Rozdział 04.pdf

Rozdział 4

Konfigurowanie TCP/IP

Po zainstalowaniu TCP/IP najprawdopodobniej konieczne będzie

dokonanie konfiguracji pewnych dodatkowych parametrów - istotny jest

zwłaszcza sposób realizacji usług nazewniczych wsieci. Niniejszy

rozdział omawia podstawowe zagadnienia związane z określaniem nazw

komputerów, w tym strukturę plików LMHOSTS i HOSTS oraz cel ich

stosowania.

Potrzebne być może także skonfigurowanie innych usług TCP, jak np.

FTP, drukowania sieciowego, SNMP oraz WWW. Konfigurowanie usług

FTP i drukowania opisano w tym rozdziale; SNMP omówiono w roz-

dziale 11, "Zarządzanie sieciami Microsoft za pomocą SNMP".

Konfigurowanie usług określania nazw w Windows NT

W rozdziale 3 "Instalowanie protokołu i usług TCP" opisano, jak można

określić serwery WINS iDNS oraz parametry IP używane przez

komputer Windows NT. Usługi WINS i DNS służą do określania nazw

w sieci Windows. Dodatkową metodą określania nazw jest użycie dwóch

plików: LMHOSTS i HOSTS.

Usługi NetBIOS

NetBIOS zapewnia trzy rodzaje usług: usługi nazewnicze, usługi data-

gramowe oraz usługi sesji (patrz tabela 4.1). Usługi nazewnicze

i datagramowe używają portów 137 i 138 protokołu warstwy transportu -

UDP. Użycie UDP podyktowane jest tym, że usługi nazewnicze i data-

gramowe pracują w trybie żądanie-odpowiedź; co więcej, usługi nazew-

nicze czynią częsty użytek z trybu rozgłoszeniowego ( broadcast ), obsłu-

giwanego lepiej przez UDP niż przez TCP. W dużych sieciach transmisje

w trybie rozgłoszeniowym mogą prowadzić do powstania tzw. burz roz-

głoszeniowych ( broadcast storms ), dlatego wiele routerów domyślnie blo-

kuje rozgłoszenia.

100

Rozdział 4

Usługi sesji NetBIOS używają protokołu TCP, który w przeciwieństwie

do UDP gwarantuje dostarczenie danych; poza tym model sesji TCP dość

wiernie odpowiada modelowi sesji NetBIOS. Oba protokoły używają

pierwotnych funkcji "otwórz" w celu otworzenia połączenia i "zamknij"

w celu jego zamknięcia.

Początkowo NetBIOS obsługiwał tylko nazwy komputerów. Na każdym

komputerze pracował pojedynczy użytkownik, do którego trafiały

wszystkie komunikaty wysyłane do komputera.

Wraz zrozrastaniem się sieci iliczby ich użytkowników dodano

w NetBIOS możliwość definiowania nazw użytkowników igrup

roboczych (lub domen). Nazwa użytkownika NetBIOS pozwalała na

skierowanie komunikatów do konkretnego użytkownika. Jeśli istniało

kilka instancji pojedynczej nazwy użytkownika (użytkownik zalogował

się więcej niż raz), wówczas komunikat był kierowany tylko do nazwy

użytkownika zarejestrowanej jako pierwsza.

Możliwość zgrupowania różnych systemów pod jedną nazwą grupy

roboczej (domeny) ułatwia przeglądanie, zarządzanie i zabezpieczenie

domen Windows NT. Nazwy grup są rejestrowane w sieci jako nazwy

NetBIOS.

W pojedynczym komputerze może pracować kilka procesów. Procesy

świadczące usługi nazywamy usługami aplikacyjnymi. Niektóre z usług

aplikacyjnych są rejestrowane jako nazwy NetBIOS. Windows NT umoż-

liwia zarejestrowanie do 250 nazw NetBIOS na pojedynczym kompute-

rze. Przykładami usług aplikacyjnych w komputerze Windows mogą

być:

Usługa serwera. Zazwyczaj odnosi się do usługi działającej aplikacji

umożliwiającej dzielenie plików i drukarek w komputerze.

Tabela 4.1 Usługi NetBIOS

Nazwa usługi

Port

Protokół

Krótka nazwa

Usługa nazewnicza NetBIOS 137

UDP

nbname

Usługa datagramowa NetBIOS 138

UDP

nbdatagram

Usługa sesji NetBIOS 139

TCP

nbsession

Usługa stacji roboczej. Umożliwia stacji roboczej pracowanie jako

klient i korzystanie z usług aplikacji serwera pracującej na innym

komputerze.

Usługa doręczyciela. Odbiera i wyświetla komunikaty skierowane do

zarejestrowanych w komputerze nazw.

Konfigurowanie TCP/IP

101

Maksymalną długością nazw NetBIOS jest 16 znaków. Pierwszych 15

definiuje nazwę NetBIOS, a ostatni znak jest bajtem określającym typ

nazwy, mogącym przybierać wartości od 0 do 255. Poniższa lista przed-

stawia nazwy niektórych usług, które mogą zostać zarejestrowane. Szes-

nastkowe liczby w nawiasach kwadratowych są jednobajtowymi identy-

fikatorami typu nazwy.

Nazwa komputera ( Computername ) [0x00]. Jest to usługa stacji roboczej

zarejestrowana dla tego komputera.

Nazwa komputera ( Computername ) [0x03]. Jest to usługa doręczyciela

zarejestrowana dla tego komputera.

Nazwa użytkownika ( Username ) [0x03]. Jest to nazwa użytkownika

zarejestrowana przez doręczyciela dla zalogowanego użytkownika.

Nazwa komputera ( Computername ) [0x20]. Jest to usługa serwera

zarejestrowana dla tego komputera.

Nazwa domeny ( Domainname ) [0x00]. Rejestruje komputer jako

członka grupy roboczej (domeny o danej nazwie).

Nazwa domeny ( Domainname ) [0x1E]. Używana do ułatwienia

przeglądania.

Nazwa domeny ( Domainname ) [0x1B]. Rejestruje komputer jako

główną przeglądarkę domeny.

Nazwa domeny ( Domainname ) [0x1C]. Rejestruje komputer jako

kontroler domeny.

Nazwa domeny ( Domainname ) [0x1D]. Rejestruje komputer jako

główną przeglądarkę lokalnej podsieci.

Jeśli np. użytkownik Phylos na stacji roboczej Windows NT o nazwie

WS1, znajdującej się w domenie KINETD, chce pobrać plik z serwera

Windows NT o nazwie NTS, wówczas Phylos[0x03] używa usługi stacji

roboczej o nazwie NetBIOS WS1[0x00], aby zostać wstępnie

uwierzytelnionym przez kontroler domeny o nazwie KINETD[0x1C]. Po

uwierzytelnieniu, usługa stacji roboczej WS1[0x00] komunikuje się

z usługą serwera NTS[0x20] w celu pobrania plików.

Metody określania nazw

Metody używane przez Windows NT do określania nazw można

podzielić na dwie kategorie:

standardowe określanie nazw

102

Rozdział 4

specyficzne określanie nazw

Kolejne podrozdziały opisują te metody.

Standardowe określanie nazw

Metoda standardowego określania nazw używana jest w systemach

UNIX i w oprogramowaniu przeniesionym z UNIX na platformę Win-

dows. Określanie nazw odbywa się w następującej kolejności:

1. Lokalna nazwa komputera

2. Użycie pliku HOSTS

3. Użycie DNS

4. Jeśli DNS zawiedzie, nazwy określane są poprzez NetBIOS.

Najpierw sprawdza się, czy określana nazwa nie jest nazwą lokalnego

komputera. Jeśli nie, wówczas sprawdzany jest plik HOSTS. Plik HOSTS

zawiera tablicę odwzorowania nazw hostów na adresy IP; jego format

zaczerpnięto z pliku hostów systemu BSD UNIX 4.3. Korzystają z niego

takie aplikacje jak Telnet, FTP iPING. Plik HOSTS nie jest

przechowywany centralnie - każdy z komputerów korzysta z własnego

pliku HOSTS. W przypadku zmian w pliku HOSTS trzeba ich dokonać

na każdym komputerze w sieci.

Jeśli plik HOSTS nie zawiera określanej nazwy, wówczas wysyłane jest

zapytanie do serwera DNS. Serwery DNS utrzymują m.in. informacje

o odwzorowaniu nazw na adresy IP, w postaci rozproszonej w sieci bazy

danych. Większość serwerów DNS w Internecie pracuje w systemie

UNIX, aczkolwiek dostępne są również implementacje DNS na platformę

Windows NT.

Specyficzne określanie nazw

Metoda specyficznego określania nazw jest używana tylko w sieciach

Windows. Stanowi kombinację następujących technik:

Lokalna transmisja w trybie broadcast

Usługa określania nazw w Windows WINS ( Windows Internet Name

Service )

Użycie pliku LMHOSTS.

Lokalna transmisja w trybie broadcast jest rozsyłanym w lokalnej sieci

żądaniem podania adresu IP dla określanej nazwy. Komputer, który roz-

pozna w żądaniu swoją nazwę, zwraca swój adres IP. Jeśli w sieci nie ma

komputera o takiej nazwie, wówczas nie nadchodzi żadna odpowiedź

i lokalna transmisja nie jest w stanie przypisać nazwie adresu IP. Metodę

tę nazywa się również określaniem nazwy w trybie b-węzła ( b-node ).

Konfigurowanie TCP/IP

103

Usługa określania nazw w Windows WINS ( Windows Internet Name Service )

jest implementacją serwera NBNS ( NetBIOS Name Server ). Sposób okre-

ślania nazw przez NBNS definiują dokumenty RFC 1001 i RFC 1002.

Plik LMHOSTS zawiera tablicę odwzorowania nazw NetBIOS na adresy

IP. Struktura pliku LMHOSTS przypomina plik HOSTS, z tym że zawiera

pewne dodatkowe wskazówki ułatwiające konfigurację określania nazw.

Windows NT sprawdza plik LMHOSTS tylko wtedy, jeśli zawiodą inne

metody.

Kolejność używania poszczególnych metod określania nazw zależy od

konfiguracji komputera Windows NT. Możliwe są cztery tryby określania

nazw: tryb b-węzła ( b-node ), p-węzła ( p.-node ), m-węzła ( m-node ) oraz h-

węzła ( h-node ). Poniżej opisano wszystkie cztery metody:

Podczas określania nazw w trybie b-węzła (węzeł broadcast) do reje-

stracji i określania nazw używa się wyłącznie pakietów rozsyłanych

w trybie broadcast. Ponieważ transmisje broadcast mogą doprowa-

dzić do zablokowania sieci, metody tej należy używać tylko w małych

sieciach lokalnych nie posiadających serwera WINS. Aby sieć używała

trybu b-węzła należy upewnić się, że nie ma w niej żadnych serwerów

WINS i że komputery Windows są skonfigurowane tak, aby nie uży-

wały WINS (tzn. że podczas konfiguracji klienta Windows nie należy

wpisywać adresu IP serwera WINS).

Podczas określania nazw w trybie p-węzła (węzeł równorzędny)

używa się wyłącznie serwerów WINS. Jeśli nie można określić nazwy

poprzez WINS, wówczas nie używa się innych metod.

Podczas określania nazw w trybie m-węzła (węzeł mieszany) używa

się kombinacji trybów b-węzła i p-węzła. Najpierw próbuje się okre-

ślić nazwę w trybie b-węzła, a jeśli to nie skutkuje, wówczas klient

używa trybu p-węzła. Metoda ta używa najpierw transmisji w trybie

broadcast, a następnie serwera WINS. Sprawdza się w niewielkich

sieciach posiadających serwer WINS, którego baza danych od jakiegoś

czasu nie była uzupełniana o nowe wpisy z nazwami hostów.

Podczas określania nazw w trybie h-węzła (węzeł hybrydowy) rów-

nież używa się kombinacji trybów b-węzła i p-węzła z tym, że naj-

pierw próbuje się określić nazwę w trybie p-węzła. Jeśli to nie skutku-

je, wówczas klient używa trybu b-węzła. Metoda ta tylko

w ostateczności powoduje transmisje w trybie broadcast, ponieważ

najpierw korzysta z serwera WINS. Jest najbardziej wydajną z opisa-

nych metod; sprawdza się w większych sieciach posiadających nieza-

wodny serwer WINS, którego baza danych jest systematycznie uzu-

pełniana o nowe wpisy z nazwami hostów.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: