racjonalista_6904.pdf

Galerianki, czyli o niskiej i wysokiej kulturze (współ)życia

Autor tekstu: Elżbieta Binswanger-Stefańska

"Spleciony warkocz jak piękna helisa

chciałby się rozpleść, a nie smętnie zwisać,

ale dziewczyna przed lustrem przymierza

buzię na jeża"

(z wiersza „Żarcik saficki" Elżbiety Lipińskiej)

"Tylko jeśli korzenie są solidne,

gałęzie rozwijają się prawidłowo.

Takiego drzewa nie można wyrwać"

(komentarz Wang Bi do „Księgi dao i de" Laoziego,

motto do wiersza „Droga" Elżbiety Lipińskiej)

Są wulgarne, rozwydrzone, bezczelne. Są bezradne, bezbronne, naiwne. Dawniej zwano je

ulicznicami. Dziś to galerianki. Dziś nie mówi się już „wyglądasz jak spod latarni", dziś mówi się

„wyglądasz jak z agencji towarzyskiej". Dziś nie mówi się „lafiryndy", dziś mówi się „lachociągi"…

Czasy się zmieniają, język się zmienia, profesja pozostaje. Do trzech tomów „Historii prostytucji od

czasów najdawniejszych do XX wieku" F.S. Pierre Doufoura dopisują się coraz to nowe rozdziały.

Ostatni pod tytułem — Galerianki.

Film „Galerianki" Katarzyny Rosłaniec nagrodzony Złotymi Lwami za najlepszy tegoroczny

debiut reżyserski na Festiwalu Filmowym w Gdyni wszedł na ekrany i zbiera pochlebne i mniej

pochlebne recenzje. Warto jednak docenić ten film za zmierzenie się z trudnym tematem

młodocianej prostytucji odbywającej się dosłownie na naszych oczach.

Ala, główna bohaterka, sprowadziła się

niedawno wraz z rodzicami i siostrą

z prowincji do Warszawy. Każdy z członków

rodziny inaczej usiłuje radzić sobie z nową

sytuacją i poczuciem wyobcowania. I każdy

radzi sobie na swój sposób słabo. Cichy,

zapracowany ojciec, którego żona z hukiem

zdradza, ale o tym lepiej milczeć,

faworyzowana przez matkę starsza córka,

wzorem matki stawiająca na wyuzdany

wygląd i brak zainteresowań, no, i Ala,

dziecinna jeszcze i nieśmiała 15-latka.

Ala próbuje dogonić koleżanki z klasy,

te najbardziej rzucające się w oczy.

Krzykliwy makijaż, prowokujące zachowanie,

jaskrawe ubrania, ordynarny język, cyniczne poglądy… zgodnie z wyniesionymi z domu standardami

właśnie to Ali imponuje. Niedługo do nich doszusuje i wkrótce w „radzeniu sobie" przegoni matkę

i siostrę. Stanie się jedną z „galerianek", dziewcząt wspomagających swój uczniowski budżet

z kieszonkowego pieniędzmi i prezentami za usługi seksualne oferowane w galerii handlowej

mężczyznom. Cennik dumpingowy. Tani seks jest dziś w cenie.

Młodociana prostytucja to nic nowego. Jak świat światem mężczyźni żądni byli młodych ciał,

gotowi za nie zapłacić z dokładką. Aliści tu daje się zaobserwować pewna zasadnicza odmiana. O ile

na przeciąg dziejów myśl, że „jest się pierwszym", była dla mężczyzn dodatkowym atrybutem

i podnietą, o tyle dziś dziewictwo jest raczej kłopotem (w naszych szerokościach geograficznych,

rozumie się) — „klienci" nawet tych bardzo młodych dziewcząt cenią sobie doświadczenie

w dziedzinie seksu. Szybko, bezkonfliktowo, fachowo, to jest to, co się liczy. I za co się płaci.

Dodajmy, że nie są to sumy astronomiczne i nie są to klienci-bogacze. „Galerianki" są

uczennicami, ich klienci już pracują i zarabiają na tyle dużo, żeby jakieś niewielkie sumy przeznaczyć

na „galeriankowy" seks. Na gadżety, ciuch, doładowanie komórki, rzadziej, ho, ho, nowszy model

komórki, szczyt marzeń „galerianki" za szczytowanie w toalecie galerii handlowej.

„Galeriankowy seks" brzmi słodko i niewinnie. Nic bardziej błędnego. To nic „słodkiego" taki

szybki numer w samochodzie na parkingu hipermarketu (jeśli „klient", „frajer" ma samochód), lub

Racjonalista.pl

Strona 1 z 6

w jednej z toalet (jeśli „frajer" porusza się komunikacją miejską). To nic bezpiecznego udawać się

z obcym mężczyzną do jego mieszkania. I to nic niewinnego uprawianie seksu z nastolatką jeśli jest

poniżej 15-go roku życia. To podlega karze. Kto więc korzysta z takiej oferty?

Przy okazji filmu „Galerianki" z różnych dyskusji i artykułów w mediach dowiadujemy się

(uspokajająco?), że „galerianki" to „zjawisko marginalne", że w skali całej Polski ilość galerianek

szacuje się „zaledwie" na około 800. W porównaniu z ilością uczennic wszystkich polskich szkół

średnich to może rzeczywiście niewielki odsetek, ale 800 jako liczba absolutna to bardzo dużo. To

jedna spora szkoła.

I to jeszcze nie wszystko. Jeśli policzyć, że „galerianki" mają rodziców, dziadków, rodzeństwo,

to mamy szacunkowo cyfrę 800x5=4000 dotkniętych problemem. A jeśli do tego podliczyć

„klientów" i ich rodziny, czyli wszystkich, których to dotyczy, to robi się z tego zjawisko społeczne

o całkiem pokaźnych rozmiarach. Tłum ludzi z tendencją rosnącą.

Z lektury książki „Zjawisko sponsoringu jako forma prostytucji" Renaty Gardian — opracowanie

nie obejmuje fenomenu „galerianek", czyli dziewcząt w wieku licealnym — dowiadujemy się, że

ciężka sytuacja materialna dawno już nie jest prawdziwym powodem prostytuowania się, chodzi tu

o wiele bardziej o łatwy pieniądz. Bowiem od dawna nie chodzi tu o dziewczęta początków

industrializacji i urbanizacji społeczeństwa XIX wieku, dziewczęta z najniższych warstw społecznych

upośledzone i pod względem sytuacji materialnej, i edukacyjnej (nierzadko analfabetki).

O ile, owszem, czasami chodzi jeszcze o zapewnienie sobie podstawowego bytu, o tyle raczej

jest wręcz odwrotnie w porównaniu z prostytucją wynikającą z biedy i niewiedzy poprzednich

wieków. Dziś dziewczęta finansują sobie studia z tak pozyskanych pieniędzy. Studia, książki,

kosmetyki, ubrania… Ale żyjąc na wyższym poziomie materialnym obniżają sobie zarazem poziom

życia emocjonalnego, czego nie wydają się być świadome. Najczęściej żyją w dwóch światach,

zakłamują swoje życie. Do życia ze „sponsoringu" wprawdzie się nie przyznając nie uważają tego za

„prawdziwą prostytucję". Żyją tylko „na wyższym poziomie", bywa, że „podnoszą poziom życia"

swojej rodziny.

Tym sposobem słowo „sponsor" nabiera tajemniczego pozytywnego znaczenia, które przenika

do świadomości młodszych dziewcząt jako coś, co jest wartością, do której dążenie nie jest niczym

nagannym. Ambicją „galerianki" jest mieć stałego „sponsora" (stałych „sponsorów"). Mając stały

dopływ gotówki podnoszą sobie poziom życia. „Poziom" oczywiście wedle standardów nastolatki

żyjącej w społeczeństwie szkolnym, w którym o „poziomie" decyduje posiadanie różnych

„szpanerskich" przedmiotów w skali od przepaski do włosów po nowszy model komórki.

I tak doszliśmy do najnowszej odmiany prostytucji, prostytucji ery konsumpcji. Napędzana

nadprodukcją i reklamami konsumpcja szybko przybiera formę rozbuchaną, konsumpcjonizmu

(http://pl.wikipedia.org/wiki/Konsumpcjonizm). Już nie wystarczy „mieć", hasło czasów to

„zmieniać". Nie wystarczy być porządnie ubranym, trzeba zmieniać szafę co sezon. Nie wystarczy

pralka automatyczna, to musi być pralka z niezliczonymi opcjami, cóż z tego, że korzysta się i tak

z tych podstawowych, wymieniamy. Nie wystarczy, żeby komórka funkcjonowała, musi to byś

komórka najnowszej generacji, stara to obciach.

Socjolog-filozof Zygmunt Bauman analizując nasze czasy mówi o „syndromie niecierpliwości".

Pogoń za rzeczami, ich wymiana w coraz szybszym tempie, to mus. Nietrwałość jest czymś

pożądanym. Mamy takie pojęcia „fast food", „quicky" (seks na szybko, „szybki numerek"), „speed

dating" („błyskawiczne randki")… Otóż to, w naszych czasach liczy się „speed", „prędkość".

A właściwie to natychmiastowość, żadnej drogi od A do B. Jak najmniej czasu na dążenie.

Cóż się dziwić, że małe dzieci chcą mieć wszystko natychmiast, jak ich rodzice chcą tego

samego? Jeżeli dom rodzinny kojarzy się z rodzicami, którzy wpadli w konsumpcyjny kierat

zarabiania, kupowania i wyrzucania, cóż dziwnego, że dzieci padają ofiarą tego samego systemu. Na

pogłębianie relacji międzyludzkich, na uczenie się sztuki życia, na celebrowanie posiłków, na wspólne

czytanie, na rozmowy… nie ma czasu. Już dziś mówi się o pokoleniu „osieroconych".

W języku angielskim „natychmiastowość" to „immediateness". Etymologia tego słowa wyjaśnia

wszystko. Po łacinie „immediatus" to 'in'='nie' + mediatus od „mediare", „pośredniczyć",

„przekazywać". „Immediatus" to „bezpośredni", nic pośrodku, na styk. Dziecinny brak cierpliwości

przenosi się na życie dorosłych i rykoszetem uderza w dzieci. W ten czy inny sposób. Zjawisko

„galerianek" to jeden z efektów Baumanowskiego „syndromu niecierpliwości".

Około 800 dziewczynek to o 800 za dużo, tu nie ma wątpliwości, ale przecież nie wszystkie

dziewczynki zostają zaraz „galeriankami", te 800 to rzeczywiście statystycznie niewielki odsetek.

Faktem jest jednak, że wiek inicjacji znacznie się obniżył i że komercjalizacja „od kołyski do grobu",

ma w tym swój znaczący udział. Młodsze dziewczynki chcą być takie jak ich starsze koleżanki, a one

z kolei chcą być jak ich mamy, czyli kobiety dorosłe, te zaś mają być seksowne jak ich córki i jest to

nienaturalnie podbijane przez komercję, seksowność się świetnie sprzedaje. Wystarczy tylko, że ktoś

ma do siebie samego stosunek jak do towaru i… pułapka się zatrzaskuje.

Uświadomienie sobie tych faktów, to przerwanie diabelskiego koła. Jak w każdej sytuacji, tak

i w tej, świadomość jest jedynym rokującym skuteczność wyjściem. Tym bardziej zatrważające są

głosy przeciwne uświadamianiu seksualnemu, przyczyny takiego stanu rzeczy upatrując w wiedzy.

Że niby w Wielkiej Brytanii rośnie ilość młodocianych ciąż mimo edukacji seksualnej w szkołach?

„Nie mimo, ale właśnie dlatego", ostrzegają i oponują przeciw wprowadzeniu nauki o życiu

seksualnym w szkołach. Tylko ciekawe ile by było przedwczesnych ciąż, gdyby NIE było edukacji

seksualnej w szkołach? Tego nie liczą.

Nasze galerianki edukują się wprawdzie wzajemnie i sposób w jaki to robią przyprawiłby

niejednego dorosłego o rumieniec wstydu, ale jest to edukacja „na małpę", bez zrozumienia sensu

przedmiotu nauki. Tak naprawdę, dziewczęta te nie są chronione ani przed ciążą, ani przed

chorobami, nawet jeśli mają w torebkach prezerwatywy i bywa, że z nich korzystają. A już na

pewno nie są chronione przed szkodami emocjonalnymi, na jakie się narażają. Prezerwatywy tej

funkcji nie spełniają. Natychmiastowe spełnianie zachcianek w zamian za seks będzie miało swoje

następstwa przez całą resztę życia. Emocjonalne i intelektualne spustoszenie uprawianą w młodości

prostytucją to nie tylko osobista sprawa tych dziewcząt, to ich negatywny wkład w społeczeństwo.

Racjonalista.pl

Strona 3 z 6

A wciąga je w ten proceder świat dorosłych, zamiast je uczyć i chronić. Chronić przed

patologiami skomercjalizowanego świata i przed patologicznymi dorosłymi, przed tymi mężczyznami,

którzy korzystają z usług „galerianek" z jednej strony. Ale także przed ekstremalnymi pomysłami

z drugiej, typu wychowanie do abstynencji seksualnej i donaszanie cnoty aż po ślub. Z czasów

odmawiania seksualności młodzieży wyrośliśmy jako społeczeństwo bezpowrotnie i wszelkie próby

odwrócenia biegu rzeczy to także patologia.

Hasła typu „abstynencja jest sexy" to zaprogramowane urazy psychiczne, wychowanie do

zakłamywania jednej z najistotniejszych dziedzin życia w obłudnej świętoszkowatości. Zaprzeczanie

rzeczywistości jest równie szkodliwe co życie bez żadnych norm. Nasza w tym głowa, żeby dzieci

wychowywać do kultury życia, w tym kultury w sferze życia uczuciowego, podobnie jak w innych

sferach, kultury jazdy samochodem, kultury jedzenia, kultury picia alkoholu itd. Ważne, żeby to była

kultura wysoka.

"Lubi się wymknąć czasem spod kontroli,

rozsypać dziko i pląsać do woli,

lub na poduszce omdlewając błogo

uwodzić kogo."

(z wiersza „Żarcik saficki" Elżbiety Lipińskiej)

Bibliografia:

• James Gleick: „Szybciej. Przyspieszenie niemal wszystkiego", wyd. Zysk i S-ka,

Poznań 2003.

• "Ciało spieniężone. Szkice antropologiczne i socjologiczne", wyd. Śląskie

Wydawnictwo Naukowe, Tychy-Opole 2008

• Renata Gardian: „Zjawisko sponsoringu jako forma prostytucji kobiecej",

Oficyna Wydawnicza „Impuls", Kraków 2007

• F.S. Pierre Dufour: „Historia prostytucji", 3 tomy, wyd. Uraeus, Gdynia 1997

• "Dziecko w świecie mediów i konsumpcji", pod redakcją Małgorzaty Boguni-

Borowskiej, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2006

• Joanna Sztobryn-Giercuszkiewicz: „Psychologiczne aspekty prostytucji", wyd.

„Dajas", Łódź 2004

• Jacek Kurzępa: „Młodzież pogranicza — 'świnki', czyli o prostytucji nieletnich",

Oficyna Wydawnicza „Impuls", Kraków 2001

• Agnieszka Sztyler: "I to moja córka!"

(http://www.styl24.pl/article.php/art_id,2601/title,I-to-moja -corka/place,1/),

Twój Styl nr 10/2009

• Tomasz Kotliński: "Szybki seks za markowe ciuchy"

Object 1

(http://www.wiadomosci24.pl/artykul/szybki_seks_za_marko

we_ciuchy_5430.html), Wiadomości24.pl, 1.9.2009

• Małgorzata Kroczyńska: "Galerianki — sprzedają ciało za komórkę"

(http://www.nto.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20091009/OPINI E/259381452),

nto.pl, 9.10.2009

• Violetta Ozminkowski: "Amatorki"

(http://www.newsweek.pl/artykuly/sekcje/spoleczenstw o/amatorki,21204,5),

Newsweek nr 1/2004

• Suzanne Smalley: "Nastoletnia prostytucja" (http://www.newsweek.pl/artykuly/

sekcje/swiat/nastol etnia-prostytucja,22265,1), Newsweek nr 33/2003

• Elżbieta Lipińska: „Maj to łagodny miesiąc", POLNORD Wydawnictwo OSKAR,

Gdańsk 2008

Zobacz także te strony:

Bardzo młoda mama to też mama

Elżbieta Binswanger-Stefańska

Dziennikarka i tłumaczka. W Polsce publikowała m.in. w Przekroju,

Gazecie Wyborczej, Dzienniku Polskim, National Geographic i Odrze.

Przez ok. 30 lat mieszkała w Zurichu, obecnie - w Sztokholmie.

Strona www autora

Pokaż inne teksty autora

(Publikacja: 30-10-2009)

Oryginał.. (http://www.racjonalista.pl/kk.php/s,6904)

Autorem portalu Racjonalista.pl jest Michał Przech, zwany niżej Autorem.

Właścicielami portalu są Mariusz Agnosiewicz oraz Autor.

Żadna część niniejszych opracowań nie może być wykorzystywana w celach

komercyjnych, bez uprzedniej pisemnej zgody Właściciela, który zastrzega sobie

niniejszym wszelkie prawa, przewidziane

w przepisach szczególnych, oraz zgodnie z prawem cywilnym i handlowym,

w szczególności z tytułu praw autorskich, wynalazczych, znaków towarowych

do tego portalu i jakiejkolwiek jego części.

Wszystkie strony tego portalu, wliczając w to strukturę katalogów, skrypty oraz inne

programy komputerowe, zostały wytworzone i są administrowane przez Autora.

Stanowią one wyłączną własność Właściciela. Właściciel zastrzega sobie prawo do

okresowych modyfikacji zawartości tego portalu oraz opisu niniejszych Praw

Autorskich bez uprzedniego powiadomienia. Jeżeli nie akceptujesz tej polityki możesz

nie odwiedzać tego portalu i nie korzystać z jego zasobów.

Informacje zawarte na tym portalu przeznaczone są do użytku prywatnego osób

odwiedzających te strony. Można je pobierać, drukować i przeglądać jedynie w celach

Racjonalista.pl

Strona 5 z 6

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: