Żydzi, wiara i życie.pdf

“Żydzi. Wiara i życie” - Alan Unterman

FARYZEUSZE

Po zburzeniu Świątyni Jerozolimskiej w 70 r.n.e. zdominowali życie żydowskie poprzez swe

widzenie religii Izraela. Tylko oni umieli odbudować żydowskie życie.

Chawuara – członek ścisłego kręgi, można nim było zostać po zobowiązaniu się do przestrzegania

specjalnych nakazów czystości rytualnej i do płacenia dziesięciny.

Najliczniejszy odłam judaizmu w Palestynie w I w.

Traktują teksty biblijne elastycznie, co umożliwia rozwój własnych doktryn i rytuałów.

Nie uznawali Jezusa za mesjasza (głównie to ich różni od innych grup).

Pojawili się po 160 r.p.n.e.

Ich nazwa to po hebrajsku peruszim – znaczy prawdopodobnie “odszczepieńcy” (ci, którzy wystąpili

ze zdominowanego wtedy przez sadyceuszy sanhedrynu, czyli najwyższej rady religijnej), nadana

przez Jana Hirkana; inny źródłosłów – ci którzy tłumaczyli Tory .

Nowy Testament opisuje ich jako przeciwników Jezusa, w ujemnym świetle.

Literatura talmudyczna mówi o ich przesadnej czystości, fałszywej pokorze i ostentacyjnym

spełnianiu czynności religijnych.

Uważali się za lojalnych wobec głoszonej w Biblii religii, strzegących dawnych tradycji i

przyczyniających się do rozwoju judaizmu poprzez specyficzne metody egzegezy (wyjaśnienie i

komentowanie tekstów bibl.) biblijnej.

Większość myśli, tradycji i pojęć religijnych, występujących w judaizmie na przestrzeni ostatniego

półtora tys. Lat, można znaleźć w ich nauce.

Ostateczna postać ich nauki ukształtowała się podczas zgromadzeń uczonych w Piśmie po 70 r.n.e.

oraz w Uszy w II w.

“Judaizm faryzejski skupiony jest wokół centralnej prawdy o jedynym Bogu i Jego związku z

narodem Izraela, wybranym przezeń i obdarowanym Prawem, czyli natchnioną boską nauką w postaci

Tory pisanej (Biblii) i Tory przekazywanej ustnie (tradycji)”. Nauka ta ma wpływ na każdy aspekt

życia Żyda (postawę, etykę, życie towarzyskie), jest przewodnikiem życia. Dopełnieniem jest wiara

w odkupienie mesjanistyczne połączone ze zmartwychwstaniem umarłych.

SADYCEUSZE

Podchodzili do Biblii w sposób konserwatywny i dosłowny.

Członkowie to przeważnie kapłani.

ESSEŃCZYCY

Nazwa znaczy prawdopodobnie “uzdrawiaczy”.

Wyizolowana gr. religijna, nie angażująca się w życie żydowskie w Palestynie okresu przed i

bezpośrednio po Chrystusie, co tłumaczy brak (lub rozbieżność, które wskazują na różne odłamy)

informacji o niech w wielu źródłach historycznych.

Niektórzy żyli w surowych komunach zakonnych, inni w wyizolowanych gr. w miastach i wsiach.

Dominuje celibat, ale zdarzają się małżeństwa.

Rygorystycznie traktują zasady halahy (żydowska droga, część nauki żydowskiej dotycząca rytuałów

i norm postępowania) w szczególnie w traktowaniu zagadnień czystości i nieczystości rytualnej.