Opowieści Łowców Nagród.pdf

KEVIN J. ANDERSON

Opowie ci Łowców

Nagród

Przekład: Radosław Kot

I dlatego jestem: opowie o IG-88

Kevin J. Andersen

Rozdział 1

Wewn trzny zegar dał sygnał do przebudzenia.

Pr d popłyn ł obwodami, miliardy dróg neuronalnych o yły jedna po

drugiej, czujniki zacz ły łowi sygnały z otoczenia i przetwarza je w niezliczone

pliki danych. I równocze nie pojawiły si pytania.

- Kim jestem?

Wewn trzny program zako czył rutynowy, dwusekundowy test procedur

startowych i udzielił odpowiedzi. Nazywał si IG-88 i był nowoczesnym

androidem. Androidem-zabójc .

- Gdzie jestem?

Mikrosekund pó niej otrzymał obrazy z zewn trznych sensorów. IG-88 nie

został wyposa ony w zmysł powonienia i nie miał oczu ani uszu podobnych

ludzkim, ale wszystkie jego narz dy zmysłów i tak były o wiele czulsze, zdolne

odbiera sygnały w znacznie szerszym zakresie ni jakakolwiek istota ywa.

Przeanalizował nieruchomy obraz otoczenia, co zrodziło dalsze pytania.

Obudził si w pomieszczeniu wygl daj cym na wielki kompleks la-

boratoryjny. Wsz dzie wokoło widział pomalowany na biało, sterylny metal,

który według meldunków czujników temperatury był chłodniejszy ni zdarzało

si to zwykle we wn trzach u ywanych przez ludzi. Na srebrzystych stołach

dostrzegł porozrzucane cz ci maszynerii: koła z bate i pasowe, durastalowe

zastrzały, serwomotorki i cały rz d mikrochipów zamro onych dla ochrony w

przezroczystym elu. Korzystaj c ze swoich superszybkich procesorów doliczył

si te na nieruchomym uj ciu sylwetek pi tnastu naukowców (a mo e

in ynierów czy techników), pracuj cych przy innych stołach. Czujnikami

podczerwieni sprawdził ciepłot ich ciała. Zdecydowanie wyró niali si na tle

chłodnego otoczenia.

Ciekawe, pomy lał.

W ko cu dostrzegł co , co naprawd przykuło jego uwag : cztery inne

androidy zabójcy. Były najwyra niej identycznej konstrukcji, jak on sam: p kata

konstrukcja no na, pancerne r ce i nogi, tors obło ony tarczami chroni cymi

przed strzałami z blastera, naje ona czujnikami cylindryczna głowa, która mogła

obraca si o trzysta sze dziesi t stopni i dawała mo liwo wszechstronnej

obserwacji.

- Nie jestem sam.

IG-88 rozpoznał uzbrojenie ka dego z androidów: wbudowane w r ce

karabiny blasterowe, przytwierdzone na wysoko ci biodra granaty wraz z

wyrzutnikiem i inne jeszcze rodzaje or a, które nie zawsze łatwo było rozpozna

pomi dzy rozmaitymi elementami konstrukcji. Jednak na pewno były tam

zasobniki z truj cym gazem, miotacz strzałek, ogłuszasz ultrad wi kowy,

paralizator... i wej ciowy port komputera. IG-88 poczuł si usatysfakcjonowany

swoimi mo liwo ciami.

Zaspokoił pierwsz ciekawo ; teraz zaj ł si analizowaniem zawarto ci

swoich banków pami ci i dalszych sygnałów dostarczanych przez sensory. Został

zaprojektowany jako mechanizm w pełni samowystarczalny. Był androidem

zabójc , zdolnym samodzielnie poradzi sobie z ka dym problemem i zadaniem...

Tyle, e jak wynikało z posiadanych programów, na razie nie otrzymał adnego

zadania. B dzie musiał postara si o jaki przydział.

Po całych trzech sekundach wie o o ywiony mózg podsun ł nast pne

pytanie:

- Dlaczego tu jestem?

Raz jeszcze sprawdził swoje zasoby i urz dzenia peryferyjne i odkrył, e jest

poł czony przewodem z centralnym komputerem laboratorium, prawdziw

skarbnic bezcennych informacji.

Zaraz zacz ł poszukiwania. Błyskawicznie przegl dał plik po pliku

wypatruj c takich, które byłyby opatrzone kodowym numerem przypisanym

projektowi androida zabójcy. Wszystkie wrzucał do własnej, przestronnej

pami ci, na razie tylko je zapisuj c, bez odczytu. Na to przyjdzie pora pó niej.

Wiele sekund zabierze poznanie własnej osoby.

Jeden plik wybrał jednak do natychmiastowego przegl du. Był to raport

sporz dzony dla sponsora, a dokładnie dla imperialnego nadzorcy Gurduna,

który najwyra niej dostarczył wi kszo funduszy potrzebnych do stworzenia

IG-88 i jego towarzyszy. Na pozór całkiem martwy, android przestudiował

uwa nie cały raport.

Prezentacja zaczynała si od pomara czowego logo, na którym płomienie i

zarys błyskawicy przeplatały si ze słowami “Holowan Laboratories - technologia

przyjazna ludziom”. Po chwili logo zblakło, ust puj c miejsca podobi nie

u miechni tej, ale upiornie brzydkiej kobiety. Głow miała całkiem wygolon , a

w l ni cej łysinie odbijało si wiatło mocno grzej cych, studyjnych lamp. Ich

biały blask nadawał szerokiej twarzy kobiety dziwnie trupi wygl d. Mówi c,

otwierała przesadnie usta, w których została tylko cz wła ciwego ludziom

garnituru z bów; za to tymi kilkoma pozostałymi zgrzytała przy ka dej

spółgłosce. W oczodoły miała wszczepione bł kitne soczewki, które wygl dały jak

pozbawione oprawy okulary. Napis na dole głosił, e jest to “Główny technik

Loruss, mened er projektu budowy serii prototypowej IG”.

- Witam, nadzorco Gurdun - powiedziała. - Niniejszy raport ma spełni rol

synopsis ostatniej fazy prac w ramach naszego projektu. Jak ci wiadomo,

Holowan Laboratories otrzymały zlecenie opracowania serii androidów zabójców

ze szczególnie nowoczesnym, eksperymentalnym oprogramowaniem

behawioralnym. Miały by samowystarczalne, zdolne do uczenia si i

niezmordowane w d eniu do realizacji ka dego zadania, które im zlec władze

Imperium.

Kobieta zatarła r ce. Na stawach jej palców czerwieniały wrzody, prawie tak

du e jak knykcie.

- Mam zaszczyt zameldowa , e nasi najzdolniejsi cybernetycy przedstawili

mi niedawno seri przełomowych rozwi za . Wszystkie one znalazły

zastosowanie w konstrukcji serii IG. W zwi zku z krótkim terminem i wielkim

zapotrzebowaniem Imperium na skutecznych zabójców, zrezygnowali my z

rutynowych procedur testowych, ale jeste my pewni, e nasze dzieła b d

funkcjonowa bez zarzutu. Nale y tylko pami ta o ich ewentualnym dostrojeniu

przy przej ciu do fazy gotowo ci bojowej.

Mówiła długo i nudno, wyja niaj c stopie i rodzaj modernizacji, które obj ły

poszczególne moduły neuronalnych obwodów androida i sposoby obej cia

zwykłych moderatorów zachowania. IG-88 chłon ł ka de słowo, ale w adne nie

wierzył. Loruss sama nie bardzo wiedziała, o czym mówi, jednak robiła to z

przekonaniem, e jej techniczny argon musi zrobi wra enie na laiku takim jak

Gurdun.

IG-88 zamkn ł plik. Był ju pewien, e jego obwody rozwin ły si przez te

kilka chwil o wiele bardziej ni tutejsi projektanci kiedykolwiek przewidywali.

Wiedział ju , kim jest i sk d wzi ł si w tym laboratorium. Razem z

identycznymi w ka dym calu towarzyszami został zbudowany jako sługa

Imperium. Miał walczy , wyszukiwa i zabija ywe cele wskazane przez jego

imperialnych panów. Program eliminacji był rozbudowany i wszechstronny, o

wiele mniej jednak podobało si IG-88, e musi wykonywa rozkazy

niedoskonałych, biologicznych organizmów. Był przecie wyj tkowym androidem

o mo liwo ciach przerastaj cych wszystko, co potrafiły zwykłe maszyny. Był

supermaszyn .

My l , wi c jestem.

Od jego przebudzenia min ło ju pi sekund. Nale ało przej do działania.

Spojrzał na istoty obecne oprócz niego w laboratorium.

Zaraz rozpoznał pani technik Loruss. Skupił na niej skanery. Kobieta

wrzeszczała jak szalona, a odczyty w podczerwieni sugerowały znaczne

przyspieszenie funkcji organizmu. Trupioblada skóra pokryła si czerwonymi

plamami, które wskazywały na emocjonalne pobudzenie. Przy ka dym słowie

pryskała lin z ust, a wywini te wargi ukazywały resztki uz bienia.

Czemu ona si tak denerwuje, skoro okazałem si tworem znacznie

doskonalszym ni oczekiwali? IG-88 natychmiast przeszedł na wy szy stopie

gotowo ci bojowej. Poziom ółty. Co tu musi by nie tak, uznał.

Ustawił swój wewn trzny zegar na takie tempo subiektywnego upływu czasu,

by móc ledzi wydarzenia z ludzkiej perspektywy. Wokół wyły syreny alarmowe,

gładkie stoły i podłogi k pały si w krwawym blasku ostrzegawczych wiateł.

Reszta techników biegała nerwowo od pulpitu do pulpitu i uderzała w ró ne

kontrolki i sensory.

Ciekawe, o co mo e chodzi . IG-88 wł czył moduł interpretacji ludzkiej

mowy.

- Jego obwody ywiołowo si konfiguruj ! - wrzeszczała łysa kobieta. -

Ła cuchowa reakcja samo wiadomo ci!

- Nie mo emy tego zatrzyma ! - j kn ł który z techników. Reszta spojrzała

na androida z przera eniem.

- Musimy!

- Wył czy go! - rozkazała Loruss. - Odetnijcie mu ł cza i do kasacji. Ma

zosta rozmontowany, eby my dowiedzieli si , gdzie tkwi bł d. Szybko!

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: