WSB_Z Gospodarka nieruchomościami.pdf

(226 KB) Pobierz
WSB_Z Gospodarka nieruchomoœciami
GOSPODARKA NIERUCHOMO Ś CIAMI
W Ś WIETLE OBOWIAZYJ Ą CYCH
PRZEPISÓW PRAWA
mgr in Ŝ . Arkadiusz Borek
Katowice, wrzesie ń 2005 r.
156467686.001.png
Poj ę cia i definicje dotycz ą ce nieruchomo ś ci
Mienie zdefiniowane jest w art. 44 kc, który stanowi, Ŝ e mienie to własno ść
i inne prawa maj ą tkowe. Z podanej definicji wynika, Ŝ e mienie obejmuje tylko
aktywa.
W gospodarce nieruchomo ś ciami wyró Ŝ nia si ę trzy rodzaje mienia:
· mienie pa ń stwowe - Skarbu Pa ń stwa lub innych pa ń stwowych osób prawnych
(w tym przedsi ę biorstwa pa ń stwowe),
· mienie jednostek samorz ą dowych - województwa, powiatu, gminy oraz
samorz ą dowych osób prawnych (zdefiniowane w ustawach samorz ą dowych),
· mienie prywatne – całe pozostałe mienie, które nie jest ani mieniem
pa ń stwowym oni mieniem samorz ą dowym, czyli mienie stanowi ą ce własno ść
osób fizycznych, spółdzielni, spółek i innych niepa ń stwowych,
niesamorz ą dowych osób prawnych.
Szczególnym regulacjom prawnym podlega jedynie gospodarka
nieruchomo ś ciami pa ń stwowymi i samorz ą dowymi .
Nieruchomo ść – wydzielona cz ęść powierzchni ziemskiej, stanowi ą ca
odr ę bny przedmiot własno ś ci (grunty) wraz z wszystkimi cz ęś ciami składowymi
trwale z tym gruntem zwi ą zanymi (je Ŝ eli przepisy szczególne nie stanowi ą inaczej)
– wg art. 46 kc.
Rodzaje nieruchomo ś ci (wg kc)
nieruchomo ść gruntowa ( mo Ŝ e by ć niezabudowana lub zabudowana),
· nieruchomo ść budynkowa (przepis szczególny) – z nieruchomo ś ci ą budynkow ą
mamy do czynienia wówczas gdy z mocy przepisu ustawowego grunt jest
własno ś ci ą innej osoby a budynek na nim posadowiony jest własno ś ci ą innego
podmiotu (najcz ęś ciej przy u Ŝ ytkowaniu wieczystym, własno ść sieci
przesyłowych) ,
nieruchomo ść lokalowa (mieszkalna lub u Ŝ ytkowa).
·
Wg ustawy o gospodarce nieruchomo ś ciami – przez nieruchomo ść
gruntow ą nale Ŝ y rozumie ć grunt wraz z cz ęś ciami składowymi, z wył ą czeniem
budynków i lokali, je Ŝ eli stanowi ą odr ę bny przedmiot własno ś ci.
Rodzaje nieruchomo ś ci wg funkcji:
nieruchomo ś ci rolne,
· nieruchomo ś ci budowlane,
·
nieruchomo ś ci le ś ne,
2
·
·
 
· nieruchomo ś ci rekreacyjne,
·
Podstawowe cechy nieruchomo ś ci gruntowej:
1. odr ę bny przedmiot własno ś ci,
2. oznaczenie nieruchomo ś ci wg ksi ę gi wieczystej oraz ewidencji gruntów,
3. granice nieruchomo ś ci,
4. powierzchnia nieruchomo ś ci,
5. cz ęś ci składowe gruntu trwale z nieruchomo ś ci ą zwi ą zane
Nieruchomo ść mo Ŝ e składa ć si ę z jednej działki gruntu lub z kilku nawet
odr ę bnie poło Ŝ onych działek pod warunkiem, Ŝ e wszystkie działki stanowi ą
własno ść tej samej osoby i s ą uregulowane w jednej ksi ę dze wieczystej (b ą d ź
istnieje inny akt prawny o ich wydzieleniu).
Ta powy Ŝ sza cecha odró Ŝ nia pojecie nieruchomo ś ci od poj ę cia działki
gruntu.
Działka gruntu – ci ą gły obszar gruntu, jednorodny ze wzgl ę du na stan
prawny.
W ustawie o gospodarce nieruchomo ś ciami działka gruntu jest
zdefiniowana jako - niepodzielna, ci ą gła cz ęść powierzchni ziemskiej stanowi ą ca
cz ęść lub cało ść nieruchomo ś ci gruntowej
Działka jest poj ę ciem prawa geodezyjnego i kartograficznego. Oznacza ono
obszar gruntu stanowi ą cy podstawow ą jednostk ę geodezyjn ą , okre ś lon ą na mapie
ewidencyjnej granicami, numerem, powierzchni ą , rodzajem u Ŝ ytkowania i klas ą
gruntu. Działka mo Ŝ e stanowi ć samodzieln ą nieruchomo ść jako przedmiot
odr ę bnej własno ś ci albo wraz z innymi działkami wchodzi ć w skład wi ę kszej
nieruchomo ś ci obejmuj ą cej kompleks działek. Numery działek s ą - wraz z innymi
danymi – jedn ą z podstaw oznaczenia nieruchomo ś ci w dziale I – 0 ksi ę gi
wieczystej.
Działka budowlana (wg ugn) – jest to zabudowana działka gruntu, której
cechy geometryczne, dost ę p do drogi publicznej oraz wyposa Ŝ enie w urz ą dzenia
infrastruktury technicznej umo Ŝ liwiaj ą prawidłowe racjonalne korzystanie z
budynków i urz ą dze ń poło Ŝ onych na tej działce.
Własno ść gruntu (art. 143 5 kc) – w granicach okre ś lonych przez społeczno
– gospodarcze przeznaczenie gruntu własno ść gruntu rozci ą ga si ę na przestrze ń
nad i pod jego powierzchni ę .
3
nieruchomo ś ci przemysłowe.
 
Własno ść (art. 140 kc) - w granicach okre ś lonych przez ustawy i zasady
współ Ŝ ycia społecznego wła ś ciciel mo Ŝ e z wył ą czeniem innych osób, korzysta ć z
rzeczy zgodnie ze społecznie – gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w
szczególno ś ci pobiera ć po Ŝ ytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach
mo Ŝ e rozporz ą dza ć rzecz ą .
Współwłasno ść (art. 195 kc) – własno ść tej samej rzeczy mo Ŝ e
przysługiwa ć niepodzielnie kilku osobom.
U Ŝ ytkowanie wieczyste - w granicach okre ś lonych przez ustawy i zasady
współ Ŝ ycia społecznego oraz przez umow ę o oddaniu gruntu Skarbu Pa ń stwa lub
gruntu nale Ŝą cego do jednostki samorz ą du terytorialnego b ą d ź ich zwi ą zków w
u Ŝ ytkowanie wieczyste, u Ŝ ytkownik mo Ŝ e korzysta ć z gruntu z wył ą czeniem
innych osób. W tych samych granicach u Ŝ ytkownik wieczysty mo Ŝ e swoim
prawem rozporz ą dza ć .
Zasób nieruchomo ś ci – nieruchomo ś ci, które stanowi ą przedmiot własno ś ci
Skarbu Pa ń stwa, gminy, powiatu lub województwa i nie zostały oddane w
u Ŝ ytkowanie wieczyste oraz nieruchomo ś ci b ę d ą ce przedmiotem u Ŝ ytkowania
wieczystego Skarbu Pa ń stwa, gminy powiatu lub województwa.
Zbywanie i nabywanie nieruchomo ś ci – jest to dokonywanie czynno ś ci
prawnych, na podstawie których nast ę puje przeniesienie własno ś ci nieruchomo ś ci
lub przeniesienie prawa u Ŝ ytkowania wieczystego nieruchomo ś ci gruntowej albo
oddanie jej w u Ŝ ytkowanie wieczyste.
Stan nieruchomo ś ci - stan zagospodarowania, stan prawny, stan techniczno
– u Ŝ ytkowy, a tak Ŝ e stan otoczenia nieruchomo ś ci w tym wielko ść , charakter i
stopie ń zurbanizowania miejscowo ś ci, w której nieruchomo ść jest poło Ŝ ona.
Nieruchomo ść o nieuregulowanym stanie prawnym – nieruchomo ść , dla
której ze wzgl ę du na brak ksi ę gi wieczystej, zbioru dokumentów albo innych
dokumentów nie mo Ŝ na ustali ć osób, którym do nieruchomo ś ci przysługuj ą prawa
rzeczowe.
Gospodarka nieruchomo ś ciami
ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomo ś ciami ( tekst
jednolity Dz.U z 2004 r. Nr 261 poz. 2603),
przepisy wykonawcze:
· rozporz ą dzenie Rady Ministrów z dnia 10 lutego 1998 r. w sprawie przepisów
wykonawczych dotycz ą cych uwłaszczenia osób prawnych nieruchomo ś ciami
b ę d ą cymi dotychczas w ich zarz ą dzie lub u Ŝ ytkowaniu (Dz.U. z 1998 r. Nr 23
poz. 120 z pó Ŝ n. zm),
4
 
· rozporz ą dzenie Rady Ministrów z dnia 24 sierpnia 2004 r. w sprawie okre ś lenia
rodzajów nieruchomo ś ci uznawanych za niezb ę dne na cele obronno ś ci i
bezpiecze ń stwa pa ń stwa (Dz. U z 2004 r. Nr 207 poz. 2107),
· rozporz ą dzenie Rady Ministrów z dnia 14 wrze ś nia 2004 r. w sprawie sposobu i
trybu przeprowadzania przetargów oraz rokowa ń na zbycie nieruchomo ś ci (Dz.
U z 2004 r. Nr 207 poz. 2108),
· rozporz ą dzenie Rady Ministrów z dnia 21 wrze ś nia 2004 r. w sprawie wyceny
nieruchomo ś ci i sporz ą dzania operatu szacunkowego (Dz.U. z 2004 r. Nr 207
poz. 2109),
· rozporz ą dzenie Ministra Finansów z dnia 21 wrze ś nia 2004 r. w sprawie
obowi ą zkowego ubezpieczenia odpowiedzialno ś ci cywilnej rzeczoznawcy
maj ą tkowego (Dz.U z 2004 r. Nr 207, poz. 2112),
· rozporz ą dzenie Ministra Finansów z dnia 21 wrze ś nia 2004 r. w sprawie
obowi ą zkowego ubezpieczenia odpowiedzialno ś ci cywilnej po ś rednika w
obrocie nieruchomo ś ciami (Dz.U z 2004 r. Nr 207, poz. 2113),
· rozporz ą dzenie Ministra Finansów z dnia 21 wrze ś nia 2004 r. w sprawie
obowi ą zkowego ubezpieczenia odpowiedzialno ś ci cywilnej zarz ą dcy
nieruchomo ś ci (Dz.U z 2004 r. Nr 207, poz. 2112),
· rozporz ą dzenie Rady Ministrów z dnia 7 grudnia 2004 r. w sprawie sposobu i
trybu dokonywania podziałów nieruchomo ś ci (Dz.U. z 2004 r. Nr 268 poz.
2663),
·
rozporz ą dzenie Ministra Infrastruktury z dnia 21 stycznia 2005 r. w sprawie
post ę powania z tytułu odpowiedzialno ś ci zawodowej rzeczoznawców
maj ą tkowych, po ś redników w obrocie nieruchomo ś ciami oraz zarz ą dców
nieruchomo ś ci (Dz.U z 2005 r. Nr 16 poz. 136),
rozporz ą dzenie Ministra Infrastruktury z dnia 17 lutego 2005 r. w sprawie
nadawania uprawnie ń i licencji zawodowych w dziedzinie gospodarowania
nieruchomo ś ciami oraz doskonalenia kwalifikacji zawodowych przez
rzeczoznawców maj ą tkowych, po ś redników w obrocie nieruchomo ś ciami i
zarz ą dców nieruchomo ś ci (Dz.U z 2005 r. Nr 35 poz. 314),
· rozporz ą dzenie Ministra Infrastruktury z dnia 24 marca 2005 r. w sprawie
wysoko ś ci opłaty egzaminacyjnej oraz wynagrodzenia członków Pa ń stwowej
Komisji Kwalifikacyjnej (Dz.U z 2005 r. Nr 53 poz. 476),
·
rozporz ą dzenie Rady Ministrów z dnia 4 maja 2005 r. w sprawie scalania i
podziału nieruchomo ś ci (Dz.U z 2005 r. Nr 86, poz. 736),
·
rozporz ą dzenie Rady Ministrów z dnia 29 czerwca 2005 r. w sprawie
powszechnej taksacji nieruchomo ś ci (Dz.U z 2005 r. Nr 131, poz. 1092),
·
Gospodarka nieruchomo ś ciami – to ogół czynno ś ci faktycznych i
prawnych, które składaj ą si ę na zarz ą dzanie, dysponowanie, zajmowanie si ę
nieruchomo ś ciami .
Najbardziej ogólne zasady dotycz ą ce gospodarki nieruchomo ś ciami zawarte
s ą w przepisach kodeksu cywilnego.
5
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin