Nowenna do św. Teresy Benedykty od Krzyża - Edyty Stein
( 9 sierpnia )
Dzień I - POSZUKIWANIE
Dzień II - ROZUM I WIARA
Dzień III - CHRZEST
Dzień IV - KOŚCIÓŁ
Dzień V - POWOŁANIE
Dzień VI - KRZYŻ
Dzień VII - LITURGIA ŻYCIA CODZIENNEGO
Dzień VIII - ŚMIERĆ
Dzień IX - ZMARTWYCHWSTANIE
Dzień I
POSZUKIWANIE
Tekstv do rozważenia:
"Bóg daje się znaleźć tym, którzy Go szukają. I chce być szukany. Jest więc zrozumiałe, że objawienie naturalne nie jest zupełnie jasne i jednoznaczne i tylko pobudza do szukania. Objawienie nadnaturalne odpowiada na pytania, jakie zadaje naturalne. Wiara jest już znalezieniem. "Bóg dał się znaleźćť zarówno w znaczeniu, że przez swe Słowo coś nam o sobie mówi, jak i że przez nie pozwala nam spotkać siebie samego".
"Byłam zawsze daleka od mniemania, że granice widzialnego Kościoła
mogą wiązać miłosierdzie Boże. Bóg jest Prawdą. Kto szuka prawdy, szuka Boga, choćby o tym nie wiedział''.
E. Stein
"Jestem bowiem świadomy zamiarów, jakie zamyślam co do was - wyrocznia Pana - zamiarów pełnych pokoju, a nie zguby, by zapewnić wam przyszłość, jakiej oczekujecie. Będziecie Mnie wzywać, zanosząc do Mnie swoje modlitwy, a Ja was wysłucham. Będziecie Mnie szukać i znajdziecie Mnie, albowiem będziecie Mnie szukać z całego serca. Ja zaś sprawię, że Mnie znajdziecie - wyrocznia Pana" ( Jr 29, 11-14a).
"Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła, aby się okazało, że jego uczynki są dokonane w Bogu" (J 3, 21).
"Odpowiedział [...] Jezus: Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie [...]ť" (J 14, 6).
Módlmy się:
Boże Wszechmogący, Ty pozwoliłeś św. Teresie Benedykcie odnaleźć Ciebie na ścieżkach Jej życia, + pozwól nam szukać Cię wytrwale każdego dnia * i doświadczyć spoczęcia w Tobie jako Miłości Jedynej. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Ojcze nasz... Zdrowaś Maryjo... Chwała Ojcu...
Święta Tereso Benedykto od Krzyża - módl się za nami.
Dzień II
ROZUM I WIARA
Teksty do rozważania:
"W każdym prawdziwym poznaniu Boga, On sam zbliża się do człowieka, choć nie daje odczuć swojej obecności jak w poznaniu doświadczalnym. W poznaniu naturalnym zbliża się w obrazach i dziełach oraz w różnorodnym działaniu. Osobowe spotkanie następuje w wierze poprzez słowo. Każdemu osobowemu poznaniu towarzyszy możliwość nieprzyjęcia Go ze strony człowieka i ukrycia się poza własne dzieło ze strony Boga".
"Ponad drogą poznania filozoficznego jest droga wiary. Daje nam ona zupełnie szczególną bliskość Boga miłującego i miłosiernego oraz obdarza taką pewnością, jakiej nie może udzielić nam żadne poznanie naturalne. Należy jednak pamiętać, że i droga wiary jest drogą ciemną. Bóg dostosowuje swoje słowa do miary człowieka, abyśmy mogli pojąć to, co Niepojęte".
"Albowiem od stworzenia świata niewidzialne Jego przymioty - wiekuista Jego potęga oraz bóstwo stają się widzialne dla umysłu przez Jego dzieła" (Rz 1, 20).
"...wszelką wyniosłość przeciwną poznaniu Boga i wszelki umysł poddajemy w posłuszeństwo Chrystusowi'' (2 Kor 10, 5).
,,Wy, choć nie widzieliście, miłujecie Go; wy w Niego;o teraz, choć nie widzicie, przecież wierzycie, a ucieszycie się radością niewymowną i pełną chwały wtedy, gdy osiągniecie cel waszej wiary - zbawienie dusz" (1 P 1, 8-9).
Módlmy się
Boże Wszechmogący, Ty zechciałeś, by św. Tereso Benedykta kontemplowała Ciebie przez rozum i wiarę, + daj nam pokorę umysłu i ufność dziecięcą * byśmy, poznając Twoją wspaniałość, nie szukali już niczego poza Tobą. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Święta Tereso Benedykto od Krzyża - módl się za nami.
Dzień III
CHRZEST
"Chrystus przyjął na siebie jarzmo Prawa, wypełnił je doskonale i z powodu Prawa umarł. Przez to samo uwolnił od Prawa tych, którzy pragnęli przyjąć życie od Niego. Lecz przyjmują je tylko wtedy, gdy jednocześnie oddają swoje własne, gdyż ochrzczeni w Chrystusie, są ochrzczeni w Jego śmierci. Zanurzają się w Jego życiu, aby się stać członkami Jego Ciała, aby jako takie z Nim cierpieć, z Nim umrzeć i z Nim zmartwychwstać do wiecznego życia Bożego".
"Kto chce być Barankowi poślubiony, musi dać się wraz z Nim przybić do Krzyża. Wszyscy oznaczeni Krwią Baranka, to znaczy wszyscy ochrzczeni, jesteśmy do tego powołani, lecz nie wszyscy rozumiemy Jego .wezwanie. Iść za Chrystusem - to coraz wierniej Go naśladować; to wezwanie brzmi przenikliwie w duszy i żąda jednoznacznej odpowiedzi".
"Czyż nie wiadomo wam, że my wszyscy, którzyśmy otrzymali chrzest zanurzający w Chrystusa Jezusa, zostaliśmy zanurzeni w Jego śmierć? Zatem przez chrzest zanurzający nas w śmierć zostaliśmy razem z Nim pogrzebani po to, abyśmy i my wkroczyli w nowe życie - jak Chrystus powstał z martwych dzięki chwale Ojca" (Rz 6, 3-4).
"A jeden ze Starców odezwał się do mnie tymi słowami: "Ci przyodziani w białe szaty kim są i skąd przybyli?ť I powiedziałem do niego: "Panie, ty wieszť. I rzekł do mnie: "To ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku i opłukali swe szaty, i w krwi Baranka je wybielili [...]ť" (Ap 7, 13-14).
Boże Wszechmogący, Ty przez chrzest złączyłeś św. Teresę Benedykta ze śmiercią i zmartwychwstaniem Twojego Syna, + spraw, abyśmy przyjmując przez wiarę owoce tego sakramentu, * doświadczali nowości życia teraz i w wieczności. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Dzień IV
KOŚCIÓŁ
"...wykorzystać swój wolny czas na to, by coraz lepiej poznawać i kochać Boga oraz Jego Kościół; także naukę wiary, liturgii, naszych Świętych; również instytucje Kościoła i współczesne życie katolickie wraz z jego cieniami, które na dłuższą metę nie pozostają ukryte. Kto żyje poza Kościołem lub wprawdzie się w nim wychował, lecz zaniedbał osobiste przyswojenie sobie jego obrazu świata i w ogóle nie wie, co jest mu dane w dziedzictwie jego wiary, ten jest w trudniejszej sytuacji, gdyż musi się rozejrzeć za tym, z jakich źródeł powinien czerpać swój pogląd na świat".
"Chrystus nie pozostawił nas tutaj sierotami. Posłał nam swego Ducha, aby nas doprowadził do całej prawdy. Założył swój Kościół kierowany Jego Duchem i dał nam na ziemi swego zastępcę, którego ustami mówi do nas Duch Święty. W Kościele też zjednoczył wszystkich wiernych i chciał, aby jeden był odpowiedzialny za drugiego. W ten sposób nie jesteśmy sami i kiedy stracimy zaufanie do własnego rozeznania i nawet do swej modlitwy, przychodzi nam na pomoc siła płynąca z posłuszeństwa Kościołowi i z wiary we wstawiennictwo innych".
"Przecież nigdy nikt nie odnosił się z nienawiścią do własnego ciała, lecz
każdy je żywi i pielęgnuje, jak i Chrystus - Kościół, bo jesteśmy członkami Jego Ciała'' (Ef 5, 29).
"Teraz raduję się w cierpieniach za was i ze swej strony w moim ciele dopełniam braki udręk Chrystusa dla dobra Jego Ciała, którym jest Kościół" (Kol 1, 24).
"Wszyscyśmy bowiem w jednym Duchu zostali ochrzczeni, aby stanowić jedno Ciało: czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni. Wszyscyśmy też zostali napojeni jednym Duchem. Ciało bowiem to nie jeden członek, lecz liczne członki [...]. Tak więc, gdy cierpi jeden członek, współcierpią wszystkie inne członki; podobnie gdy jednemu członkowi okazywane jest poszanowanie, współweselą się wszystkie członki. Wy przeto jesteście Ciałem Chrystusa i poszczególnymi członkami" (1 Kor 12, 13-14.26-27).
Boże Wszechmogący, Ty pozwoliłeś św. Teresie Benedykcie odkryć Kościół jako Matkę, + daj nam tak miłować Mistyczne Ciało Twojego Syna i wszystkie Jego członki, * byśmy byli światłem dla świata i solą dla ziemi. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Ojcze nasz... Zdrowaś Maryjo... Chwała Ojcu . . .
Dzień V
POWOŁANIE
"Należeć do Boga, oddać Mu się w dobrowolnym darze miłości i Jemu służyć - jest powołaniem nie tylko garstki wybranych, lecz każdego chrześcijanina: czy jest on poświęcony Bogu, czy nie, czy jest mężczyzną, czy kobietą. Każdy jest bowiem powołany do naśladowania Chrystusa".
"Oddać się w miłości i stać się całkowicie własnością kogoś innego i zarazem całkowicie go posiadać - oto najgłębsze pragnienie kobiecego serca. W tym streszcza się i zawiera dążenie do tego, co najbardziej osobiste, a obejmujące zarazem całość, rys specyficznie kobiecy. Tam, gdzie takie oddanie dokonuje się w odniesieniu do człowieka, może ono stać się przewrotnością: wydaniem się na łup, zakuciem w kajdany i nie usprawiedliwionym roszczeniem, którego żaden człowiek spełnić nie może. Tylko Bóg może przyjąć takie oddanie i tylko Bóg może dać się w darze tak, że napełni sobą całą ludzką istotę, nie tracąc nic z samego siebie. Dlatego całkowite oddanie się jest zasadą życia zakonnego, a zarazem jedynie możliwym i adekwatnym spełnieniem kobiecych tęsknot".
"Karmelitanki żyją po to, aby się modlić; Bóg niełatwo opiera się ich prośbom".
"Przypatrzcie się bracia powołaniu waszemu!" (1 Kor 1, 26).
"Niech każdy postępuje tak, jak mu Pan wyznaczył, zgodnie z tym, do czego Bóg go powołał" (1 Kor 7, 17).
"Czyż nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego, który w was jest, a którego macie od Boga, i że już nie należycie do samego siebie? Za wielką bowiem cenę zostaliście nabyci. Chwalcie więc Boga w waszym ciele" (1 Kor 6, 19-20).
"Posłuchaj, córko, spójrz i nakłoń ucha,
zapomnij o twym narodzie, o domu twego ojca!
Król pragnie twojej piękności:
on jest twym panem; oddaj mu pokłon!"
(Ps 45, 11-12).
Boże Wszechmogący, Ty zapragnąłeś, by św. Teresa Benedykta była Oblubienicą Twojego Syna i należała wyłącznie do Ciebie, + daj nam poznawać Twoją wolę dla naszego życia * i pomóż dochować wierności Twoim wezwaniom, które do nas skierowałeś. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Dzień VI
KRZYŻ
Teksty do rozważań:
"...moje imię zakonne wniosłam już do postulatu. Otrzymałam dokładnie takie, o jakie prosiłam. Przez krzyż rozumiałam cierpienia Ludu Bożego, które się wówczas właśnie zaczęły. Uważałam, że ci, którzy rozumieją, iż jest to krzyż Chrystusowy, w imię reszty winni wziąć go na siebie. Dziś wiem o wiele lepiej, co znaczy być poślubioną Bogu w znaku krzyża. Jednakże w całej pełni nie zgłębi się tego nigdy, gdyż jest to tajemnica".
"Chrystus jest mocą Boży i Bożą mądrością nie dlatego, że jest wysłannikiem Boga, Jego Synem i że sam jest Bogiem, lecz szczególnie dlatego, że jest ukrzyżowany. Albowiem śmierć krzyżowa jest w niezgłębionej mądrości Bożej pomyślana jako środek odkupienia. Aby okazać, że ludzka siła i mądrość nie są zdolne dokonać zbawienia, dał Bóg zbawczą moc temu, który według kryteriów ludzkiego sądu okazuje się słaby i głupi; który sam z siebie okazuje się niczym, lecz pozwala w sobie działać samej mocy Bożej; który siebie "opróżniłť i "stał się posłusznym aż do śmierci krzyżowejť".
"Co do mnie, nie daj Boże, bym się miał chlubić z czego innego, jak tylko z krzyża Pana naszego Jezusa Chrystusa, dzięki któremu świat stał się ukrzyżowany dla mnie, a ja dla świata" (Ga 6, 14).
"...my głosimy Chrystusa ukrzyżowanego, który jest zgorszeniem dla Żydów, a głupstwem dla pogan, dla tych zaś, którzy są powołani, tak spośród Żydów, jak i spośród Greków, Chrystusem, mocą Bożą i mądrością Bożą. To bowiem, co jest głupstwem u Boga, przewyższa mądrością ludzi, a co jest słabe u Boga, przewyższa mocą ludzi" (1 Kor 1, 23-25).
"...razem z Chrystusem zostałem przybity do krzyża. Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus" (Ga 2, 19b-20a).
Boże Wszechmogący, Ty mocą swojej łaski sprawiłeś, że św. Teresa
Benedykta uczyniła narzędzie naszego zbawienia swoją chlubą i miłością, + spraw, prosimy, byśmy z pomocą Ducha Świętego przyjęli głupstwo krzyża * i uczynili go swoją mocą i mądrością. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Dzień VII
LITURGIA ŻYCIA CODZIENNEGO
Teksty do rozważenia:
"Istnieje powołanie do cierpienia z Chrystusem i przez nie do współdziałania w Jego zbawczym dziele. Złączeni z Panem stajemy się członkami Jego Ciała Mistycznego. W swych członkach Chrystus przedłuża własne życie i On sam w nich cierpi. Cierpienie w zjednoczeniu z Panem staje się Jego cierpieniem, jest włączone w wielkie dzieło zbawienia i dlatego płodne. Jest to zasadnicza idea życia zakonnego, przede wszystkim życia karmelitańskiego: przez dobrowolne i ochotne podjęcie cierpienia wstawiać się za grzesznikami i współpracować w odkupieniu ludzkości".
"Chrystus oddał życie, by otworzyć człowiekowi bramy życia wiecznego. Lecz by zdobyć życie wieczne, trzeba poświęcić życie ziemskie. Trzeba umrzeć z Chrystusem, aby z Nim powstać z martwych; trzeba się. zgodzić na trwające przez całe życie umieranie z powodu cierpienia i codziennego zaparcia się siebie, a nawet na krwawą śmierć świadka wiary dla Ewangelii Chrystusa".
"A zatem proszę was, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście dali ciała swoje na ofiarę żywą, świętą, Bogu przyjemną, jako wyraz waszej rozumnej służby Bożej" (Rz 12, 1).
"Zewsząd znosimy cierpienia, lecz nie poddajemy się zwątpieniu; żyjemy w niedostatku, lecz nie rozpaczamy; znosimy prześladowania, lecz nie czujemy się osamotnieni; obalają nas na ziemię, lecz nie giniemy. Nosimy nieustannie w ciele naszym konanie Jezusa, aby życie Jezusa objawiło się w naszym ciele. Ciągle bowiem jesteśmy wydawani na śmierć z powodu Jezusa, aby życie Jezusa objawiło się w naszym śmiertelnym ciele [...]. Dlatego to nie poddajemy się zwątpieniu, chociaż bowiem niszczeje nasz człowiek zewnętrzny, to jednak ten, który jest wewnątrz, odnawia się z dnia na dzień. Niewielkie bowiem utrapienia nasze obecnego czasu gotują bezmiar chwały przyszłego wieku" (2 Kor 4, 8-11.16-17).
Boże Wszechmogący, Ty uczyniłeś życie św. Teresy Benedykty nieustannym i niepodzielnym darem dla Ciebie, + pozwól nam wydać siebie samych Tobie i braciom w codziennej duchowej ofierze * i tak mieć udział w zbawczym dziele Twojego Syna. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Dzień VIII
ŚMIERĆ
"Gdy człowiek zrozumie, że Chrystus w ostatecznym poniżeniu i unicestwieniu dokonał największego dzieła pojednania i zjednoczenia ludzkości z Bogiem, zrozumie też, że także jego do zjednoczenia z Chrystusem poprowadzi śmierć krzyżowa".
"Już teraz przyjmuję śmierć taką, jaką mi Bóg przeznaczył, z doskonałym poddaniem się Jego woli z radością. Proszę Pana, by zechciał przyjąć moje życie i śmierć na swoją cześć i chwałę, za wszystkie sprawy Najświętszego Serca Jezusa i Maryi, za święty Kościół, szczególnie w intencji zachowania, uświęcenia i doskonałości naszego świętego zakonu, za Karmel w Kolonii i Echt, w duchu ekspiacji za niewiarę ludu żydowskiego, aby Pan został przez swoich przyjęty, aby nadeszło Jego chwalebne Królestwo, na uproszenie ratunku dla Niemiec, o pokój świata, wreszcie za moich bliskich, żywych i umarłych, za wszystkich, których mi Bóg dał, aby nikt z nich nie zginął".
"...jeżeli bowiem żyjemy, żyjemy dla Pana; jeżeli zaś umieramy, umieramy dla Pana. I w życiu więc i w śmierci należymy do Pana" (Rz 14, 8).
"...jak zawsze tak i teraz, z całą swobodą i jawnością Chrystus będzie uwielbiony w moim ciele: czy to przez życie, czy przez śmierć. Dla mnie bowiem żyć - to Chrystus, a umrzeć to zysk. Jeśli bowiem żyć w ciele - to dla mnie owocna praca, co mam wybrać? Nie umiem powiedzieć. Z dwóch stron doznaję nalegania: pragnę odejść, a być z Chrystusem, bo to o wiele lepsze, pozostawać zaś w ciele - to bardziej dla was konieczne" (Flp 1, 20b-24).
"Albowiem krew moja już ma być wylana na ofiarę, a chwila mojej rozłąki nadeszła. W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem. Na ostatek odłożono dla mnie wieniec sprawiedliwości, który mi w owym dniu odda Pan, sprawiedliwy Sędzia" (2 Tm 4, 6-8a).
Boże Wszechmogący, Ty obdarowałeś św. Teresę Benedyktę taką wiarą i miłością, że przyjęła męczeńską śmierć i w niej należała do Ciebie, + wyzwól nas z lęku śmierci * i daj nam pragnienie spotkania z Tobą. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Dzień IX
ZMARTWYCHWSTANIE
"W męce i śmierci Chrystusa ogień pochłonął nasze grzechy. Kiedy w to wierzymy, kiedy w płynącym z wiary oddaniu przyjmujemy całego Chrystusa, to znaczy, że obieramy drogę naśladowania Go i tą drogą kroczymy, wówczas poprowadzi On nas "przez swe cierpienie i krzyż do chwalebnego zmartwychwstaniať. Tego właśnie doświadcza się w kontemplacji: przejścia przez ogień ekspiacyjny do szczę...
giacynt