011. Cześć polskiej młodzieży (tekst).pdf

(30 KB) Pobierz

Microsoft Word - Dokument1

CZE ĺĘ POLSKIEJ MŁODZIE ņ Y

Polska młodzie Ň niech nam Ň yje!

Nikt jej nie przesadzi,

Bo jej r ħ ka dobrze bije,

Głowa nie Ņ le radzi.

Pogn ħ bieni, zapomniani

Od całego Ļ wiata,

Własnych bali Ļ my si ħ cieni

Brat unikał brata.

Ledwie polskie bronie błysły,

Polskie wstały dzieci!

Wi ħ zy nasze jak szkło prysły,

Złota wolno Ļę Ļ wieci.

Ka Ň dy dzie ı Ň ołnierzy rodzi.

Mno ŇĢ sie obro ı c ħ :

ĺ wietna zorza! Po niej wschodzi

Naj Ļ wietniejsze sło ı ce! —

Niech do boju ka Ň dy biegnie!

Pi ħ kne tam skonanie:

Za jednego, który legnie,

Sto m Ļ cicieli stanie.

Zawsze Polak miał nadziej ħ

W mocy niebios Pana;

On w nas jedno Ļę , zgod ħ wleje,

A przy nas wygrana.