Parwowiroza. Gastroenteritis infektiosa canum
Ostre, bardzo zaraźliwe zapalenie jelit psów wywołane przez parwowirus psów typu 2 - stanowi główną przyczynę padnięć szczeniąt do szóstego miesiąca życia.
Etiologia — parwowirus psów typu 2|(CPV-2)
RodzinaParvoviridae podgrupa wirusów kocich.
najmniejsze, bezotoczkowe wirusy
bardzo oporne na działanie czynników środowiska
W temp. pok. — przeżywa do roku
Przeżywa wielokrotne zamrażanie
Odporny na ultradźwięki •
Odporny na promienie
Nowe warianty wirusa.
CPV-1 miniaturowy wirus psów - minute virus of canines (MVC).
AAV —Panine Associate parvovirus- niechorobotwórczy
chorobotwórczy CPV-2 - rekombinant pomiędzy wirusem panleukopenii kotów i zapalenia jelit
Podtypy (warianty) CPV-2
1. CP V-2a — bardziej zjadliwy, niż VPV2,krótsza inkubacja.
2. CPV-2b - dominuje w USA, jest bardziej patogenny niż CPV-2 i ma też krótszą inkubację.
3. CPV 2c - opisany w 2000 r. Jest b. patogenny
.
Źródła i drogi zakażenia - rezerwuarem są psy, chore lub bezobjawowi nosiciele wydalający wirus tkałem.
- ze śliną.
psy
Zakażenie - głównie per os poprzez kontakt z kałem, lub zanieczyszczone wirusem przedmioty.
Patogeneza - okres inkubacji 4-6 dni najdłużej do2 tyg.
Pierwotnym miejscem namnażania jest tkanka limfoidalna gardła, węzły chłonne śródpiersiowe i grasica wiremia między' 2-5dniem infekcji (wykrywane są p-ciała, które są stwierdzane w kale.) -» wirus do pozostałych skupisk tkanki limfatycznej, kom. nabłonka jamy ustnej, przełyku i jelit cienkich, płuc, serca i wątroby -> powinowactwo do komórek ze wzmożoną mitozą -» krypty jelita cienkiego zmiany zapalne i martwicowe -> skrócenie kosmków i upośledzenia wchłaniania ->biegunka, wymioty, zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej.
Wirus replikuje sie wyłącznie w komórkach intensywnie namnażajacvch sie.
Śmiertelność u szczeniąt leczonych wynosi 30-40%, u ras szczególnie wrażliwych - 50%.
Odporność po przechorowaniu przynajmniej 20 miesięcy. Odporność bierna uzyskana od matki chroni szczenięta przez 8-12 tyg.
Objawy - wirus CPV-2 wywołuje dwie formy kliniczne choroby:
2.
1. myocarditis - zapalenie mięśnia sercowego u 4-8 tyg. szczeniąt- nagłe upadki (100%) bez wyraźnych objawów lub duszność, arytmia, sinica z pienistym wypływem z dróg oddechowych u wielu szczeniąt z miotu. Zakażenie śródmaciczne lub w okresie okołoporodowym.
Enteritis - u szczeniąt powyżej 8 tyg. życia.
gwałtowne, uporczywe wymioty
utrata apetytu i pragnienia, >
posmutnienie
podwyższenie t.w.c.
po 6-48 h dołącza się wodnista biegunka, często z domieszką krwi.
Słyszalna perystaltyka . . .
Podkasany brzuch
Odwodnienie
spadek masy ciała
zaburzenia elektrolitowe
kwasica metaboliczna - przyspieszenie oddechów
temp. spada poniżej normy
hiopofllikemia i hipopotasemia osłabiają kurczliwość mięśni.
WSTRZĄS HIPOWOLEMICZNY – wymioty i biegunka w ciągu 12 godzin dorpwadzają do odwodnienia
Powikłania
Bakteryjne – posocznica E coli prowadzaca do enterotoksemii i zaburzeń w krążeniu na poziomie włosowatym (DIC)
enteropatia — utrata białek surowiczych do światła jelita - hipoalbuminemia ze spadkiem ciśnienia onkotycznego i zaleganiem płynów w przestrzeni pozanaczyniowej intoksykacja — po 2-3 dniach choroby - na skutek atonii jelit
Rozpoznawanie
na podstawie wywiadu i objawów klinicznych
badanie hematologiczne — leukopenia (najbardziej charakterystyczny objaw) podwyższenie poziomu hematokrytu — powyżej 0.53 1/1, obniżenie poziomu potasu w surowicy
wykrycie parwowirusa w kale - komercyjne zestawy diagnostyczne - test aglutynacji lateksowej (LA) - jest szybka, ale mało swoista
hemaglutynacja(HA) - mało wiarygodna 1
ELISA - w próbkach kału
PCR coraz częściej stosowany test - też z próbek kału
Rozpoznanie różnicowe:
o koronawiroza- o
nosówka
o Rota wirusowe zakażenie psów
choroba Rubartha
zespół krwotocznego zapalenia żołądka i jelit
niedrożność j elit
glistnica
salmonelloza
zapalenie trzustki
zatrucia
Leczenie:
ukierunkowana terapia wodno-elektrolitowa
Płyn podawać należy dożylnie, w mniejszej objętości dootrzewnowo, niewielką ilość podać można podskórnie. W praktyce stosuje się na ogół 2 kroplowe wlewy i.v. co 12 godz.. z szybkością 100 ml/kg/godz o temperaturze ciała
Wyrównywanie kwasicy , |
płyn wieloelektrolitowy izotoniczny
płyn Ringera z j onami mleczano wymi
8,4% roztwór NaHCC>3 w ilości 1-3 ml/kg przy słabej, 4-6 ml/kg przy średniej, 7-9 ml/kg przy
farmakologiczne hamowanie wymiotów .
Atropina 0.04 mg/kg i.m., s.c. co 8 godz.
Metokroplamid0.2-0.5 mg/kg i.m., s.c. co 6-8 godz.
chlorpromazyna trankwilina,Fenactil) 0,2-0,5 mg/kg i.m. co ó-S godz
propionylopromazyna (Combelen 0,05 ml/kg i.m)
Tietylperazyna (Torecan 0,1-0,4 mg/kg w czopku doodbytniczym co 8 godz.)
% leczenie przyczynowe — surowica odpornościowa — skuteczna w okresie wiremii lub dożylne podawanie osocza ozdrowieńca w ilości 8-10 ml/kg m. c. - podnosi dodatkowo ciśnienie onkotyczne.
osłona chemioterapeutykami o niskiej toksyczności np. amoksycylina, ampicylina
leki przeciwkrwotoczne - w przypadku krwawej biegunki np. Cyklonamina początkowo 0,2 ml/kg, potem 0,1 ml/kg co 6-8 godz. i.v. lub i.m.
przy objawach wstrzasu - hydrokortyzon w dawce 8-20 mg/kg we wlewie dożylnym w ciągu godziny
immunoterapia nieswoista np. Baypamun HK I Wciągu pierwszych dni choroby (1-2 dni) obowiązuje bezwzględny zakaz podawania wszelkich pokarmów^
Profilaktyka:
szczepionki zawierające wirus inaktywowany lub żywy atenuowany.
Zawierają one głównie wariant CPV-2 parwowirusa psów - daje on jednak odporność krzyżową z wariantami CPV2a i CPV2b
aniaska2