Ustawa o Inspekcji Weterynaryjnej.pdf

(229 KB) Pobierz
Microsoft Word - D20070842L
©Kancelaria Sejmu
s. 1/25
USTAWA
z dnia 29 stycznia 2004 r.
o Inspekcji Weterynaryjnej
Opracowano na pod-
stawie tj. Dz.U. z
2007 r. Nr 121, poz.
842.
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
Ustawa określa:
1) zadania, organizację, tryb działania oraz zasady finansowania Inspekcji We-
terynaryjnej, zwanej dalej „Inspekcją”;
2) zasady współpracy organów Inspekcji z organami centralnymi państw
członkowskich Unii Europejskiej odpowiedzialnymi za przestrzeganie sto-
sowania prawodawstwa weterynaryjnego lub organami, którym takie kom-
petencje zostały przekazane (właściwą władzą), oraz Komisją Europejską w
zakresie realizacji zadań Inspekcji;
3) zasady wystawiania świadectw zdrowia, w tym określone w przepisach za-
wartych w aktach prawnych wymienionych w załącznikach nr 1 i 2 do
ustawy z dnia 10 grudnia 2003 r. o kontroli weterynaryjnej w handlu (Dz.
U. z 2004 r. Nr 16, poz. 145 oraz z 2006 r. Nr 17, poz. 127).
Art. 2.
Ilekroć w ustawie jest mowa o prawodawstwie weterynaryjnym – rozumie się przez
to przepisy Unii Europejskiej dotyczące zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego w
zakresie weterynarii, a także przepisy wdrażające lub wykonujące te przepisy, w
szczególności przepisy o weterynaryjnej kontroli granicznej, kontroli weterynaryjnej
w handlu, produktach pochodzenia zwierzęcego, ochronie zdrowia zwierząt oraz
zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, a także o ochronie zwierząt.
Art. 3.
1. Inspekcja realizuje zadania z zakresu ochrony zdrowia zwierząt oraz bezpieczeń-
stwa produktów pochodzenia zwierzęcego w celu zapewnienia ochrony zdrowia
publicznego.
2. Inspekcja wykonuje swoje zadania w szczególności przez:
2007-08-01
©Kancelaria Sejmu
s. 2/25
1) zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt, w tym chorób odzwierzęcych;
1a) badania kontrolne zakażeń zwierząt;
2) monitorowanie chorób odzwierzęcych i odzwierzęcych czynników chorobo-
twórczych oraz związanej z nimi oporności na środki przeciwdrobnoustro-
jowe u zwierząt, w produktach pochodzenia zwierzęcego i środkach żywie-
nia zwierzą 1) ;
3) badanie zwierząt rzeźnych oraz produktów pochodzenia zwierzęcego;
4) przeprowadzanie:
a) weterynaryjnej kontroli granicznej,
b) kontroli weterynaryjnej w handlu i wywozie zwierząt oraz produktów w
rozumieniu przepisów o kontroli weterynaryjnej w handlu;
5) sprawowanie nadzoru nad:
a) bezpieczeństwem produktów pochodzenia zwierzęcego, w tym nad
wymaganiami weterynaryjnymi przy ich produkcji, umieszczaniu na
rynku oraz sprzedaży bezpośredniej,
b) wprowadzaniem na rynek zwierząt i ubocznych produktów pochodze-
nia zwierzęcego,
c) wytwarzaniem, obrotem i stosowaniem pasz, dodatków stosowanych w
żywieniu zwierząt, organizmów genetycznie zmodyfikowanych prze-
znaczonych do użytku paszowego i pasz genetycznie zmodyfikowa-
nych oraz nad transgranicznym przemieszczaniem organizmów gene-
tycznie zmodyfikowanych przeznaczonych do użytku paszowego,
d) zdrowiem zwierząt przeznaczonych do rozrodu oraz jakością zdrowotną
materiału biologicznego, jaj wylęgowych drobiu i produktów akwakul-
tury,
e) obrotem i ilością stosowanych produktów leczniczych weterynaryjnych,
f) wytwarzaniem i stosowaniem pasz leczniczych,
g) przestrzeganiem przepisów o ochronie zwierząt,
h) przestrzeganiem zasad identyfikacji i rejestracji zwierząt oraz prze-
mieszczaniem zwierząt,
i) przestrzeganiem wymagań weterynaryjnych wgospodarstwach
utrzymujących zwierzęta gospodarskie,
j) utrzymywaniem, hodowlą, prowadzeniem ewidencji zwierząt doświad-
czalnych w jednostkach doświadczalnych, hodowlanych i u dostawców;
1) Obecnie: paszach, zgodnie z art. 62 pkt 1 ustawy z dnia 22 lipca 2006 r. o paszach (Dz. U. Nr 144,
poz. 1045), która weszła w życie z dniem 26 sierpnia 2006 r.
2007-08-01
213644198.001.png
 
©Kancelaria Sejmu
s. 3/25
6) prowadzenie monitorowania substancji niedozwolonych, pozostałości che-
micznych, biologicznych, produktów leczniczych i skażeń promieniotwór-
czych u zwierząt, w ich wydzielinach i wydalinach, w tkankach lub narzą-
dach zwierząt, w produktach pochodzenia zwierzęcego, w wodzie przezna-
czonej do pojenia zwierząt oraz środkach żywienia zwierząt 2 );
7) prowadzenie wymiany informacji w ramach systemów wymiany informacji,
o których mowa w przepisach Unii Europejskiej;
8) przyjmowanie informacji o niebezpiecznych produktach żywnościowych
oraz paszach od organów Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasien-
nictwa, Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, w
zakresie kompetencji tych inspekcji, oraz od organów Inspekcji Handlowej
o niebezpiecznych produktach żywnościowych pochodzenia zwierzęcego
oraz ocena ryzyka i stopnia zagrożenia spowodowanego niebezpiecznym
produktem żywnościowym lub paszą, a następnie przekazywanie tych in-
formacji do kierującego siecią systemu RASFF, o którym mowa w art. 85
ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia
(Dz. U. Nr 171, poz. 1225).
3. Inspekcja wykonuje zadania, o których mowa w ust. 1 i 2, na podstawie przepi-
sów odrębnych.
4. Na terenach i w stosunku do jednostek organizacyjnych podległych i nadzoro-
wanych przez Ministra Obrony Narodowej oraz jednostek wojsk obcych prze-
bywających na tych terenach zadania określone w ust. 1 wykonuje Szef Służby
Weterynaryjnej – Inspektor Weterynaryjny Wojska Polskiego.
5. Szef Służby Weterynaryjnej – Inspektor Weterynaryjny Wojska Polskiego wy-
konuje swoje zadania przy pomocy Wojskowej Inspekcji Weterynaryjnej.
6. Szef Służby Weterynaryjnej – Inspektor Weterynaryjny Wojska Polskiego lub
osoba przez niego upoważniona może uczestniczyć w prowadzonej przez organy
Inspekcji:
1) weterynaryjnej kontroli granicznej środków transportu, w tym okrętów i
statków powietrznych wykorzystywanych do przewozu zwierząt lub pro-
duktów pochodzenia zwierzęcego na potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospo-
litej Polskiej oraz wojsk obcych;
2) kontroli zakładów zaopatrujących lub ubiegających się o zaopatrywanie Sił
Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w produkty pochodzenia zwierzęcego.
7. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, organizację oraz
szczegółowe warunki i tryb wykonywania zadań przez Wojskową Inspekcję We-
terynaryjną, uwzględniając rodzaj i charakter zadań, kompetencje i wymagania
niezbędne do sprawowania nadzoru oraz możliwość skutecznego wykonywania
tych zadań.
8. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z Ministrem Obrony Na-
rodowej, w drodze rozporządzenia, określi formy współpracy organów Inspekcji
z Wojskową Inspekcją Weterynaryjną, uwzględniając:
1) sposób i tryb wzajemnego przekazywania informacji z zakresu, o którym
mowa w ust. 2 pkt 1–4;
2) Obecnie: paszach, zgodnie z art. 62 pkt 1 ustawy z dnia 22 lipca 2006 r. o paszach (Dz. U. Nr 144,
poz. 1045), która weszła w życie z dniem 26 sierpnia 2006 r.
2007-08-01
213644198.002.png
 
©Kancelaria Sejmu
s. 4/25
2) zakres tej współpracy przy zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt;
3) warunki i sposób organizacji, uczestnictwa i prowadzenia wspólnych szko-
leń Inspekcji i Wojskowej Inspekcji Weterynaryjnej.
Art. 4.
Organy Inspekcji, przy wykonywaniu swoich zadań, współpracują z właściwymi
organami administracji rządowej i jednostkami samorządu terytorialnego oraz orga-
nami samorządu lekarsko-weterynaryjnego.
Art. 4a.
Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki i sposób
współpracy organów Inspekcji Weterynaryjnej z organami celnymi, w tym przy kon-
troli przemieszczanych w celach niehandlowych zwierząt domowych towarzyszą-
cych podróżnym, mając na względzie zapewnienie sprawnej kontroli przeprowadza-
nej przez te organy oraz ochronę zdrowia publicznego.
Rozdział 2
Organizacja i funkcjonowanie Inspekcji
Art. 5.
1. Organami Inspekcji są:
1) Główny Lekarz Weterynarii;
2) wojewódzki lekarz weterynarii, jako kierownik wojewódzkiej inspekcji we-
terynaryjnej wchodzącej w skład zespolonej administracji rządowej w wo-
jewództwie;
3) powiatowy lekarz weterynarii, jako kierownik powiatowej inspekcji wetery-
naryjnej wchodzącej w skład niezespolonej administracji rządowej;
4) graniczny lekarz weterynarii.
2. Zadania organów Inspekcji wykonują:
1) lekarze weterynarii i inne osoby zatrudnione w Inspekcji oraz lekarze wete-
rynarii wyznaczeni do wykonywania określonych czynności;
2) osoby niebędące lekarzami weterynarii wyznaczone do wykonywania okre-
ślonych czynności o charakterze pomocniczym;
3) osoby niebędące pracownikami Inspekcji, które ukończyły studia wyższe na
jednym z kierunków: weterynaria, zootechnika albo rolnictwo albo posiada-
ją tytuł technika weterynarii, wyznaczone do przeprowadzania na miejscu w
siedzibie stada kontroli dotyczących oznakowania i rejestracji zwierząt go-
spodarskich, wypełniania obowiązku prowadzenia księgi rejestracji tych
zwierząt i zaopatrzenia bydła w paszporty.
2007-08-01
©Kancelaria Sejmu
s. 5/25
3. Lekarze weterynarii wyznaczeni do wykonywania określonych czynności oraz
osoby, o których mowa w ust. 2 pkt 2 i 3, wykonują powierzone czynności pod
nadzorem i w imieniu organów Inspekcji.
4. Lekarze weterynarii, o których mowa w ust. 2 pkt 1, są urzędowymi lekarzami
weterynarii.
5. Zadania i czynności zatwierdzonego lekarza weterynarii określone w przepisach
Unii Europejskiej wykonuje urzędowy lekarz weterynarii.
Art. 6.
1. Inspekcją kieruje Główny Lekarz Weterynarii będący centralnym organem ad-
ministracji rządowej.
2. Główny Lekarz Weterynarii podlega ministrowi właściwemu do spraw rolnic-
twa.
3. Główny Lekarz Weterynarii jest powoływany przez Prezesa Rady Ministrów,
spośród osób należących do państwowego zasobu kadrowego, na wniosek mini-
stra właściwego do spraw rolnictwa. Prezes Rady Ministrów odwołuje Główne-
go Lekarza Weterynarii.
4. Zastępców Głównego Lekarza Weterynarii, w liczbie dwóch, powołuje minister
właściwy do spraw rolnictwa, spośród osób należących do państwowego zasobu
kadrowego, na wniosek Głównego Lekarza Weterynarii. Minister właściwy do
spraw rolnictwa odwołuje, na wniosek Głównego Lekarza Weterynarii, jego za-
stępców.
5. Głównym Lekarzem Weterynarii oraz jego zastępcą mo?e być osoba, która:
1) jest lekarzem weterynarii posiadającym prawo wykonywania zawodu na te-
rytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2) posiada 7-letni staż pracy w administracji publicznej w zakresie realizacji
zadań związanych z weterynarią;
3) posiada tytuł specjalisty z epizootiologii i administracji weterynaryjnej lub
higieny zwierząt rzeźnych i żywności pochodzenia zwierzęcego.
6. Główny Lekarz Weterynarii wykonuje swoje zadania przy pomocy Głównego
Inspektoratu Weterynarii.
7. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze zarządzenia, statut
Głównego Inspektoratu Weterynarii, uwzględniając możliwość realizacji zadań,
o których mowa w art. 13.
Art. 7.
1. Organem doradczo-opiniodawczym Głównego Lekarza Weterynarii w zakresie,
o którym mowa w art. 3 ust. 2, jest Rada Sanitarno-Epizootyczna, zwana dalej
„Radą”.
2. Rada liczy 7 członków.
3. Kadencja Rady trwa 4 lata.
2007-08-01
Zgłoś jeśli naruszono regulamin