Okultura - Magia seksualna Crowleya.pdf - Magia chaosu - Lilithfff

OKULTURA

"MAGIJA SEKSUALNA ALEISTERA CROWLEYA"

DARIUSZ MISIUNA

Jak powiada angielski malarz i okultysta, Austin Osman Spare, "w przyrodzie wszystko ze wszystkim

cudzołoży". A że człowiek, cho przez kulturę wychowany, zawdzięcza swój byt i predyspozycje

naturze, nic więc dziwnego, że i w jego życiu seks odgrywa istotną rolę. Co więcej, można powiedzie

że to włanie seks czyni z nas ludzi, albowiem w porównaniu z innymi zwierzętami człowiek kocha się

nadzwyczaj często i w przeciwiestwie do innych zwierząt sztuka kochania pozwala mu na realizację

celów znacznie wykraczających poza zwykłą reprodukcję.

Francuski filozof, Georges Bataille, nazywa tę specyficznie ludzką dyspozycję "erotyzmem", od razu

dodając że "erotyzm jest w istocie aktywnocią seksualną człowieka, przeciwstawioną takiej że

aktywnoci zwierzęcej. Nie każda forma ludzkiej seksualnoci ma charakter erotyczny, ale ma go

zawsze, ilekro nie jest zwyczajnie i po prostu zwierzęca". W tym kontekcie należy się słowo

wyjanienia, gdyż to co w obiegowej opinii uchodzi za zwierzęcy wymiar seksu, nie jawi się tym

samym dla Bataille'a i pokrewnych mu mylicieli. Ich definicja zwierzęcej seksualnoci jest w istocie

bliska faktom natury, ponieważ uznają oni za seks zwierzęcy taki, którego celem jest reprodukcja

gatunku. Popęd seksualny człowieka może by jednak równie dobrze nakierowany na czystą

przyjemno, może też by wykorzystywany do celów religijnych i to włanie odróżnia go od reszty

wiata zwierząt.

Co jednak sprawia, że człowiek, miast poszukiwa idealnego partnera do zapłodnienia, poddaje się

nagłym porywom namiętnoci i to bynajmniej nie z mylą o potomstwie? Otóż, wg Bataille'a pcha go

ku temu wiadomo własnej skoczonoci, tego że jego życie kiedy musi się skoczy. Jednostkowe

"ja" tak bardzo boi się mierci, że szuka uniemiertelnienia w drugiej osobie, w partnerze seksualnym.

Przy czym nie chodzi tu o uwiecznienie się w swoich potomkach, skoro wiadomo że i oni urodzą się z

wyrokiem mierci. Rzecz tyczy chwilowego uniemiertelnienia się poprzez roztopienie się w drugiej

osobie podczas orgazmu. W tej jednej chwili cały wiat nagle znika, a wraz z nim znika jednostkowa

wiadomo, która staje się częcią większej całoci. To dlatego Francuzi nazywają orgazm "małą

miercią".Przytaczanie tu myli Bataille'a w kontekcie naszych zainteresowa nie jest wcale

bezcelowe, albowiem wg tego francuskiego filozofa okultyzm, tak jak i inne praktyki religijno-

magiczne, wywodzi się z chęci okiełzania energii seksualnej, która stanowi zagrożenie dla ładu

społecznego zorganizowanego wokół pracy. Erotyzm oznacza wydatkowanie energii, podczas gdy

praca wymaga jej jak największego gromadzenia. W tym celu, ogranicza się jego zasięg, tworząc

rozmaite tabu, które mogą by łamane tylko w zakresie wyznaczanym przez rytuał. Taką funkcję

pełniły pierwotnie więta, podczas których normalny porządek rzeczy ulegał chwilowemu

odwróceniu. Podczas wiąt uwalniane były nadwyżki energetyczne, które w innych sytuacjach

wiązane byłyby z przemocą.

Niestety, wraz z pojawieniem się chrzecijastwa zdesakralizowano te formy religijne, które odnosiły

się do seksu i przemocy. Proces ten jeszcze bardziej pogłębił się w XVIII wieku, kiedy to wraz z

nastaniem epoki Owiecenia, zaprowadzono rządy rozumu nad tym, co irracjonalne, chaotyczne, w

tym między innymi nad seksualnocią. To za, co w dawnych kulturach uznawano za "seks sakralny"

zyskało miano dewiacji i rzeczywicie taką też posta przyjęło. Stale tłumiona energia seksualna, która

nie mogła wybra innych dróg ujcia poza jedyną dozwoloną pozycją w ramach seksu małżeskiego,

od czasu do czasu wybuchała z gwałtowną siłą, przyjmując posta szalonych wizji religijnych. Kiedy

za i te uznano za niepożądane, proces jej degeneracji osiągnął jeszcze wyższy stopie, czego

wynikiem były rozmaite perwersje, choroby psychiczne i akty przemocy na wiecie. I jakkolwiek by

deterministycznie nie brzmiała ta teoria, wyjania ona wiele zagadek wiata współczesnego, takich

jak choby gwałtowne rozpowszechnienie się przemocy.

Tajemnica Szafirowej Gwiazdy

W wietle powyższej teorii renesans magii w XX wieku można uzna za próbę odtworzenia

przestrzeni rytualnej, w ramach której możliwe są działania, gdzie indziej uważane za szalone i

niebezpieczne. Jest to w istocie powrót do archaicznych technik ekstazy, które wraz z nastaniem ery

chrzecijaskiej uznano za niepożądane i szkodliwe. Niektóre z tych technik przechowywane były w

rozmaitych sektach gnostyckich. Większo z nich zachowała się na Wschodzie. I z tych włanie

dwóch tradycji: gnostycyzmu i religii Orientu mieli korzysta okultyci, którzy pod koniec XIX i na

początku XX wieku tworzyli podwaliny nowoczesnego okultyzmu.

Niebagatelną rolę w tym procesie odegrał zakon Ordo Templi Orientis, którego ezoteryczne nauki

zmierzały do resakralizacji seksu, czyli do ponownego nadania mu wymiaru duchowego. Od samego

początku swego istnienia system wtajemnicze O.T.O obejmował dwa rodzaje nauk. Pierwsze z nich,

powstałe zapewne z inspiracji Theodora Reussa, dotyczyły pracy z symbolami. Składały się na nie

rozmaite ryty masoskie i różokrzyżowe. Drugie, importowane ze Wschodu przez Carla Kellnera,

dotyczyły magii seksualnej, uznawanej za "największą tajemnicę zakonu". Jak się szybko okazało,

tajemnicę tę trudno było utrzyma, gdyż na jej trop już w 1912 roku wpadł wieżo upieczony adept

O.T.O, Aleister Crowley.

Według wszelkich prawdopodobiestw, Crowley zawarł ją w dziele p.t. Księga Kłamstw, które

zawierało opis rytuału "Szafirowej Gwiazdy". Dokładny tekst tego rytuału znale można w

przetłumaczonej przeze mnie Magiji w teorii i praktyce. Stanowił on crowleyowski odpowiednik

klasycznego rytuału heksagramu, przywołującego bąd odpędzającego siły makrokosmiczne. W tym

jednak przypadku jego symbolika miała charakter wyranie seksualny. Rozpoczynały go słowa:

"Niechaj Adept uzbroi się w magiczną różdżkę i wyposaży w mistyczną różę", które w języku symboli

informowały, że mag ma przygotowa siebie i swoją partnerkę do odbycia stosunku seksualnego. Na

początku rytuału adept miał wykona serię gestów magicznych, odpowiadających tajemnej formule

L.V.X. - N.O.X (wiatła-nocy, jin-jang, Sziwy-Siakti). Po nich następowało krelenie heksagramów w

czterech kierunkach wiata, po czym adept wracał do rodka kręgu, gdzie wykonywał "znak

różokrzyża". Czym był ów znak różokrzyża, tego rytuał nie precyzował. Wykonywa go mieli jedynie ci

adepci, którzy byli we wtajemniczeni, najprawdopodobniej przez samego Crowleya. Dzi jednak jego

tajemnica wydaje się łatwa do rozszyfrowania. Różokrzyż to wyrażona w języku symboli pozycja

zjednoczenia męskich i kobiecych genitaliów. Innymi słowy, punkt kulminacyjny rytuału "Szafirowej

Gwiazdy" obejmował stosunek płciowy.

Nie byłoby w tej formule może nic szczególnego, wszak rytualny stosunek płciowy uprawiano nie

tylko w hinduskim kulcie Sziwy i Siakti, lecz i w działającym na Zachodzie w XIX wieku Hermetycznym

Bractwie wiatła, tyle że zaraz po jego zakoczeniu, rytuał nakazywał by adept przywołał boga Seta,

który miał zjawi się w kręgu, "napi się sakramentu i udzieli nim komunii". Ten włanie krótki ustęp

sprawił, że w 1912 roku ówczesny przywódca O.T.O, Theodore Reuss oskarżył Crowleya o ujawnienie

najpilniej strzeżonej tajemnicy jego zakonu. A dotyczyła ona ni mniej ni więcej tylko magicznej mocy

ęskich i kobiecych płynów seksualnych. Sakrament, o którym tu mowa, składał się z nasienia i

wydzieliny z pochwy, którą należało najpierw powięci bogu Setowi, potem za spoży.Z tajemnych

instrukcji Zakonu Templariuszy Wschodu, które w latach siedemdziesiątych ujawnił angielski historyk

okultyzmu, Francis King, wcale nie wynika, że w zakonie tym ów seksualny sakrament składano w

ofierze Setowi. Pozostaje jednak bezspornym faktem, że taką funkcję nadał mu Crowley. W egipskiej

mitologii Set pełnił rolę boga-niszczyciela, zabójcy Ozyrysa - antropomorficznego boga wegetacji. Był

także "Panem Górnego Egiptu", którego przyjęli za swego jedynego boga semiccy najedcy podczas

okupacji delty Nilu. By może, zbieżno tych dwóch faktów sprawiła, że po wygnaniu najedców ze

swego terytorium Egipcjanie nadali Setowi demoniczne oblicze. Z upływem czasu stał się on

Szaitanem, czyli znanym nam dobrze z chrzecijaskiego mitu Szatanem. Dodatkowego posmaczku

całej tej sprawie nadaje fakt, że zgodnie z teriomorficznym charakterem większoci bóstw egipskich,

Set posiadał wygląd psa. Tymczasem, w objawionej Crowleyowi w 1904 roku Księdze Prawa

pojawiało się mało zrozumiałe pytanie: Is it a God living in a dog?("Czyż Bóg ma mieszka w psie?") I

chociaż Księga Prawa odpowiadała na nie przecząco, nie rozwiązywało to zagadki wiążącej się z tą

dziwną kwestią. Niektórzy interpretatorzy Crowleya, jak choby znany w Polsce z trylogii Iluminatus,

Robert Anton Wilson, odnoszą ten dziwny fragment Księgi Prawa do współczesnych mitów

ufologicznych związanych z Syriuszem. Było nie było, Syriusz nazywany jest "psią gwiazdą", a jego

"podwójno" może łączy go z bogiem Setem, uznawanym czasami za "mrocznego bliniaka"

Horusa, czyli w crowleyowskiej mitologii patrona nowej ery i jego religii, telemy. Wydaje się jednak,

że jest to daleko posunięta nadinterpretacja myli Crowleya, który sam odnosił ten fragment Księgi

Prawa do prostej konstatacji, że bosko można osiągną tylko poprzez wyzbycie się zwierzęcoci, a

więc uniezależnienie się od warunków swego otoczenia.

Czemu jednak rytuał "Szafirowej Gwiazdy" nakazywał ofiarowywanie kobiecych i męskich fluidów

seksualnych włanie temu bogowi? Kenneth Grant z Tyfonicznego Ordo Templi Orientis sugeruje, że

mogła to by ofiara z ego, ponieważ jego zdaniem Set jest Panem Inicjacji obejmującej unicestwienie

ego, które w micie egipskim przyjmuje posta Ozyrysa. Tyle że w schemacie kabalistycznego Drzewa

Życia Ozyrys, podobnie jak inni bogowie związani z kultem ofiarniczym (Adonis, Attis, Chrystus)

plasuje się na poziomie sefiry tiferet. Ta za na pewno nie odpowiada "ego", tylko temu co je

przekracza, czyli "jani". Można więc powiedzie, że składana Setowi ofiara z nasienia i lubricatio jest

ofiarą z "siebie samego", z tego co w każdym człowieku jest najcenniejsze, z iskierki wiatła, który

każdy z nas nosi w sobie (tiferet jest ródłem wiatła słonecznego). Dlaczego jednak składa się tę

ofiarę, nadal pozostaje to tajemnicą.

Liber Agape, czyli Księga Miłoci

Rytuał "Szafirowej Gwiazdy" czynił z seksu klucz do zrozumienia tajemnic magii, klucz, który otworzył

przed Crowleyem drzwi do najwyższych zaszczytów w Zakonie Templariuszy Wschodu. W ciągu

następnych kilku lat Crowley stał się niekwestionowanym przywódcą tego zakonu, a w 1922 roku, po

mierci Theodora Reussa, mógł to przywództwo potwierdzi oficjalnym tytułem. Sam trzon

ezoterycznych nauk O.T.O stanowiły instrukcje, które Crowley napisał w latach 1913-14. Niektóre z

nich, odnoszące się do VII i VIII stopnia O.T.O (a więc do panseksualizmu i magii masturbacyjnej)

omówilimy w poprzednim artykule z tego cyklu. Najważniejszym jednak traktatem na temat magii

seksualnej była Liber Agape, czyli "Księga więtego Graala, w której jest mowa o winie spożywanym

podczas sabatu adeptów".

Liber Agape stanowiła tajemną instrukcję dla IX stopnia wtajemnicze O.T.O. Cechował ją patetyczny,

naszpikowany symboliką alchemiczną styl. W księdze tej, pod płaszczykiem rozważa o Jezusie

Chrystusie i Trójcy więtej, wykładane były podstawy magii seksualnej zakonu. W rzeczywistoci,

powtarzała ona zawartą we wczeniejszych instrukcjach O.T.O tezę o zasadniczej, seksualnej

strukturze wszechwiata. Crowley powiadał że u podstaw wszelkiego istnienia znajduje się akt

płciowy. Tak więc, jak ludzie zawdzięczają swoje życie tylko miłoci, tak też i bogowie stale kopulują,

by wiat mógł nadal istnie. Rozważania te bliskie były tantryzmowi, ponieważ towarzyszyła im myl,

że wiat cechuje zasadnicza jedno przeciwiestw, jedno, która ma charakter seksualny.

Crowley przestrzegał przed zbyt dosłownym rozumieniem symboli religijnych: "Uważaj, mój drogi

braciszku, by nie popadł w tarapaty rozmylając nad tą Jednią. Albowiem pierwsza zasada zwykle

pojawia się w różnych, przeciwstawnych formach. Mamy więc Ojca i Matkę, występujących pod

różnymi postaciami. Dzi męsko przeciwstawiana jest kobiecoci, cho w Tym Co Najwyższe nie ma

podziału". I tak punkt i okrąg, lingam i joni, róża i krzyż, jin i jang, iglica i nawa w rzeczywistoci tworzą

jedno, chociaż na pozór zdają się by rozdzielone. Ta sama prawda dotyczy trzech najistotniejszych

par przeciwiestw: Boga i człowieka w Bogoczłowieku, podmiotu i przedmiotu w stanie samadhi oraz

kobiecoci i męskoci w ludzkoci. Parom tym, jak twierdzi Crowley, towarzyszy jednak zawsze trzeci

element, bez którego żaden symbol nie może by pełen.

Tę troisto każdego symbolu dobrze wyraża symbol Trójcy więtej, która dla Crowleya jest po prostu

fallusem-pankreatorem, "stwarzającym wszystko członkiem". W trójcy tej Ojciec to penis w erekcji,

Syn to nasienie - produkt Jego działalnoci i nonik Jego koncepcji, Duch za to zygota - idea w

poczęciu (zjednoczenie tego, co męskie i żeskie). Każdy z nich, w oderwaniu od pozostałych, jest

niekompletny i tylko razem tworzą cało, która podtrzymuje wiat przy istnieniu. Podobnie

triadyczną formułę zachowują więte słowa różnych systemów inicjacyjnych: aryjskie AUM,

gnostyckie IAO, chiskie TAO, różokrzyżowe INR, czy też wreszcie O.T.O - skrót od nazwy Ordo Templi

Orientis. Nakrelony w ten sposób wizerunek wiata tworzy z niego system fallocentryczny, w którym

niewiele miejsca pozostaje dla kobiety. Naraża to Crowleya i jego epigonów na liczne oskarżenia o

ęski szowinizm, czy też nawet krypto-homoseksualizm (co jest ulubioną tezą lansowaną przez

niemieckiego historyka okultyzmu, Petera Koeniga).

Kobieta, w systemie magicznym O.T.O pełni jednak bardzo istotną funkcję. Jest bowiem Siakti -

partnerką maga, bez której żadna naprawdę istotna operacja magiczna nie mogła by się uda. I

chociaż w kosmicznym porządku fallusa jej miejsce znajduje się dopiero na poziomie Ducha, gdzie

łączy się w zygocie z "męską ideą", to jednak bez niej nie jest możliwe poczęcie, zwieczenie owej

idei, a więc i samo życie.

W crowleyowskich rozważaniach na temat magii seksualnej bardzo widoczne są sprzecznoci

charakteryzujące jego myl. Z jednej bowiem strony, Księga Prawa wyznaczała mu rolę Bestii -

niszczyciela starego porządku wiata, który mógł zbudowa nowy ład tylko przy pomocy Szkarłatnej

Kobiety, Babalon. Z drugiej jednak strony, na kształt ideowy Zakonu Templariuszy Wschodu składały

się dziewiętnastowieczne doktryny różokrzyżowe i masoskie, które nie dopuszczały kobiet do

najwyższych wtajemnicze. Crowley musiał tę sprzeczno jako rozwiąza, a jedyne wyjcie z tej

sytuacji widział w stworzeniu systemu fallocentrycznego, w którym kobieta, jakkolwiek niezbędna w

dziele tworzenia i niszczenia, była tylko dopełnieniem mężczyzny. Należy przy tym pamięta, że zręby

ideowe crowleyowskiej magiji seksualnej powstawały w czasie, kiedy kobiety dopiero co walczyły o

prawa wyborcze, a religia była postrzegana jako oręż zaprowadzania ojcowskiej woli.

Księga Prawa i tajemne instrukcje O.T.O umiejscawiały kobietę w zupełnie innym porządku makro- i

mikrokosmicznym. I cho nadal była ona fantazmatem mężczyzny, produktem jego niespełnionych

fantazji, nie sposób nie dostrzec znacznie szerszej sfery swobód, jakie mogła w ramach tych fantazji

realizowa. W obiegowej opinii przyjęło się traktowa tantryczne systemy hinduizmu i buddyzmu

jako miejsca, w których w sposób idealny realizowane jest równouprawnienie kobiet i mężczyzn.

Wystarczy jednak wnikliwie przeczyta teksty niektórych tantr, by zauważy że i one przedstawiają

wiat zwykle z męskiej perspektywy. Siakti rzadko kiedy jest stroną dominująą, albowiem zgodnie z

tradycją kobieta jest partnerką mężczyzny, a nie na odwrót. Nie będzie przesadą twierdzenie, że

Crowley znajdował się pod dużym wpływem tantryzmu, a jego system magiji seksualnej w dużej

mierze z niego korzystał. Było jednak co, co w znacznym stopniu odróżniało jego magiję seksualną

od tantryzmu. Tym czym była wiara w magiczną moc sakramentu złożonego z męskich i kobiecych

płynów seksualnych.

Liber Agape oraz komentujący ją traktat De Arte Magica zawierały szczegółowe wskazówki dotyczące

"produkcji i spożywania" tego sakramentu. Przestrzegały też, że praktyka ta jest zastrzeżona dla osób,

które przeszły długi i mozolny trening magiczny, w ramach którego opanowały wszelkie swoje

łaboci i nauczyły się pracowa nad energiami. Samą operację magiji seksualnej miał poprzedza

celibat, traktowany tu jako powstrzymywanie się od takiej aktywnoci seksualnej, która nie jest

powięcona celom duchowym. W istocie, tę formę "seksualnej czystoci" musieli zachowywa

wszyscy członkowie zakonu, którzy wraz z wtajemniczeniem na VII stopie O.T.O poznali arkana

magiji seksualnej.

Operację należało wykonywa w kręgu magicznym, a towarzyszy jej miała stała myl o celu, który jej

przywieca. Na siedem godzin przed jej rozpoczęciem adept rozpoczynał modły do Boga Troistego,

którym w tym wypadku był zapewne fallus, bąd to pod postacią figurki religijnej, bąd też w bardziej

prozaicznej, organicznej formie. Musiał też powstrzymywa się od obżarstwa i przynajmniej na trzy

godziny przed samą operacją nic nie je. Ten krótki post nie obejmował wszakże wina i "ciasteczek

wiatła", które wolno mu było zażywa do woli przed rytuałem.

Po takich przygotowaniach mag wkraczał do kręgu ubrany zwykle w fioletową szatę, gdzie przez

równo godzinę kochał się ze swoją partnerką, powtarzając cały czas następująco brzmiący "Hymn do

Wenus":

Tu Venus orta mari venias tu filia Patris,

Exaudi penis carmina blanda, precor,

Okultura - Magia seksualna Crowleya.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: