!John Jakes - Piekło i niebo. Tom 1.pdf - John Jakes - Piekło i niebo - zck68

JOHN JAKES

PIEKŁ

NIEBO

TOM I

PROLOG

Wielka parada

1865

... mówiąc: Pokój, pokój,

choć nie masz pokoju.

et Jeremiasz 6:14, 8:11

Tej nocy w Waszyngtonie padał deszcz. Tuż przed świtem, we

wtorek 23 maja, George Hazard obudził się w swoim apartamencie w

hotelu „Willard". Oparł rękę na ciepłym ramieniu żony, Constance.

Nasłuchiwał.

Przestało padać.

Ta cisza była dobrym znakiem przed zbliżającym się uroczystym

dniem. Owego ranka miała się rozpocząć nowa epoka — epoka pokoju

w ocalonej Unii.

Skąd więc przeczucia, że nadchodzą nieszczęścia?

George cicho wstał z łóżka. Flanelowa nocna koszula owijała mu się

wokół owłosionych łydek, kiedy wymykał się z pokoju. Miał

czterdzieści jeden lat. Był krępym mężczyzną o silnych ramionach.

Koledzy z West Point nadali mu przydomek Pniak, ze względu na

atletyczną budowę i niewielki wzrost. Siwizna przyprószyła mu włosy i

starannie utrzymywaną żołnierską bródkę.

George przeszedł do salonu, gdzie znalazł porozrzucane gazety i

czasopisma. Nie poskładał ich wieczorem, gdyż był zbyt zmęczony.

Zaczął je porządkować teraz. Starał się to robić możliwie jak najciszej,

ponieważ w drugiej i trzeciej sypialni spały jego dzieci. Syn, William

Hazard III, skończył w styczniu szesnaście lat. Patricia osiągnie ten

wiek pod koniec roku, Młodszy brat George'a, Billy, z żoną Brett,

zajmowali czwartą sypialnię. Mimo iż Billy miał brać udział w

dzisiejszej paradzie, otrzymał zezwolenie na spędzenie nocy poza

obozem saperów w forcie Berry.

_ 5 _

Sądząc z tonu gazet i czasopism złe przeczucia George'a były

bezpodstawne. „New York Times", „Tribune", „Washington Star" oraz

najświeższy numer „Army and Navy Journal" uderzały w tę sarną,

triumfalną nutę. George ułożył gazety na stoliku w przyzwoity stos.

Pierwsze strony wykrzykiwały:

Mimo że nasza gigantyczna wojna zakończyła się zaledwie

przed paroma dniami, już teraz zapoczątkowaliśmy zwalnianie

ludzi z wielkiej Armii Unii.

To oni zdławili Rebelię, to oni ocalili Unię i zdobyli kraj dla

siebie i dla nas.

Departament Wojny wydał rozkaz wydrukowania na papierze

pergaminowym sześciu tysięcy zwolnień.

Nasza niezależna republika rozwiązuje swoje armie, wysyła do

domu wiernych żołnierzy, zamyka punkty rekrutacyjne,

wstrzymuje kontrakty na wszelkie dostawy i zamierza porzucić

ponurą ścieżkę wojny na rzecz szerokiej i świetlistej drogi pokoju.

Dzisiaj i jutro ma się odbyć kilka uroczystości: wielka parada Armii

Potomacu Granta i Armii Zachodniej Wuja Billy'ego Shermana. Ludzie

Granta pomaszerują dzisiaj; nieustępliwe i nieokrzesane oddziały

Shermana jutro. Ci ostatni, z Zachodu, drwili sobie z tych ze Wschodu

nazywając ich „papierowymi kołnierzykami". Być może ludzie

Shermana przedefilują z krowami, kozami oraz mułami i walczącymi

kogutami, które przywieźli do swych obozów rozlokowanych wzdłuż

rzeki Potomac.

Nie wszyscy mężczyźni, którzy poszli na wojnę, wezmą udział w

defiladzie. Niektórzy już nigdy nie spotkają swych najbliższych; na

przykład najdroższy przyjaciel George'a, Orry. George i Orry poznali

się jako młodsi kadeci w West Point w 1842 roku. Służyli razem w

Meksyku. Ich przyjaźń przetrwała nawet kapitulację fortu Sumter, kiedy

to niezależne od ich woli przyczyny sprawiły, że znaleźli się po dwóch

różnych stronach konfliktu. W ostatnich dniach wojny śmierć

dosięgnęła Orry'ego w Petersburgu. Nie zginął w walce. Stał się ofiarą

głupiej, niepotrzebnej, mściwej kuli rannego żołnierza Unii, któremu

usiłował pomóc.

Z wielu młodych ludzi wojna uczyniła starców. Wciąż włóczyli się

po drogach Południa, wracali do domu, do nędzy, do ziemi spustoszonej

i spalonej przez walczące armie. Inni podróżowali pociągami na

Południe, okaleczeni na ciele i duchu przez pobyt w kloakach, które

nazywano więzieniami dla rebeliantów. Jeszcze inni Konfederaci

znikali w Meksyku albo przepadali w armii kedywa Egiptu, bądź też

zawieruszali się gdzieś na Zachodzie, usiłując zapomnieć o ranach

zadanych nie tylko ciałom. Młodszy kuzyn Orry'ego, Charles, wybrał tę

ostatnią drogę.

— 6 —

Byli też tacy, dla których wojna zakończyła się hańbą. Prym wiódł

tu Jeff Davis, schwytany w pobliżu Irwinville, w stanie Georgia. Wiele

gazet na Północy donosiło, że próbował uniknąć aresztowania uciekając

w przebraniu kobiecym. Można wierzyć lub nie, ale według niektórych

Jankesów więzienie nie stanowiło dostatecznej kary dla Davisa.

Domagano się szubienicy.

George zapalił swoje kosztowne, kubańskie cygaro i podszedł do

okna wychodzącego na Pennsylvania Avenue. Z apartamentów

doskonale byłoby widać dzisiejszą defiladę, George jednak otrzymał

specjalne bilety wstępu na trybunę ustawioną naprzeciw trybuny

prezydenta. Ostrożnie otworzył okno.

Niebo było bezchmurne. Wychylił się tak, aby wydmuchiwać dym z

cygara na zewnątrz. Dostrzegł patriotyczne dekoracje na trzy- i

czteropiętrowych budynkach ciągnących się wzdłuż alei. Szarfy w

radosnych barwach zastąpiły w końcu tę żałobną krepę, która wisiała

wszędzie po zamordowaniu Lincolna. Jasno-czerwona wstęga światła

nad rzeką Potomac wyznaczała horyzont.

Po zabłoconych alejach zaczęły poruszać się powozy, przemykali

kawaler zyści i przechodnie. George dojrzał jakąś czarną rodzinę ojca,

matkę i pięcioro dzieci podążającą w kierunku Parku Prezydenckiego.

Dla nich zakończenie wojny nie było jedynym powodem do radości.

Mieli swoją Trzynastą Poprawkę do Konstytucji, na zawsze znoszącą

niewolnictwo. Stany musiały ją jeszcze ratyfikować; wtedy nabierze ona

mocy prawnej.

Rozjaśniło się. Coraz wyraźniej rysowały się czerwień, biel i błękit.

Koniec z deszczem. Dlaczego nękają go złe przeczucia, kiedy wszystkie

znaki są tak pomyślne?

To przez nasze rodziny, zadecydował. Mainów i Hazardów. Przeżyli

wojnę, ale ona okaleczyła ich psychicznie. Virgilia, jego siostra,

przepadła dla rodziny; jej ekstremalna postawa spowodowała, iż

zerwała do reszty łączące ich więzy. Było to tym bardziej zasmucające,

że Virgilia przebywała właśnie tutaj, w Waszyngtonie. George nie

wiedział jednak, gdzie zamieszkała.

Był też Stanley, jego starszy brat, pozbawiony jakichkolwiek

kompetencji człowiek, który na wojnie dorobił się wielkiego majątku.

Pomimo tego sukcesu, lub może z jego powodu, Stanley za dużo pił.

U Mainów sprawy nie toczyły się lepiej. Ashton, siostra Orry'ego,

przepadła gdzieś na Zachodzie. Wcześniej uwikłała się w nieudany

spisek w celu obalenia rządu Davisa i zastąpienia go jeszcze bardziej

ortodoksyjnym. Brat Orry'ego, Cooper, który pracował w Liverpoolu

dla Departamentu Marynarki Konfederacji, stracił swego jedynego syna,

Judę, gdy ich okręt w drodze do domu został zatopiony w pobliżu fortu

Fisher przez eskadrę Unii.

Była wreszcie wdowa po jego najlepszym przyjacielu, Madeli-ne.

Czekała ją walka o odbudowanie swego życia i spalonej plantacji nad

rzeką Ashley, nie opodal Charleston. George wręczył jej akredytywę na

czterdzieści tysięcy dolarów wystawioną na bank, w którym posiadał

większość udziałów. Miał nadzieję, że Madeline poprosi go jeszcze o

pomoc finansową; spora część pieniędzy przeznaczona była na

spłacenie dwóch hipotek i uregulowanie podatków federalnych, by

uniknąć konfiskaty majątku przez agentów skarbowych, szalejących już

na Południu. Lecz Madeline nie prosiła o więcej i to go niepokoiło.

Nawet o tak wczesnej porze ruch konny w alejach był duży. Gdyby

zaufać niebu i łagodnemu wietrzykowi, ten ważny dzień powinien być

piękny. Czemu więc George, nawet gdy odegnał smutne wspomnienia,

nie mógł oprzeć się uczuciu, że nadchodzą kłopoty?

Hazardowie szybko zjedli śniadanie. Brett robiła wrażenie

szczególnie szczęśliwej i podekscytowane!., co napawało George'a

pewną dozą zazdrości. Za parę tygodni Billy zamierzał zrezygnować ze

swojego kontraktu. Następnie wraz z Brett wsiądą na statek do San

Francisco. Ani on, ani jego żona nigdy nie widzieli Kalifornii, ale

pociągały ich opisy klimatu, krajobrazów i perspektyw tego regionu.

Billy pragnął założyć własną, cywilną firmę inżynieryjną. Podobnie jak

jego przyjaciel, Charles Main, z którym uczęszczał do West Point -—

podążyli tam za przykładem George'a i Orry'ego chciał odjechać jak

najdalej od świeżo zabliźnionych pól, na których Amerykanin walczył z

Amerykaninem.

Małżonkowie musieli szybko rozpocząć podróż. Brett spodziewała

się pierwszego dziecka. Billy wyznał to George'owi w sekrecie;

przyzwoitość nakazywała, by o ciąży w ogóle nie wspominać, nawet w

gronie rodzinnym. Gdy zbliżał się termin rozwiązania i brzuch kobiety

wydymał się, ludzie udawali, że niczego nie dostrzegają. Kiedy

przychodziło na świat drugie dziecko, rodzice często tłumaczyli

pierworodnemu, iż lekarz przyniósł niemowlę w butelce. George i

Constance dostosowywali się do większości tych naiwnych zasad, ale

nigdy nie posunęli się do opowiadania historyjki z butelką.

Rodzina dotarła do sektora specjalnego o ósmej piętnaście. Zajęła

miejsca wśród reporterów, kongresmanów, sędziów Sądu Najwyższego,

oficerów armii i floty. Dalej, w lewo, aleja biegła wokół gmachu

Departamentu Skarbu na ulicy Piętnastej; z tego powodu duża jej część,

aż do Kapitolu, była niewidoczna.

Po prawej, w odległości czterech przecznic, ludzie tłoczyli się

!John Jakes - Piekło i niebo. Tom 1.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: