Systemowe układanie płytek ceramicznych oraz płyt z kamienia naturalnego.pdf

Systemowe układanie płytek ceramicznych

oraz płyt z kamienia naturalnego

Podstawy

Wybór właściwej zaprawy klejowej zależy od takich

czynników jak: rodzaj podłoża, projektowane obciąże-

nia, przewidywane odkształcenia termiczne, rozsze-

rzalność liniowa zastosowanych materiałów, miejsce

zastosowania okładziny.

Wybór zaprawy zależy również od rodzaju okładzi-

ny , jej pochodzenia, składu, materiału z jakiego została

wykonana, właściwości technicznych (przyczepność,

nasiąkliwość), koloru, kształtu, wielkości itp..

Właściwe dopasowanie zaprawy klejowej do rodzaju

okładziny zapewnia jej optymalną trwałość.

Rodzaje okładzin:

O Płytki ceramiczne

– Glazura

– Terakota

– Kamionka

– Gres

– Cotto

O Płyty

– Konglomeraty (płyty wiązane żywicami)

– Płyty betonowe

– Płyty szklane

– Płyty z kamienia naturalnego

O Mozaika

– Ceramika

– Kamień naturalny

– Szkło

Zaprawy klejowe Sopro do różnych zastosowań i okładzin

Systemowe układanie płytek ceramicznych

oraz płyt z kamienia naturalnego

Podstawy

Obecnie stosowane zaprawy cienkowarstwowe podlegają

wielu rodzajom badań, które zostały opisane w następują-

cych dokumentach:

Ze względu na swój skład kleje dyspersyjne i reaktywne zostały

pogrupowane według ich wytrzymałości na odrywanie.

Kleje dyspersyjne są oznakowane D1, jeżeli wykazują przy-

czepność początkową i po starzeniu termicznym o wartości

przynajmniej 0,5 N/mm 2 . Aby uzyskać dodatkowo znak D2,

wytrzymałość na odrywanie musi uzyskać wartość przynaj-

mniej 0,5 N/mm 2 w warunkach składowania w wodzie.

O Normy Unijne dotyczące klejów do płytek

O Oznakowanie zapraw elastycznych „romb“ Niemieckiego

Przemysłowego Związku Producentów Chemii Budowlanej

O Związku Niemieckich Glazurników

O Przemysłowego Związku Producentów Płyt i Płytek

Ceramicznych

O Przemysłowego Związku Producentów Klejów

D = Kleje Dyspersyjne

Definicje i Specyfikacja

Zaprawy cienkowarstwowe do układania okładzin ceramicz-

nych muszą spełniać określone wymagania techniczne, które

dokładnie określa Norma PN-EN 12004 (lub Norma ISO

13007 cześć 1).

Oznakowanie według rodzaju wiązania:

D1 T

D2 TE

Kleje reaktywne otrzymują oznakowanie R1, jeżeli ich wytrzy-

małość na odrywanie osiągnie wartość przynajmniej 2 N/mm 2

po składowaniu w suchym miejscu oraz w wodzie. Aby uzyskać

znak R2, klej musi dodatkowo wykazać wartość wytrzymałości

na ścinanie przynajmniej 2 N/mm 2 w zmiennych warunkach

temperaturowych.

C ´ Kleje cementowe

D ´ Kleje dyspersyjne

R ´ Kleje na bazie żywic reaktywnych

R = Kleje Reaktywne

Zaprawy cementowe (C) sklasyfikowane są ze względu na

wytrzymałość na zrywanie oraz wytrzymałość na zginanie,

zgodnie z PN-EN 12004 . Badana jest wytrzymałość na zrywa-

nie na próbkach składowanych w 4 rodzajach różnorodnych

warunków. Aby zaprawa cienkowarstwowa mogła zostać

sklasyfikowana jako C1 lub C2, jej wytrzymałość na zrywanie

musi we wszystkich warunkach osiągać wartość ≥ 0,5N/mm 2

lub > 1,0 N/mm 2

Właściwości dodatkowe:

Kolejne oznaczenia literami T , E i F definiują dodatkowe

właściwości, które można dowolnie dobierać.

Badanie przyczepności w różnych warunkach:

Klasa C1

Klasa C2

T = tixotroph: oznacza zmniejszoną spływność

Przyczepność początkowa

≥ 0,5 N/mm 2

≥ 1 N/mm 2

E = extended open time: oznacza wydłużony czas otwartego

schnięcia (odnosi się jedynie do zapraw cementowych i klejów

dyspersyjnych klasy D2)

Przyczepność po zanurzeniu w wodzie

≥ 0,5 N/mm 2

≥ 1 N/mm 2

Przyczepność po starzeniu termicznym

≥ 0,5 N/mm 2

≥ 1 N/mm 2

Przyczepność po cyklach zamrażania

i rozmrażania

≥ 0,5 N/mm 2

≥ 1 N/mm 2

F = fast setting: oznacza szybkie wiązanie

(odnosi się jedynie do zapraw cementowych)

Klasyfikacja C2 oznacza, że zaprawa cementowa spełnia podwyższone

wymogi wytrzymałościowe.

spełnia

wymagania

Systemowe układanie płytek ceramicznych

oraz płyt z kamienia naturalnego

Podstawy

Elastyczność

Aby zaprawa mogła zostać sklasyfikowana jako S1, jej ugięcie

musi wynosić przynajmniej 2,5 mm. Jeżeli przekroczy 5 mm,

zaprawa jest klasyfikowana jako S2 i może zostać określona jako

klej elastyczny o wysokiej wytrzymałości na odkształcanie.

Aby móc ustalić stopień elastyczności zapraw cementowych,

ocenia się je dodatkowo, zgodnie z normą PN-EN 12002 ,

pod kątem ugięcia.

S 2

Zaprawa elastyczna

Obciążenie

≥ 2,5 mm

≥ 5 mm

Urządzenie do przeprowadzania badań

Dyrektywa dotycząca klejów elastycznych stanowi krajowy

zbiór wymogów stawianych jednoskładnikowym, elastycznym

zaprawom klejowym i obowiązuje jedynie w Niemczech.

Jeżeli zaprawa spełnia minimalne wymogi klasyfikacji C2 i

równocześnie wykazuje wytrzymałość na zginanie o wartości

przynajmniej 2,5 mm, otrzymuje dodatkowe oznakowanie

rombem.

200 mm

Urządzenie do przeprowadzania badań pozwalające określić sto-

pień elastyczności zapraw cienkowarstwowych poprzez ustalenie

ich wytrzymałości na ugięcie.

Jeżeli zaprawa cementowa spełnia znacznie wyższe wymogi

normy PN-EN 12002 oraz PN-EN 12004 otrzymuje ozna-

kowanie C2/S1. Tym samym zaprawa automatycznie spełnia

wymogi krajowej dyrektywy dotyczącej zapraw elastycznych.

Zaprawa elastyczna

Obciążenie

Urządzenie do przeprowadzania badań

Oznakowanie CE

Znakiem CE producent potwierdza zgodność produktu z norma-

mi unijnymi. Oznakowanie CE dla zapraw cienkowarstwowych od

01.04.2004 jest wymagane prawem i stosowane jako “przepustka

sprzedaży towarów” na terenie Unii Europejskiej. Wymogiem

minimalnym jest klasa jakości C1, zgodnie z PN-EN 12004 .

200 mm

Ustalanie maksymalnego ugięcia.

Zaprawa elastyczna

4PQSP1PMTLB4Q[PP

VM1PMFD[LJ'8BST[BXB1PMTLB

Obciążenie

Pękniecie

%BUBQSPEVLDKJXZESVLPXBOBOBPQBLPXBOJV

1/&/

6MFQT[POBDFNFOUPXB[BQSBXBLMFKPXBEPNPDPXBOJBQZUFL

žDJFOOZDIJQPEPHPXZDIEPXFXOŕUS[JOB[FXOŕUS[

Urządzenie do przeprowadzania badań

1S[ZD[FQOPžŗXXBSVOLBDITVDIZDI

1S[ZD[FQOPžŗQP[BOVS[FOJVXXPE[JF

1S[ZD[FQOPžŗQPPEE[JBZXBOJVUFSNJD[OZN

1S[ZD[FQOPžŗQPDZLMBDI[BNBS[BOJBJSP[NBS[BOJB

ɋ/NN¤

200 mm

Badanie do momentu pęknięcia próbki zaprawy.

1.1

Systemowe układanie płytek ceramicznych

oraz płyt z kamienia naturalnego

Płytki

Zalecenia

W grupie okładzin ceramicznych najczęściej stosuje się glazu-

rę i kamionkę. Płytki te uważa się za sprawdzone i nie stwarza-

jące problemów podczas układania.

Struktura tych płytek (otwarte pory – patrz zdjęcia wykonane

mikroskopem elektronowym) zapewnia zaprawie klejowej

dobrą przyczepność.

Dopuszczone do sprzedaży zaprawy cienkowarstwowe

(zgodne z normą PN-EN 12004) są wystarczające do moco-

wania tego typu płytek.

Do układania ceramiki na podłogach i w zastosowaniach

zewnętrznych, wymagane jest pełne pokrycie spodu płytki

zaprawą klejową (ze względu na warunki np. obciążenia zwią-

zane z ruchem, itp.). Można to osiągnąć stosując tzw. „metodę

kombinowaną”, polegającą na nanoszeniu zaprawy klejowej

na podłoże oraz na spód płytki.

Sopro VF 413 (zaprawa półpłynna) ułatwia układanie płytek na

podłogach, ponieważ jej konsystencja umożliwia osiągnięcie

pełnego przylegania (bez konieczności nakładania kleju na

spód płytki).

Glazura

Zalecenia

System

normalniewiążący

System

szybkowiążący

Widok pod mikroskopem elektronowym

Kamionka

Sopro FF 450

Elastyczna zaprawa

klejowa

Sopro FF 451

Zaprawa klejowa

szybkowiążąca

Widok pod mikroskopem elektronowym

Sopro VF 413

Elastyczna zaprawa

klejowa do podłóg

Sopro VF 419

Elastyczna zaprawa

klejowa do podłóg

szybkowiążąca

Spody płytek glazury i kamionki mają porowatą strukturę.

W zetknięciu z nimi, hydraulicznie wiążące zaprawy wykazują bar-

dzo dobrą przyczepność.

Systemowe układanie płytek ceramicznych

oraz płyt z kamienia naturalnego

1.1

Płytki

Zalecenia

Obok glazury i kamionki, trzecią grupę stanowią płytki gresowe.

Duża szczelność oraz szczególnie mała nasiąkliwość płytek

gresowych, wpływają negatywnie na przyczepność zaprawy

cementowej do spodu takiej płytki.

W porównaniu z glazurą, lub kamionką płytki gresowe mają zde-

cydowanie gładszą i bardziej zwartą powierzchnię, ograniczając

w ten sposób przyczepność zaprawy.

Dlatego też, w wypadku płytek gresowych, należy zastosować

elastyczną zaprawę klejową, która dzięki swoim właściwościom

adhezyjnym poprawi przyczepność.

Sopro No.1 400

Wysokoelastyczna

zaprawa klejowa

Sopro No.1 404

Wysokoelastyczna

zaprawa klejowa

szybkowiążąca

Płytki gresowe

Sopro VF 413

Elastyczna zaprawa

klejowa do podłóg

Sopro VF 419

Elastyczna zaprawa

klejowa do podłóg

szybkowiążąca

Widok pod mikroskopem elektronowym

Spód płytki jest tak gładki, że nie stwarza zaprawie klejowej wystar-

czającej przyczepności. Aby temu przeciwdziałać należy stosować

elastyczne zaprawy klejowe.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: