hiszpański dla początkujących(1).pdf

(259 KB) Pobierz
377033953 UNPDF
Oto zestaw lekcji do nauki hiszpańskiego, przeznaczony zarówno dla całkiem
początkujących, jak i tych, którzy po prostu chcą powtórzyć sobie podstawy. Jest to
wersja hiszpańskiego używana w Hiszpanii, choć można tu też znaleźć kilka
komentarzy odnośnie ogólnej wersji latynoamerykańskiej. Nie ma już tutaj żadnych
wyjaśnień dotyczących zasad wymowy - można je znaleźć w osobnej zakładce na
tej stronie. Początkującym radzę zapoznać się najpierw z tymi zasadami i wracać
do nich w razie jakichkolwiek wątpliwości. A więc, do nauki!
Rozdziały:
:.: Lekcje
Lección número
uno
Lekcja numer 1
(1) ¡Hola! – (Cześć!)
1. W języku hiszpańskim stawia się wykrzykniki oraz pytajniki również na
początku zdania
(pisane są wtedy do góry nogami).
- ¡Hola! ¿Qué tal?
- Bien. Y (2) tú, ¿cómo estás (3) ?
- Muy bien, gracias.
2. Hiszpańskie y znaczy zarówno a, jak też i.
3. Czasownik estar - być, znajdować się (tutaj też:
czuć się); odmiana patrz: gramatyka (czasownik).
- Cześć! Co słychać?
- (Wszystko) dobrze. A
ty, jak się masz?
- Bardzo dobrze,
dziękuję.
¡Buenos días!
Dzień dobry!
¡Buenas tardes!
Dzień dobry! (popołudniu)
¡Buenas noches!
Dobry wieczór! / Dobranoc!
¡Adiós!
Do widzenia! / Do zobaczenia! / Żegnaj!
¡Hasta luego!
Do (zobaczenia) później!
¡Hasta ahora!
Do (zobaczenia) zaraz! (dosł. teraz)
¡Hasta mañana!
Do jutra!
377033953.026.png 377033953.027.png 377033953.028.png 377033953.029.png 377033953.001.png 377033953.002.png 377033953.003.png
¡Hasta el lunes!
Do poniedziałku!
Lección número
dos
Lekcja numer
2
¿Cómo te llamas (1) ? – (Jak masz na imię?)
1. Czasownik zwrotny llamarse - nazywać się, mieć na imię; odmiana patrz:
gramatyka (czasownik)
Me llamo Manuel. Soy (2) de España y vivo (3)
en Madrid.
2. Czasownik ser - być; odmiana patrz:
gramatyka (czasownik)
3. Czasownik vivir - mieszkać; odmiana
patrz: gramatyka (czasownik)
Mam na imię Manuel. Jestem z
Hiszpanii i mieszkam w Madrycie.
Mam na imię Monika. Jestem z Polski, ale
mieszkam w Barcelonie.
Me llamo Mónica. Soy de Polonia,
pero vivo en Barcelona.
- ¡Hola! Soy Manuel. ¿Cómo te llamas?
- Me llamo Mónica.
- Mucho gusto.
- Encantada. (4)
4. Mężczyzna powiedziałby encantado .
- Cześć! Jestem Manuel. Jak masz
na imię?
- Mam na imię Monika.
- Miło mi. (dosł. duża przyjemność)
- Mnie również. (dosł. zachwycona)
- Skąd jesteś?
- Jestem Polką. A ty, jesteś stąd
(dosł. z tutaj)?
- Tak, jestem Hiszpanem.
- Mieszkasz w Barcelonie?
- ¿De dónde eres?
- Soy polaca (5) . Y tú, ¿eres de aquí?
- Sí, soy español. (6)
- ¿Vives en Barcelona?
- No, vivo en Madrid. Y tú, ¿dónde vives?
377033953.004.png 377033953.005.png 377033953.006.png 377033953.007.png 377033953.008.png 377033953.009.png 377033953.010.png 377033953.011.png
- Nie, mieszkam w Madrycie. A ty,
gdzie mieszkasz?
- Ja, w Barcelonie.
- Yo, en Barcelona.
5. polaco - Polak; polaca - Polka (w
języku hiszpańskim pisane z małej
litery).
Na marginesie warto dodać, że tak
też są w Hiszpanii nazywani
Katalończycy (Katalonia to region w
północno-wschodniej Hiszpanii ze
stolicą w Barcelonie). Podobno wzięło
się to stąd, że mówią oni swoim
własnym, dziwnie brzmiącym,
niezrozumiałym dla innych Hiszpanów
językiem.
6. español - Hiszpan; española -
Hiszpanka.
Observaciones – (Obserwacje)
·
Jak łatwo zauważyć, w języku hiszpańskim - podobnie jak w polskim - nie
trzeba używać zaimków osobowych (ja, ty, etc.)
·
Warto też pamiętać, że do określenia swojej narodowości dużo naturalniej
brzmi powiedzenie soy polaco/-a, niż soy de Polonia.
·
Istnieją w języku hiszpańskim dwa czasowniki o znaczeniu być. W lekcji 1
pojawił się czasownik estar, nastomiast w tej - czasownik ser. Najprostsze
ich rozróżnienie jest takie, że estar znaczy być w sensie fizycznym
(znajdować się), natomiast ser ma pozostałe znaczenia.
Lección número
tres
Lekcja numer
3
Ella no es francesa (1) ... – (Ona nie jest Francuzką...)
1. francés - Francuz; francesa - Francuzka.
Este chico se llama
Manuel.
Él es español y vive en
Madrid.
Ten chłopak ma na imię Manuel. On jest Hiszpanem i
mieszka w Madrycie.
377033953.012.png 377033953.013.png 377033953.014.png 377033953.015.png 377033953.016.png 377033953.017.png 377033953.018.png 377033953.019.png 377033953.020.png
- Ten chłopak ma na imię Pedro?
- Nie, on nie ma na imię Pedro. On ma na
imię Manuel.
- Jest Włochem?
- Nie, nie jest Włochem. Jest Hiszpanem.
- Mieszka w Warszawie?
- Nie, nie mieszka w Warszawie. Mieszka w
Madrycie.
- ¿Este chico se llama Pedro?
- No, él no se llama Pedro. Él se
llama Manuel.
- ¿Es italiano (2) ?
- No, no es italiano. Es español.
- ¿Vive en Varsovia?
- No, no vive en Varsovia. Vive en
Madrid.
2. italiano - Włoch; italiana -
Włoszka.
Esta chica se llama Mónica.
Ella es polaca, pero vive en Barcelona.
Ta dziewczyna ma na imię Monika.
Ona jest Polką, ale mieszka w
Barcelonie.
- Ta dziewczyna ma na imię Maria?
- Nie, ona nie ma na imię Maria.
Ona ma na imię Monika.
- Jest Francuzką?
- Nie, nie jest Francuzką. Jest Polką.
- Mieszka w Krakowie?
- Nie, nie mieszka w Krakowie.
Mieszka w Barcelonie.
- ¿Esta chica se llama María?
- No, ella no se llama María. Ella se llama
Mónica.
- ¿Es francesa?
- No, no es francesa. Es polaca.
- ¿Vive en Cracovia?
- No, no vive en Cracovia. Vive en Barcelona.
Lección número
cuatro
Lekcja numer
4
¿Qué es esto? – (Co to jest?)
¿Qué es esto?
Esto es un (1) bolígrafo.
¿Cómo es el (2) bolígrafo?
El bolígrafo es pequeño.
1. Rodzajnik nieokreślony rodzaju męskiego. Szczegóły
Co to jest?
To jest długopis.
Jaki jest (ten)
długopis?
(Ten) długopis
jest mały.
377033953.021.png 377033953.022.png 377033953.023.png 377033953.024.png 377033953.025.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin