Maite Carranza - Wojna czarownic 2 - Lodowa Pustynia.pdf - Maite Carranza - summer_rain_

DostrzeŜe światło w lodowatym piekle ,

Gdzie morze z niebem tworzą linie jedna ,

A wzrośnie w miejscu , gdzie jest ziemi grzbiet

Gdzie górskie szczyty sięgają po gwiazdy .

Moc niedźwiedzicy ja mocą napełni ,

Do siebie dojdzie pod osłoną foki ,

Wilczycy mądrość będzie jej mądrością ,

Lisica w końcu sprytu jej uŜyczy .

Z ziemi wybranka wzrośnie , owoc ziemi ,

Ziemia ja czule przygarnie do łona .

I trwać jej przyjdzie wśród zobojętnienia ,

Nic niewidzącej , całkiem ogłuszonej ,

Wykołysanej w rękach ciemnych matek ,

Które ja w kłamstwa słodycze ustroją .

Rozdział 1

Noc Imbolc

Anaid spała beztrosko , z rozłoŜonymi ramionami i błogim wyrazem twarzy ,

obojętna na światło sączące się przez okiennice do wnętrza pokoju . Wysoki

sufit i bielone po tysiąckroć i jeden raz ściany potęgowały atmosferę , jaka

zwykle towarzyszy wielkim zmianą . Ubrania ułoŜone w stosy , porozrzucane

ksiąŜki , ustawione w rzędach buty – wszystko wyglądało tak , jakby czekało

na spotkanie w wielkiej walizce , która stała w nogach łóŜka .

Selene , z rozczochraną czupryną i filiŜanką parującej kawy w ręce , zjawiła

się w pokoju niepostrzeŜenie . Pochyliła się nad Anaid i dmuchając jej

delikatnie w ucho .

Dzieńdoberek .

Zaspana dziewczyna ruchem dłoni odpędziła niechciane słowa i zakryła twarz

. Selene uśmiechnęła się . Zawsze w ten sama sposób budziła córkę. Jeszcze

raz dmuchnęła lekko , tym razem tuŜ przy jej nosie , na co Anaid przekręciła

się na bok . Selene popatrzyła się na córkę z melancholią i dumą jednocześnie

. Jej mała córeczka dorosła . MoŜe nawet zbyt szybko . Gdy tak teraz spała ,

muskając palcami uchylone usta , sprawiła wraŜenie całkowicie bezbronnej .

Jednak przyglądając się jej długim nogą , zaokrąglonym biodrom , klatce

piersiowej i gładkiej , elastycznej skórze , Selene wiedziała Ŝe ma przed sobą

młodą kobietę .

Pobudka , śpiąca królewno – wyszeptała jej do ucha .

Zostaw – usłyszała w odpowiedzi – Nie mam mnie w domu .

I Ŝeby nie pozostawić wątpliwości , Anaid nakryła głowę kołdrą w nordyckie

wzory . Ale matka nie dawała za wygraną .

Przybył ksiąŜę , Ŝeby obudzić cię ze snu .

Niech spada na drzewo .

Teraz nadszedł czas na bezlitosne łaskotki . Jednak zamiast tego Selene

wymierzyła palcem w kierunku drzwi . Do pokoju wsunęła się milcząca

postać opatulona futrem .

Szykuj się – powiedziała Selene do córki – Zaraz otrzymasz miłosny

pocałunek .

Po chwili do twarzy dziewczynki przylgnęły figlarne usta . Anaid otworzyła

oczy i raptownie usiadła na łóŜku .

Clodia !!

Rzeczywiście , nieszczędzącym czułości „księciem” okazała się sycylijska

przyjaciółka . Piętnastoletnia rówieśnica Anaid . Tak jak ona – czarownica

Omar . NaleŜąca do klanu Delfinicy . Razem przeŜyły chwile niewysłowionej

grozy w Taorminie , u stóp kipiącej lawą Etny , kiedy to obie stały się

więźniarkami czarownicy Odish , Salmy . Selene wycofała się dyskretnie .

Anaid wciąŜ wydawała się oszołomiona niespodzianką .

Selene mówiła , Ŝe nie będziesz mogła przyjechać .

Miałabym sobie odpuścić twoją pierwszą imprezę urodzinową ? Jeszcze

czego !

Mówiła , Ŝe masz duŜo zajęć . – Wyszeptała Anaid .

Owszem . Dzięki tobie wymigałam się od wtorkowego sprawdzianu . Moja

kochana Anaid…

Clodia nie kryła zachwytu na widok nowych ciuchów przyjaciółki

Szczególnie jedna krótka spódniczka przypadła jej do gustu .

Ale mi się podoba ! Zaraz ją przymierzę . – w mgnieniu oka zsunęła z siebie

spodnie .

To znaczy , Ŝe przyjechałaś do mnie by nie pisać sprawdzianu i zwinąć mi

ciuchy .

Dokładnie tak . Chyba nie sądziłaś , Ŝe zjawiam się tu specjalnie na twoje

przyjęcie z czystej przyjaźni ?

Kto w takim razie poderŜnie gardło królikowi i odczyta , co pokazują jego

wnętrzności ?

No , ja, któŜ by inny… Ale to potem .

To znaczy kiedy ?

Kiedy juŜ przymierzę wszystkie twoje super fashion ciuchy i zrobię ci

makijaŜ . Z taki wyglądem , chcesz odnieść sukces ?

PrzecieŜ ledwie się obudziłam…

Właśnie . Jeśli po przebudzeniu wyglądasz , jakbyś się jeszcze nie obudziła ,

to co będzie o północy ?!

Jesteś nieznośna .

Chodź no tutaj , zaraz cię zrobię na bóstwo .

Ty pierwsza podejdź , coś ci pokaŜę .

Anaid na ościeŜ otworzyła okno i chłodne powietrze z Pirenejów wtargnęło do

pokoju przynosząc ze sobą deszcz liści i pyłów . Clodia zaczęła kichać .

Ty terrorystko . Jak moŜna otwierać tę górską lodówkę w obecności

Sycylijki , w której Ŝyłach płynie śródziemnomorska krew .

Milcz i patrz .

Anaid wskazała na okazałą pirenejską kordylierę , zdobioną białymi

płaszczami . Przyjaciółki zastygły w bezruchu , przyglądając się krajobrazowi

. Clodia nie była jednak w stanie milczeć dłuŜej niŜ przez chwilę .

Obrazek jak z widokówki . ZamroŜonej . To białe tam… to śnieg ?

A myślisz , Ŝe co ?

Zgroza ! Śnieg , i do tego tak blisko . – Clodia trzęsąc się z zimna , zamknęła

okno i przysunęła twarz do Anaid .

Teraz rozumiem , dlaczego twoja matka tak świetnie się trzyma . W takiej

temperaturze… kaŜda… Obie padły na łóŜko .

Rozczochrana i zaspana Selene wróciła do przytulnej kuchni domu Urt ,

zaparzyła kolejną kawę i postawiła jeszcze jedno nakrycie na stole , przy

którym raczyły się śniadaniem Valeria, Karen i Elena . Ni stąd ni z owąd

zjawiły się wszystkie trzy . Lecz to ponowne spotkanie miało być takŜe

poŜegnaniem . Karen , miejscowa lekarka , która znała pirenejskie drogi jak

własną kieszeń , odebrała z dworca Jaca Valerię , biologa morskiego i

zwierzchniczkę klanu Delfinicy , oraz jej córkę Clodię .

No śmiało , spróbuj ciasta z orzechami pinii , dopiero co wyjęłam z

piekarnika – kusiła rozanielona Elena , bibliotekarka , która wraz ze swoją

ósemką potomstwa i wieloma kilogramami nadwagi naleŜała do ulubionych

klientek miejscowego piekarza . Valeria wygłodniała po długiej podróŜy ,

oblizywała koniuszki palców umaczane w cukrze .

Gdybyś mi powiedziała wcześniej , Ŝe przyrządzacie tu takie przysmaki ,

odwiedziłybyśmy was wcześniej . – Selene uśmiechnęła się , skubnęła bez

większej ochoty kawałek ciasta i usiadła obok Karen , najlepszej przyjaciółki ,

która jak przystało na panią doktor od razu postawiła diagnozę .

Boisz się . –

Selene potwierdziła . Valeria , rozpierana przez nadmiar energii , chwyciła i

uścisnęła jej rękę .

MoŜesz na nas liczyć . –

Selene westchnęła .

Nikt nie moŜe się dowiedzieć , dokąd się udajemy . Nawet wy .

Kiedy wyjeŜdŜacie ?

Jutro rano .

Anaid juŜ o tym wie ? –

Selene przygryzła wargi .

Staram się nie obarczać jej zbyt wieloma informacjami . Jest jeszcze bardzo

młoda , moŜe nie zrozumieć , w jak beznadziejnym znalazłyśmy się połoŜeniu

, i rozpaplać wszystko przyjaciółkom . Skutki byłyby opłakane .

śadna z obecnych nie odwaŜyła poddać w wątpliwość dramatyzmu sytuacji ,

jednak Elena zdecydowała się zabrać głos .

Anaid jest bardzo dojrzała jak na swój wiek . – orzekła .

„Jak na swój wiek” sama widzisz . Zatem w kaŜdym momencie moŜe się

zachować jak piętnastolatka – odpowiedziała Selene .

Chcesz powiedzieć , Ŝe nie jest jeszcze gotowa , by posługiwać się berłem

władzy ?

Selene zdziwiła naiwność Eleny .

To przecieŜ oczywiste . Minęło tak mało czasu , odkąd została

wtajemniczona . Dowiedziała się Ŝe jest czarownicą , zaledwie przed kilkoma

miesiącami .

To prawda . Zbyt wiele wydarzyło się w zbyt krótkim czasie . Rok wcześniej

Demeter wielka matriarchini i matka Selene , poniosła śmierć z rąk czarownic

. Kilka tygodni później zniknęła sama Selene . Poszukiwania , przemiana

Anaid w czarownicę i wtajemniczenie poprzedziły niezwykłe odkrycie , Ŝe to

Anaid , a nie , jak mówiło proroctwo , jej matka Selene , jest wybranką – to

ona ma ogniste włosy i wielką moc , to ona jest tą , której czarownice Odish i

Omar wyczekiwały od tysiącleci , Ŝeby ostatecznie rozstrzygnąć odwieczną

walkę , jaką między sobą toczyły .

Maite Carranza - Wojna czarownic 2 - Lodowa Pustynia.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: