151. Dz.U.09.151.1220 - O ochronie przyrody - DLA ELEKTRYKÓW.pdf

(302 KB) Pobierz
Dz.U.09.151.1220
2010.01.01
zm.wyn.z
M.P.2009.69.894
ogólne
zm.
Dz.U.2009.215.1664
art. 9
2010.06.07
zm.
Dz.U.2010.76.489
art. 27
2010.07.20
zm.
Dz.U.2010.119.804
art. 5
2011.01.01
zm.wyn.z
M.P.2010.76.954
ogólne
zm.
Dz.U.2009.157.1241
art. 63
USTAWA
z dnia 16 kwietnia 2004 r.
o ochronie przyrody 1)
(tekst jednolity)
RozdziaÁ 1
Przepisy ogólne
Art. 1. Ustawa okreĞla cele, zasady i formy ochrony przyrody Īywej i nieoĪywionej oraz
krajobrazu.
Art. 2. 1. Ochrona przyrody, w rozumieniu ustawy, polega na zachowaniu, zrównowaĪonym
uĪytkowaniu oraz odnawianiu zasobów, tworów i skÁadników przyrody:
1) dziko wystĊpujĄcych roĞlin, zwierzĄt i grzybów;
2) roĞlin, zwierzĄt i grzybów objĊtych ochronĄ gatunkowĄ;
3) zwierzĄt prowadzĄcych wĊdrowny tryb Īycia;
4) siedlisk przyrodniczych;
5) siedlisk zagroĪonych wyginiĊciem, rzadkich i chronionych gatunków roĞlin, zwierzĄt i grzybów;
6) tworów przyrody Īywej i nieoĪywionej oraz kopalnych szczĄtków roĞlin i zwierzĄt;
7) krajobrazu;
8) zieleni w miastach i wsiach;
9) zadrzewieĔ.
2. Celem ochrony przyrody jest:
1) utrzymanie procesów ekologicznych i stabilnoĞci ekosystemów;
2) zachowanie róĪnorodnoĞci biologicznej;
3) zachowanie dziedzictwa geologicznego i paleontologicznego;
4) zapewnienie ciĄgÁoĞci istnienia gatunków roĞlin, zwierzĄt i grzybów, wraz z ich siedliskami, przez
ich utrzymywanie lub przywracanie do wÁaĞciwego stanu ochrony;
5) ochrona walorów krajobrazowych, zieleni w miastach i wsiach oraz zadrzewieĔ;
6) utrzymywanie lub przywracanie do wÁaĞciwego stanu ochrony siedlisk przyrodniczych, a takĪe
pozostaÁych zasobów, tworów i skÁadników przyrody;
7) ksztaÁtowanie wÁaĞciwych postaw czÁowieka wobec przyrody przez edukacjĊ, informowanie i
promocjĊ w dziedzinie ochrony przyrody.
Art. 3. Cele ochrony przyrody sĄ realizowane przez:
1) uwzglĊdnianie wymagaĔ ochrony przyrody w polityce ekologicznej paĔstwa, programach ochrony
Ğrodowiska przyjmowanych przez organy jednostek samorzĄdu terytorialnego, koncepcji
przestrzennego zagospodarowania kraju, strategiach rozwoju województw, planach
zagospodarowania przestrzennego województw, strategiach rozwoju gmin, studiach
uwarunkowaĔ i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin, miejscowych planach
zagospodarowania przestrzennego i planach zagospodarowania przestrzennego morskich wód
wewnĊtrznych, morza terytorialnego i wyÁĄcznej strefy ekonomicznej oraz w dziaÁalnoĞci
gospodarczej i inwestycyjnej;
2) obejmowanie zasobów, tworów i skÁadników przyrody formami ochrony przyrody;
3) opracowywanie i realizacjĊ ustaleĔ planów ochrony dla obszarów podlegajĄcych ochronie
prawnej, programów ochrony gatunków, siedlisk i szlaków migracji gatunków chronionych;
4) realizacjĊ krajowej strategii ochrony i zrównowaĪonego uĪytkowania róĪnorodnoĞci biologicznej
wraz z programem dziaÁaĔ;
5) prowadzenie dziaÁalnoĞci edukacyjnej, informacyjnej i promocyjnej w dziedzinie ochrony przyrody;
6) prowadzenie badaĔ naukowych nad problemami zwiĄzanymi z ochronĄ przyrody.
Art. 4. 1. ObowiĄzkiem organów administracji publicznej, osób prawnych i innych jednostek
organizacyjnych oraz osób fizycznych jest dbaÁoĞÜ o przyrodĊ bĊdĄcĄ dziedzictwem i bogactwem
narodowym.
2. Organy administracji publicznej sĄ obowiĄzane do zapewnienia warunków prawnych,
organizacyjnych i finansowych dla ochrony przyrody.
3. ObowiĄzkiem organów administracji publicznej, instytucji naukowych i oĞwiatowych, a takĪe
publicznych Ğrodków masowego przekazu jest prowadzenie dziaÁalnoĞci edukacyjnej, informacyjnej i
promocyjnej w dziedzinie ochrony przyrody.
Art. 4a. IlekroÜ w niniejszej ustawie mowa jest o Wspólnocie rozumie siĊ przez to Wspólnoty
Europejskie.
Art. 5. UĪyte w ustawie okreĞlenia oznaczajĄ:
1) gatunek - zarówno gatunek w znaczeniu biologicznym, jak i kaĪdĄ niĪszĄ od gatunku
biologicznego jednostkĊ systematycznĄ, populacjĊ, a takĪe mieszaĔce tego gatunku w pierwszym
lub drugim pokoleniu, z wyjĄtkiem form, ras i odmian udomowionych, hodowlanych lub
uprawnych;
1a) gatunek bĊdĄcy przedmiotem zainteresowania Wspólnoty - gatunek roĞlin lub zwierzĄt, który na
terytorium paĔstw czÁonkowskich Unii Europejskiej jest:
a) zagroĪony, z wyjĄtkiem gatunków, których naturalny zasiĊg na tym terytorium jest zasiĊgiem
kraĔcowym i które nie sĄ zagroĪone lub podatne na zagroĪenie w zachodnim regionie
palearktycznym, lub
b) podatny na zagroĪenie, czyli mogĄcy w najbliĪszej przyszÁoĞci zostaÜ zakwalifikowanym do
kategorii gatunków zagroĪonych, jeĞli czynniki bĊdĄce przyczynĄ zagroĪenia bĊdĄ na niego
nadal oddziaÁywaÜ, lub
c) rzadki, czyli o niewielkiej populacji, który nie jest obecnie zagroĪony ani podatny na
zagroĪenie, ale podlega ryzyku zagroĪenia ze wzglĊdu na wystĊpowanie w obrĊbie
ograniczonych obszarów geograficznych albo znaczne rozproszenie na wiĊkszym obszarze,
lub
d) endemiczny i wymagajĄcy specjalnej uwagi ze wzglĊdu na szczególny charakter jego siedliska
lub potencjalne oddziaÁywanie jego eksploatacji na te siedliska lub potencjalne oddziaÁywanie
jego eksploatacji na stan jego ochrony;
1b) gatunek o znaczeniu priorytetowym - gatunek zagroĪony, w odniesieniu do którego Wspólnota
ponosi szczególnĄ odpowiedzialnoĞÜ z powodu wielkoĞci jego naturalnego zasiĊgu mieszczĄcego
siĊ na terytorium paĔstw czÁonkowskich Unii Europejskiej;
1c) gatunek obcy - gatunek wystĊpujĄcy poza swoim naturalnym zasiĊgiem w postaci osobników lub
zdolnych do przeĪycia: gamet, zarodników, nasion, jaj lub czĊĞci osobników, dziĊki którym mogĄ
one rozmnaĪaÜ siĊ;
1d) integralnoĞÜ obszaru Natura 2000 - spójnoĞÜ czynników strukturalnych i funkcjonalnych
warunkujĄcych zrównowaĪone trwanie populacji gatunków i siedlisk przyrodniczych, dla ochrony
których zaprojektowano lub wyznaczono obszar Natura 2000;
2) korytarz ekologiczny - obszar umoĪliwiajĄcy migracjĊ roĞlin, zwierzĄt lub grzybów;
2a) krzyĪowanie zwierzĄt - kojarzenie osobników genetycznie odmiennych, w tym osobników róĪnych
gatunków;
2b) obszar Natura 2000 - obszar specjalnej ochrony ptaków, specjalny obszar ochrony siedlisk lub
obszar majĄcy znaczenie dla Wspólnoty, utworzony w celu ochrony populacji dziko
wystĊpujĄcych ptaków lub siedlisk przyrodniczych lub gatunków bĊdĄcych przedmiotem
zainteresowania Wspólnoty;
2c) obszar majĄcy znaczenie dla Wspólnoty - projektowany specjalny obszar ochrony siedlisk,
zatwierdzony przez KomisjĊ EuropejskĄ w drodze decyzji, który w regionie biogeograficznym, do
którego naleĪy, w znaczĄcy sposób przyczynia siĊ do zachowania lub odtworzenia stanu
wÁaĞciwej ochrony siedliska przyrodniczego lub gatunku bĊdĄcego przedmiotem zainteresowania
Wspólnoty, a takĪe moĪe znaczĄco przyczyniÜ siĊ do spójnoĞci sieci obszarów Natura 2000 i
zachowania róĪnorodnoĞci biologicznej w obrĊbie danego regionu biogeograficznego; w
przypadku gatunków zwierzĄt wystĊpujĄcych na duĪych obszarach obszarem majĄcym
znaczenie dla Wspólnoty jest obszar w obrĊbie naturalnego zasiĊgu takich gatunków,
charakteryzujĄcy siĊ fizycznymi lub biologicznymi czynnikami istotnymi dla ich Īycia lub
rozmnaĪania;
2d) obszar morski - polski obszar morski w rozumieniu ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach
morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1502, z
póĨn. zm. 2) );
3) obszar specjalnej ochrony ptaków - obszar wyznaczony, zgodnie z przepisami prawa Unii
Europejskiej, do ochrony populacji dziko wystĊpujĄcych ptaków jednego lub wielu gatunków, w
którego granicach ptaki majĄ korzystne warunki bytowania w ciĄgu caÁego Īycia, w dowolnym
jego okresie albo stadium rozwoju;
4) ochrona czĊĞciowa - ochronĊ gatunków roĞlin, zwierzĄt i grzybów dopuszczajĄcĄ moĪliwoĞÜ
redukcji liczebnoĞci populacji oraz pozyskiwania osobników tych gatunków lub ich czĊĞci;
5) ochrona czynna - stosowanie, w razie potrzeby, zabiegów ochronnych w celu przywrócenia
naturalnego stanu ekosystemów i skÁadników przyrody lub zachowania siedlisk przyrodniczych
oraz siedlisk roĞlin, zwierzĄt lub grzybów;
6) ochrona ex situ - ochronĊ gatunków roĞlin, zwierzĄt i grzybów poza miejscem ich naturalnego
wystĊpowania oraz ochronĊ skaÁ, skamieniaÁoĞci i mineraÁów w miejscach ich przechowywania;
7) ochrona in situ - ochronĊ gatunków roĞlin, zwierzĄt i grzybów, a takĪe elementów przyrody
nieoĪywionej, w miejscach ich naturalnego wystĊpowania;
8) ochrona krajobrazowa - zachowanie cech charakterystycznych danego krajobrazu;
9) ochrona ĞcisÁa - caÁkowite i trwaÁe zaniechanie bezpoĞredniej ingerencji czÁowieka w stan
ekosystemów, tworów i skÁadników przyrody oraz w przebieg procesów przyrodniczych na
obszarach objĊtych ochronĄ, a w przypadku gatunków - caÁorocznĄ ochronĊ naleĪĄcych do nich
osobników i stadiów ich rozwoju;
10) ogród botaniczny - urzĄdzony i zagospodarowany teren wraz z infrastrukturĄ technicznĄ i
budynkami funkcjonalnie z nim zwiĄzanymi, bĊdĄcy miejscem ochrony ex situ, uprawy roĞlin
róĪnych stref klimatycznych i siedlisk, uprawy roĞlin okreĞlonego gatunku oraz prowadzenia
badaĔ naukowych i edukacji;
11) ogród zoologiczny - urzĄdzony i zagospodarowany teren wraz z infrastrukturĄ technicznĄ i
budynkami funkcjonalnie z nim zwiĄzanymi, gdzie sĄ przetrzymywane oraz eksponowane
publicznie przez co najmniej 7 dni w roku, Īywe zwierzĊta gatunków dziko wystĊpujĄcych, z
wyjĄtkiem:
a) cyrków,
b) sklepów ze zwierzĊtami,
c) miejsc, w których eksponowanych jest publicznie nie wiĊcej niĪ 15 gatunków tych zwierzĄt i
ÁĄcznie nie wiĊcej niĪ 50 okazów gadów, ptaków i ssaków;
11a) okaz gatunku - roĞlinĊ, zwierzĊ lub grzyb z danego gatunku, Īywe lub martwe, kaĪdĄ ich czĊĞÜ,
formĊ rozwojowĄ, jajo lub wydmuszkĊ, a takĪe produkt pochodny równieĪ zawarty w innych
towarach oraz towary, które zgodnie z doÁĄczonym dokumentem, opakowaniem, oznakowaniem
lub etykietĄ, lub jeĪeli wynika to z jakichkolwiek innych okolicznoĞci, majĄ zawieraÜ lub zawierajĄ
czĊĞci lub produkty pochodne z roĞlin, zwierzĄt, lub grzybów z danego gatunku;
12) ostoja - miejsce o warunkach sprzyjajĄcych egzystencji roĞlin, zwierzĄt lub grzybów zagroĪonych
wyginiĊciem lub rzadkich gatunków;
13) oĞrodek rehabilitacji zwierzĄt - miejsce, w którym jest prowadzone leczenie i rehabilitacja zwierzĄt
dziko wystĊpujĄcych, wymagajĄcych okresowej opieki czÁowieka w celu przywrócenia ich do
Ğrodowiska przyrodniczego;
14) otulina - strefĊ ochronnĄ graniczĄcĄ z formĄ ochrony przyrody i wyznaczonĄ indywidualnie dla
formy ochrony przyrody w celu zabezpieczenia przed zagroĪeniami zewnĊtrznymi wynikajĄcymi z
dziaÁalnoĞci czÁowieka;
15) pozyskiwanie:
a) zbiór roĞlin lub grzybów gatunków chronionych lub ich czĊĞci ze stanowisk naturalnych do
celów gospodarczych,
b) chwytanie, Áowienie lub zbieranie zwierzĄt gatunków chronionych lub ich czĊĞci i produktów
pochodnych do celów gospodarczych,
c) (uchylona);
16) róĪnorodnoĞÜ biologiczna - zróĪnicowanie Īywych organizmów wystĊpujĄcych w ekosystemach,
w obrĊbie gatunku i miĊdzy gatunkami, oraz zróĪnicowanie ekosystemów;
17) siedlisko przyrodnicze - obszar lĄdowy lub wodny, naturalny, póÁnaturalny lub antropogeniczny,
wyodrĊbniony w oparciu o cechy geograficzne, abiotyczne i biotyczne;
17a) siedlisko przyrodnicze bĊdĄce przedmiotem zainteresowania Wspólnoty - siedlisko przyrodnicze,
które na terytorium paĔstw czÁonkowskich Unii Europejskiej:
a) jest zagroĪone zanikiem w swoim naturalnym zasiĊgu lub
b) ma niewielki zasiĊg naturalny w wyniku regresji lub z powodu ograniczonego obszaru
wystĊpowania wynikajĄcego z jego wewnĊtrznych, przyrodniczych wÁaĞciwoĞci, lub
c) stanowi reprezentatywny przykÁad typowych cech regionu biogeograficznego wystĊpujĄcego w
paĔstwach czÁonkowskich Unii Europejskiej;
17b) siedlisko przyrodnicze o znaczeniu priorytetowym - siedlisko przyrodnicze zagroĪone zanikiem
na terytorium paĔstw czÁonkowskich Unii Europejskiej, za którego ochronĊ Wspólnota ponosi
szczególnĄ odpowiedzialnoĞÜ z powodu wielkoĞci jego naturalnego zasiĊgu mieszczĄcego siĊ na
terytorium tych paĔstw;
18) siedlisko roĞlin, siedlisko zwierzĄt lub siedlisko grzybów - obszar wystĊpowania roĞlin, zwierzĄt
lub grzybów w ciĄgu caÁego Īycia lub dowolnym stadium ich rozwoju;
19) specjalny obszar ochrony siedlisk - obszar wyznaczony, zgodnie z przepisami prawa Unii
Europejskiej, w celu trwaÁej ochrony siedlisk przyrodniczych lub populacji zagroĪonych
wyginiĊciem gatunków roĞlin lub zwierzĄt lub w celu odtworzenia wÁaĞciwego stanu ochrony
siedlisk przyrodniczych lub wÁaĞciwego stanu ochrony tych gatunków;
20) Ğrodowisko przyrodnicze - krajobraz wraz z tworami przyrody nieoĪywionej oraz naturalnymi i
przeksztaÁconymi siedliskami przyrodniczymi z wystĊpujĄcymi na nich roĞlinami, zwierzĊtami i
grzybami;
21) tereny zieleni - tereny wraz z infrastrukturĄ technicznĄ i budynkami funkcjonalnie z nimi
zwiĄzanymi, pokryte roĞlinnoĞciĄ, znajdujĄce siĊ w granicach wsi o zwartej zabudowie lub miast,
peÁniĄce funkcje estetyczne, rekreacyjne, zdrowotne lub osÁonowe, a w szczególnoĞci parki,
zieleĔce, promenady, bulwary, ogrody botaniczne, zoologiczne, jordanowskie i zabytkowe oraz
cmentarze, a takĪe zieleĔ towarzyszĄcĄ ulicom, placom, zabytkowym fortyfikacjom, budynkom,
skÁadowiskom, lotniskom oraz obiektom kolejowym i przemysÁowym;
22) udostĊpnianie - umoĪliwianie fotografowania lub filmowania w celach zarobkowych oraz
korzystania z zasobów, tworów i skÁadników przyrody w celach naukowych, edukacyjnych,
turystycznych, rekreacyjnych i sportowych;
23) walory krajobrazowe - wartoĞci ekologiczne, estetyczne lub kulturowe obszaru oraz zwiĄzane z
nim rzeĨbĊ terenu, twory i skÁadniki przyrody, uksztaÁtowane przez siÁy przyrody lub dziaÁalnoĞÜ
czÁowieka;
24) wÁaĞciwy stan ochrony gatunku - sumĊ oddziaÁywaĔ na gatunek, mogĄcĄ w dajĄcej siĊ
przewidzieÜ przyszÁoĞci wpÁywaÜ na rozmieszczenie i liczebnoĞÜ jego populacji na terenie kraju
lub paĔstw czÁonkowskich Unii Europejskiej lub naturalnego zasiĊgu tego gatunku, przy której
dane o dynamice liczebnoĞci populacji tego gatunku wskazujĄ, Īe gatunek jest trwaÁym
skÁadnikiem wÁaĞciwego dla niego siedliska, naturalny zasiĊg gatunku nie zmniejsza siĊ ani nie
ulegnie zmniejszeniu w dajĄcej siĊ przewidzieÜ przyszÁoĞci oraz odpowiednio duĪe siedlisko dla
utrzymania siĊ populacji tego gatunku istnieje i prawdopodobnie nadal bĊdzie istniaÁo;
25) wÁaĞciwy stan ochrony siedliska przyrodniczego - sumĊ oddziaÁywaĔ na siedlisko przyrodnicze i
jego typowe gatunki, mogĄcĄ w dajĄcej siĊ przewidzieÜ przyszÁoĞci wpÁywaÜ na naturalne
rozmieszczenie, strukturĊ, funkcje lub przeĪycie jego typowych gatunków na terenie kraju lub
paĔstw czÁonkowskich Unii Europejskiej lub naturalnego zasiĊgu tego siedliska, przy której
naturalny zasiĊg siedliska przyrodniczego i obszary zajĊte przez to siedlisko w obrĊbie jego
zasiĊgu nie zmieniajĄ siĊ lub zwiĊkszajĄ siĊ, struktura i funkcje, które sĄ konieczne do
dÁugotrwaÁego utrzymania siĊ siedliska, istniejĄ i prawdopodobnie nadal bĊdĄ istniaÁy oraz typowe
dla tego siedliska gatunki znajdujĄ siĊ we wÁaĞciwym stanie ochrony;
26) wstĊp do parku narodowego albo rezerwatu przyrody - wejĞcie lub wjazd na obszar objĊty
ochronĄ ĞcisÁĄ lub czynnĄ w celu naukowym, edukacyjnym, turystycznym lub rekreacyjnym;
27) zadrzewienie - drzewa i krzewy w granicach pasa drogowego, pojedyncze drzewa lub krzewy
albo ich skupiska niebĊdĄce lasem w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 28 wrzeĞnia 1991 r. o
lasach (Dz. U. z 2005 r. Nr 45, poz. 435, z póĨn. zm. 3) ), wraz z terenem, na którym wystĊpujĄ, i
pozostaÁymi skÁadnikami szaty roĞlinnej tego terenu, speÁniajĄce cele ochronne, produkcyjne lub
spoÁeczno-kulturowe;
28) zagroĪenie wewnĊtrzne - czynnik mogĄcy wywoÁaÜ niekorzystne zmiany cech fizycznych,
chemicznych lub biologicznych zasobów, tworów i skÁadników chronionej przyrody, walorów
krajobrazowych oraz przebiegu procesów przyrodniczych, wynikajĄcy z przyczyn naturalnych lub
z dziaÁalnoĞci czÁowieka w granicach obszarów lub obiektów podlegajĄcych ochronie prawnej;
29) zagroĪenie zewnĊtrzne - czynnik mogĄcy wywoÁaÜ niekorzystne zmiany cech fizycznych,
chemicznych lub biologicznych zasobów, tworów i skÁadników chronionej przyrody, walorów
krajobrazowych oraz przebiegu procesów przyrodniczych, wynikajĄcy z przyczyn naturalnych lub
z dziaÁalnoĞci czÁowieka, majĄcy swoje ĨródÁo poza granicami obszarów lub obiektów
7. Osoba wykonujĄca czynnoĞci kontrolne sporzĄdza z tych czynnoĞci protokóÁ.
8. ProtokóÁ podpisuje osoba wykonujĄca czynnoĞci kontrolne oraz podmiot kontrolowany.
9. W przypadku odmowy podpisania protokoÁu przez podmiot kontrolowany, protokóÁ podpisuje
tylko osoba wykonujĄca czynnoĞci kontrolne, dokonujĄc w protokole stosownej adnotacji o odmowie
podpisania protokoÁu przez podmiot kontrolowany.
10. ProtokóÁ, o którym mowa w ust. 7, wraz z zaleceniami pokontrolnymi, regionalny dyrektor
ochrony Ğrodowiska przekazuje podmiotowi kontrolowanemu oraz Generalnemu Dyrektorowi Ochrony
Ĝrodowiska w terminie 14 dni od dnia zakoĔczenia kontroli.
11. Podmiotowi kontrolowanemu przysÁuguje prawo do wniesienia umotywowanych zastrzeĪeĔ
co do ustaleĔ zawartych w wynikach kontroli oraz zaleceniach pokontrolnych do Generalnego
Dyrektora Ochrony Ĝrodowiska.
12. Umotywowane zastrzeĪenia naleĪy zgÁosiÜ na piĞmie w terminie 14 dni od dnia otrzymania
wyników kontroli i zaleceĔ pokontrolnych.
13. Generalny Dyrektor Ochrony Ĝrodowiska, w terminie 14 dni od dnia otrzymania
umotywowanych zastrzeĪeĔ, uwzglĊdnia je albo odmawia ich uwzglĊdnienia.
RozdziaÁ 4
Ochrona terenów zieleni i zadrzewieĔ
Art. 78. Rada gminy jest obowiĄzana zakÁadaÜ i utrzymywaÜ w naleĪytym stanie tereny zieleni i
zadrzewienia.
Art. 79. Zadrzewienia mogĄ byÜ zakÁadane poza obszarami o zwartej zabudowie za zgodĄ
wÁaĞciciela gruntu.
Art. 80. 1. (uchylony).
2. Minister wÁaĞciwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem wÁaĞciwym do spraw
Ğrodowiska okreĞli, w drodze rozporzĄdzenia, warunki techniczno-przyrodnicze zakÁadania zadrzewieĔ
w granicach pasa drogowego, sposoby ich ochrony oraz dobór gatunków drzew i krzewów, kierujĄc
siĊ potrzebĄ zapewnienia bezpieczeĔstwa ruchu drogowego, ochrony krajobrazu i róĪnorodnoĞci
biologicznej oraz odpowiednich warunków utrzymania dróg i bezpieczeĔstwa korzystania z dróg.
Art. 81. Teren poÁoĪony poza obrĊbem miast i wsi o zwartej zabudowie, pokryty drzewostanem i
nieobjĊty ochronĄ na podstawie ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad
zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568, z póĨn. zm. 7) ), rada gminy moĪe uznaÜ za park gminny, jeĪeli
stanowi wÁasnoĞÜ gminy, a jeĪeli stanowi wÁasnoĞÜ innego podmiotu - za zgodĄ wÁaĞciciela.
Art. 82. 1. Prace ziemne oraz inne prace zwiĄzane z wykorzystaniem sprzĊtu mechanicznego lub
urzĄdzeĔ technicznych, prowadzone w obrĊbie bryÁy korzeniowej drzew lub krzewów na terenach
zieleni lub zadrzewieniach powinny byÜ wykonywane w sposób najmniej szkodzĄcy drzewom lub
krzewom.
1a. Zabiegi w obrĊbie korony drzewa na terenach zieleni lub zadrzewieniach mogĄ obejmowaÜ
wyÁĄcznie:
1) usuwanie gaÁĊzi obumarÁych, nadÁamanych lub wchodzĄcych w kolizje z obiektami budowlanymi
lub urzĄdzeniami technicznymi;
2) ksztaÁtowanie korony drzewa, którego wiek nie przekracza 10 lat;
3) utrzymywanie formowanego ksztaÁtu korony drzewa.
2. Na drogach publicznych oraz ulicach i placach Ğrodki chemiczne powinny byÜ stosowane w
sposób najmniej szkodzĄcy terenom zieleni oraz zadrzewieniom.
3. Minister wÁaĞciwy do spraw Ğrodowiska okreĞli, w drodze rozporzĄdzenia, rodzaje Ğrodków,
jakie mogĄ byÜ uĪywane w miejscach, o których mowa w ust. 2, a takĪe warunki ich stosowania,
kierujĄc siĊ potrzebĄ zapewnienia bezpieczeĔstwa ruchu drogowego, ochrony krajobrazu i
róĪnorodnoĞci biologicznej oraz odpowiednich warunków utrzymania dróg i bezpieczeĔstwa
korzystania z dróg.
Art. 83. 1. UsuniĊcie drzew lub krzewów z terenu nieruchomoĞci moĪe nastĄpiÜ, z
zastrzeĪeniem ust. 2 i 2a, po uzyskaniu zezwolenia wydanego przez wójta, burmistrza albo
prezydenta miasta na wniosek posiadacza nieruchomoĞci. JeĪeli posiadacz nieruchomoĞci nie jest
wÁaĞcicielem lub uĪytkownikiem wieczystym, do wniosku doÁĄcza siĊ zgodĊ jej wÁaĞciciela.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin