku dyscypliny sportu, nie ostygło i, jak

podejrzewała, tylko dlatego wybrano ją do drużyny

nauczycieli w dorocznym meczu nauczyciele prze

ciwko uczniom. Ustawiono ją na bramce, w prze

konaniu, że na tej pozycji będzie zupełnie nieszko

dliwa. Okazało się, że założenie to było błędne.

- Ależ, panno Carson, sam pan McKinley przysłał

mnie po panią - jęknęła Teresa.

- Przecież widzisz, że teraz nie mogę.

- Ale pani musi pójść ze mną. - W głosie Teresy,

UWODZICIEL

o której lenistwie na lekcjach krążyły legendy, brzmiała

prawdziwa desperacja. - Ktoś chce się z panią widzieć!

- W takim razie ten ktoś będzie musiał poczekać

- odpowiedziała Joanna podciągając opadające ochra

niacze.

- Ale on nie może czekać. Spóźni się na samolot.

Bardzo panią proszę, panno Carson, niech pani pójdzie

ze mną.

- Wiesz, kto to taki? - Joanna spojrzała na

dziewczynę sponad okrągłych okularów w drucianych

oprawkach, które pasowały do tradycyjnego stroju

drużyny hokejowej - czarnego kostiumu gimnastycz

nego i takich samych podkolanówek. Żałowała, że

nie założyła raczej szkieł kontaktowych. Na dodatek,

przyduży kapelusz opadał jej bez przerwy na oczy

przeszkadzając w grze.

Do bramki zbliżył się skłębiony tłum zawodników.

Oto szansa dla niej, by ocalić własną drużynę. Ale

gdzie jest krążek? O nie! - Joanna zamrugała oczami

przerażona. Krążek był, niestety, w posiadaniu

kapitana Pierwszej Jedenastki.

- To Marlow. Richard Marlow, ten sławny aktor!

- wrzasnęła Teresa nie będąc w stanie utrzymać

dłużej w tajemnicy tej fascynującej wiadomości.

- Co? - Joanna gwałtownie odwróciła głowę.

W tej samej chwili krążek z cichym świstem przeleciał

o parę milimetrów od jej policzka, odbił się od siatki

i z impetem uderzył ją w kark. Z ust Joanny wyrwał

się okrzyk bólu, a świat przesłoniły jej napływające

do oczu łzy. Potykając się o opadające ochraniacze

zeszła z boiska i usiadła na zadeptanej trawie. Jakby

z oddali docierały do niej radosne okrzyki kibicujących

studentów i jęk zawodu jej własnej drużyny.

UWODZICIEL

- O rany! Przepraszam panią, panno Carson

- usłyszała pogodny głos kapitana Pierwszej Jedenastki.

- Myślałem, że zdąży pani odskoczyć na bok, tak, jak

poprzednim razem.

- Poprzednim razem krążek nie wypadł z bramki

- zauważyła sucho Joanna rozcierając zdrętwiały

z bólu kark. - Nie spodziwałam się uderzenia od tyłu.

- Porządnie się pani oberwało - współczująco

pokiwał głową nauczyciel ekonomii. - Najlepiej będzie,

jeśli odpocznie pani chwilę. Ktoś inny zastąpi panią

na boisku.

Na twarzach pozostałych zawodników odmalowała

się wyraźna ulga. Joanna podniosła się z trawy.

- Gdyby to był mój krążek, zabrałabym go do

domu - rzuciła obrażona walcząc z zapięciami

ochraniaczy.

- Nie zrobiłabyś tego - uśmiechnął się wchodzący

za nią na bramkę kolega. - Należysz do tych, którzy

umieją przegrywać.

- O tak! Miałam mnóstwo okazji, żeby się tego

nauczyć.

- Panno Carson... - Głos Teresy przypomniał

Joannie o przyczynie całego zajścia. Richard Marlow.

Wstrętny facet! Jeszcze go nie poznała, a już sprawił

jej tyle kłopotów. Z początku propozycja opieki nad

siedemnastoletnią siostrzenicą, którą wybrano do

głównej roli w najnowszym filmie Richarda Marlowa,

wydawała jej się bardzo kusząca. Matka Rebecci,

a siostra Joanny, zgodziła się na udział córki w filmie

pod warunkiem, że Becky nie zaniedba nauki i będzie

przygotowywać się do egzaminu na uczelnię.

Joanna westchnęła ciężko, myśląc o starszej siostrze.

Piękna Ellen już od maleńkości miała skłonności do

UWODZICIEL

przesady i histerii. Nie planowana ciąża i przyjście na

świat Sama, które to wydarzenie zbiegło się z czter

dziestymi urodzinami Ellen, jeszcze pogorszyły sytuację.

Ellen, początkowo bardzo dumna z sukcesu córki,

zupełnie nieoczekiwanie wpadła w panikę na myśl, że

jej ukochana dziewczynka znajdzie się całkiem sama

wśród rozpustnych i amoralnych aktorów. Jakby

tego było mało, Becky zakochała się w Richardzie

i stosunki między matką a córką wyraźnie się

zaostrzyły. Ellen oskarżała Richarda, że wykorzystując

naiwność Rebecci podsyca to uczucie. Córka zaś

twierdziła, że matka jest po prostu zazdrosna. Cierp

liwość Joanny, która z trudem usiłowała zachować

w tym sporze neutralną pozycję, była na wyczerpaniu.

- ...panno Carson?

- Ta*k7 Aćn, to ty, Tereso - Joanna przerwa'ta

rozmyślania. Wetknęła kij hokejowy pod pachę

i szybkim krokiem ruszyła w kierunku szkoły.

- Zastanawiałam się właśnie ... - zaczęła niepewnie

drepcząca przy jej boku Teresa, - ... to znaczy, nie

chciałam wspominać o tym przy panu McKinley, no

i jemu się spieszy, a ja muszę wracać na lekcję, ale

skoro pani będzie dla niego pracowała - tu urwała,

nabrała powietrza i wypaliła - Czy mogłaby pani

poprosić go o autograf? - Wepchnęła w ręce za

skoczonej Joanny notes i ołówek i szybko oddaliła się

rzucając przez ramię: - Strasznie pani dziękuję, panno

Carson.

- Gdyby tak oni z równym zapałem podchodzili

do nauki - westchnęła Joanna, przeklinając w duchu

entuzjazm, z jakim uczniowie traktowali film i jego

gwiazdy. Od kiedy po szkole rozeszła się pogłoska

o jej powiązaniach z Richardem Marlowem, nie miała

Napier Susan - Uwodziciel .pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: