dr Kwaśniewski.pdf

dr KwaĻniewski

ņywienie Optymalne

ABC ņywienia Optymalnego.

05-02-2004

ABC ņywienia Optymalnego.

ņaden organizm nie potrafi zapewnię sobie tak idealnego skþadu

chemicznego spoŇywanych pokarmw, aby wszystkie jego

komrki tkanki otrzymywaþy zawsze tylko to, co jest dla nich

najlepsze, tj. najlepsze skþadniki budulcowe i najlepszĢ energiħ, i w

takiej iloĻci, w jakiej organizmowi jest to potrzebne. Dlatego

odŇywianie siħ czþowieka jest kompromisem miħdzy tym, co jest, a

tym, co byę powinno. Chodzi o to, aby to, áco jestÑ, byþo jak

najbardziej zbliŇone do tego, áco byę powinnoÑ.

PODSTAWOWE ZASADY ņYWIENIA OPTYMALNEGO

KsiĢŇka Kucharska - WSTĦP

Warszawa 1998

Komrki czþowieka sĢ potencjalnie nieĻmiertelne. W optymalnych warunkach,

w hodowlach tkankowych, nie wykazujĢ objaww starzenia siħ. Ale tylko wtedy, gdy dostarczy siħ im

dokþadnie to, czego potrzebujĢ i dokþadnie wtedy, kiedy potrzebujĢ, oraz jak najszybciej usuwa z ich

Ļrodowiska wszystkie szkodliwe odpady ich przemiany materii.

Gdyby udaþo siħ warunki te speþnię wobec wszystkich komrek w organizmie czþowieka, to czþowiek nie

podlegaþby procesom starzenia i mgþby Ňyę wiecznie, a przynajmniej wielokrotnie dþuŇej niŇ Ňyje

obecnie. Niestety, w praktyce Ňyciowej jest to niemoŇliwe. Na razie czþowiek musi starzeę siħ i umieraę,

ale rozsĢdne bħdzie takie postħpowanie, aby procesy starzenia zachodziþy w jego organizmie jak

najwolniej, a wskutek tego jego Ňycie trwaþo jak najdþuŇej.

Wbrew powszechnym poglĢdom czynniki genetyczne nie majĢ wiħkszego wpþywu na dþugoĻę Ňycia.

Przede wszystkim zaleŇy ono od czynnikw Ļrodowiskowych, w tym gþwnie od sposobu odŇywiania

siħ. WþaĻciwe odŇywianie powinno zapewniaę najlepsze pokrycie potrzeb budulcowych, áremontowychÑ

i energetycznych, a takŇe ograniczyę do minimum powstawanie w organizmie toksycznych produktw

przemiany materii i maksymalnie usprawniaę ich wydalanie.

ņywienie Optymalne ma na celu zapewnienie takich wþaĻnie warunkw dla naszych organizmw.

ņycie to biaþko. Jakie biaþko Ï takie Ňycie. Inne biaþko i inne Ňycie ma fasola, a inne czþowiek.

Czþowiek powinien spoŇywaę biaþko, ktre chemicznie najbardziej zbliŇone jest do biaþka ludzkiego

organizmu. Takie biaþko, z ktrego organizm moŇe budowaę czy regenerowaę kaŇdĢ tkankħ, wystħpuje

praktycznie jedynie w Ňþtkach jajek. Prawie rwnie dobre sĢ biaþka z wĢtroby czy nerek. PokrywajĢ

one dobrze potrzeby wielu narzĢdw.

Biaþka naleŇy spoŇywaę maþo. Organizm czþowieka nie magazynuje go na zapas. Przy zbyt duŇym

spoŇyciu biaþka caþy jego nadmiar jest szybko rozkþadany, przy czym w tym procesie ze 100 gramw

biaþka organizm wytwarza 56 gramw wħglowodanw, ktre organizmowi nie sĢ potrzebne i na ich

dalszy przerb zuŇywa niepotrzebnie energiħ.

Ile czþowiek powinien zjadaę biaþka? MoŇna to dokþadnie okreĻlię dla kaŇdego indywidualnego

czþowieka, badajĢc u niego poziom wolnych aminokwasw we krwi i poziom tak zwanego áazotu

polipeptydowegoÑ. MoŇna, tylko jest to niepraktyczne, bo zapotrzebowanie na biaþko zmienia siħ w

zaleŇnoĻci od rodzaju skþadnikw energetycznych (ápaliwÑ) dostarczanych w poŇywieniu wraz z tym

biaþkiem. Rodzaj ápaliwaÑ i jego jakoĻę wpþywajĢ na zapotrzebowanie organizmu na biaþko; im

dostarczane á.paliwoÑ jest lepsze, tym biaþka potrzeba mniej.

Znacznie zwiħkszajĢ zapotrzebowanie na biaþko wħglowodany, ktre sĢ ápaliwemÑ niskiej jakoĻci i

trudno w organizmie spalanym. ņeby rozbię czĢstkħ glukozy (ktra jest wħglowodanem) na poþowħ,

organizm musi zbudowaę 12 ciħŇkich enzymw biaþkowych, przeznaczajĢc na nie, prcz biaþka sporo

witaminy B1 i duŇo magnezu. Enzymy te zuŇywajĢ siħ i wciĢŇ muszĢ byę zastħpowane przez nowe. Do

rozbicia czĢstki kwasu tþuszczowego na czĢstki dwuwħglowe potrzebny jest tylko jeden enzym biaþkowy,

a na czĢsteczki jednowħglowe, tak zwane alfa oksydacje, rwnieŇ wystarcza jeden enzym.

Co bħdzie, jeĻli czþowiek wprowadzi do swojego organizmu zbyt duŇo biaþka? Szkody bħdĢ widoczne,

gdy jego spoŇycie przekroczy 15dag na dobħ. Wtedy nadmiar biaþka musi byę przerobiony i wydalony.

W skþad biaþek wchodzi azot. Wraz z wydalanym azotem organizm traci duŇo wodoru, ktry jest

doskonaþym paliwem, ale ktrego organizm juŇ spalię nie moŇe. Na kaŇdy atom wydalanego azotu

organizm musi wydalię 3 atomy wodoru w amoniaku i 2 atomy wodoru w moczniku. A przy tym wĢtroba

i nerki sĢ obciĢŇone dodatkowĢ pracĢ.

W jednej z poprzednich publikacji sformuþowaþem nastħpujĢce prawo Ňycia: áorganizm nie powinien

robię nic ponad to, co robię musi; mĢdroĻciĢ jest postħpowaę z nim tak, aby musiaþ robię moŇliwie

maþoÑ. Zatem spoŇycie biaþka powinno byę moŇliwie maþe: dla zdrowego czþowieka na diecie optymalnej

wystarcza 30-50 gramw na dobħ, jeŇeli jest to biaþko o wysokiej wartoĻci biologicznej.

Oprcz biaþka organizm potrzebuje bardzo wiole zþoŇonych zwiĢzkw, ktre musi wytwarzaę sam, jeĻli

nie otrzyma ich w poŇywieniu. Nie potrzebuje witamin, ale potrzebuje gotowych enzymw, w ktrych

witaminy sĢ tylko maþymi czĢstkami caþoĻci, nie potrzebuje Ňelaza, lecz hemoglobiny do przenoszenia

tlenu do tkanek i dwutlenku wħgla z tkanek do pþuc, potrzebuje mioglobiny do magazynowania tlenu w

1 z 7

2009-03-17 21:49

dr KwaĻniewski

tlenu do tkanek i dwutlenku wħgla z tkanek do pþuc, potrzebuje mioglobiny do magazynowania tlenu w

miħĻniach. ņelazo jest tylko ich skþadnikiem. Lepiej zatem bħdzie, gdy dostarczymy w poŇywieniu

gotowe enzymy, np. w wĢtrbce wieprzowej, zamiast þykaę witaminy w proszkach, czy teŇ gotowĢ

hemoglobinħ w produktach zawierajĢcych krew (np. kaszanka, krwiste salcesony) zamiast braę Ňelazo

w zastrzykach.

Inne witaminy, mineraþy i enzymy organizm potrzebuje do spalania wħglowodanw, inne do

przetwarzania wħglowodanw w trjglicerydy, a nastħpnie w cholesterol, a inne do spalania tþuszczw.

W tþuszczach zwierzħcych spoŇywanych w naturalnych produktach, np. w boczku czy sþoninie,

wystħpuje prawie tyle enzymw, witamin i mineraþw, ile organizm musi zuŇyę do spalenia tych

tþuszczw. JedzĢc tþuszcz zwierzħcy dostarczamy wiħc i ápaliwoÑ i ápiecÑ do jego spalenia, jedzĢc

wħglowodany dostarczamy samu ápaliwoÑ i to nie najlepsze a ápiecÑ musi organizm zbudowaę sobie

sam.

Inaczej jest, gdy ņywienie Optymalne rozpoczyna czþowiek wyniszczony chorobĢ z anemiĢ,

niedoborem albumin we krwi, z zanikami miħĻni. We wszystkich chorobach, ktrych przyczyna leŇy w

odŇywianiu siħ gþwnie produktami wħglowodanowymi tzn. pochodzenia roĻlinnego (wyjaĻnienie tych

spraw znajduje siħ w mojej ksiĢŇce áTþuste ŇycieÑ), wystħpujĢ niedobory wartoĻciowego biaþka, brakuje

takŇe chorym wartoĻciowej energii. W poczĢtkowym okresie ņywienia Optymalnego, tj. przez okoþo 1

miesiĢc u osb mþodych i okoþo 3 miesiĢce u starszych, naleŇy zwiħkszyę spoŇycie biaþka do 100, a

nawet 130 gramw na dobħ. Podobnie naleŇy postħpowaę w przypadku osb chorych od dawna na

goĻciec przewlekþy postħpujĢcy z niedoborami wagi i duŇymi zmianami znieksztaþcajĢcymi staww. Na

ogþ zachodzi teŇ potrzeba zwiħkszenia spoŇycia biaþka w chorobach tkanek i narzĢdw z zasady sþabo

odŇywianych, takich jak skra, naczynia krwionoĻne, koĻci, chrzĢstki, przez dþugi czas

niedoŇywionych. DostosowujĢc rodzaj spoŇywanego biaþka, tzn. jego skþad chemiczny, do skþadu

chemicznego biaþek narzĢdw tkanek szczeglnie uszkodzonych chorobĢ, moŇna znacznie

przyspieszyę ustħpowanie zmian chorobowych.

Najlepszym Ņrdþem energii dla czþowieka sĢ zwiĢzki fosforowe aktywne. MoŇna przyrwnaę je do

akumulatorw. Dotychczas naliczono tych zwiĢzkw 12. ZawierajĢ one rŇnĢ iloĻę swobodnej energii

uwalnianej przy ich hydrolizie. Najmniej energii zawiera glicerolotrjfosforan Ï 2,2kcal/mol, najwiħcej

fosfoenolopirogronian Ï 14,8kcal/mol.

Kluczowym zwiĢzkiem wysokoenergetycznym jest ATP, czyli kwas adezynotrjfosfopirydynowy, ktry w

III wiĢzaniu ma 7,3 kcal, a w II Ï 6,6 czyli razem 13,9 kcal. W organizmie ludzkim energia bywa

uwalniana z obu tych wiĢzaı.

Prawo zachowania energii mwi, Ňe energia moŇe zmieniaę swojĢ formħ, z jednej przechodzię w innĢ,

ale zniknĢę nie moŇe. Czþowiek spoŇywajĢcy energiħ w zwiĢzkach wysokoenergetycznych moŇe jĢ

wykorzystaę w rŇny sposb, np. na trawienie, wchþanianie rŇnych skþadnikw, na myĻlenie lub ruch,

ale ázgubięÑ jej nie moŇe.

U ŇywiĢcych siħ optymalnie gþwnym Ņrdþem energii dla ich mzgu, serca, szpiku, nerek, itd. jest ATP.

PoniewaŇ wytwarza go gþwnie wĢtroba, dlatego w zjadanej wĢtrobie znajduje siħ spora iloĻę ATP.

ZwiĢzki wysokoenergetyczne wytwarzane sĢ nie tylko w wĢtrobie, lecz takŇe w miħĻniach, w skrze, w

przewodzie pokarmowym. SĢ one pobierane z tkanek, ktre je wytwarzajĢ i dostarczane do tkanek i

narzĢdw, ktrym sĢ potrzebne do optymalnego funkcjonowania. ZwiĢzki te wystħpujĢ we frakcji

tþuszczowej osocza krwi, ale gþwnym ich przewoŅnikiem i dystrybutorem sĢ krwinki czerwone.

Gþwnym Ņrdþem energii dla mzgu czþowieka jest ATP. Przy intensywnej pracy umysþowej poziom

ATP w mzgu szybko siħ obniŇa zwiĢzek ten musi byę dostarczany w potrzebnej iloĻci. Dlatego

intensywna, twrcza praca umysþowa powinna trwaę krtko i czþowiek powinien mieę czas na ponowne

ádoþadowanieÑ mzgu. Wysiþek fizyczny zmusza miħĻnie do wiħkszego wytwarzania ATP, gdy tylko

znajdĢ siħ one w stanie spoczynku. Dlatego tak czħsto ludzie potrzebujĢcy energii w Ňyciu i w pracy

uprawiajĢ sporty i intensywnie ęwiczĢ. Po wysiþku fizycznym wzrasta bowiem ich energia Ňyciowa.

ņeby Ňyę aktywnie, myĻleę i dziaþaę Ï trzeba siħ ruszaę, Ňeby drzemaę przed telewizorem Ï moŇna

siħ nie ruszaę.

Tak wiħc, podsumowujĢc, czþowiek, ktry chce intensywnie uŇywaę swojego mzgu, powinien siħ

ruszaę i powinien mieę czas na odpoczynek po pracy umysþowej.

Kolejnym naturalnym Ņrdþem energii dla czþowieka pod wzglħdem wartoĻci kalorycznej i odŇywczej sĢ

wolne kwasy tþuszczowe maksymalnie uwodornione. Im dþuŇszy jest þaıcuch tþuszczowy, tym kwas

tþuszczo jest wartoĻciowszy. Kwasy tþuszczowe o krtszych þaıcuchach dajĢ tym mniej energii, im

þaıcuch kwasu jest krtszy.

Kwasy tþuszczowe w tþuszczach zwierzħcych i tkankach ludzkiego ciaþa sĢ zwiĢzane z glicerolem.

(glicerol jest alkoholem i jedna jego czĢsteczka moŇe przyþĢczyę 1, 2 lub 3 czĢsteczki kwasu

tþuszczowego. Glicerol ma mniejszĢ wartoĻę energetycznĢ od kwasw tþuszczowych. Zatem najwiħkszĢ

wartoĻę przedstawiajĢ trjglicerydy, nastħpnie dwuglicerydy, a najmniej energii dajĢ jednoglicerydy.

Tþuszcze sĢ wħglowodorami. Najlepiej jest dla organizmu, aby w zjadanych tþuszczach byþo jak najwiħcej

wodoru i moŇliwie maþo wħgla. Wiadomo bowiem, jakim paliwom jest wodr (napħdza rakiety, skutkiem

jego spalania jest czysta woda), a jakim wħgiel (napħdza lokomotywħ, a skutkiem jego spalania jest

dwutlenek wħgla trujĢcy dla organizmu). Gdy ciħŇar czĢsteczkowy kwasu tþuszczowego zwiħkszy my

tylko o 1%, to jeĻli pierwiastkiem zwiħkszajĢcym ciħŇar czĢsteczkowy tego kwasu byþ wodr - wartoĻę

kaloryczna tego kwasu tþuszczowego wzroĻnie ponad 18,5%.

Czħsto organizm musi stracię wiele wodoru na wydalanie wħgla. Ten wodr jest stracony i z niego

energii organizm nie otrzyma. Organizm traci wodr w metanie (CH 4 ), ktry jest wytwarzany w jelitach

przez bakterie trawiĢce po swojemu to, czego czþowiek nie strawiþ w ŇoþĢdku, a nie strawiþ dlatego, Ňe

jadþ to, czego zjadaę nie powinien i czego ŇoþĢdek strawię nie mgþ. Traci teŇ wodr w etanie (C 2 H 6 ) i w

pentanie (C 5 H 12 ), ktre sĢ wytwarzane z tþuszczw roĻlinnych. Metan, etan i pentan - to gazy

techniczne, ktrych organizm spalię nic moŇe, ale ktre skutecznie go podtruwajĢ.

2 z 7

2009-03-17 21:49

dr KwaĻniewski

techniczne, ktrych organizm spalię nic moŇe, ale ktre skutecznie go podtruwajĢ.

Tþuszcze wielonienasycone, czyli gþwnie roĻlinne, sĢ w organizmie utleniane, to znaczy w miejsce

wiĢzaı podwjnych wchodzi tlen, czego skutkiem jest powstawanie tlenkw, nadtlenkw, ponadtlenkw,

czyli wytwarzanie w organizmie wody utlenionej, ktra aktywnym tlenem zabija wszystko co Ňyje.

Powoduje to u czþowieka w rŇnych tkankach uszkodzenia i stany zapalne, a takŇe miaŇdŇycħ,

nowotwory, starzenie siħ organizmu. Czynnikiem ochronnym jest gþwnie witamina E, ale trzeba zjadaę

jej bardzo duŇo na dobħ, tyle ile jest jej w 6 Ňþtkach lub 15dag masþa. Czþowiek, ktry spoŇywa

wielonienasycone tþuszcze roĻlinne, nigdy nie zjada rwnoczeĻnie tylu Ňþtek i masþa, aby mu tþuszcze

roĻlinne nie szkodziþy. Zatem szkodzĢ mu, bo szkodzię muszĢ.

A zatem, jeĻli czþowiek zjada tþuszcze roĻlinne wielonienasycone, to zamiast poŇytku, przynoszĢ mu one

szkody: sĢ przetwarzane na gazy techniczne i wydalane, przedtem podtruwajĢc organizm. A wiħc

kupuje siħ je, pþaci za nie, po czym po zjedzeniu przetwarza na trucizny i wydala. Bez Ňadnego poŇytku

dla siebie.

PrawdĢ jest, Ňe u przeciħtnych ludzi tþuszcze wiolonienasycone obniŇajĢ poziom cholesterolu. DziaþajĢ

w ten sposb, w jaki dziaþajĢ wszystkie trucizny uszkadzajĢce wĢtrobħ lub zmuszajĢce jĢ do

niepotrzebnej, zbħdnej pracy.

Jakie tþuszcze powinien wiħc zjadaę czþowiek? Najlepsze sĢ te, ktre przy Ňywieniu tradycyjnym

najbardziej podwyŇszajĢ poziom cholesterolu we krwi, pod warunkiem, Ňe iloĻę spoŇywanych z nimi

wħglowodanw jest bardzo maþa. Wtedy cholesterol nie powstanie.

NajwyŇszĢ wartoĻę biologicznĢ maja tþuszcze zawarte w Ňþtkach jajek i szpiku kostnym, a nastħpnie: w

Ļmietanie, maĻle, þoju woþowym i baranim, smalcu għsimi, sþoninie, smalcu wieprzowym. Z tþuszczw

roĻlinnych pewne zastosowanie w diecie optymalnej ma oliwa z oliwek i olej sþonecznikowy. MoŇna teŇ

spoŇywaę orzechy laskowe i wþoskie raz ziarna sezamu i wirki kokosowe, ktre zawierajĢ sporo

tþuszczu najbardziej szkodliwy jest olej kukurydziany i olej z wiesioþka.

Margaryna produkowana z tþuszczw nienasyconych ma wiħcej wodoru niŇ oleje, z ktrych jest

wytwarzana. Im jest twardsza, a temperatura jej topnienia jest wyŇsza, tym wiħcej zawiera wodoru.

Budowa przestrzenna kwasw tþuszczowych nasyconych wodorem przy produkcji margaryny jest

nieprawidþowa i organizm ma duŇe trudnoĻci z ich trawieniem, a zwþaszcza ich spalaniem. Przy

wytwarzaniu margaryny 50% atomw wodoru przyþĢcza siħ do olejw w pozycji wþaĻciwej dla tþuszczw

naturalnych, zaĻ drugie tyle przyþĢcza siħ w takiej pozycji, Ňe nie mogĢ byę wykorzystane przez

organizm i gromadzĢ siħ w tþuszczach zapasowych w ciele czþowieka.

Te, tak zwane ániezbħdneÑ nienasycone kwasy tþuszczowe, ktre wedþug obowiĢzujĢcej dietetyki

powinny byę jedynymi tþuszczami w Ňywieniu czþowieka, nie sĢ wcale ániezbħdneÑ i wcale ich duŇo nie

potrzeba. W 100 gramach tþuszczw z mleka kobiecego kwasw tþuszczowych nienasyconych bywa od

0,39 do 0,40 grama. Czyli bardzo, bardzo maþo. Ich brak u oseska powoduje pewne niewielkie szkody,

ich brak w diecie czþowieka dorosþego nie powoduje Ňadnych widocznych szkd.

Przy ņywieniu Optymalnym moŇna i tych tþuszczw nieco spoŇywaę, ale niewiele, 1-2%, bo ápaliwemÑ

sĢ gorszym.

Wħglowodany to inaczej - cukry. Podstawowe cukry - to glukoza i fruktoza. Sacharoza jest

dwucukrem zþoŇonym z jednej czĢsteczki glukozy i jednej czĢsteczki fruktozy. Skrobia jest wielocukrem

zbudowanym z glukozy.

Jakie wħglowodany powinno siħ zjadaę? Najlepsze sĢ wħglowodany zawarte w skrobi: sĢ wolno

trawione i wolno oddawane do krwi, zwþaszcza w obecnoĻci tþuszczw w diecie, co zapobiega nagþemu

wzrostowi glukozy we krwi po posiþku i nagþym jej spadkom miħdzy posiþkami. 1 gram skrobi po spaleniu

w organizmie daje 4,12kcal, 1 gram cukru buraczanego 3,91kcal, a 1 gram cukru prostego (glukozy,

fruktozy) Ï 3,73kcal. Nie sĢ to rŇnice duŇe, ale dla organizmu istotne. Im wyŇsza kalorycznoĻę

wħglowodanu, tym jest lepszy.

Najgorsza dla czþowieka jest fruktoza, a wiħc cukier zawarty w miodzie, sþodkich owocach i cukrze

buraczanym. Przy wchþanianiu w jelitach glukozy istnieje mechanizm ograniczajĢcy szybkoĻę jej

przekazywania do krwi. Przy przechodzeniu fruktozy do krwi takiego mechanizmu nie ma, toteŇ

spoŇycie fruktozy powoduje szybki wzrost poziomu cukru we krwi. To powoduje nadmierne wydzielanie

przez trzustkħ insuliny. Wydziela siħ jej zawsze wiħcej niŇ jest potrzebne, co z kolei powoduje niedobr

cukru we krwi (tzw. hypoglikemiħ), a to juŇ jest szkodliwe, a nawet moŇe byę groŅne dla mzgu.

Przy ņywieniu Optymalnym organizm wytwarza insuliny bardzo maþo. A insulina jest hormonem

przyspieszajĢcym rozwj miaŇdŇycy i jest jednym z najbardziej rakotwrczych czynnikw. JeŇeli nie

bħdzie nadmiaru cukrw w poŇywieniu nie bħdzie nadmiaru insuliny we krwi i wszystkich zwiĢzanych

szkodliwych tym szkodliwych skutkw.

ZaleŇnoĻę miħdzy odŇywianiem a powstawaniem poszczeglnych chorb, w tym i miaŇdŇycy,

omwiþem szczegþowo w ksiĢŇce pt. áTþuste ŇycieÑ.

PowyŇej omwiþem rolħ trzech podstawowych skþadnikw wystħpujĢcych w produktach ŇywnoĻciowych:

biaþka, tþuszczw i wħglowodanw.

GeneralnĢ zasadĢ ņywienia Optymalnego jest zachowanie wþaĻciwych proporcji miħdzy tymi

skþadnikami. Jako oglnĢ zasadħ moŇna przyjĢę: 1 : 2,5-3,5 : 0,5. Oznacza to, Ňe na 1 gram spoŇytego

biaþka powinno przypadaę w diecie 2,5 do 3,5 grama tþuszczu i 0,5 grama wħglowodanw. Taka

proporcja przy zaþoŇeniu, Ňe biaþka i tþuszcze sĢ gþwnie pochodzenia zwierzħcego zapewnia

prawidþowĢ pracħ organizmu w poczĢtkowym okresie ņywienia Optymalnego Po przystosowaniu siħ

organizmu do nowej diety zapotrzebowanie na biaþko zmniejsza siħ. Zmniejsza siħ rwnieŇ, gdy

3 z 7

2009-03-17 21:49

dr KwaĻniewski

organizmu do nowej diety zapotrzebowanie na biaþko zmniejsza siħ. Zmniejsza siħ rwnieŇ, gdy

spoŇywa siħ biaþko o najwyŇszej wartoĻci biologicznej. Wwczas proporcja miħdzy biaþkiem i

wħglowodanami jak 1 : 0,5 nie obowiĢzuje. MoŇe byę 1 : 1 lub nawet 1 : 1,5.

Od tej zasady mogĢ byę pewne odchylenia zaleŇnie od wþaĻciwoĻci psychofizycznych czþowieka,

warunkw Ļrodowiskowych i chorb, na jakie czþowiek cierpi. I tak np. otyli powinni w pierwszych

miesiĢcach diety zmniejszyę iloĻę tþuszczu do l-2 gramw na 1 gram biaþka, gdyŇ intensywnie spalajĢ

wþasne tþuszcze, jako Ňe dieta optymalna jest najlepszĢ z moŇliwych diet odchudzajĢcych. Czþowiek

dorosþy, mþody i zdrowy, bardzo aktywny zawodowo i Ňyciowo, powinien zwiħkszyę iloĻę tþuszczu nawet

do 5g na 1g biaþka, bo nie buduje juŇ swego organizmu, a potrzebuje duŇo energii. Dziecko, ktre

roĻnie i rozwija siħ, bħdzie potrzebowaę wiħcej biaþka niŇ czþowiek starszy, u ktrego biaþko ma za

zadanie tylko utrzymaę stan istniejĢcy, a jego nadmiar moŇe byę wrħcz niepoŇĢdany.

A oto 10 praktycznych áprzykazaıÑ dla rozpoczynajĢcych dietħ optymalnĢ.

1. ņywienie Optymalne naleŇy rozpoczĢę od razu w peþnym zakresie, bez Ňadnego okresu

przejĻciowego.

Przestawienie siħ na zupeþnie odmienny sposb Ňywienia od dotychczasowego, do ktrego organizm

zostaþ przyzwyczajony przez lata, nawet dziesiĢtki lat, jest pewnego rodzaju szokiem dla organizmu.

Musi on, w poczĢtkowym okresie, przebudowaę caþkowicie swj metabolizm. Zlikwidowaę i wydalię te

ámaszyny i urzĢdzeniaÑ, ktre sþuŇyþy mu dotychczas do rozkþadania wħglowodanw, a zbudowaę,

niemal od nowa, takie, ktre bħdĢ odpowiednie do zupeþnie innego sposobu przemiany materii.

PrzecieŇ to jasne. Inaczej zbudowany jest piec, w ktrym pali siħ wħglem, a inaczej rakieta napħdzana

wodorom. Porwnanie wcale nie jest tak odlegþe. Zasada jest ta sama.

Taka praca wymaga duŇej iloĻci energii i pewnego czasu, toteŇ w pierwszym okresie diety optymalnej

starajmy siħ odciĢŇyę organizm od dodatkowych obciĢŇeı energetycznych: stresw, przeziħbieı,

gwaþtownych wysiþkw, zmian klimatycznych itp.

Jak dþugo okres ten trwa? To zaleŇy od wieku, stanu zdrowia i warunkw Ňycia czþowieka. U mþodych

przebiega szybciej, trwa od paru dni do dwch tygodni, bo wszystkie mechanizmy organizmu mþodego

dziaþajĢ szybciej i sprawniej. U osb starszych trwa do trzech miesiħcy, a u ludzi starych, a ponadto

otyþych i schorowanych, moŇe trwaę nawet do pþ roku.

2. NaleŇy jeĻę wtedy, gdy siħ chce jeĻę i zjadaę tyle, by nie czuę potrzeby dalszego jedzenia.

W poczĢtkowym okresie mechanizmy rzĢdzĢce uczuciem gþodu mogĢ byę zawodne. W diecie

optymalnej je siħ objħtoĻciowo maþo, znacznie mniej niŇ zjadaþo siħ dotychczas. PoniewaŇ je siħ

produkty wartoĻciowe, znacznie mniej ich wystarcza, by w peþni pokryę potrzeby organizmu.

Dotychczasowe jedzenie mogþo spowodowaę rozciĢgniħcie ŇoþĢdka i jelit. Ludzie ŇywiĢcy siħ gþwnie

wħglowodanami majĢ zazwyczaj rozdħty brzuch, zwþaszcza ludzie otyli. Dlatego zazwyczaj pierwszym

okresie po zjedzeniu posiþku optymalnego (np. zgodnego z jadþospisem) nie czujĢ siħ oni w peþni syci.

Chħtnie zjedliby nawet drugie tyle, gdyŇ ŇoþĢdek domaga siħ wypeþnienia caþej jego objħtoĻci.

Balonik wprowadzony do ŇoþĢdka i nadmuchany znosi uczucie gþodu, mimo Ňe czþowiek nic nie zjadþ.

Ale sprbujmy ograniczyę do tej iloĻci, jakĢ w jadþospisie podano i odczekaę pþ godziny, a uczucie

gþodu szybko minie. JeĻli bħdzie siħ to powtarzaþo 3 razy dziennie, ŇoþĢdek bħdzie stopniowo wracaþ do

swej normalnej, prawidþowej wielkoĻci, brzuch zmniejszy siħ, a posiþki optymalne nie tylko stanĢ siħ

wystarczajĢce, ale z czasem mogĢ okazaę siħ nawet za duŇe. I przestanie siħ nam chcieę jeĻę miħdzy

posiþkami.

Na poczĢtku diety trzeba Ļwiadomie zaprzestaę pojadania miħdzy posiþkami. Niektre osoby ciĢgle coĻ

ŇujĢ, ciĢgle wkþadajĢ jakiĻ kħs do ust. I wcale nie jest to podyktowane fizjologicznym gþodem, ale stanowi

pewien odruch nabyty w ciĢgu lat, albo jest reakcjĢ na stres Ï zdenerwowanie, zniecierpliwienie itp.

Trzeba z tym skoıczyę.

ņoþĢdek po posiþku musi pokarm strawię, przesunĢę go do dwunastnicy, odpoczĢę po tej pracy. Przy

nieustannym ádorzucaniuÑ czegoĻ do ŇoþĢdka on sam i dalsze odcinki przewodu pokarmowego nigdy

nie zaznajĢ spokoju, co wyczerpuje je i prowadzi do niestrawnoĻci i rŇnych schorzeı przewodu

pokarmowego.

3. Biaþka jako materiaþ do budowy i przebudowy ciaþa powinno mieę moŇliwie wysokĢ wartoĻę

biologicznĢ, powinno to byę biaþko zwierzħce, a nie roĻlinne.

Nie naleŇy spoŇywaę za duŇo biaþka. W wielu produktach jest go duŇo (patrz tabele 1 i 2). Ryby, drb,

chude miħso, a takŇe Ňelatyna, chudy biaþy ser - to prawie samo biaþko. Wiħcej biaþka potrzebujĢ

niemowlħta i dzieci. Czþowiek dorosþy potrzebuje go bardzo niewiele. 30-50 gramw na dobħ. W

chorobach, przy ktrych wystħpujĢ widoczne niedobory biaþka moŇna poczĢtkowo zwiħkszyę jego

spoŇycie do 100-130 gramw na dobħ. Biaþko biaþku nierwne. Im lepsze biaþko (to z Ňþtek, wĢtrbki

czy nerek) tym trzeba go mniej.

4. Dieta optymalna - to dieta wysokotþuszczowa. Tþuszcz jest najwaŇniejszym skþadnikiem

naszego poŇywienia. I jemy go najwiħcej.

Tþuszczu zjeĻę nie moŇna za duŇo, a jeĻli bħdziemy go spoŇywali duŇo, to szybko nasyca on organizm i

zmniejsza siħ obawa, Ňe zjemy za duŇo biaþka lub wħglowodanw. NajwyŇszĢ wartoĻę biologicznĢ majĢ

tþuszcze zawarte w Ňþtku i szpiku kostnym. Bardzo dobre sĢ masþo tþusta Ļmietana, sþonina, podgardle i

boczek. Dobry jest teŇ smalec wieprzowy, smalec għsi i þj woþowy.

Najbardziej wartoĻciowe tþuszcze zawiera Ňþtko. PrzecieŇ w Ňþtku znajduje siħ kompletny materiaþ

potrzebny do zbudowania caþego pisklħcia, wszystkich jego tkanek, oraz caþa energia potrzebna do

rozwoju od zarodka do kurczħcia. SĢ wiħc wszystkie ámaszyny i urzĢdzeniaÑ potrzebne do budowy

caþego Ňywego organizmu. Dlatego wartoĻę tþuszczu z Ňþtek moŇe byę nawet 4 razy wiħksza od

wartoĻci innych tþuszczw uwaŇanych za bardzo dobre.

4 z 7

2009-03-17 21:49

dr KwaĻniewski

wartoĻci innych tþuszczw uwaŇanych za bardzo dobre.

Nie jest prawdĢ, Ňe tþuszcze szkodzĢ na wĢtrobħ. Najlepsze sĢ te tþuszcze, ktre najbardziej ászkodzĢ

na wĢtrobħÑ przy dotychczasowym modelu Ňywienia. Przy ņywieniu Optymalnym szkodzię nie bħdĢ,

gdyŇ sĢ zjadane bez wħglowodanw lub z bardzo niewielkĢ ich iloĻciĢ. Przy tradycyjnym modelu

Ňywienie na wĢtrobħ szkodzĢ nie zjadane tþuszcze, lecz zjadane wraz z nimi wħglowodany, ktre

wĢtroba musi przerabiaę na trjglicerydy i cholesterol.

Tþuszcze nasycone o dþugich þaıcuchach (powyŇej 10 wħgli) sĢ kierowane bezpoĻrednio do krwi drogĢ

naczyı chþonnych, bo tylko one nadajĢ siħ wprost dla ludzkich tkanek i nie muszĢ byę áuzdatnianeÑ w

wĢtrobie, jak to musi byę robione z tþuszczami o krtszych þaıcuchach, biaþkami, wħglowodanami,

alkoholem, kwasami organicznymi i rŇnymi substancjami toksycznymi, ktrymi przewaŇnie sĢ wszelkie

lekarstwa. SpoŇywanie tych tþuszczw zwalnia wiħc wĢtrobħ z uciĢŇliwej pracy, a wiħc nie tylko nie

szkodzi jej, ale nawet pozwala wracaę do zdrowia, jeĻli wĢtroba jest chora.

5. Wħglowodany staramy siħ zjadaę w postaci skrobi, tj. w ziemniakach i warzywach.

Niektrzy tak stajĢ siħ przekonani o szkodliwoĻci wħglowodanw, Ňe zaprzestajĢ je jeĻę w ogle. To jest

bþĢd. 50 gramw wħglowodanw na dobħ jeĻę trzeba. JeĻli organizm ich nie dostanie, musi je

wytworzyę sam, gþwnie z biaþka. Zmuszamy go wiħc do niepotrzebnej, dodatkowej pracy.

Trzeba pamiħtaę, Ňe owoce i warzywa zawierajĢ bardzo maþo wħglowodanw. Tabela 10 informuje, ile

trzeba zjeĻę niektrych produktw wagowo, by þĢcznie z nimi wnieĻę do organizmu 50 gramw

wħglowodanw. SĢ to czasem ogromne iloĻci idĢce w kilogramy.

JeŇeli w diecie optymalnej nie zaleca siħ zjadania duŇych iloĻci takich produktw, jak np. ogrki

pomidory, cytryny czy szpinak, to nie dlatego, Ňe wnoszĢ one do organizmu duŇo wħglowodanw, ale

dlatego, Ňe w ich skþad wchodzĢ gþwnie woda i bþonnik. Woda jest tysiĢce razy taısza i zdrowsza w

swej czystej postaci a bþonnika czþowiek nie trawi. TrawiĢ go tylko zwierzħta przeŇuwajĢce, ale one majĢ

specjalnie zbudowany ŇoþĢdek, ktry to umoŇliwia. Po co wiħc obciĢŇaę przewd pokarmowy

skþadnikiem niestrawnym?

WiedzĢc o tym, nie naleŇy kupowaþ drogich owocw i nowalijek, bo jest to po prostu marnowanie

pieniħdzy, za ktre lepiej kupię produkty wartoĻciowe.

W diecie optymalnej dopuszcza siħ pewne iloĻci cukrw prostych, np. w lodach i kremach, ale tylko

wþasnej produkcji, opartych na Ňþtkach i Ļmietanie, gdyŇ tþuszcz spoŇyty razem z nimi znacznie zwalnia

proces wchþaniania tych cukrw do krwi. Ale zawsze trzeba zachowaę wþaĻciwĢ proporcjħ w stosunku

do biaþka i tþuszczu.

6. Pię naleŇy tyle, na ile mamy ochotħ i wtedy, kiedy mamy ochotħ.

Napoje nie powinny zawieraę wħglowodanw, wiħc nie powinny byę sþodkie. Najlepszym napojem jest

czysta woda. Jednak nie pię teŇ na siþħ. Nie jest prawdĢ, Ňe trzeba ápþukaęÑ organizm od wewnĢtrz.

7. Nie trzeba liczyę spoŇytych kalorii, natomiast naleŇy liczyę kalorie przy kupowaniu ŇywnoĻci.

W produktach ŇywnoĻciowych naleŇy kupowaę gþwnie tþuszcz biaþko, i to moŇliwie tanio. Nie wolno

oszczħdzaę na jedzeniu, co wcale nie znaczy, Ňe trzeba kupowaę produkty najdroŇsze. Czħsto wþaĻnie

te taısze i tradycyjnie pogardzane sĢ lepsze niŇ drogie (patrz tabela 9). Starajmy siħ przyrzĢdzaę

potrawy proste, oszczħdzajĢc czas i energiħ. Przygotowywane pokarmy powinny byę maksymalnie

ástrawioneÑ poza organizmem w procesie obrbki kulinarnej i podane moŇliwie w maþej objħtoĻci, w myĻl

zasady znanej juŇ Pliniuszowi, rzymskiemu myĻlicielowi, Ňe ákorzystniej jest w jakikolwiek bĢdŅ sposb

zmniejszyę to, co by ŇoþĢdek obciĢŇaþoÑ.

8. ņycie bez ruchu nie jest Ňyciem. Starajmy siħ ruszaę w kaŇdym wieku, dostosowujĢc rodzaj i

wielkoĻę wysiþku do moŇliwoĻci naszego organizmu.

U ludzi mþodych i zdrowych najwiħksze korzyĻci przynosi intensywny wysiþek trzy razy w tygodniu po

godzinie, np. biegi, marsze, pþywanie, rower itp. NaleŇy pamiħtaę, Ňe ęwiczone miħĻnie, kiedy znajdĢ

siħ w spoczynku, wytwarzajĢ zwiĢzki wysokoenergetyczne, przeznaczajĢc je na potrzeby mzgu, serca

i innych waŇnych tkanek.

9. Nie naleŇy robię wiħkszych odstħpstw od diety ani þamaę jej zasad okresowo.

I tak np. przy wyjeŅdzie lub na wczasach trzeba zjadaę to, co otrzymujemy w postaci produktw

ájadalnychÑ dla nas a resztħ dokupię. W przypadkach drastycznych Ňywię siħ na wþasnĢ rħkħ. Na

przyjħciach, w kawiarni, w goĻciach wybieraę teŇ produkty przydatne w naszej diecie, a niewþaĻciwe

pomijaę. Starajmy siħ raczej, by nasza áodmiennoĻęÑ dietetyczna byþa niezauwaŇona, bo musimy siħ

liczyę, Ňe wywoþamy sensacjħ, nie zawsze przyjemnĢ dla nas.

10. Nie wolno gþodzię siħ ani poĻcię.

JeŇeli czþowiek ma ochotħ na jedzenie to znaczy, Ňe jego organizm jedzenia potrzebuje. Tak dzieje siħ

u wszystkich zdrowych gatunkw w warunkach naturalnych. Zwierzħ moŇe ograniczaę poŇywienie lub

okresowo nie jeĻę, ale czyni to tylko wwczas, gdy na jedzenie nie na ochoty np. z powodu choroby.

JeŇeli czþowiek jest gþodny i nie je, to zawsze pþaci za to wysokĢ cenħ. Cena jest tym wyŇsza, im post

lub gþodwka trwa dþuŇej. Jest to nie tylko cena osþabienia zdrowia i odpornoĻci, ale gorzej pracuje

wtedy mzg, sþabnĢ uczucia, Ņle ocenia siħ otaczajĢcĢ rzeczywistoĻę, traci siħ energiħ ŇyciowĢ, þatwo

popada siħ w uzaleŇnienie od ludzi i naþogw, krtko mwiĢc Ï czþowiek staje siħ gþupszy,

prymitywnieje umysþowo.

áCzþowiek, ktry byle co je, byle co mwiÑ Î powiada nie bez racji ĻlĢskie porzekadþo. Czþowiek, ktry

gþodzi siħ i poĻci, dziaþa samobjczo, bo gþodzenie czþowieka jest formĢ jego zabijania. Dlatego tak

nieludzkie sĢ wszelkie nakazy postu rŇnych narzucone w imiħ rŇnych nierozsĢdnych idei sztuczne

5 z 7

2009-03-17 21:49

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: