Pornografia jako forma przekazu jest różnie definiowana, ale powtarzającymi się elementami definicji jest to, że obejmuje ona przedmioty (teksty, rysunki, zdjęcia, filmy), które przedstawiają sceny erotyczne:
· zawierające treści nieprzyzwoite i obsceniczne;
· naruszające intymność i prywatność sfery seksualnej człowieka, a tym samym jego godność osobową;
· mają na celu wywołać u odbiorców podniecenie seksualne;
· zostały wyprodukowane i są rozpowszechniane z chęci zysku.
Szeroka dostępność, a zwłaszcza narzucanie się pornografii nierzadko czyni człowieka jej konsumentem, chociaż nie było to jego zamierzeniem. W wielu sytuacjach, miejscach lub materiałach człowiek zostaje zaskoczony treściami pornograficznymi, które nieraz przez bardzo krótki kontakt z nimi mają dewastacyjny wpływ na jego psychikę. Wpływ pornografii na jej stałych użytkowników jest bardziej głęboki i rozległy, zależy on od wielu indywidualnych czynników, np. wieku, od którego rozpoczął się kontakt z pornografią, częstotliwości kontaktów, rodzaju używanych materiałów, wykształcenia, mechanizmów kontroli emocji.
Szkodliwość pornografii
Prezentowane w materiałach pornograficznych zachowania człowieka są pozbawione kontekstu moralnego. Bohaterów scenek filmowych lub pisanych charakteryzuje brak wrażliwości moralnej i ocen moralnych, brak doświadczeń wstydu, poczucia winy i wyrzutów sumienia, akcja przebiega bez moralnych konsekwencji. Oderwanie tej sfery życia od kontekstu etycznego powoduje dalekie następstwa, gdyż młody człowiek przyswaja wypaczoną i sprymitywizowaną wizję seksualności, i nie będzie rozpatrywał swoich odniesień w tej dziedzinie z punktu widzenia moralnego. Dzieci i młodzież po kontakcie z pornografią już nigdy nie staną się tymi, kim mogłyby być, gdyby nie mieli tego doświadczenia za sobą.
Pornografia wykorzystuje ciało ludzkie dla celów komercyjnych, "kupując" człowieka za cenę przełamania poczucia wstydu, stojącego na straży godności osobistej. Szczególnie młody lub niedojrzały psychicznie konsument ulega zdeprawowaniu moralnemu. Zostaje mu bowiem w ten sposób przekazana informacja, że przedmiotowe traktowanie drugiego człowieka jest moralnie usprawiedliwione, że drugi człowiek może być wykorzystany dla własnych celów.
Pornografia dokonuje szkody w psychice człowieka również dlatego, że bez większego z jego strony wysiłku i zaangażowania, bez zobowiazań i konsekwencji, dostarcza mu silnych bodźców, które mogą być dostępne: zawsze, w każdej ilości, w ogromnej różnorodności. Tym bodźcem jest ciało człowieka, a nie on sam. Pornografia, odrywając od "całości modela" jego atrybuty seksualne, narzuca konsumentowi odczuwanie indywidualnej przyjemności z ciałem lub częścią ciała innej osoby, a nie z osobą. Model zostaje pozbawiony tego co ludzkie, jego ciało lub wykonywane czynności stają się fetyszem do wzbudzania pożądania seksualnego lub instruktażem do działania na własnym ciele. Kontakt z ekranem, zdjęciem lub tekstem zastępuje kontakt interpersonalny. W ten sposób młody człowiek uczy się wystarczać sam sobie, koncentrować się na własnych doznaniach, uciekać od intymnych więzi z kimś drugim w fantazje. Dotyczy to zwłaszcza osób z trudnościami w nawiązywaniu kontaktów lub nieśmiałych, a jednocześnie żądnych silnych doznań. Materiał pornograficzny w miarę używania staje się wystarczającym bodźcem seksualnym i zastępuje potrzebę kontaktu interpersonalnego i więzi uczuciowej, do czego jest się coraz mniej zdolnym. W ten sposób człowiek izoluje się społecznie i zaczyna sam sobie wystarczać, bo fotografia lub tekst staje się głównym stymulatorem seksualnym wykorzystywanym do masturbacji.
Fałszywy obraz kobiecości i męskości
Pornografia ma negatywny wpływ na kształtowanie pojęcia o sobie jako istoty płciowej, gdyż banalizuje seksualność, ukazując ją w kategoriach procesów instynktowych, przebiegających jedynie na poziomie fizjologicznym, a związanych z napięciem i jego rozładowaniem. Procesy te nie są, jakoby, możliwe do opanowania, a wszelkie próby powstrzymywania się od realizacji pożądliwości zmysłowej ukazywane są jako niezdrowe. Pornografia szerzy mit o ryzyku wstrzemięźliwości seksualnej jako nie służącej zdrowiu człowieka. Kłamstwo to jest szczególnie dewastacyjne dla rozwoju osobowości dzieci i młodzieży. Nie mając innych, tak silnie przemawiających wzorców i doświadczeń, młody człowiek pozostaje trwale niezdolny do wiązania swoich zachowań seksualnych z miłością, przewidywania osobistych i społecznych konsekwencji swoich działań oraz brania za nie odpowiedzialności.
Pornografia prezentuje fałszywy obraz kobiecości i męskości. Płeć żeńska ukazywana jest jako prowokująca aktywność seksualną, podległa mężczyźnie i uległa mu, gorsza od niego, bezbronna, ukrywająca swoje pożądania, które trzeba (np. przy pomocy alkoholu, stworzenia romantycznej atmosfery) wyzwolić ("mówi nie, a tak naprawdę chce"), z wrodzoną potrzebą doznawania przemocy (masochistyczną) i osiągająca dzięki niej satysfakcję seksualną. Komercjalizacja pornografii prowadzi do zagubienia przez kobiety swej własnej tożsamości. Natomiast ideał mężczyzny jawi się w pornografii jako "macho", seksualny rekordzista, zdobywający prestiż i podziw dzięki sile fizycznej i seksualnej sprawności. Tym samym pornografia niszczy szacunek dla godności kobiety sprowadzając ją do roli towaru na sprzedaż.
Pornografia prezentuje obraz relacji między płciami sprowadzony jedynie do zaspokajania potrzeb fizjologicznych, bez miłości i odpowiedzialności oraz konsekwencji. Lansowane wzory odnoszenia się do siebie osób odmiennej płci zmierzają do maksymalizowania przyjemności i doraźnej osobistej korzyści, a współżycie seksualne jest ukazywane jako atrakcyjna forma spędzania czasu wolnego i zaspokojenia własnych psychofizycznych potrzeb (np. ciekawości, dominowania, uznania, imponowania, doznania bliskości). Kłamstwo o naturze wzajemnych relacji zawarte jest we wzorcach seksu wyrafinowanego, pragmatycznego, bezpiecznego, higienicznego, zimnego. Takie modele zaspokajania potrzeb seksualnych prowadzą do wykorzystania seksualnego, zwłaszcza dzieci i kobiet.
Pornografia a rodzina
Pornografia niszczy wartość rodziny w świadomości społecznej. Kontakt z nią kształtuje postawę przeciw życiu. Użytkownicy materiałów pornograficznych w miarę kontaktu z nimi coraz silniej akceptują antykoncepcję, aborcję, dobrowolną bezdzietność, eutanazję. Pornografia kształtuje postawy przeciw posiadaniu potomstwa, redukuje pragnienia prokreacyjne, zwłaszcza chęć posiadania córek (zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn). Tym samym rodzi przekonanie o zbyteczności posiadania rodziny, gdyż wiązałoby się to z koniecznością ograniczeń w dążeniu do maksymalizowania przyjemności. Poza tym sprzyja ona podejmowaniu zachowań o cechach przemocy wobec własnych dzieci (np. kazirodztwa, kar fizycznych, znęcania się psychicznego). Pornografia, niszcząc pozytywne nastawienie do życia rodzinnego, działa niezgodnie z interesem każdego państwa, które opiera się na zdrowych i silnych rodzinach.
Stosunek do osób niepełnosprawnych
Przecenianie walorów piękna ciała ludzkiego, jak i znaczenia doznań seksualnych w życiu człowieka jest szczególnie szkodliwe dla kształtowania pozytywnych odniesień otoczenia do osób niepełnosprawnych. Pornografia pośrednio poniża ich godność, gdyż podkreśla brak posiadania przez nich "cenionych" (a raczej przecenianych) społecznie wartości, jakimi są wyidelizowany wygląd i ponad przeciętna sprawność seksualna, a nawet gotowość do zachowań, które w odczuciu społecznym oceniane są jako dewiacyjne. W kontakcie z pornografią osoby nie w pełni sprawne muszą poczuć się jeszcze bardziej niesprawne, a otoczenie ma podstawy sądzić, że w jeszcze większym stopniu nie potrafią sprostać wymaganiom społecznym. Pornografia prowadzi więc do utraty przez nich pozytywnego obrazu własnego ciała i pojęcia o sobie, szacunku do siebie, zadowolenia z życia, w tym również seksualnego. Praca nad akceptacją kalectwa w ramach rehabilitacji psychicznej może się okazać zupełnie nieefektywna, jeśli osoby te nie spotkają się z akceptacją społeczną dla ich osoby, w tym ich cech fizycznych.
Dzieci - ofiary przemocy seksualnej
Pornografia często wykorzystuje dzieci, które nieświadomie lub pod presją stają się ofiarą najbardziej wyuzdanych i dewiacyjnych zachowań a nawet zbrodni. Stają się one ofiarami pornografii w różny sposób. Jedne z nich nie mają bezpośredniego kontaktu z pornografią, ale stają się ofiarą czynów pedofilnych lub kazirodczych, różnych form przemocy fizycznej wskutek użytkowania pornografii przez dorosłych (pornografia usposabia ich do takich czynów, używają ją jako zachęty przed uwiedzeniem ofiary). Część dzieci jest przymuszana do oglądania pornografii przez dorosłych, którzy osiągają w ten sposób satysfakcję seksualną albo też korzystają z tego typu materiałów, celem zapoznania dzieci z praktykami seksualnymi oraz osłabienia ich wstydu i oporu, uczynienia ich chętnymi do kontaktu seksualnego. Niektóre dzieci stają się ofiarami, będąc użyte jako modele do produkcji materiałów pornograficznych. Dzieci mogą być wykorzystywane świadomie (pozują do zdjęć) lub nieświadomie (są filmowane z ukrycia), mogą na to wyrażać zgodę (ich czujność i sprzeciw zostały stłumione) lub też poddawać się pod przymusem. W związku z produkcją pornografii dziecięcej jej ofiary są straszone, szantażowane, przekupywane, molestowane, eksploatowane przez sutenerów. Częściej schodzą na drogę prostytucji, narkomanii, alkoholizmu oraz dotykają ich zaburzenia i załamania psychiczne.
Szeroko dostępna w mass mediach pornografia dociera do przypadkowych odbiorców, którym narzuca obrazy, zanim zdołają temu zapobiec lub przeciwstawić się im. Taki narzucony kontakt z obrazami pornograficznymi lub z wyuzdanymi tekstami można traktować jako formę przemocy seksualnej. Przemoc seksualna obejmuje bowiem nie tylko kontakty fizyczne, naruszające integralność fizyczną drugiej osoby, zwłaszcza w sferze intymnych obszarów ciała, ale również prowadzenie rozmów o treści seksualnej, opisywanie w jej obecności spraw dotyczących dziedziny seksualnej, ekspozycje anatomii organów związanych ze sferą intymną i czynności seksualnych.
Wobec narzucających się bezwiednie obrazów lub sytuacji obscenicznych dzieci pozostają szczególnie bezbronne. Nie są one w stanie dać sobie radę z emocjonalnym przepracowaniem materiału, często nie potrafią okazać sprzeciwu, natomiast taki materiał przyciąga ich uwagę na zasadzie nowości. Uruchamia się wtedy odruch ciekawości, który powoduje skupienie uwagi, co przy braku oporów wewnętrznych i słabych mechanizmów kontroli lub nacisku innej osoby czy grupy prowadzi do zainteresowania się tego rodzaju materiałami. Negatywny wpływ kontaktu dzieci i młodzieży z pornografią może być wzmożony przez fakt, że częściej stają się jej użytkownikami te osoby, które są ofiarami innego rodzaju przemocy wobec nich, jaką stanowi zaniedbanie ze strony dorosłych.
Poprzez kontakt z pornografią następuje erotyzacja psychiki dziecka, przedwczesne rozbudzenie seksualne, co prowadzi do występowania treści seksualnych w marzeniach sennych, podejmowania zabaw erotycznych, "twórczości" o charakterze seksualnym (np. w postaci wulgarnych napisów lub rysunków w różnych miejscach), wypowiedzi o treściach seksualnych (np. jako tzw. brzydkich dowcipów (śmiech ma na celu rozładowanie napięcia). Czasem podejmowane są prowokacyjne zachowania seksualne, w tym wobec rówieśników lub młodszych dzieci (dzieci naśladują zachowania seksualne dorosłych dostrzeżone w kontakcie z materiałami pornograficznymi). Niektórzy, zwłaszcza dziewczęta, stają się podatni na uwiedzenie, oddają się mniej lub bardziej jawnej prostytucji, a potem w życiu dorosłym wykazują promiskuityzm i tendencje orgiastyczne, homoseksualne lub biseksualne. Ich psychoseksualny rozwój może zostać zaburzony w kierunku dewiacji seksualnych jak np. pedofilii, transwestycyzmu, fetyszyzmu.
Powstawanie patologii seksualnej
Pornografia przyczynia się do powiększenia problemu patologii seksualnych i związanych z tym czynów kryminalnych. Kontakt z nią pozbawia człowieka odruchu wstydu, zażenowania i niesmaku w sytuacji odsłaniania własnej lub czyjejś intymności, co sprzyja tendencji do ekshibicjonizmu, utraty zahamowań przed czynami naruszającymi prywatność własną lub innych ludzi (np. ocieractwo, podglądanie).
Materiały z dziecięcą pornografią są rozprowadzane na dużą skalę i mają powiązania z zorganizowaną przestępczością. Służą one nie tylko pedofilom (zainteresowanym dziećmi przed okresem pokwitania) i hebofilom (zainteresowanym młodszą lub starszą młodzieżą) ale i osobom, które uzyskują satysfakcję seksualną, jeśli partnerem (w wypadku użycia pornografii jest to substytut realnego partnera) jest osoba wyglądająca dziecinnie, uległa, bezbronna, którą łatwo można kontrolować, zniewalać, upokarzać. Materiały takie spotyka się u większości przestępców seksualnych lub zeznają oni, że mieli wcześniej częsty kontakt z nimi.
Mężczyźni, którzy są użytkownikami pornografii, hołdują mitom dotyczącym gwałtów, tzn. uważają, że kobiety chcą być gwałcone i przeżywają większą satysfakcję w czasie gwałtu niż w kontakcie bez przemocy. Wielokrotne ekspozycje materiałów o treści dotyczącej przemocy seksualnej są szczególnie destrukcyjne w przypadku mężczyzn, którzy mają silną, tłumioną agresję i akceptują przemoc wobec kobiet. Dla tego typu użytkowników mass medialny przekaz jest po prostu instruktażem, sesją treningową "jak to zrobić". Pornografia dostarczając widoku lub opisu zaspokajania potrzeb seksualnych lub zaspakajania innych potrzeb (np. dominacji, znaczenia, upokarzania, agresji) przy pomocy zachowań seksualnych, powoduje, że stają się one coraz mniej skuteczne (efekt znieczulenia). Aby osiągnąć ten sam poziom satysfakcji seksualnej, konsument musi dostarczać sobie coraz bardziej urozmaiconych i silnych bodźców, coraz bardziej odbiegających od tego co przeciętne, normalne i częste. Stąd korzystanie z niej prowadzi do sięgania po coraz bardziej nietypowe, dziwaczne, wynaturzone i dewiacyjne wzorce zachowań (efekt eskalacji). Tym samym pornografia sprzyja rozpowszechnianiu się różnych form przemocy i patologii seksualnej, gdyż kontakt z nią nie jest tylko bierny, lecz prowadzi do realizacji prezentowanych aktów, nierzadko przestępczych, chociaż nie zawsze ściganych, gdyż ich ofiary z różnych przyczyn nie ujawniają faktów (efekt naśladownictwa).
Pornografia a osobowość
Kontakt z pornografią powoduje powstanie podobnego uzależnienia, jak od innych używek. W tym wypadku jest to uzależnienie nie od środków farmakologicznych, ale od procesów fizjologicznych i emocjonalnych, które zostają uruchomione w kontakcie z nią (Meissner 1998). Pornografia ma dużą siłę uzależniającą, gdyż dostarcza wzmocnień na poziomie reakcji psychofizjologicznych (rozładowanie napięć, przeżycie przyjemności). Kontakt z pornografią ma charakter przemocy, jaką człowiek dokonuje na sobie, bo narusza swoją osobową godność, traci wolną wolę, zdolność do podejmowania decyzji i kierowania swoim życiem, prowadzi sam do tego, że w efekcie, celem uzyskania satysfakcji seksualnej, czuje przymus systematycznego zwiększania dawki coraz bardziej wyrafinowanych bodźców. Również produkowanie i rozprowadzanie pornografii, a zwłaszcza jej sprzedawanie, jest formą przemocy, gdyż polega na czerpaniu korzyści materialnych z uzależnienia człowieka, a jednocześnie prowadzi do powiększania się liczby osób bezsilnych wobec nałogu. Powiązanie poprzez pornografię rozładowania depresji, lęków, niepokoju, napięcia i agresji z zachowaniem seksualnym powoduje, że odczuwanie tych stanów emocjonalnych domaga się bezwzględnego kontaktu z określonym materiałym pornograficznym lub dokonaniem określonego czynu. Człowiek zniewolony pornografią, pozbawiony dostarczanej przez nią dawki bodźców jest tak pobudzony i w takiej desperacji, że może nawet popełnić samobójstwo lub dokonać morderstwa.
Przemysł pornograficzny jest silnie powiązany z przemysłem handlu narkotykami, z przemysłem alkoholowym, nikotynowym, antykoncepcyjnym i aborcyjnym. Tak jak one, uzależnia od siebie człowieka, a potem wykorzystuje jego uzależnienia w celu czerpania materialnych korzyści.
Pornografia w mass mediach
Eskalacja pornografii obserwowana jest szczególnie w prasie młodzieżowej, w telewizji, w filmach emitowanych w kinach oraz dostępnych na wideo oraz w sieci komputerowej Internetu.
Badania nad wpływem mass mediów wskazują na rolę bodźców podprogowych jako bodźców wyzwalających zachowania. Działanie podprogowe bodźców polega na tym, że są one trudno lub wcale nieuchwytne (percepcyjnie, emocjonalnie), gdyż są emitowane krótko, w tle, przy okazji prezentowania innych bodźców, bardziej wyrazistych, ale ich oddziaływanie na zachowanie jest empirycznie potwierdzone. Ich skuteczność polega właśnie na tym, że wywołują pewne reakcje emocjonalne i nadają znaczenia emocjonalne obiektom rzeczywistości, chociaż widz nie uświadamia sobie ich obecności i działania. Są więc one bardzo podstępne, bo konsument, zwłaszcza młody, nie zdaje sobie sprawy z ich istnienia oraz mechanizmu manipulacji, jakiej jest poddawany, nie może się więc przed nią bronić. Badania nad wpływem bodźców podprogowych na zachowania ludzkie uwidaczniają niebezpieczeństwo, znacznie częstszego, niż zwykle jest to uświadamiane, modelowania przez środki masowego przekazu dewiacyjnych form zaspokajania potrzeb uczuciowych i seksualnych. Wystarczy pewne osoby lub sytuacje ukazywać w kontekście seksualnym, by w przyszłości człowiek był w stanie reagować na takie osoby lub w takich okolicznościach podwyższeniem napięcia seksualnego i był skłonny do jego rozładowania, niezależnie od oporów natury moralnej, zdrowotnej, psychicznej lub estetycznej.
Dorota Kornas-Biela
Literatura: Adamski F., Kościół a kultura masowa, Kraków 1987. Braun-Gałkowska M., Oddziaływanie telewizyjnych obrazów przemocy na psychikę dzieci. Warszawa, Ośrodek Szkolenia i Analiz Programowych TVP SA, 1996. Kirwiłł L., Negatywne skutki oddziaływania telewizyjnych scen przemocy na dzieci, "Nowiny Psychologiczne" 1995 nr 2, s. 23 -34. Kowalczyk D., Odbiór telewizji przez młodzież zatrzymaną w Izbie Dziecka, "Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze" 1992, nr 10. Rankowska J., Zagrożenie poczucia bezpieczeństwa agresją, przemocą, okrucieństwem, "Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze" 1993, nr 10. Kornas-Biela D., Przemoc i pornografia zagrożeniem rozwoju osobowości. Opinia dla Sejmowej Komisji Rodziny, Warszawa 1998. Lew-Starowicz Z., Przemoc seksualna, Warszawa 1992. Augustyn J., Integracja seksualna, Kraków 1993. Czachorowski M., Nowy imperializm, czyli o tzw. edukacji seksualnej, Warszawa 1995. Pornografia a wychowanie do odpowiedzialnego rodzicielstwa. Zeszyty Dokumentacyjne Fundacji Stowarzyszenia PAX "Z Pomocą Rodzinie", 1993. Potocki A., Pornografia - wyzwanie dla wychowawców, Paedagogia Christiana, 1997, 199-220. Scott D. A., Pornografia. Jej wpływ na rodzinę, społeczeństwo, kulturę. Gdańsk 1995. Szostek A., Wokół godności, prawdy i miłości, Lublin 1995. Studia nad uwarunkowaniami i regulacją agresji interpersonalnej, red. A. Frączek, Warszawa 1986. Kornas-Biela D., Edukacja seksualna w szkole wezwaniem dla współczesnej rodziny, w: Rodzina w zmieniającym się społeczeństwie, red. P. Kryczka, Lublin 1997,: 231 - 252. Pacewicz A., O nadużyciach seksualnych wobec dzieci, Warszawa, 1992.
PORNOGRAFIA_JEST_SZKODLIWA