Adam Bahdaj - Stawiam na Tolka Banana.pdf - ● B - sashakiev500

I___

A DAM B AHDAJ

S TAWIAM NA T OLKA B ANANA

Data wydania: 1987

Wydanie IV

SPIS TREŚCI

SPIS TREŚCI................................................................................................ 2

ROZDZIAŁ PIERWSZY .............................................................................. 3

ROZDZIAŁ DRUGI ..................................................................................... 22

ROZDZIAŁ TRZECI .................................................................................... 36

ROZDZIAŁ CZWARTY............................................................................... 48

ROZDZIAŁ PIĄTY ...................................................................................... 68

ROZDZIAŁ SZÓSTY .................................................................................. 77

ROZDZIAŁ SIÓDMY.................................................................................. 102

ROZDZIAŁ ÓSMY ...................................................................................... 119

ROZDZIAŁ DZIEWIĄTY ............................................................................ 142

ROZDZIAŁ PIERWSZY

— Luluniu, pani Tecia mówiła, że wczoraj znowu oglądałeś w telewizji jakiś

kryminalny film — powiedziała pani Seratowiczowa.

Siedzieli na werandzie. Było duszno. Wielkie chmury wyłaniały się spoza linii

dachów, zalewając czystą przestrzeń nieba.

— Amerykański — odparł po chwili chłopiec. — Straszna bzdura. Pewien

facet zastrzelił barmana z baru „Savoya" w Miami...

— Przecież prosiłam, żebyś nie oglądał tych filmów. Od ilu lat był dozwolo

ny?

— Od szesnastu, ale koń by się uśmiał. Ten facet zastrzelił go tylko dlatego,

że barman nie podał mu w porę szklaneczki whisky. Zupełna lipa. Czy można za

to zastrzelić człowieka?

— Nie można, ale ja prosiłam cię...

— Wiem, mamo, tylko co miałem robić. Strasznie się nudziłem. I w ogóle film

był zupełnie do kitu. Ten facet kochał się w jakiejś Meksykance, która tańczyła

w tym lokalu. Nic nie robił, tylko kupował jej rozmaite brylanty i futra, a ona

jednak wolała jednego toreadora, który podczas corridy zakatrupił byka. Ja też

bym wolał, bo tamten ładowany facet był gangsterem i przemycał z Hongkongu

narkotyki.

Pani Seratowiczowa westchnęła boleśnie.

— A ty na to patrzysz.

— Gdybym wiedział, że to taka bzdura, to nawet nie otworzyłbym telewizora.

Świetny był tylko pościg za tym gangsterem przez pustynię w Nowym Meksyku.

On nawiewał helikopterem, ale wysiadł mu silnik i musiał nająć mulników. Po

dobno muły mogą iść przez pustynię cały tydzień bez jedzenia i bez wody. Tak

mówił Krzyś Sekociński, a on wszystko wie...

— Właśnie — podjęła głosem znużonym pani Seratowiczowa. — Czy zamiast

oglądać ten niedorzeczny film, nie mogłeś zadzwonić do Krzysia i zaprosić go do

siebie?

— Już wolę oglądać takie filmy.

— Czego ty właściwie chcesz od Krzysia? Przecież to bardzo miły chłopiec.

— Za bardzo. Mama nawet nie wie, jaki on miły. Ja przy nim słowa nie mogę

powiedzieć, bo on wszystko wie lepiej. On nawet wie, kiedy Napoleon przecho

dził koklusz i kto wynalazł maszynkę do wyrywania włosów z nosa. Genialny

chłopiec, daję słowo, czyta już angielskie książki, a na obiad mówi: lunch. Kichać

mi się chce, jak na niego patrzę. I w ogóle...

Pani Seratowiczowa uważniej spojrzała na chłopca.

— Przesadzasz, mój drogi. Krzyś jest świetnie ułożony i bardzo bym chciała,

żebyś się z nim zaprzyjaźnił.

— Dziękuję. Zdaje mi się przy nim, że jestem matołem.

— On by cię podciągnął, zajął...

— Dziękuję — uśmiechnął się cierpko. — Zanudziłby mnie na cacy.

— Jak ty się wyrażasz?

— Przecież tak się mówi.

— To chyba jacyś chuligani używają takich zwrotów.

— Nie chuligani, tylko morowi chłopcy.

— I dziwię się bardzo... — zawahała się chwilę. Naraz ujęła dłoń chłopca

i spojrzała mu w oczy. — Powiedz mi, mój drogi, dlaczego ty nie masz kolegów?

Chłopiec żachnął się.

— Mama by chciała, żebym miał kolegów, a jak kiedyś przyprowadziłem An-

tosia Fuflewicza, to przez dwa dni wietrzyła mama mieszkanie.

— Bo, delikatnie mówiąc, Fuflewicz nie mył sobie nóg.

— Nie mył nóg, ale za to morowy chłopiec. Żeby mama widziała, jak on gra

w gałę.

— W co?

— No, w piłkę. Jest najlepszym napastnikiem i zawsze gra na prawym skrzy

dle.

— A ty, na jakim grasz skrzydle?

Przez jasną twarz chłopca przeniknął cień rozpaczy.

— Mnie nigdy jeszcze nie wstawili do składu.

— Dlaczego?

Chłopiec wzruszył ramionami.

— Eee... - westchnął — mówią, że jestem patałach.

— Przecież nieźle grasz w tenisa.

— Tenis u nich się nie liczy, u nich najważniejsza gała.

Pani Seratowiczowa chciała ogarnąć go ramieniem. Chłopiec odsunął się

gwałtownie.

— Co ci się stało?

— Nic. Mama i tak mnie nie zrozumie.

— A któż cię zrozumie lepiej ode mnie?

Adam Bahdaj - Stawiam na Tolka Banana.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: