1) B) Udział pielęgniarki w ograniczaniu lęku.
Obecność lęku i niepokoju spowodowanych występowaniem urojeń prześladowczych, obawa o dalszą egzystencje z chorobą o przyszłośc
Eliminowanie lub zmniejszanie lęku i niepokoju
- nawiązanie kontaktu słownego i emocjonalnego, mobilizowanie chorego do rozmowy
-rozpoznanie potrzeb pacjentów, których samodzielne zaspokojenie wzmaga lęk np. przygotowywanie posiłków, zakupy, higiena osobista, zarządzanie finansami, kontakt z ludzmi i poszukiwanie wspólnie z pacjentem możliwych rozwiązań
- zapewnienie poczucia bezpieczeństwa poprzez stała obecnośc przy chorym
- uważne słuchanie przeżyć chorego, wysłuchanie problemów pacjenta
-okazanie troski, szacunku i zrozumienia, zdobycie zaufania
-nie okazywanie pomocy na siłę
- zachęcanie do wykonywania ćwiczeń relaksacyjnych
-informowac o istocie i celu wykonywanych zabiegów
-wyjaśnienie pacjentowi konieczności regularnego przyjmowania leków w celu eliminacji leku
-zachęcanie do stopniowego oswajania się z sytuacjami powodującymi lęk
-zachęcanie do uczestnictwa w różnych formach psychoterapii
Poczuciu lęku może towarzyszyć poczucie zagrożenia i chęć obrony przejawiająca się agresją wobec siebie i otoczenia
Zmniejszenie agresji i autoagresji
-zapewnienie bezpieczeństwa choremu i innym pacjentom
-eliminacja bodźców wywołujących złość i agresje
-eliminacja z otoczenia chorego przedmiotów niebezpiecznych
-stała, dyskretna obserwacja chorego i jego zachowania
-podjęcie prób nawiązania kontaktu z chorym
-zdobycie zaufania chorego
-zapewnienie ciszy i spokoju
-w ostateczności zastosowanie przymusu bezpośredniego na zlecenie lekarza – należy pacjentowi wyjaśnić dlaczego stosuje się wobec niego przymus bezpośredni
-zwiększenie dawki leków na zlecenie lekarza
-izolowanie chorego od innych pacjentów
2) A) Rola pielęgniarki w leczeniu biologicznym.
Formy leczenia biologicznego: farmakoterapia, sejsmoterapia, leczenie śpiączką-insulinoterapia (odchodzi się od tej formy), fototerapia, deprywacja snu ( już nie stosuje się).
Udział pielęgniarki w leczeniu farmakologicznym: prowadzenie farmakoterapii, dokładne sprawdzanie nazwy, dawki leku wg. Karty zleceń; dopilnowanie czy chory zażył leki; znajomośc działania leku i objawów ubocznych; należy poinformowac pacjenta, że leki psychotropowe po rozgryzieniu uszkadzają szkliwo zębów; wstrzyknięcia i.m.
Wykonywac głęboko; większość lekow jest światłoczuła więc należy je odpowiednio przechowywać; informowac lekarza o występowaniu objawów ubocznych oraz o reakcji chorego na leczenie; prowadzenie dokumentacji; kontrola przyjmowania lekow test moczu
Udział pielęgniarki w sejsmoterapii (leczenie wstrząsami): przygotowanie sprzętu i sali; przygotowanie pacjenta(w dniu zabiegu pozostawienie na czczo lub 3-4 godzin po posiłku; usunąć materiały przewodzące prąd; przed zabiegiem oddac mocz; natlenować pacjenta; przeciwwskazaniem są miesiączkowanie, niewydolnośc krążenia; wskazania to ostra śmiertelna katatonia, ciężkie depresje zagrażające życiu, depresje lekooporne, zespoły z osłupieniem; przed zabiegiem wykonac EEG, Ekg, badanie dna oka); asystuje lekarzowi; obserwacja pacjenta w trakcie i po zabiegu ( monitorowanie parametrów życiowych); pielęgnowanie po zabiegu ( pacjent pozostaje w łóżku przez 2-3 godzin, obserwacja parametrów życiowych, czy pozostaje w łózku, obserwacja zachowania pacjenta i zabarwienia powłok skornych); prowadzenie dokumentacji
Udział pielęgniarki w śpiączce insulinowej: prowadzenie bacznej obserwacji tętna, ciśnienia, oddechu, wystąpienia drgawek,; prowadzenie dokumentacji; obserwacja pod kątem możliwości wystapienia śpiączki przedłuzoonej lub opóźnionej oraz zgonu.
Udział pielęgniarki w fototerapii: przygotowanie sprzętu i sali (pomieszczenie w kolorze białym, czas trwania kuracji 10–14 dni, natężenie światła 10000–20000 luksów, czas ekspozycji 30–60 min w godzinach rannych lub dopołudniowych.); obserwacja pacjenta w czasie i po zabiegu ponieważ mogą pojawić się następujące objawy: szczypanie oczu, łzawienie, bóle głowy, mające zazwyczaj charakter przejściowy.
B) Udział pielęgniarki w opiece nad dzieckiem upośledzonym.
Autyzm - Siedzenie przy chorym, czynności pielęgnacyjne wykonywanie troskliwie bez pośpiechu, zachęcanie do aktywności mogą zmniejszać przepaść między nim a rzeczywistością.
W opiece pielęgniarskiej należy zwrócić uwagę na:
- zapewnienie bezpieczeństwa,
- udział w czynnościach higienicznych (pomoc w myciu chorego, zwrócenie uwagi na mycie rąk przed posiłkami,
- dbanie o to aby pacjent spokojnie i powoli (z reguły siedząc w tym samym miejscu) spożył posiłek,
- proces readaptacji należy zacząć jak najwcześniej od zainteresowania pacjenta własnym wyglądem i higieną osobistą,
- proces readaptacji rozpoczynamy od „wciągania” chorego do zajęć organizowanych na oddziale, od prostych rozrywek, które nie mogą być monotonne,
- wprowadzanie gier, spacerów, zabaw, ułatwianie kontaktów emocjonalnych poprzez codzienne odwiedziny rodzin i przyjaciół przybliżają chorego do normalnego życia w społeczeństwie (właściwa atmosfera rodzinna jest najważniejszym elementem readaptacji),
- podtrzymywania jego aktywności,
- zachęcanie chorego do kontaktu z innymi ludźmi (chorzy ci wycofują się z kontaktów),
- uniezależnienie w samoobsłudze i samopielęgnacji od pielęgniarki,
- zachęcanie pacjenta do kontaktów ze społecznością terapeuutyczną.
A) Komunikowanie sie z pacjentem psychiatrycznym.
Moje notatki wykład z 5.10.09 str. 2 fragment od słów ,,komunikujemy się…”
+ pierwsze ćwiczenia
B) Problemy pacjentów z zaburzeniami odżywiania.
OPIEKA PIELEGNIARSKA WOBEC PACJENTA HOSPITALIZOWANEGO Z POWODU ANOREKSJI
CEL OPIEKI PIELEGNIARSKIEJ:
• Ukierunkowanie reakcji emocjonalnych na poznanie istoty choroby i motywowanie do współdziałania w procesie naprawczym,
• Zredukowanie leku przed wzrostem wagi ciała,
• Uzyskanie normatywnego oceniania własnej wagi i kształtu ciała.
PROBLEMY PIELEGNACYJNE:
1. Nietolerancja chłodu i trudności w utrzymywaniu podstawowej temperatury ciała,
2. Zwolnienie liczby oddechów, zasinienie stóp i obrzęki,
3. Spadek ciśnienia tętniczego krwi, zawroty głowy,
4. Zwolnienie akcji serca do 60 uderzeń /min
5. Skłonność do omdleń
6. Zaburzenia ze strony układu trawienia:
· Zaburzenia motoryki i opróżniania żołądka,
· Uczucie nadmiernej pełności w śródbrzuszu,
· Bóle brzucha, wzdęcia, zaparcia
7. Osteoporoza
8. Możliwość skrycie przebiegających infekcji
9. Zaburzenia ze strony układu rozrodczego:
· Zaburzenia cyklu,
· Brak miesiączkowania,
· Zmiany wielkości jajników i macicy oraz cech śluzówki pochwy
10. Zmiany dermatologiczne:
· łuszczenie, suchość i mała elastyczność skóry
· Tzw. „brudna skóra”
· Zanik zmian trądzikowych
· Meszek na skórze,
· Wypadanie owłosienia w okolicy pach i wzgórka łonowego,
· Kruchość i łamliwość włosów na głowie
11. Zaburzenia biochemiczne:
· odwodnienie,
· Podwyższony poziom karotenu,
· Wzrost poziomu cholesterolu (czasem poprzedzony obniżeniem)
· Obniżony poziom cynku, fosforu, magnezu, wapnia i potasu
12. Zaburzenia hematologiczne:
· Leukopenia ze względną limfocytozą
· Trombocytopenia,
· Niedokrwistość
· Wzrost poziomu hormonu wzrostu i niski poziom progesteronu i estradiolu u kobiet,
13. Zmiany hormonalne związane z zaburzeniami metabolizmu obwodowego:
· Wzrost testosteronu
· Obniżony poziom tyroksyny
· Wzrost poziomu kortyzolu
· Spadek katecholaminy i jej metabolizmu
14. Zaburzona ocena własnej wagi i kształtu ciała,
15. Lęk przed wzrostem wagi ciała,
16. Powodowanie wymiotów
17. Nadmierna ruchliwość celem spalania spożytych kalorii, ćwiczenia fizyczne,
18. Przejawianie chęci stosowania środków przeczyszczających, odwadniających
19. Przejawianie postawy negatywistycznej
POSTĘPOWANIE PIELĘGNIARSKIE:
1. Pielęgniarka zapewnia poczucie bezpieczeństwa.
2. Motywuje pacjenta do współdziałania z zespołem terapeutycznym w procesie leczniczo-rehabilitacyjnym.
3. Pobiera materiał do badań analitycznych, o niepokojących wynikach natychmiast informuje lekarza.
4. Monitoruje parametry życiowe
5. Uzupełnia niedobory białkowe, węglowodanowe, tłuszczowe, witamin i pozostałych składników mineralnych droga pokarmową oraz płynów w kroplowych wlewach dożylnych.
6. Egzekwuje punkty umowy zawartej między pielęgniarką, psychologiem i lekarzem.
7. Informuje i wymaga przestrzegania zasad reżimu żywieniowego.
8. Egzekwuje techniki żetonów:
· Zakaz kontaktowania się telefonicznego i osobistego,
· Zakaz wychodzenia,
· Zakaz przepustek
9. Zapewnia utrzymanie stałej temperatury pomieszczeń w oddziale (wietrzenie sal, spadki temperatur w pomieszczeniach )
10. Zabezpiecza pacjenta w dodatkowe nakrycia w łóżku podczas snu i wypoczynku
11. Informuje i wymaga noszenia ubrania dostosowanego do temperatury pomieszczeń oraz luźnego, ciepłego i wygodnego obuwia.
12. W przypadku zasinienia stóp stosuje
· Naprzemienną kąpiel stóp w gorącej i zimnej wodzie z dodatkiem np.. Ziół
· Delikatny masaż stóp,
· Zabezpiecza przed wychłodzeniem ciepłymi skarpetami
13. Nadzoruje spożywanie posiłków i zachowanie pacjenta po posiłkach w sposób życzliwy ale konsekwentny
14. Organizuje i wypełnia czas wolny, analizuje z pacjentem negatywne zachowanie
15. Dokonuje systematycznego pomiaru wagi ciała, odnotowuje , omawia wynik z pacjentem i zespołem terapeutycznym
OPIEKA PIELĘGNIARSKA WOBEC PACJENTA HOSPITALIZOWANEGO Z POWODU BULIMII
CEL OPIEKI:
• Ukierunkowanie reakcji emocjonalnych na poznanie istoty choroby i zmotywowanie do współudziału w działaniach naprawczych
• Uzyskanie normatywnej oceny własnej wagi i kształtu ciała
• Zmiana zachowań pacjenta
PROBLEMY PIELĘGNACYJNE:
• Przyjmowanie środków przeczyszczających i odwadniających, powodujących zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej oraz równowagi kwasowo-zasadowej,
• Wymioty, biegunki,
• Zapalenie ślinianek przyusznych,
• Nadżerki w żołądku i w przełyku,
• Zmiana wskaźników:
a) Wzrost węglowodanów,
b) Wtórna hipokaliemia,
c) Kwasica metaboliczna,
d) Nefropatia z zaburzeniem zagęszczania moczu,
e) Alkaloza, hipochlorowa, hipomagnezowa
· Zapalne powiększenie trzustki ze wzrostem amylazy i surowicy,
· Nadżerki w tylnej ścianie gardła – chrypka,
· Ból w zakresie nerwu twarzowego,
· Ropne lub inne choroby dziąseł,
· Erozja szkliwa z przebarwieniami i towarzyszącą próchnicą zębów,
...
anzbi2005