WŁADYSŁAW SEBYŁA

·         ur. w 1902 w Kłobucku pod Częstochową, zm. w 1940 w Katyniu

·         poeta, krytyk

·         jako uczeń wziął udział w postaniu śląskim

·         od 1922 studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim

·         w 1927 związał się z grupą literacką skupioną wokół czasopisma „Kwadryga” (w latach 1929-1931 redaktor pisma)

·         współpracował z pismami: „Zet” (1932-1933), „Znak” (1933), „Pion” (1933-1939, tu m.in. stałe recenzje wydań poetyckich oraz liczne poezje i artykuły krytyczne)

·         publikował też w „Drodze” (1933), „Ateneum” (1938) i innych pismach

·         1935-1939 – prowadził w Polskim Radiu dział krytyki wydań poetyckich

·         1939 – udział w kampanii wrześniowej

·         pacyfista, antymilitarysta

·         zafascynowany Iwaszkiewiczem à symbolika nocy

·         twórczość:

o       Pieśni szczurołapa (1930) w cyklu Modlitwa

§         „mizerabilizm”

§         szereg wierszy, których bohater byli słabi i skrzywdzeni

§         bunt nie tylko społeczny, lecz też metafizyczny

§         charakter aluzyjno-symboliczny

o       Obrazy myśli (1938)

§         obraz nocy gwiaździsto-kosmicznej

o       Koncert egzotyczny (1934)

§         obraz przyziemnej, z której wyłaniają się krajobrazy pełne stojących zgniłych wód, nietoperzy itd.

o       cechy twórczości:

§         język, styl, wersyfikacja – bliskie tradycji romantycznej

§         nowoczesny oniryzm

§         poezja „znakowo”-intelektualna

§         katastrofizm