Antygona(1).pdf

Antygona, Kott

- akcja utworu rozgrywa się na Tompkins Square Park na Dolnym Manhattanie

- miejsce to trudno nazwać parkiem, ponieważ więcej tam gołej ziemi niż trawy, drzewa mają

obłamane gałęzie i są niemal bez liści, wszędzie leżą porwane gazety i szmaty,

- na ławkach śpią bezdomni nazywanymi przez Kotta Holmesami,

- Holmelsi osiedlili się również na drewnianej estradzie, śmierdzą i nie mają gdzie pójść,

- Śpią, gotują, jedzą, przewijają niemowlęta, chorują i umierają na tym najbardziej

publicznym ze wszystkich teatrów,

- miejsce to jest pełne emigrantów głównie ze wschodniej Europy,

- Homlesów pędzą z elegantszych dzielnic,

- Antygona Głowackiego powiesiła się na bramie parku,

- Antygona jest oczywiście z Sofoklesa. Jak tamta, chce wyprawić pogrzeb trupowi.

Pochować go po bożemu, z dwiema świecami i stypą z kawałka sera umaczanego w miodzie.

Ale trup został ukradziony albo raczej zabrany przez ambulans i wywieziony „na morgę”, jak

wszystkie nie zidentyfikowane trupy w Nowym Jorku. Wrzuca się je potem do wspólnego

dołu pod więzieniem. Ta nowa, trzydziestopięcioletnia Antygona z Portoryko chce wykraść

trupa i pogrzebać go w Tompkins Square Park.

- Obok portorykańskiej Antygony i trupa, jest jeszcze dwóch homlesów: Pchełka i Sasza,

warszawski cwaniaczek i Żyd z Petersburga

- Są tu od pięciu lat, może nawet i dłużej, sami już nie pamiętają. Są ze sobą, Pchełka

kurczowo trzyma się Saszy, brzydzą się sobą, jak własną skórą w robactwie, odchodzą i nie

mogą odejść,

- Mała Pchła z Warszawy i Sasza czekają na jakąś Jolę, która przyjedzie, albo na wizę,

- . Estragonowi i Vladimirowi z Czekając na Godota śmierdzą nogi i rozmyślają, który z

łotrów został zbawiony, ten po lewej, czy ten po prawej stronie Ukrzyżowanego. Czekają i

siusiają. U Głowackiego rozmawiają o srebrnikach Judasza i także siusiają.

- Antygona z Dolnego Manhattanu dała dwóm z ławki niepełne dwadzieścia dolców, żeby

sprowadzili nieboszczyka z nadbrzeża na Bronxie, przywieźli innego trupa,

- Głowacki jest nie pobity w wymyślaniu absurdu,

- Tragikomedia nie przestaje być okrutna. Czasem bardziej okrutna od tragedii. Antygona z

Manhattanu zanim się powiesiła na bramie okratowanego parku, została zgwałcona. Na

scenie, ale za krzakami. Słychać jej krzyk, póki jej nie wsadzą knebla w usta. W parku

zostaną tylko, ciągle na tej samej ławce, ci dwaj, którzy byli tam od lat, od początku. Już bez

Antygony.

- Bo policja zamknie park dla homlesów. Jest jeszcze u Głowackiego czwarta postać:

Policjant. Wygłasza komentarze, prolog I epilog.

- Jeszcze w ostatnich chwilach akcji, tuż przed jej gorzkim rozwiązaniem, Sasza i Antygona

chcą zacząć wspólne życie. Dostać wizy, wyjechać.