KAMICA MOCZOWA
Kamica moczowa – obecność kamieni w układzie moczowym.
Wiek: szczyt zachorowań między 20 a 30 rokiem życia.
· Płeć: częściej u mężczyzn niż u kobiet (4:1).
PRZYCZYNY:
1. szczawian wapnia/fosforan wapnia (65-85%):
· nadmierne stężenie we krwi,
· odwodnienie,
· zwiększone wydalanie wapnia z moczem - rodzinne,
· nadczynność przytarczyc,
· przewlekle schorzenia jelit z zaburzeniami wchłaniania,
· obniżone wchłanianie cytrynianów z przewodu pokarmowego,
· nadmierna podaż doustna wit. D,
· zasadowy odczyn moczu,
· przewlekłe używanie wapniowych preparatów przeciw nadkwaśności,
· dieta bogata w wapń lub szczawiany,
· nowotwory;
2. kamienie odlewowe (-15-20%):
· zakażenie dróg moczowych,
· zasadowy odczyn moczu;
3. kamienie z kwasu moczowego (5%):
· dziedziczne,
· dna moczanowa,
· dieta bogata w puryny,
· kwaśny mocz , bardzo niskie pH,
· chemioterapia przeciwnowotworowa;
4. cystyna (1-3%):
· dziedziczna hemocystynuria
· CZYNNIKI RYZYKA:
· gorący klimat ,
· praca w gorącym otoczeniu,
· ograniczone przyjmowanie płynów,
· dieta z dużą zawartością szczawianów, puryn, wapnia i witamin,
· preparaty moczopędne z grupy tiazydów,
OBJAWY:
· zazwyczaj nagły początek,
· ostry, obezwładniający ból od kąta żebrowo - kręgosłupowego do pachwiny, zależnie od umiejscowienia się kamienia (kolka nerkowa)
· pacjent w stałym ruchu, nie znajduje wygodnej pozycji,
· nudności z wymiotami lub bez wymiotów,
· zlewne poty,
· przyspieszona akcja serca,
· porażenna niedrożność jelit,
· obrona mięśniowa powłok jamy brzusznej (rzadko),
· bolesność podczas głębokiej palpacji brzucha zazwyczaj w okolicy kąta żebrowo-kręgosłupowego,
· kamienie dolnego odcinka - zwiększona częstość oddawania moczu, naglące parcia na mocz i bolesne oddawanie moczu,
· gorączka (gdy współistnieje zakażenie),
· krwiomocz,
· ropomocz (gdy współistnieje zakażenie),
· może być bezobjawowa, gdy kamień pozostaje w obrębie nerki.
DIAGNOSTYKA OBRAZOWA:
· przeglądowe zdjęcie jamy brzusznej: złogi zawierające wapń są w 80-90% uwidocznione,
· urografia: badanie rtg układu moczowego po podaniu kontrastu,
· USG: zależna od techniki; jeśli poprawna, to ma czułość i wrażliwość taką samą jak urografia.
TRYB LECZENIA: w 80% tylko ambulatoryjny; większość pacjentów wydali złóg w ciągu 48 h; w 20% jest wymagane leczenie szpitalne i skierowanie do urologa.
LECZENIE OGÓLNE:
· uspokojenie pacjenta,
· zapewnienie odpływu moczu,
· nawodnienie,
· kontrola bólu – leki przeciwbólowe (Pyralgin, Dolargan), leki rozkurczowe (No-spa, Papaweryna, kroplówka lignocainowa),
· skierować do urologa w przypadku:
o nieustępującego bólu,
o utrudnienia odpływu moczu,
o wielkość złogu powyżej 6 mm,
o zakażenia,
o odwodnienia,
o powiększania się złogu,
o brak jednej nerki,
o utrzymujący się znaczny krwiomocz,
o ciąża,
kizimizi78