Chalker Jack L - W swiecie studni 05 - Zmierzch przy Studni Dusz.pdf - Chalker Jack L - ssaaggaa

Uuk Quality Books

Jack L. Chalker

Zmierzch przy Studni Dusz:

Testament Nathana Brazila

Przekład: Marek Rudowski

Dom Wydawniczy REBIS Poznań 1996

Tytuł oryginału: Twilight at the Well of Souls: The Legacy of Nathan Brazil

Wydanie I

Spis treści

Strefa Południowa, Świat Studnia

Hakazit

Awbri

Dillia

Ambasada Uliku, Strefa Południowa

Dahbi

Gedemondas

Ambasada Gedemondasu, Strefa

Ambasada Uliku, Strefa Południowa

Dillia

Na granicy Bahabi-Ambreza

Strefa

Mowrey na Oceanie Cieni

Makiem

Strefa

Yongrem, na granicy Betared-Clopta

Lamotien

Bache

Bache, tej samej nocy

Dahir

Bache

Lamotien, tuż przed północą

Bache, przy granicy Dahiru

Bache, przed świtem tego samego dnia

Na przełęczy Borgo

Trasa przy Barierze Równikowej

Studnia Dusz

Nahghkaland, Ziemia

Strefa Południowa, Świat Studnia

— Drużyna Morvathu donosi, że z całą pewnością zabiła właśnie Nathana

Brazila — powiedział ze znużeniem Czillianin. Jego opuszczone członki i głowa w

kształcie dyni wyrażały wyczerpanie.

Serge Ortega westchnął.

— Ile takich doniesień mieliśmy dzisiaj?

— Dwadzieścia siedem — odparła roślinna istota — i to jeszcze nie koniec.

Ortega rozluźnił się, rozsiadł się na swym potężnym, skręconym ogonie i

potrząsnął głową.

— Należy jednak podziwiać genialność pomysłu. Wiedział, że Rada Świata

Studni nigdy nie odważy się go wpuścić z powrotem. Sprowadza zatem kilku

chirurgów do Kom, żeby przerobili szereg osób tak, aby były podobne do niego i

wysyła je tu. To należy podziwiać. Trzeba też podziwiać odwagę ludzi, którzy

pozwalają sobie zrobić coś takiego, chyba że są cholernie naiwni albo po prostu

cholernie głupi.

Czułki Czillianina, podobne do pędów winorośli, wykonały bardzo ludzki

gest.

— To nic nie znaczy. Co mu to daje? Zabijamy każdego, kto się przekradnie, i

wiemy, że gdy tu przybędzie, będzie wyglądał tak jak na naszych zdjęciach. Nawet

jeżeli przedostanie się w przebraniu, wiemy, że musi pojawić się w Ambrezie, a ten

sześciokąt jest zbrojnym obozem, bardzo dobrze strzeżonym. Jak ktoś o znanym

wyglądzie, nagi, pozbawiony przebrania może mieć nadzieję, że uniknie strażników?

— Nie znasz Brazila — odparł Ortega. — Ja znam. Przestań myśleć na chwilę

jak komputer, a zacznij myśleć jak pirat. Nathan jest złym, sprytnym piratem o

sposobie myślenia prawie takim jak mój. Przebiegłym, Grummo. Naprawdę

przebiegłym. Rozumie nas. Zna nasz sposób myślenia, nasz sposób reagowania...

Popatrz, jak łatwo domyślił się, że będzie mu potrzebna ta cała zasłona dymna, żeby

się prześliznąć. Na pewno zdaje sobie też sprawę, że będziemy się spodziewali, iż

zastawi pułapkę. Gdybyś planował tak daleko w przyszłość i wprowadzał ten plan w

życie oraz znał swoje ograniczenia, kiedy przybyłbyś do Świata Studni? — Czillianin

zastanawiał się przez chwilę.

— Trudno powiedzieć... poczekaj... pewnie wtedy, kiedy zabijanie

sobowtórów tak nam się znudzi i obrzydnie, że przestaniemy to robić.

Ortega pokręcił przecząco głową.

— Nigdy. Zbyt ryzykowne. Łączność pomiędzy Światem Studni a resztą

wszechświata odbywa się tylko w jedną stronę. Nie ma sposobu, żeby dowiedział się,

kiedy taki moment nastąpi lub czy w ogóle nastąpi. Nie... nie... to do niego

niepodobne... Nie podejmie takiego ryzyka, kiedy operacja jest tak ważna.

— Kiedy zatem? — Czillianin zapytał z ciekawością.

Wywodząc się z sześciokąta, którego system społeczny przypominał wielki

uniwersytet, istota ta dobrze opanowała całą wiedzę ezoteryczną, ale żyła jak pod

kloszem i nie miała żadnego doświadczenia w tego rodzaju pokrętnym myśleniu.

— Zastanawiam się nad tymi, którzy przedostali się pierwsi — mówił Ortega

do Grummy. — Dobrze, wysyłasz swoich kluczowych ludzi na początku i oni się

przedostają. To ma sens. Gdybyśmy z góry wiedzieli, że coś takiego się szykuje, od

razu położylibyśmy kres temu planowi. I jeszcze ta dziewczyna, Chang. Dlaczego

zatrzymała się tu, żeby się ze mną spotkać? Żeby wspomnieć dawne czasy? Ma

więcej powodów, by mnie zabić, niźli zrobić cokolwiek innego, a poza tym ona jest z

mego plemienia. Nie uczyniła też tego z ciekawości. Ryzyko, że będę coś

podejrzewał, było zbyt wielkie. Tak... tak... Po co przyszła? Aby się przedstawić i

powiadomić mnie, że szykuje się ten wielki spisek i że Brazil wraca?

Cierpliwość Czillianina też miała pewne granice.

— No, dobrze. Dlaczego?

Ortega uśmiecha się z dumą.

— Przyszło mi to na myśl dopiero dziś rano i chciałem rozwalić sobie głowę o

mur, że nie wpadłem na to wcześniej. Zrobiła to z kilku powodów. Po pierwsze,

wysondowała, co o tym wszystkim myślę i zorientowała się, jaką władzą jeszcze tu

dysponuję. Po drugie, dała gwarancję, że tego rodzaju operacja, czyli polowanie na

Brazila, zostanie przeprowadzona.

— Ale to oznaczałoby koniec Brazila — zauważył Czillianin.

Ortega uśmiechał się nadal.

— Nie, jeżeli Nathan Brazil już tu jest. Przybył wcześniej niż wszyscy inni.

Straciliśmy tyle czasu, polując na niego, że nim byśmy zaczęli go szukać w

Ambrezie, byłoby za późno.

— Masz jakieś dowody? — zapytał Czillianin sceptycznie.

— To jak stara gra w muszelki — kontynuował człowiek-wąż, po części

ignorując pytanie. — Bierze się trzy muszelki, a pod jedną z nich ukrywa kamyczek.

Następnie przesuwa się muszelki tak, żeby oszukać frajera. Myśli on, że widzi, iż

muszelka z kamyczkiem przesuwana jest na prawo, ale to tylko złudzenie. Kamyczek

pozostaje pod środkową. To się właśnie zdarzyło tym razem. Najpierw pojawił się

kamyczek — Brazil, a my gapiliśmy się na przesuwanie pustych muszelek.

— Ale czy masz jakiś dowód? — nalegał Czillianin.

Krzaczaste brwi uniosły się.

— Dowód? Oczywiście. Kiedy już raz zrozumiałem, że zostałem nabrany,

wszystko było proste.

Ortega sięgnął ponad swym biurkiem w kształcie litery „V” i jego dolna

prawa ręka nacisnęła szereg guzików na niewielkiej tablicy kontrolnej. W głębi

pokoju rozbłysnął ekran. Ukazał się na nim nieruchomy obraz wielkiej sali Bramy

Studni, przez którą wchodzili wszyscy, którzy wpadli do bram teleportacyjnych

dawno wymarłych Markowian. Kamery były tam ustawione od niepamiętnych

czasów i nikt nie mógł wejść niezauważony i bez podania miejsca w Świecie Studni,

do którego się udawał.

Na ekranie migotały kształty. Pojawiały się na nim postacie z ponad

dwudziestu światów, których jedyną wspólną cechą była budowa ciała z cząsteczek

związków węgla. Formy życia nie oparte na węglu były automatycznie kierowane do

Strefy Północnej.

— Cofnijmy się — wyjaśnił Ortega towarzyszowi. — Cofamy się od

momentu, w którym Chang i jej towarzysze przekroczyli Bramę.

— Jak daleko cofnęliśmy się w czasie? — zapytała istota roślinna, oglądając

obraz wrzecionowatego organizmu, który wyglądał, jak gdyby pozbawiony był

głowy, ogona i członków.

— Trzy tygodnie. Cofnąłem się już nawet dalej. O, tu! Tego właśnie

szukałem!

Jedno z sześciu ramion Ortegi wystrzeliło i nacisnęło guzik, unieruchamiając

obraz.

— To, mój przyjacielu, jest Nathan Brazil — powiedział bez wyrazu.

Czillianin wpatrywał się w ekran. Ukazała się na nim niewielka i zwinna

postać, ale nie była to w żadnym przypadku istota, którą według wiedzy Grammy

powinien być Brazil. Humanoidalny, ciemnoniebieski tułów zakończony był

kosmatymi nogami podobnymi do kozich. Twarz satyra prześwitywała spod

granatowego zarostu i obfitej brody. Na szczycie głowy sterczały dwa niewielkie

Chalker Jack L - W swiecie studni 05 - Zmierzch przy Studni Dusz.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: