ŻAŁOBNIK wersja dobra.pdf
(
893 KB
)
Pobierz
ŻAŁOBNIK
ŻAŁOBNIK
Tę pracę dedykuję wszystkim którzy zginęli, walcząc o niepodległość tego dzielnego kraju.
Tę pracę dedykuję wszystkim którzy zginęli, walcząc o niepodległość tego dzielnego kraju.
W listopadzie Roku Pańskiego 2011 wykonał Pjotr Kędra,
lektor stołecznego kościoła Wszystkich Świętych.
W listopadzie Roku Pańskiego 2011 wykonał Pjotr Kędra,
lektor stołecznego kościoła Wszystkich Świętych.
1
Dziękuję proboszczowi Mirosławowi Nowakowi za gościnę w bibliotece kościoła Wszystkich Świętych,
Dziękuję śpiewakom z Monodii Polskiej za dobrą robotę i wzorcową płytę,
Dziękuję Barbarze Parowicz za pomoc w składaniu Żałobnika.
Dziękuję twórcom forum spiewnik.katolicy.net za zebranie pieśni w jednym miejscu.
2
A, a, a, przyszła godzina.
O, godzino opłakana,
Przez wszystkich spraktykowana
Żyjących.
B, b, b, umieć tę prośbę.
Żyć pobożnie i cnotliwie,
W łasce Bożej umierać,
Umierać.
C, c, c, nikt tego nie chce.
Nie mysleć o pokucie,
Ani o piekielnej hucie
Na świecie.
D, d, d, już idę w drogę.
Swej krainy nie wiadomo,
Ludzkim zmysłom nieznajomo,
Nikomu.
E, e, e, cóż wtedy rzeknę.
Wyrok śmierci umrzeć każe,
Czas codziennie kreski maże,
Toż tu śmierć.
F, f, f, przelał Chrystus krew.
Dla wszystkich ludzi zbawienia,
Bo wyrwał od potępienia
Każdego.
G, g, g, już żyć nie mogę.
Co dzień śmierć się do mnie zbliża,
Bojaźnią swą mnie przeraża
Straszliwo.
H, h, h, za nic uciecha.
Trąbią mi: - gra przeraźliwa,
Że śmierć przyjdzie, to prawdziwa
Nowina.
I, i, i, śmierć z kosą goni.
A podobno i w tej chwili,
Kompas się na świecie chyli,
Czas umrzeć.
K, k, k, każdego człeka
Ten wyrok nie minie,
Jutro albo później i mnie
Czas umrzeć.
L, l, l, mówi Stworzyciel.
W rajum cię stworzył wiecznego;
Tyś nie słuchał głosu mego,
Toć umrzesz.
Ł, ł, ł, przeciwnie diabeł
Krąży jako lew ryczący,
Rad, aby każdy żyjący
Był w piekle.
M, m, m, tego ja nie wiem,
Niegodnym, znać na tem świecie,
Czyli w zimie, czyli w lecie
Mam umrzeć.
N, n, n, tylko dzień jeden,
Którego tu umrzeć muszę,
Co wypędza z ciała duszę
Mojego.
O, o, o, straszna godzino,
Za co mnie przerażasz trwogą,
Swą pamięcią, albo czego
Nie zmienisz.
P, p, p, jako skorupę,
Tak z grzechowej śmierci kości,
Wszystkie członki i wnętrzności
W proch pójdą.
R, r, r, Śmierć oficer
Już stoi z mieczem przede mną
Wymówić się, już daremno
Nie wolno.
S, s, s, balsamy i leż!
Szykują do namaszczenia
Ciała, do grobu kładzenia,
Pogrzebu.
T, t, t, duszę sierotę
Nikt po śmierci nie ratuje,
Nie wie, jak tam lamentuje
Za grobem.
U, u, u, czas iść do grobu,
Zostać nie dadzą nikomu,
Wynoszą na marach z domu
Każdego.
W, w, w, nie chcą zastawu.
Bym dał wór złota za życie,
Nie przyjmą to, co myślicie,
Musi umrzeć.
X, x, x, stoi krucyfiks.
Oddajże się Bogu w ręce,
Miej nadzieję w Jego męce,
Nie zginiesz.
Y, y, y, sypią mogiły.
Albo walą kamień srogi,
Nie odkupi klejnot drogi
Od śmierci.
Z, z, z, koniec życia wnet.
Już śmierć mi duszę wygania,
Nie dba na prośby, płakania,
Koniec już.
3
A Ach! Moj smętku, ma żałości!
Nie mogę się dowiedzieci,
Gdzie mam pirwy nocleg mieci,
Gdy dusza z ciała wyleci.
B Byłżem s młodości w rozkoszy,
Nie usłałem swojej duszy,
Już stękam, już mi umrzeci,
Dusza nie wie, gdzie się dzieci1.
C Com miał jimienia2 na dworze,
Com miał w skrzyni i w komorze,
To mi wszytko opuścici,
Na wieki się nie wrocici.
D Dziatki s matką narzekają,
Bracia mię w rzkomo żałują,
Ku jimieniu przymierzają,
Na mą duszę nic nie dbają.
E Eja, eja, dusza moja,
Ocuci się, długoś spała,
Nie masz wierniejszego k sobie,
Uczyń dobrze sama w sobie!
F Fałszywy mi świat powiedał,
Bych ja długo żyw byci miał,
Wczora mi tego nie powiedał,
Bych ja długo żyw byci miał.
G Gdzie ma siła, ma robota,
Głupiem robił po ty lata:
Ośm miar płotna, sidm stop w grobie,
Tom tylo wyrobił sobie.
H Halerzem łakomo zbierał,
Swoj żywot rozpustnie chował:
Prze ty dwa bogi przeklęta
Nie czciłem żadnego święta.
I Jałmużnym nędznem nie dawał,
Ofierym Bogu nie czynił,
Ni z pirwiny, ni z nowiny
Bogum nie dał z siebie winy.
K Kaki to moj rozum głupi,
Sobiem był szczodr, Bogu skąpy:
Com kiedy Bogu poślubił,
Tegom nigdy nie uczynił.
L Leży ciało, barzo stęka,
Duszyca się barzo lęka,
Bog się z liczby upomina,
Diabeł na grzechy wspomina.
N Nie gdzie się przed Bogiem skryci,
Dusza nie śmie przed sąd jici10;
Widzi niebo zatworzone,
Widzi piekło otworzone.
O O duszyco, drogi kwiecie,
Nic droszego na tem świecie,
Tanieś się diabłu przedała,
Iżeś się w grzeszech kochała.
P Pamiętaj coś na chrzcie ślubowała,
Gdyś się diabła otrzekała,
Jego pychy, jego działa
Toś wszytko przestępowała.
Q Kwap się rychło ku spowiedzi,
Kapłany w swoj dom powiedzi,
Płacz za grzechy, przymi świątość,
Boże Ciało, święty olej!
R Rolą z domem dziatkam podaj,
Coś urobił za duszę daj,
S jimienia przyjacioł nabywaj,
Coć przyłączą twą duszę w raj.
S Zbierz gniewliwe i dłużniki,
Odproś, zapłać pieniądz wszelki:
Za jeden pieniądz w piekle być
Na wieki stamtąd nie wyniść.
T Tam sam oczy moje głądzą,
Toć już trzy złe duchy widzą,
Na mię me grzechy wzjawiają,
Mej duszy sidła stawiają.
V Wircę się, wołam pomocy,
Nikt za mię nie chce umrzeci,
Nikt przyjaciel na tym świecie,
Jedno w Bodze16 nadzieję mieci.
X Kryste, przez twe umęczenie,
Rozprosz diable obstąpienie,
Daj duszycy przeżegnanie,
Daj ciału dobre skonanie!
Y Ja twój synek marnotrawny,
Tyś moj ociec miłosierny,
Żal mi tego, iżem cię gniewał,
Ale ciem się nie otrzekał.
Z Zażżycież mi świeczkę ale,
Moji mili przyjaciele!
Dusza jidzie z krawym potem;
Co mnie dzisia, to wam potem.
M Młotem moje pirzsi biją,
Amen.
Dusza nie śmie wynić szyją;
Widzi niebo zatworzone,
Widzi piekło otworzone.
4
Ach nieskończony litościwy Boże,
Któż mnie w nieszczęściu moim tak wspomoże,
Opatrzność Boga mojego,
Tylko się udam do niego.
Kto wzywa Boskiej opieki,
Nie wypuści go na wielki.
Mamy nadzieję w miłosierdziu Boga,
Choćby nastąpiła jaka straszna trwoga,
Opatrzność Boska to sprawi,
W różnych nieszczęściach wybawi,
Bóg wszystkim włada dla swojej dobroci,
Kto się oddaje Boskiej Opatrzności.
Prędko pocieszy w kłopocie,
Podaję rękę sierocie.
Na co ptaszęta wdzięczne głosy mają,
Opatrzność Boską zawsze wychwalają,
Dziękując Boskiej opiece,
Zważajże sobie człowiecze.
Czemuż Jonasza ryba wyrzuciła,
Opatrzność Boska jego wyzwoliła.
W takiem nieszczęściu terminie,
Opatrzność Boska niech słynie.
One zwierzęta, co w kniejach mieszkają,
Z opatrzności Boskiej, tylko żywność mają,
Bo je Bóg trzyma w opiece,
Tem bardziej i ciebie człowiecze.
Daniel wrzucony lwom ta poszarpanie,
Któż go wyzwolił Twa Opatrzność Panie,
Za, co Ci dzięki dajemy
Opatrzność Boską chwalimy.
Pono pomyślisz, że jest rzecz prawdziwa,
Opatrzność Boska, bardzo dobrotliwa,
Dodaje zdrowia, fortuny,
Królom rozdaje korony.
Egipt wesoły z więzienia Józefa,
Opatrzność to Jego pociecha,
Dodała takiej godności,
Przez jego wszelkie żywności.
Ku Tobie Boże, my grzeszni wołamy,
Opatrzności Boskiej na pomoc wzywamy.
Nie wypuszczaj nas na wieki,
Z Twojej Najświętszeji opieki.
Fałszywe kłamstwo Zuzanna cierpiała,
Opatrzności Boskiej na pomoc wzywała,
Wprędce doznała pociechy,
Pokutująca za grzechy.
Radość to nasza, że Bóg jest obroną,
Ma miłosierdzie nad Polską Koroną,
Mając w swojej pamięci,
Kocha jak ojciec swe dzieci.
Gdy jeszcze Mojżesz, w wodę był wrzucony,
Z Opatrzności Boskiej doznał obrony,
Nosząc go morskie bałwany,
Piastował Bóg ukochany,
Sejmy i rady panowie miewają,
Opatrzności Boskiej, na pomoc wzywają,
Chcąc dostać jakiej godności,
Żebrzą Boskiej Opatrzności.
Hardy Faraon Izraela goniący,
Opatrzności Boskiej nie wzywający.
Został na morzu zalany,
Z wojskiem, z którem był wybrany,
Tarczą obronną jest Bóg żeglującym,
Którzy na morzu w okręcie płynącym.
Opatrzność Boska sprawuje,
Anielska ręka kieruje.
Izrael z ludem był przeprowadzony,
Z Opatrzności Boskiej doznawał obrony,
Stanął na brzegu szczęśliwie,
Bo go Bóg kochał prawdziwie.
Ufność nadzieję w Tobie pokładamy.
Opatrzności Boskiej na pomoc wzywamy,
Dodaj nam zdrowia ratunku,
W naszym upadku frasunku.
Każdy uważał Piotrowe więzienie,
Z Opatrzności Boskiej miał tam wyzwolenie,
Opatrzność Boska sprawiła,
Anielska ręka puściła.
Wojsko gdy na plac śmiele postępuje,
Opatrzność Boska, kulami kieruje,
Kto kocha Jezu Twe Imię,
Na placu taki nie zginie.
Ledwie tylko chcesz sobie pomyśliwać,
Opatrzności Boskiej trza nad sobą wzywać,
Bóg cię pocieszy w frasunku,
Doda ci swego ratunku.
Księżyc na siebie gdy wydaje światło,
Opatrzności Boskiej dozna każdy łatwo,
By doznawali opieki,
Że jest Bóg Bogiem na wieki.
Łaska to Boska wszystko nam sprawuje,
W różnych nieszczęściach człowieka ratuje,
5
Plik z chomika:
Pjetja
Inne pliki z tego folderu:
advent - porównanie.txt
(1 KB)
advent 2010.doc
(51 KB)
kolędy popularne.doc
(788 KB)
Pierwsza sobota.docx
(50 KB)
tytuły.docx
(5 KB)
Inne foldery tego chomika:
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin