Becnel Rexanne - Siostry.pdf - Becnel Rexanne(1) - b.menzel

REXANNE BECNEL

SIOSTRY

Narodziny

Uczcie dziecię łaski błagać.

Bogu służyć, w nawie klęczeć.

Kiedy matka zbyt pobłaża.

Rózga musi ją wyręczyć.

Tusser, 1513

PROLOG

Zamek Maidenstone. Wessex

10 czerwca 1135 roku

Drugie dziecko musi umrzeć.

Z ust leżącej w wielkim łożu kobiety wydobył się cichy jęk,

lecz ani Edgar de Valcourt, ani jego matka, lady Harriet, nie

zwrócili na to uwagi. Akuszerka w ciszy spełniała swe

obowiązki oporządzając położnice po długotrwałym,

wyczerpującym porodzie. Służące wykąpały oba maleństwa i

zawinęły je w płócienne beciki. Dziecko urodzone juko

pierwsze leżało już w zawczasu przygotowanej kołysce.

Dla drugiego noworodka nie było kołyski, a sir Edgar i

lady Harriet właśnie debatowali nad jego losem.

- Kazałabyś zabić moją córkę? - spytał z niedowierzaniem

sir Edgar. - Wydałabyś polecenie, żeby ją tak po prostu zabić?

- Zrobiłabym wszystko, żeby chronić rodzinę - odrzekła

starsza kobieta, ani trochę nie speszona surowym tonem syna. -

Wszyscy wiedzą, że takie dzieci, urodzone z jednego poczęcia,

są przeklęte, bo mają tylko jedną duszę. W dawnych czasach

obie zostałyby utopione. Powinieneś być zadowolony, że nie

hołduję temu pogańskiemu obyczajowi. Jestem w końcu osobą

oświeconą. - Zerknęła na niego wyzywająco, jakby sprawdzała,

czy ośmieli się jej zaprzeczyć. Przecież chodziło o sprawy, o

których nie miał pojęcia. - Skoro pierwsze dziecko otrzymało

całe dobro ich wspólnej duszy, rozsądek nakazuje je zachować.

Będzie błogosławieństwem dla zamku Maidenstone, zapamiętaj

moje słowa, i pociechą dla ciebie na stare lata. Ale to drugie... -

Urwała posyłając maleństwu tak lodowate spojrzenie, że

służąca trzymająca becik aż się cofnęła. - To drugie jest

przeklęte, mą dusze ciemną i martwą. Jeśli mi nic wierzysz,

spytaj księdza. - Znów patrzyła niewzruszonym wzrokiem na

twarz syna. - Nie ma wyboru. Najlepiej dla twojej rodziny i dla

twego dziecka. żebyś pozbył się go jeszcze dzisiaj.

- Ale... przecież zabijanie dziecka jest wbrew bożemu

prawu... I niezgodne z zasadami rycerskiego honoru...

- Nie mów mi, synu, że nigdy nie zabiłeś kobiety ani

dziecka służąc królowi Stefanowi i Bogu?

- Owszem, zabijałem. Ale to było co innego. Była wojna.

- A to nie jest? To święta wojna, wojna przeciwko samemu

szatanowi! - Chwyciła różaniec wiszący u paska i potrząsnęła

mu nim przed nosem niczym poświęconym orężem.

Poskutkowało o tyle, że cofnął się o krok. - Musisz unicestwić

diabelskie nasienie tkwiące w tym dziecku. - Nozdrza jej

zadrgały z pogardy. - Jeśli nie masz na to dość odwagi, sama się

tym zajmę!

- Nie!

Chociaż krzyk żony zabrzmiał jak jęk rozpaczy, Edgar

zwrócił się ku niej z ulgą. W sprawach wojny, ziemi i polityki

radził sobie doskonale. Podejmował bez wahania trudne

decyzje i mężnie ponosił wszelkie ich konsekwencje. Ta siła

charakteru kazała mu stanąć u boku Stefana przeciwko córce

starego króla Henryka i pozwoliła mu zdobyć zamek

Maidenstone wraz z przynależnymi doń rozległymi ziemiami.

Służba u boku Stefana przysporzyła mu wiele korzyści - zyskał

niemały majątek, poślubił piękną dziedziczkę i został ojcem

dwóch synów. Jednakże problem córek bliźniaczek był dla

niego czymś zupełnie nowym.

- Edgarze, proszę - błagalny głos lady Elli zabrzmiał

ledwie słyszalnym szeptem w mrocznej, przegrzanej komnacie.

Pochylił się nad żoną, skwapliwie uciekając przed

karcącym spojrzeniem matki. - Tak będzie najlepiej - rzekł

niepewnie, ujmując wiotką dłoń żony.

- Zachowamy to dobre dziecko...

- Chcę zatrzymać je obie. Nie pozwól, żeby zabiła moje

dziecko. Proszę cię... błagam... nie pozwól jej...

Łzy wypełniły oczy lady Elli. a potem spłynęły po

policzkach zostawiając mokry ślad na bladej skórze, i w końcu

zniknęły w jasnych włosach. Ella była piękną kobietą, i mąż

gotów był zrobić niemal wszystko, by sprowadzić uśmiech na

jej twarz. Już dawno czul. że gdyby nie kochał żony aż tak

bardzo, może matka patrzyłaby na nią przychylniejszym

okiem.

- Uspokój się. żono. Potrzebujesz odpoczynku, żeby móc

zajmować się dzieckiem...

- Dziećmi. Nie jednym, lecz dwoma - upierała się. -

Spotkało nas podwójne błogosławieństwo. Edgarze, że mamy je

dwie. Powiedz mi, jak wyglądają?

- Wyglądają... jak niemowlęta - odparł, lekko wzruszając

Becnel Rexanne - Siostry.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: