W ocenie zagrożenia zakażeniem HIV/AIDS wśród personelu medycznego obserwuje się pewien paradoks. Nadmierne obawy
wiąże się z różnymi formami ekspozycji na zakażoną krew, a nawet
ślinę czy pot, jednocześnie nie doceniając tej formy ekspozycji na
zakażenie innymi patogenami, zwłaszcza HBV i HCV.
Z drugiej strony ten lęk nie skłania do skrupulatniejszego przestrzegania rutynowych środków ostrożności, tylko wywołuje wręcz panikę, gdy wśród pacjentów pojawi się nagle osoba znana jako
HIV-pozytywna.
Ta postawa przenosi się w dużym stopniu na całe społeczeństwo
i wyraża się częstymi przejawami dyskryminacji i ostracyzmu w stosunku do zakażonych HIV z jednoczesnym lekceważeniem niebezpieczeństwa transmisji zakażenia drogą seksualną.
MMikulicz