Postawy rodziców wobec niepełnosprawnego dziecka.
Postawa rodzicielska – to nabyta struktura poznawczo- dążeniowo- afektywna ukierunkowująca zachowania się rodziców wobec dziecka , która dominuje w sposobie odnoszenia się do niego , myślenia o nim w zależności od fazy rozwojowej dziecka.
·Pozytywne – charakteryzująca się pełną akceptacją dziecka . Rodzice podejmują działania mające na celu rehabilitacje dziecka, stawianie dziecku rozumnych wymagań na miarę jego możliwości , okazywanie zadowolenia realizacji wymagań, przyzwyczajenie dziecka do pokonywania trudności, umiejętne kierowanie dzieckiem bez akcentowania swojej przewagi , liczenie się z odczuciami i pragnieniami dziecka, bliski kontakt emocjonalny rodziców z dzieckiem, rodzice współpracują z placówką w której jest rewalidowane ich dziecko, podejmują wysiłki zdobywania wiedzy na temat istoty niepełnosprawności ich dziecka oraz wszelkich metod pracy z dzieckiem, traktują osobę niepełnosprawną na równych prawach
( zajmowanie przez osobę niepełnosprawną takiego samego miejsca w rodzinie jak pełnosprawne rodzeństwo , dziecko uczestniczy we wspólnych przedsięwzięciach rodziny: spacer, kino, zakupy, uczestnictwo w spotkaniach ze znajomymi i krewnymi).
·Negatywne- wiążą się z odrzuceniem emocjonalnym dziecka, zaspokojeniem jedynie potrzeb biologicznych , brakiem akceptacji, ograniczenie kontaktów z bliskim, rodziną i znajomymi , brak tolerancji, stawianie zbyt wysokich wymagań nieadekwatnych do możliwości dziecka, rodzice nie interesują się osiągnięciami dziecka, nie współpracują z placówką, wiedzą na temat niepełnosprawności ich dziecka jest ogólnikowa, niezgodna z rzeczywistością, niewiedzą sensu w zdobywaniu nowych wiadomości, dziecko jest spychane na margines, odtrącane , ma prawi jedynie do fizycznej obecności w domu, nie uczestniczy w żadnych przedsięwzięciach rodziny.
·Postawa nadmiernego dystansu uczuciowego: pomijanie i odtrącanie, ograniczanie swobody dziecka, tłumienie impulsywności dziecka.
· postawa prawidłowego kontaktu uczuciowego: równowaga
·postawa nadmiernej koncentracji uczuciowej na dziecku, przesadna troskliwość, nadmierne ochranianie, częsta obawa o skrzywdzeniu swojego dziecka, ograniczenie wpływów z zewnątrz , wyręczanie , nadopiekuńczość
· postawy ambiwalentne- nadmierna koncentracja uczuciowa na dziecku, a jednocześnie dystans wobec dziecka.
OD POSTAW ZALEŻY EFEKTYWNOŚĆ CAŁEGO PROCESU REWALICAJI .
alexwir2