Dydaktyka wyklad 2j.doc

(83 KB) Pobierz

 

DYDAKTYKA wykład 14.03.2008

 

Cztery filary na których powinno się opierać nauczanie:

 

1.       Uczymy się aby wiedzieć.

2.       Uczymy się aby działać

3.       Uczymy się aby żyć wspólnie.

4.       Uczymy się aby być.

 

 

Pełny rozwój człowieka dokonuje się poprzez poznanie całej prawdy o sobie – kim jestem i dokąd zmierzam, poznanie prawdy o świecie i własnym na nim miejscu, poznanie prawdy o społeczeństwie własnych wobec niego obowiązkach, przysługujących mu prawach, przygotowanie go do wolnego wyboru poznanych prawd i wartości oraz odpowiedzialnego podejmowania zadań społecznych.

 

Edukacja powinna wspierać się na czterech filarach:

 

Uczenie – jak przekazywać i dawać wiedzę

Uczenie – jak współdziałać w zespole

Uczenie – jakim być

Uczenie – współżycia ze światem przyrody.

 

Cele kształcenia ogólnego: (J. Maritain)

 

1.       Poznanie siebie. Odnajdywanie harmonii i równowagi wewnętrznej.

2.       Współistnienie z przyrodniczym środowiskiem naszej planety.

3.       Efektywne współdziałanie w ramach różnego rodzaju grup i wspólnot

4.       Korzystanie z zasobów informacyjnych naszej planety.

5.       Kształtowanie postaw obywatelskich i patriotycznych.

 

1.       Poznanie siebie

 

W procesie rozwoju osobowości należy mieć na uwadze trzy nurty rozwojowe:

-         jeden związany jest z organizmem biologicznym, czyli funkcjonowaniem ciała

-         drugi dotyczy rozwoju psychicznego

-         trzeci dotyczy rozwoju ducha

 

Pomiędzy tymi nurtami istnieje współzależność i wzajemne oddziaływanie.

 

-         kształtowanie kultury słowa

rozwijanie uczciwości i pracowitości

-         kształtowanie wrażliwego i odpowiedzialnego sumienia

-         rozwijanie szacunku do uniwersalnych wartości

-         przygotowywanie uczniów do odpowiedzialnego zachowania się w różnych sytuacjach

-         uczenie się podejmowania odpowiedzialnych decyzji.

 

2.       Współistnienie z przyrodniczym środowiskiem naszej planety

 

W realizacji tego celu chodzi o to, by w ramach procesu kształcenia umieścić dziecko w przyrodzie a nie obok niej, jest bowiem ono jej istotną częścią. (K. Kłosowski)

 

Nadrzędnym celem edukacji środowiskowej jest przygotowanie dzieci i młodzieży, a także dorosłych do wprowadzenia w życie ekorozwoju.

 

 

 

 

Poczucie własnej godności (według Z. Płużek) składa się z dwóch elementów:

 

-         subiektywnego poczucia, że jako osoba posiada się wartość i zasługuje na szacunek.

-         subiektywnego poczucia, że inne osoby z otoczenia rzeczywiscie traktują nas jako kogoś wartościowego i zasługującego na szacunek.

 

 

Zadaniem pedagogów jest nauczyć dzieci i młodzież korzystać z dostępnych im źródeł informacji, które mogą uzupełniać i poszerzyć ich zasób wiedzy.

 

 

E. Szołtysek ukazuje problem trzech postaci dobra:

 

·          Problem dobra jako obywatela w kontekscie dobra państwa

·          dobra człowieka jako istoty społecznej w kontekscie dobra wspólnoty społecznej.

·          Dobra człowieka jako osoby ludzkiej w kontekscie istoty społecznej oraz dobra człowieka jako obywatela.

 

 

Kształtowanie postawy spolecznej i patriotycznej, wiąże się scisle z uświadamianiem młodemu pokoleniu obowiązków, które wynikaja z przynależności do swojego narodu.

 

 

III.   Odnosi się już do samej pracy zawodowej , a zatem do doskonalenia zawodowego i ma zrodzić:

-         w zakresie wiedzy – poczucie wartości wysokich kwalifikacji zawodowych

w zakresie umiejetnosci – umiejetności twórcze

-         w zakresie motywacji – perfekcjonizm

 

(za Cz. Plewką)

 

 

Cele Operacyjne:

są to komunikaty wyrazające zamiary nauczyciela, jak powinni się zmieniac uczniowie. Cele operacyjne są  jak mapy drogowe: pomagaja nauczycielowi i jego uczniom zorientowac się dokad zmierzaja i w jakim momencie znaleźli się w danym miejscu. Cele te ułatwiają jasne okreslenie tego, co ma być nauczane i czego uczniowie winni się nauczyć” (R.I. Arends)

 

Taksonomia celów w.g. Blooma dotycząca dziedziny poznawczej, emocjonalnej i psychomotorycznej:

 

 

Dzidzina emocjonalna – zwiazana głównie z tokiem eksponujacym ma wymiar wychowawczy. Cele w dziedzinie emocjonalnej ujete zostały w pieć kategorii:

 

a. odbieranie bodźców – uczeń uczestniczy w czymś, co zachodzi w jego otoczeniu, lub swiadomym tego, co zachodzi.

b. reagowanie – uczeń przejawia nowe sposoby zachowania jako rezultat otrzymania bodźców reaguje na nie.

Zgłoś jeśli naruszono regulamin