preparaty-początek.doc

Jeżeli mamy do dyspozycji ciało stałe (jakiś perforowany minerał, duże grudki piasku, metalowe przedmioty czy inny złom - do tego stosuje się mikroskop z górnym oświetleniem, inny tym zupełnie.

Preparat stały miękki typu wylinka węża, jakaś sztywna błona biologiczna lub małe organizmy wodno-lądowe, okrzemki itp - najlepiej jeżeli mamy dużo materiału wyjściowego to pociąć go na małe kawałeczki żeby mieściły się pod szkiełkiem podstawowym, zalać wodą lekko i nakryć szkiełkiem nakrywkowym. Bardzo fajni ludzie jeżeli mają do dyspozycji duży obiekt badawczy używają drugiego szkiełka podstawowego zamiast nakrywkowego. Najlepsze lepiszcze to jednak woda. Ewentualnie można popracować z innymi cieczami (ciekawe efekty daje współpraca okrzemków z wodnym roztworem tuszu do pióra - niezły patent na początek).

Preparaty miękkie - skórka cebuli, inna mięciutka tandeta... najlepiej walnąć bez ceremonii na szkiełko, zalać kroplą wody i nałożyć szkiełko nakrywkowe. Ważna zasada - ZAWSZE preparat musi być przepuszczalny dla światła (odpowiednio cienki, cegły raczej się pod mikroskopem nie ogląda).

Preparaty płynne - najłatwiejsza bajka. Kropla na szkiełko podstawowe i nakrywasz szkiełkiem nakrywkowym.

Osobiśie stosuję prostą, nadającą się do stosowania amatorskiego i dość skuteczną metodę robienia preparatów trwałych: konserwację syropem fruktozowym. Trwałość preparatów wynosi od kilku miesięcy do trzech lat. W skrócie:

- Przygotować gęsty syrop z fruktozy i wody destylowanej.
- Wykonać preprat mokry bez szkiełka nakrywkowego, sprawdzić pod słabym powiększeniem.
- Usunąć ile się da wody.
- Nanieść kroplę syropu na preparat i na środek szkiełka nakrywkowego.
- Delikatnie nałożyć szkiełko nakrywkowe tak, aby krople się zetknęły i pozwolić mu opadać pod własnym ciężarem.
- Odłożyć na jeden dzień w miejscu osłoniętym przed kurzem.
- Usunąć wilgotnym wacikiem syrop który wypłynął poza szkiełko nakrywkowe.
- Dwukrotnie uszczelnić krawędź szkiełka bezbarwnym lakierem do paznokci.

Preparaty trzeba przechowywać w położeniu poziomym. Szkiełka muszą być oczywiście czyste i odtłuszczone. Większe skrawki zamiast przygotowania preparatu mokrego można zanużyć na kilka - kilkanaście godzin w rozcieńczonym syropie a potem umieścić na kropli gęstego syropu umeszczone na szkiełku podstawowym.

Fruktoza działa właśnie konserwująco przez wiązanie wody (miód w zamkniętych pojemnikach przechowuje się przez kilkaset lat). Jeżeli trwałość preparatu rzedu miesięcy Ci nie wystarcza to chyba najprostszą techniką jest użycie medium (fiksatywy) Hoyera lub Berlesego. W użyciu jest równie proste jek fruktoza, potwierdzona trwałość preparatów ponad 100 lat. Ale do sporządzenia fiksatywy potrzebny jest wodzian chloralu - w epoce walki z dopalaczami raczej trudny do zdobycia.

fiksatywa Berlesego (wg. Martina Macha)

·         Guma arabska: 1,3g

·         Gliceryna: 0,7ml

·         Wodzian chloralu 8,8g

·         Woda destylowana 2,2ml

Rozpuszcza się najperw gumę arabską w wodzie, potem dodaje glicerynę a na końcu wodzian. Trzymać należy w szczelnym pojemniku.

Wodzian chloralu jest trujący!

Toksyczny (T)
R25 E36/R38
S23 S45