Techniki specjalne w fotografii.rtf

(4232 KB) Pobierz
Techniki specjalne w fotografii

 

Techniki specjalne w fotografii

 

 

Dawniej techniki klasyczne, opisane poniżej wymagały wielu lat ćwiczeń, eksperymentów i dużego samozaparcia, dzisiaj dzięki komputerom odbitki w tych technikach można tworzyć szybko i bezproblemowo. Nie wszystkie jednak techniki da się wykonać w ten sposób, najlepszym przykładem jest guma, która wykonana klasycznie jest trójwymiarowa a wydruk z komputera niestety nie.

 

Raster

Technika polegająca na kopiowaniu razem z obrazem pozytywowym lub negatywowym naniesionej na przezroczyste tło siatki. Wynikiem tego działania jest nadanie zdjęciom specyficznej struktury. Jako prosty raster wykorzystać można kawałek firanki którym przykrywamy papier fotograficzny w trakcie naświetlania.

 

 

 

 

efekt uzyskany komputerowo, polegający na naniesieniu na zdjęcie tekstury grubego papieru

 

efekt uzyskany komputerowo, polegający na naniesieniu na obraz rastra drukarskiego

 

Guma

Technika fotograficzna w której warstwą światłoczułą jest mieszanina gumy arabskiej z dwuchromianem potasu lub amonu oraz pigmentem. Odbitki uzyskuje się wyłącznie poprzez kopiowanie stykowe w świetle sztucznym lub słonecznym, stąd wielkość odbitki zależy od wielkości negatywu, najlepiej uzyskanego w kamerze wielkoformatowej. Wywoływanie polega na wypłukaniu za pomocą strumienia wody nie zgarbowanej warstwy gumy z pigmentem. Uzyskany obraz jest jednobarwny, jeśli chcemy uzyskać

 

 

 

Ten obraz przetworzony komputerowo nie zastąpi nawet w minimalnym stopniu obcowania z prawdziwą gumą.

 

Izohelia

Technika polegająca na wykonaniu obrazu ograniczonego do kilku odcieni. Wynaleziona została przez Witolda Romera w 1932 roku. Obraz wykonujemy przez zrobieniu z jednego negatywu kilku kontrastowych pozytywów przy różnych czasach naświetlania, następnie kopiujemy otrzymane pozytywy na bardzo kontrastowym materiale przy jednakowych parametrach naświetlenia. Na koniec kopiujemy je kolejno od najciemniejszego do najjaśniejszego. W zależności od ilości pośrednich negatywów otrzymujemy obraz ograniczony do kilku odcieni.

 

 

 

Ten obraz został wykonany komputerowo.

 

Relief

Technika kopiowania złożonego i wzajemnie przesuniętego względem siebie negatywu i diapozytywu. W uzyskanym obrazie wzmocnione zostają krawędzie a całość obrazu utrzymana jest w tonach szarych.

 

 

 

Ten obraz został wykonany komputerowo.

 

Solaryzacja

A właściwie pseudosolaryzacja zwana też zjawiskiem Sabattiera. Technika wykorzystująca częściowe odwrócenie obrazu negatywowego na pozytywowy w trakcie wywoływania naświetlonego materiału. W trakcie wywoływania negatywu poddajemy go działaniu silnego światła białego, oprócz częściowego odwrócenia obrazu wzmocnieniu ulegają linie konturowe. Efekt zależy od czasu zaświetlenia i drugiego wywoływania.

 

 

 

 

Zdjęcie przetworzone komputerowo.

 

Zdjęcie przetworzone komputerowo.

 

Heliografia

Technika otrzymywania obrazu na materiale światłoczułym bez użycia aparatu fotograficznego. Najprostszy sposób to ułożenie bezpośrednio na papierze światłoczułym elementów o rożnej przepuszczalności świetlnej i naświetleniu tej kompozycji. Istnieje współczesna odmian heliografii zwana skanografią a uzyskiwana po ułożenie elementów bezpośrednio na szybie skanera.

 

 

 

 

Sandwicz

Technika wykonania odbitki jednocześnie z dwóch klatek filmu. Występuje odmiana sandwiczy z przezroczy wykonywanych podczas projekcji prac. Podobny efekt daje kilkakrotne naświetlanie tej samej klatki, jest trudniejsze gdyż jeśli przy klasycznym sandwiczu możemy poprawiać i zmieniać efekt końcowy to przy wielokrotnej ekspozycji mamy tylko jedną próbę i koniec. Niezbędne jest duże doświadczenie które możemy pozyskać jedynie drogą eksperymentów. Teoretycy mówią, że suma naświetleń wszystkich ekspozycji powinna być równa lub tylko lekko większa od pojedynczej ekspozycji wykonanej w adekwatnych warunkach. Praktyka wykazuje, że wykonując np. dwa naświetlenia powinno się je osłabić o około 2 EV, przy czym nie muszą być one jednakowo korygowane, tu wkraczamy w sferę zamysłów autora a te jak wiadomo są nieodgadnione.

Typowe podwójne naświetlenie jednej klatki, najpierw sama woda później łódka na wodzie, efekt widać, łódka jakby tonęła, rozmywała się. Łódka naświetlona według wskazań światłomierza, woda lekko mniej (1 lub 2 EV).

To nie jest ani sandwicz ani podwójna ekspozycja, zdjęcie zostało wykonane poprzez znajdującą się blisko obiektywu plastykową butelkę z resztką wody mineralnej.

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin