Stewart Dorothy - Praktyka Kierowania Jak Kierowac Soba Innymi I Firma.pdf

(1903 KB) Pobierz
Dorothy M. Stewart Praktyka kierowania Jak kierować sobą, innymi i firmą
Przedmowa
Żałuję, że nie miałam tej książki w szufladzie mojego biurka, gdy po raz
pierwszy zostałam kierownikiem. Musiałam zatem zapełniać luki w mojej
wiedzy, doświadczeniu i pewności siebie, korzystając z krótkich kursów,
wielu innych książek oraz wieczorowych studiów magisterskich z dziedziny
zarządzania, na które uczęszczałam przez trzy lata. Była o droga trudna,
lecz aż za dobrze znana przeciążonym pracą menedżerom dnia
dzisiejszego. Wadą tego sposobu jest rozbieżność między procesem
uczenia się a codzienną pracą. Kierowanie składa się z ogromnej liczby
zachodzących jednocześnie rozmaitych wydarzeń, z których wszystkie
wywierają wpływ na twoją karierę. Elegancka teoria, tak przekonująco
przedstawiona wczoraj przez pewnego siebie wykładowcę, po prostu nie
sprawdza się w realiach stanowiska roboczego. Kurs poświęcony
umiejętnościom przemawiania był świetny, póki brałeś w nim udział,
wspierany przez życzliwego instruktora i przyjaznych współuczestników.
Jest jednak całkiem inną sprawą przedstawianie argumentów
przemawiających za twoim ukochanym projektem wobec sceptycznie
nastawionej rady nadzorczej i kilku wrogich kolegów, przygotowanych do
rozerwania go na strzępy. Jest to więc książka, którą należy trzymać w
szufladzie biurka, w ukryciu. Gdy potrzebna ci będzie informacja,
znajdziesz ją w stosownym rozdziale; nie ma tu żadnych wymyślnych
modeli czy nieprzydatnych teorii. Jest to praktyczna książka dla czynnych
menedżerów; jej celem jest pomóc ci skuteczniej zarządzać w
rzeczywistym świecie dzisiejszej gospodarki. Jest w niej sporo informacji
ogólnych, bez nadmiaru szczegółów. Jest wiele o tym, "jak to zrobić", na
podstawie wyników badań oraz wielu lat doświadczeń i praktyki. Jest to
materiał, któremu można zaufać. Został wypróbowany i sprawdzony.
Książka składa się z czterech części. Pierwsza, rozpoczynająca się od
podstawowego rozdziału o samodoskonaleniu kierowników, napisanego
przez Mike'a Pedlera, omawia najważniejsze umiejętności osobiste, bez
których żaden kierownik nie może się obejść. Część druga zajmuje się
kluczowymi zagadnieniami kierowania innymi ludźmi. Część trzecia
przedstawia praktyczne zagadnienia kierowania działami specjalistycznymi,
omawiając kolejno różne z nich. Część czwarta zawiera rozdziały
poświęcone technikom przydatnym dla kierownika, który chce uzyskać
dodatkową przewagę konkurencyjną. Z konieczności występują pewne
powtórzenia w przypadkach, gdy poszczególne techniki znajdują
zastosowanie w więcej niż jednej dziedzinie. Starałam się ograniczyć je do
minimum; w pewnym stopniu były jednak nieuniknione, gdyż umiejętności
kierownicze na ogół służą do różnych celów. Z trzydziestu trzech
rozdziałów w obecnym wydaniu jest piętnaście nowych; pozostałe zostały
przejrzane i zaktualizowane. Przy końcu każdego z nich znajduje się
kontrolny wykaz najważniejszych spraw, zarówno jako przypomnienie, jak i
jako bodziec do działania. Z powodzenia pierwszego wydania wiemy, że
książka okazała się przydatna dla wielu tysięcy kierowników. Mam nadzieję,
że to drugie, rozszerzone wydanie okaże się jeszcze pożyteczniejsze.
Dorothy M. Stewart +
-
- Część pierwsza Kierowanie sobą
- Wprowadzenie: rozumienieŃ siebie i znajomośćŃ umiejętności
kierowniczych Do najbardziej zdumiewających przyczyn bezrobocia należy
zaliczyć braki umiejętności. Jest mnóstwo ludzi, którzy pragną pracy. I wielu
takich, którzy chcą zatrudnić pracowników. Jednakże ludzie i wolne miejsca
pracy nie pasują do siebie - gdyż ludziom tym brakuje umiejętności, których
potrzebują pracodawcy. W miarę zbliżania się gospodarki do dwudziestego
pierwszego wieku ulegają też zmianie umiejętności potrzebne kierownikom.
Coraz bardziej prawdopodobne jest niedostosowanie stanowisk i ludzi,
zwłaszcza w przypadku osób zajmujących stanowiska, które ulegają
zmianom, gdy one same się nie zmieniają. W aż nazbyt powszechnym
przypadku przedsiębiorstw, które nie prowadzą żadnych kursów
doskonalenia kierowników, twoja przyszłość naprawdę jest w twoich
własnych rękach. Dobrym punktem wyjścia jest osobista inwentaryzacja
obecnie posiadanych umiejętności, własnych silnych i słabych stron oraz
umiejętności potrzebnych dziś w twojej pracy. Patrz jednak w przyszłość,
starając się przewidzieć, dokąd zmierzają twoje umiejętności i twoja praca, i
oceń, czego ci będzie potrzeba. Następnie będzie pora wypełnienia
dostrzeżonych luk i rozwinięcia skromniejszych umiejętności. Część
pierwsza książki skupia się na twoich osobistych umiejętnościach. Rozdział
pierwszy poświęcony jest kluczowej sprawie samodoskonalenia kierownika
- na czym ono polega i dlaczego nabrało dzisiaj podstawowego znaczenia.
Jest też elementarzem do rozpoczęcia samodoskonalenia przez
kierownika. Czytelnik powinien zacząć od zapoznania się z tym rozdziałem
przed zagłębieniem się w pozostałe fragmenty książki. Dalsze rozdziały
części pierwszej zawierają wskazówki dotyczące podstawowych
umiejętności kierownika: gospodarowania własnym czasem wraz z
przeglądem głównych metod i systemów gospodarowania nim;
gospodarowania informacjami, które grożą nam wszystkim zalewem, ze
wskazówkami, jak ocenić własne potrzeby informacyjne i jak panować nad
informacją, gdy się ją już uzyska, uwzględniając na wpół żartobliwe "prawa
Hamilton". Kolejne dwa rozdziały zajmują się odwrotną stroną medalu: jak
kierować tworzeniem informacji, pożądanym ich opracowaniem, aby
zaoszczędzić ci czasu i wysiłku przy przygotowywaniu dobrych tekstów,
oraz skutecznym przemawianiem, gdzie opisano nie tylko sposób
przygotowywania i przedstawiania treści wypowiedzi, lecz także techniczną
stronę jej wygłoszenia i prezentacji. Zarządzanie jest zawodem stawiającym
duże wymagania. Wielu menedżerów przekonało się, że związany z nim
styl życia może pod wieloma względami być szkodliwy. W rozdziale 6 dr
Beric Wright stwierdza, że jest nie tylko możliwe, ale konieczne, aby
kierownicy troszczyli się o własne zdrowie, co jest niezbędne do osiągnięcia
dobrego samopoczucia. Wskazuje też na niebezpieczeństwa oraz na
niektóre sposoby ich przeżycia. W rozdziale 7 dr Andrew Stewart skupia się
na skutkach stresu, jego różnych objawach i przyczynach oraz udziela
wskazówek, jak nim pokierować zarówno samemu, jak i przez organizację.
Część pierwszą kończy rozdział poświęcony planowaniu kariery, będący
wynikiem prac prof. Gillian Stamp nad "ścieżką oceny kariery". W rozdziale
tym rozpatrywana jest kariera na tle organizacji wraz z przedstawieniem
kilku ćwiczeń przydatnych do samooceny. Rozdział 1 Samodoskonalenie
menedżerów Mike Pedler Redaktorka tej książki, zaszczycając mnie
zadaniem jej zapoczątkowania, prosiła o coś "praktycznego i
pragmatycznego, co pomoże konkretnym ludziom stać się kompetentnymi
kierownikami". Stawiając na pierwszym miejscu samodoskonalenie, chciała
- jak sądzę - przekazać czytelnikom sygnał, że stawanie się kompetentnym
menedżerem jest przede wszystkim sprawą samodoskonalenia.
Zgodziłbym się z tym (jak można było oczekiwać). Co to jednak znaczy, że
stawanie się kompetentnym menedżerem jest przede głównie sprawą
samodoskonalenia? Postaram się wyjaśnić, co przez to rozumiem, i udzielić
kilku wskazówek, jak przystąpić do samodoskonalenia (chociaż czytelnik
tych słów niewątpliwie już się na tej drodze znajduje). Niektórzy kierownicy -
może nawet połowa ich liczby - nie uczestniczyli w zorganizowanym
kształceniu czy kursach z dziedziny zarządzania. Doskonalenie
menedżerów jest w większości somodoskonaleniem w znaczeniu czegoś,
co
zachodzi
"w
sposób
naturalny",
bez
planu.
Koncepcja
samodoskonalenia koncentruje się na uczącym się i na procesie uczenia
się. W ciągu ostatnich kilku lat oznaką ludzi, którzy chcą pracować w ten
sposób i sygnalizują swoim szefom, że chcą korzystać z takiej koncepcji
uczenia się, stał się jeden z modeli tego procesu, zwany często modelem
Kolba od nazwiska jednego z jego popularyzatorów. Rysunek 1.1. - Model
uczenia się według Kolba. Na rysunku przedstawione są cztery czynniki
połączone się ze sobą strzałkami: "Doświadczenie (wynik działania)" -
"Refleksja nad doświadczeniem" - "Nowe pomysły lub "teoria", jak działać
następnym razem" - "Działanie w związku z zadaniem lub problemem" -
"Doświadczenie (wynik działania)" Z punktu widzenia samodoskonalenia w
dziedzinie doskonalenia kierowników wciąż dzieje się wiele; mogłoby się
jednak dziać o wiele więcej, gdybyśmy postanowili pomóc tym
"samozachodzącym" procesom zamiast im przeszkadzać, jak się to często
zdarza. Jednym ze skutków skupiania uwagi na cyklu uczenia się jest to, że
traktujemy codzienną pracę menedżerów jako najobfitsze źródło działań i
doświadczeń, które następnie stają się przedmiotem rozważań, uogólnień i
uczenia się. Oznaczałoby to, że nie są potrzebne kursy, które zapewniłyby
nam nauczenie. Naukę uzyskujemy z samej pracy, jeśli potrafimy
przekształcić ją w proces uczenia się. Różni się to od tego, co można by
nazwać tradycyjnym szkoleniem kierowników, skupiającym uwagę na
kursie, instruktorze i treści materiałów szkoleniowych. Pierwsze znaczenie
samodoskonalenia - co określam jako składnik "przez siebie" - polega na

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin