Fałszywe nauczanie Ruchu Wiary - kompendium.pdf

(187 KB) Pobierz
Fałszywe nauczanie Ruchu Wiary - kompendium
Fałszywe nauki Ruchu Wiary
Jim L. Smith
pastor/założyciel kościoła Battlefield Church of Faith w Ringgold, w stanie Georgia
Słowo o autorze
Pastor Jim L. Smith urodził się w West Palm Beach na Florydzie w 1965 r. Wychowywał się w
rodzinie baptystycznej przez 20 lat, lecz w tym czasie nie podjął świadomej decyzji o nawróceniu.
Po wstąpieniu na uniwersytet w Orlando uczestniczył w nabożeństwie przebudzeniowym w
kościele zielonoświątkowym należącym do Assemblies of God [Zbory Boże], gdzie przeżył
"chrzest Duchem Świętym" [bez uprzedniego nawrócenia].
Po latach związania pornografią i alkoholem nawrócił się w wieku lat 33, gdy dotarła do niego
prawda o Krzyżu. Po przeprowadzce z Orlando do Ringgold, Jim i jeżo żona Lisa przyłączyli się do
lokalnego kościoła, gdzie służyli prowadząc chór i zajmując się młodzieżą. W 1998 Jim zaczął
rozdawać egzemplarze Biblii każdemu, kto tylko chciał ją wziąć. Później zaangażował się w służbę
radiową (Jesus First Ministries), która to służba przekształciła się w doradztwo rodzinne,
małżeńskie i finansowe, a także rozdawnictwo żywności, odzieży i mebli dla potrzebujących. W
1999 roku Bóg pobudził go do założenia kościoła. Jim i Lisa mają czwórkę dzieci i jakoś próbują
zachować równowagę między służbą a poświęcaniem czasu rodzinie.
Dlaczego powstała niniejsza publikacja? Otóż Jim został ordynowany w roku 1999 jako pastor
kościoła międzywyznaniowo - zielonoświątkowego Battlefield Church of Faith [BCOF] należącego
do nurtu Ruchu Wiary. Pewien znany pastor identyfikujący się z tym ruchem ordynował go i
obiecał pomoc finansową w budowaniu Battlefield Church. W ciągu trzech lat zbór znacznie wzrósł
zarówno liczebie, jak i duchowo (wzrost duchowy powinien być jedyną rzeczą, na której powinien
się koncentrować duszpasterz).
Pewnego stycznia Jim otrzymał od Boga bardzo głębokie objawienie znaczenia KRZYŻA.
Spowodowało ono ubogacenie jego przesłań kierowanych do zboru, lecz równocześnie zmusiło do
skonfrontowania nauk zasłyszanych w Ruchu Wiary ze Słowem Bożym. Odkrywał coraz więcej
prawdy i wiele razy modlił się do Boga: "Panie, ale przecież ci ludzie służą Ci od lat!" "Panie, ale
przecież oni są absolwentami szkół biblijnych", "Panie, ale przecież ich służba telewizyjna obraca
milionami dolarów!". Bóg jednak pobudził go w Duchu do przeczytania Psalmu 1:1 "Szczęśliwy
mąż, który nie idzie za radą bezbożnych".
Przekonany przez Boga, Jim nie miał innej alternatywy, jak tylko zrezygnować ze wszystkich
funkcji i stanowisk, jakie piastował w ramach służb związanych z Ruchem Wiary oraz złożyć swą
ordynację i licencję patorską (otrzymane od ludzi głoszących fałszywe nauki). Autor prosi każdego
czytelnika, by po prostu otworzył Słowo Boże i porównał jego treść z cytowanymi poniżej
wypowiedziami nauczycieli ogłaszających się sługami Najwyższego.
Co to jest Ruch Wiary? Kim są nauczyciele związani z tym nurtem?
Data powstania: Jako ruch, a nie zorganizowana grupa, nie posiada konkretnej daty powstania czy
założenia. Korzenie filozoficzne Ruchu Wiary sięgają gnozy. E.W. Kenyon [1860-1948] był
prawdopodobnie najwcześniejwszym nowożytnym myślicielem próbującym połączyć elementy
starożytnego mistycyzmu i New Age z nauczaniem chrześcijańskim.
Oficjalne periodyki: Brak. Najważniejsze publikacje związane z nurtem to "Believer's Voice of
Victory" [Głos Zwycięstwa Wierzących] wydawany przez Kennetha Copelanda oraz "The Word of
Faith" [Słowo Wiary] Kennetha Hagina. Oprócz tego istnieją całe tuziny książek, traktatów i
biuletynów napisanych przez różnych autorów Ruchu, jak Kenneth Hagin senior, Kenneth Hagin
junior, Kenneth i Gloria Copeland, Frederick Price, Creflo i Taffy Dollar, W.E. Kenyon, Charles
Capps itd.
Struktura organizacyjna: Nie istnieje żadna oficjalna struktura ani centrala. Nie ma również
oficjalnie wyznaczonego kierownictwa. Poszczególni nauczyciele mają własnych uczniów i są
przywódcami niezależnych od siebie kościołów lub służb.
Charakterystyczna terminologia: Miejcie wiarę Boga, moc wiary, namaszczenie, duchowa śmierć
Chrystusa, nowo-narodzony Jezus, autorytet wierzącego, słowa - kontenery mocy, życie w
obfitości, Jego ranami jesteśmy uzdrowieni itp.
Inne nazwy: Ruch Wiary, Pozytywne Wyznawanie, Ewangelia Sukcesu.
HISTORIA
William Essek Kenyon (ur. 1860) jest powszechnie uważany za założyciela współczesnego Ruchu
Wiary. Rozpoczął on jako metodysta, później jego poglądy stawały się coraz bardziej ekumeniczne,
aż wreszcie przyłączył się do baptystów. Jego działalność przyczyniła się nawet do powstania kilku
"wczesnych kościołów baptystycznych" [Primitive Baptist Churches]. Pod koniec życia Kenyon
zaczął się skłaniać ku pentekostalizmowi. W międzyczasie próbował łączyć ze sobą elementy
nauczania sekt metafizycznych, takich jak Nauka Chrześcijańska [Christian Science], teologia
Nowej Myśli [New Thought] i Zjednoczonej Szkoły Chrześcijaństwa [Unity School of Christianity]
(D.R. McConnel, A Different Gospel , str. 31-35.
"Doktryny prawidłowego myślenia i wierzenia, wzbogacone o pozytywne wyznawanie, co
prowadzi do traktowania choroby wyłącznie w kategoriach jej objawu ["W imieniu Jezusa nie
zgadzam się z objawami tej choroby!" - przyp. tłum.] (czyli do zaprzeczania rzeczywistości, co
wywodzi się z gnostyckiego dualizmu) nie pojawiają się w pismach chrześcijańskich [od
apostołów] aż do czasów powstania teologii Nowej Myśli i jej odmian. Jest zatem zasadne
twierdzenie, że doktryna ta powstała i rozwinęła się w wymienionych sektach, a potem została
przyjęta przez chrześcijan szukających teologicznej podbudowy dla służby uzdrawiania" (H. Terris
Neuman, An Analysis of the Sources of the Charismatic Teaching of Positive Confession [Analiza
źródeł charyzmatycznej doktryny pozytywnego wyznawania], str. 43).
Mimo, iż Kenneth Hagin z pewnością nie jest protoplastą ruchu, to jednak powszechnie uważa się
go za "ojca nauczycieli wiary" (Sherry Andrews, "Kenneth Hagin - Keeping the Faith", Charisma,
październik 1981, str. 24). W ankiecie przeprowadzonej wśród czytelników czasopisma "Charisma",
dotyczącej najbardziej wpływowych nauczycieli tego nurtu, Kenneth Hagin zajął trzecie miejsce,
tuż za teleewangelistą Patem Robertsonem i głównym "kandydatem do tronu" Ruchu Wiary
Kennethem Copelandem (Kenneth Hagin, Jr., Charisma, "Trend Toward the Faith Movement",
sierpień 1985, str. 67-70).
DOKTRYNA
Bóg
Nauczyciele Ruchu Wiary utrzymują, że Bóg działa w ramach duchowych praw i jest zobligowany
do posłuszeństwa wobec przepojonych wiarą nakazów i pragnień chrześcijan. Nie tylko objawia On
ponadnaturalnie doktrynę Ruchu Wiary jego nauczycielom, lecz równie ponadnaturalnie potwierdza
ich niezwykłą interpretację Pisma (Copeland, Laws of Prosperity , str. 60-62).
Twierdzą oni, że Przymierze Abrahamowe stanowi podstawę do nakazywania Bogu wywiązywania
się z Jego części Przymierza. Robert Tilton pisze: "My obiecujemy wypełnić naszą część, a potem
możemy powiedzieć w autorytecie Jego Słowa, czego od Niego oczekujemy. Tak jest, właściwie
możecie powiedzieć Bogu, na czym według was ma polegać Jego część Przymierza" ( God's
Miracle for Man , str. 36). Kenneth Copeland powiada: "Jako wierzący masz prawo wydawać
polecenia w imieniu Jezusa. Za każdym razem, gdy oprzesz się na Słowie, do pewnego stopnia
rozkazujesz Bogu, ponieważ jest to Jego Słowo" ( Our Covenant with God , str. 32). Copeland
posuwa się do twierdzenia, że w przymierzu pomiędzy Bogiem a Abrahamem "Bóg był stroną
mniejszą, a Abraham - większą" (Copeland, Legal and Vital Aspects of Redemption , 1985, kaseta
audio #01-0403).
Nauczyciele Ruchu Wiary zmieniają również Boga w... człowieka. Zdaniem Copelanda "Bóg jest
istotą mierzącą jakieś 185-190 cm, ważącą około 100 kg, a jego dłoń jest długa na 20 cm" ( Spirit,
Soul, and Body , 1985, kaseta #01-0601). Morris Cerullo, po przeżyciu "wyjścia poza ciało" tak
opisuje Boga: "Nagle tuż przed tym wielkim tłumem ludzi pojawiła się chwała Boża. Postać, którą
widziałem, miała około 180 cm wzrostu, może więcej, dwa razy szersza od człowieka, lecz nie
można było w jej twarzy rozpoznać oczu, nosa ani ust" ( The Miracle Book , str. x-xi).
Człowiek
Zdaniem nauczycieli Ruchu Wiary, nie tylko Bóg jest dużym człowiekiem, lecz człowiek jest
również małym bogiem. Kenneth Hagin oświadczył: "Człowiek (...) został stworzony jako równy
Bogu i mógł stać przed Nim bez żadnego poczucia niższości (...). Bóg uczynił nas w tej samej
klasie istnienia, co On sam (...). On [Adam] żył jako równy Bogu (...). Wierzący jest nazywany
Chrystusem - oto, kim jesteśmy; jesteśmy Chrystusem" ( Zoe: The God Kind of Life , str. 35-36,41).
"Powodem, dla którego Bóg stworzył Adama, była chęć powielenia samego siebie (..). On [Adam]
nie był jedynie odrobinę podobny do Boga. Był prawie taki jak Bóg. Nie był nawet poddany Bogu"
(Copeland, Following the Faith of Abraham , 1989, taśma #01-3001). Ten sam Copeland ogłasza:
"Ty nie masz Boga w sobie - Ty jesteś bogiem!" ( The Force of Love , 1989, taśma #02-0028). Morris
Cerullo dodaje: "Celem Boga było powielenie siebie. (...) Nie patrzycie teraz na Morrisa Cerullo,
patrzycie na Boga, patrzycie na Jezusa!" ( The End Time Manifestation of the Sons of God , kaseta
audio 1, strony 1 i 2).
Jezus Chrystus
Boskość Chrystusa jest podważana. Kenneth Copeland, relacjonując słowa, jakie rzekomo
wypowiedział do niego sam Jezus, mówi: "nie przejmuj się, gdy ludzie oskarżają cię o to, że masz
się za Boga (...) im bardziej upodabniasz się do Mnie, tym bardziej oni będą tak o tobie myśleć.
Ukrzyżowali Mnie właśnie za to, że uważałem się za Boga. A przecież Ja nawet nie mówiłem, że
jestem Bogiem. Twierdziłem tylko, że z Nim chodzę i że On jest ze Mną" (Copeland, "Take Time to
Pray" , Believer's Voice of Victory, #15, 2 luty 1987, str. 9). "Jezus był na ziemi tylko człowiekiem,
a nie synem Boga" (Frederick K.C. Price, taśma #RP 19, maj 1993). Kenneth Hagin dodaje: "Jesteś
takim samym wcieleniem Boga, jakim był Jezus Chrystus" ( The Word of Faith , grudzień 1980, str.
14).
Według nauczycieli Ruchu Wiary, gdy Adam zbuntował się przeciwko Bogu lub inaczej "popełnił
grzech zdrady", nie tylko zdradził Boga oddając szatanowi to, co sam od Niego otrzymał, lecz
również przyjął na siebie diabelską naturę. Dlatego, aby wykupić stworzenie spod legalnej władzy
szatana, Jezus [jako drugi Adam] musiał umrzeć nie tylko fizycznie, ale i duchowo. W niektórych
kręgach ewangelicznych taka teza jest dopuszczalna. Lecz na jej podstawie nauczyciele Ruchu
Wiary zbudowali teologię, która stanowi jawną herezję.
Otóż ich zdaniem, Jezus nie poniósł naszych grzechów na Golgotę, lecz przyjął na siebie naturę
samego szatana. "Jezus umarł duchowo, tak jak Adam umarł duchowo. Duchowa śmierć
spowodowała Jego śmierć fizyczną (...). Kiedy Jezus przyjął grzeszną naturę szatana do swego
Ducha, zawołał: Boże mój, Boże, czemuś mnie opuścił?"
Odkupienie
Bardzo ważna doktryna odkupienia w Chrystusie jest zniekształcona. Nauczyciele Ruchu Wiary
często mówią o duchowej śmierci Chrystusa zamiast o Jego śmierci fizycznej. "Śmierć fizyczna nie
zmazuje grzechów" (Hagin, The Name of Jesus , str. 29). Innymi słowy, odkupienie grzechów
wymagało śmierci duchowej Jezusa. "Czy myślicie, że karą za nasze grzechy była śmierć na
krzyżu? Gdyby tak było, to dwaj złoczyńcy [umierający obok Jezusa] mogliby zapłacić tę cenę za
nas. Nie, kara polegała na pójściu do samego piekła i spędzeniu tam jakiegoś czasu w całkowitym
oddzieleniu od Boga" (K.C. Price, Ever Increasing Faith Messenger , czerwiec 1990, str. 7).
"On został oddzielony od Boga (...). On został wtrącony do piekielnych czeluści" (Kenneth
Copeland, Classic Redemption , str. 13). "Śmierć duchowa oznacza przyjęcie diabelskiej natury"
(Hagin, The Name of Jesus , str. 31). Wedle nauczania WoF (Word of Faith) Jezus był na ziemi
jedynie człowiekiem, który stał się grzesznikiem przyjąwszy na siebie na krzyżu naturę szatana. W
momencie zmartwychwstania przeżył On nowe narodzenie w piekielnej otchłani. "Jezus narodził
się na nowo w otchłani piekielnej (...). Kościół powstał w momencie, gdy Jezus narodził się na
nowo u bram piekła" (Charles Capps, Authority In Three Worlds , str. 212-213).
INNE DOKTRYNY
1) Pozytywne wyznawanie: Teologia "wypowiedzianego słowa" (Rhematologia) lub inaczej
aktualizacji myśli, jest szerzej znana pod nazwą pozytywnego wyznawania. Kładzie ona nacisk na
wewnętrzną moc sprawczą słów i myśli. Każdy człowiek rzekomo kreuje swoje przeznaczenie
poprzez wypowiadanie dobrych [lub złych] słów, a także dzięki umiejętności [lub nieumiejętności]
stosowania określonych praw duchowych. Idea ta polega mniej więcej na tym, że "prawa duchowe"
stosowuje się podobnie do praw fizyki w Kosmosie (zob. Kenneth Copeland, Laws of Prosperity
[Prawa Sukcesu], str. 15; Charles Capps, The Tongue Creative Force [Stwórcza moc języka], str.
117-118; Releasing the Ability of God [Uwalnianie możliwości Boga], str. 98-99,101-104).
Ewangelia Uzdrowienia: Iz. 53 jest stosowany jako parawan dla niebiblijnej doktryny, że każdy
chrześcijanin posiadający wystarczająco silną wiarę, powinien być permanentnie zdrowy. "(...)
Jestem w pełni przekonany - nawet gdybym miał za to umrzeć, nie wyparłbym się tego - że plan
Boży, zgodny z Jego wielką miłością i miłosierdziem jest taki, żeby żaden wierzący nigdy nie
musiał być chory, lecz aby przeżył pełnię swoich dni tu na ziemi, a na końcu życia, żeby po prostu
zasnął w Jezusie" (Kenneth Hagin, Siedem faktów dotyczących uzdrowienia przez Boga [wersja
polska], str. 12). Sam Hagin zaprzecza, jakoby miewał choćby ból głowy przez ostatnie 45 lat,
twierdząc że "są to jedynie objawy, a nie rzeczywiste bóle głowy" ( In the Name of Jesus , str. 44).
3) Ewangelia Bogactwa: Centralnym elementem "Ewangelii sukcesu" jest twierdzenie, że Bóg
pragnie powodzenia finansowego dla każdego chrześcijanina. Jeśli wierzący człowiek żyje w
ubóstwie, oznacza to wyjście poza wolę Bożą. "Musicie zrozumieć, że wolą Bożą dla was jest
sukces finansowy" (Copeland, Laws of Prosperity , str. 51).
Biblijne odpowiedzi na fałszywe nauki Ruchu Wiary
1) Bóg jest jedynym Władcą Wszechświata [I Tym. 6:15]. Bóg jest czystym duchem [Jan 4:24]. Nie
ma biblijnych podstaw do twierdzenia, że Bóg posiada ciało i określone gabaryty. Takie nauczanie
jest bliższe doktrynie mormonów niż ortodoksyjnemu chrześcijaństwu.
2) Człowiek jest inny niż cała reszta stworzenia, lecz nie jest istotą boską. Został stworzony na
obraz i podobieństwo Boga [I Mojż. 1:26-27;9:6], lecz to nie czyni go "małym bogiem". Bóg jest z
definicji bytem niestworzonym i istnieje sam przez się. Ludzie zostali stworzeni i dlatego nie
posiadają powyższych cech; jedynie Bóg jest prawdziwym Bogiem [Gal. 4:8; Izaj. 1:6-11;
43:10;44:6; Ez. 28:2; Ps. 8:6-8]. [Zauważmy, że I Mojż. 1:26-27 mówi: "uczyńmy człowieka na
obraz nasz (hebr. tselem), podobnego (hebr. demuth) do nas". Zdaniem hebraistów, "wyraz
'podobny' (demuth) definiuje i ogranicza rozumienie określenia 'obraz' (tselem) po to, by uniknąć
wrażenia, jakoby człowiek był kopią Boga" - R. Laird Harris, Gleason L. Archer, Jr., i Bruce K.
Waltke, wyd., Theological Wordbook of the Old Testament, (Chicago: Moody Press, 1981, 1:192). -
przyp. tłum.]
3) Chrystus jest wiecznym, Jednorodzonym Synem i jedynym Wcieleniem Boga [Jan 1:1,2,15:
1:14,18; 3:16; I Jana 4:1]. W Nim zamieszkuje cała pełnia Boskości [Kol. 2:9]. Przyjmując
ograniczenia związane z człowieczeństwem [Flp. 2:6-7] Jezus dobrowolnie [i czasowo]
zrezygnował z pewnych Boskich przerogatyw. Nie przestał jednak być Bogiem. Będąc na ziemi
jednocześnie w pełni Bogiem i w pełni człowiekiem, nie zrezygnował ani z Boskiej, ani z ludzkiej
natury.
4) Natura odkupienia wymagała fizycznej śmierci Jezusa na krzyżu jako zapłaty za grzechy [Hebr.
9:22]. Wypowiedziane przezeń na krzyżu słowa "Wykonało się!" [gr. tetelistai] oznaczają dokładnie
"zapłacone w pełni". Zapłata za nasze grzechy dokonała się w pełni na Krzyżu [Mat. 26:28; I Piotra
2:24; Kol. 1:20-22; Hebr. 10:10,12,14,19-20]. Do Krzyża Golgoty nie można już dodać żadnej innej
ofiary [Hebr. 10:18].
5) Bóg jest jedyną Osobą, której Słowo posiada moc stwórczą [I Mojż. 1:3]. Nie posiada On
"wiary", ani jej nie potrzebuje. Wiara jest poleganiem na czymś poza nami. Jeśli Bóg miałby
polegać na czymś poza samym sobą, nie byłby Wszechmocny, a zatem nie byłby Bogiem. To
człowiek potrzebuje wiary, a nie Bóg. Wiara, o której mowa w Mar. 11:22 i Hebr. 11:3 jest
"ufnością" [pistis] skierowaną ku Bogu, a nie "takim rodzajem wiary, jaki posiada Bóg"
6) Stosowanie słów na zasadzie "pozytywnego wyznawania". Prawdą jest, że można komuś pomóc
lub zranić go słowem zachęty albo potępienia, mówiąc mu prawdę albo oszukując itd. Ale żeby
traktować słowa tak, jakby były jakąś tajną bronią rodem z "Gwiezdnych Wojen", służącą do
manipulacji rzeczywistością? To jest już okultyzm. Ruch Wiary głosi innego Jezusa i inną
ewangelię. Tych z Was, którzy o tym nie wiedzą, a chcieliby się zorientować, o co w tym
wszystkim chodzi, zachęcam do osobistego sprawdzenia nauk Ruchu Wiary w świetle Słowa
Bożego. Wiele z nich przeczy Biblii, lecz najważniejszy problem tkwi właśnie w tym, jaki Jezus i
jaka ewangelia jest głoszona przez tych ludzi.
Tacy nauczyciele Ruchu Wiary jak Benny Hinn, Kenneth Copeland, Frederick Price, Kenneth
Hagin [ojciec i syn] i wielu innych, głoszą Jezusa, który nie odkupił nas swoją krwią wylaną ka
krzyżu Golgoty. Ich zdaniem, Jezus stał się dosłownie grzechem, przyjąwszy naturę szatana i
poszedł do piekła. Tam zapłacił za nasze grzechy poddając się dręczeniu przez demony, a po trzech
dniach stał się pierwszym nowo narodzonym człowiekiem.
Wielu wyżej wymienionych otwarcie głosi tę naukę, podczas gdy inni nią nie zasłynęli. Prawdą jest
jednak to, że Ruch Wiary naucza tej herezji [znanej pod nazwą JDS - Jesus Died Spiritually (Jezus
umarł duchowo) - przyp. tłum.]. Zapraszam do głębszego zbadania teologii Ruchu Wiary, a
gdybyście mieli jakieś pytania, piszcie do mnie na adres: pastorjim@battlefieldchurchoffaith.org .
Niniejszy rozdział jest poświęcony poglądom i naukom rozpowszechnianym przez Ruch Wiary.
Najbardziej znane postacie Ruchu to Kenneth Hagin, Kenneth Copeland, Gloria Copeland, Benny
Hinn, Frederick Price, Paul Crouch i Jan Crouch. Wielu ludzi jest przekonanych, że "nauczyciele
wiary" głoszą biblijne chrześcijaństwo, lecz prawda jest taka, że zgodnie z definicją Biblii są oni
głosicielami innej ewangelii, polegającej między innymi na zaspokajaniu pragnień dotyczących
zdrowia i bogactwa.
Informacje, które podamy, pomogą Wam zobaczyć drugą stronę medalu, niewidoczną dla ogółu
wierzących. Będzie ona szczególnie cenna dla tych chrześcijan, którzy szczerze szukają prawdy i
chcą dowiedzieć się czegoś więcej niż mówią oficjalne broszury. Chodzi również o to, by ustalić
linię, poza którą zaczyna się jawna herezja.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin