Donaldson Stephen R - Kroniki Thomasa Covenanta Niedowiarka 03 - Moc ktora oslania.pdf - Donaldson Stephen R - ssaaggaa

Stephen R. Donaldson

Moc, Która Osłania

Kroniki Thomasa Covenanta Niedowiarka

Księga trzecia

Przełożyła Maria Duch

Tytuł oryginału „The Power that Preserves”

Wydanie oryginalne: 1977

Wydanie polskie: 1995

Bądź wierny, Niedowiarku

Doktorowi Jamesowi R. Donaldsonowi,

którego życie wyraziło współczucie i poświęcenie

o wiele lepiej niż słowa

Co wydarzyło się w poprzednich tomach

Thomas Covenant był szczęśliwym i odnoszącym sukcesy pisarzem, dopóki

gangrena nie doprowadziła do amputacji dwóch jego palców. Od lekarza dowiedział

się, że jest chory na trąd. W leprozorium choroba została powstrzymana. Po powrocie

do domu Thomas stwierdził, że stał się wyrzutkiem. Żona rozwiodła się z nim, a

płynący z niewiedzy strach sprawił, że sąsiedzi zaczęli go unikać. Stał się samotnym,

zgorzkniałym pariasem.

W odruchu buntu wybrał się do miasta. Tam, tuż po spotkaniu z dziwnym

żebrakiem, potknął się przed maską samochodu policyjnego i upadł. Stracił

przytomność. Ocknął się w dziwnym świecie, gdzie złowrogi głos lorda Foula

przekazał mu przepowiednię dla lordów Krainy. Po odejściu Foula dziewczyna

imieniem Lena zabrała go do swego domu. Traktowano go tam jak legendarnego

bohatera, Bereka Półrękiego. Thomas odkrył, że jego obrączka ślubna z białego złota

jest w Krainie talizmanem o wielkiej mocy.

Lena smarowała go błotem zwanym iłem leczącym, by wyleczyć jego trąd.

Covenant, podniecony szybkim uzdrowieniem, stracił panowanie nad sobą i zgwałcił

ją. Pomimo to jej matka, Atiaran, zgodziła się poprowadzić go do Revelstone;

uważała, że jego misja jest ważniejsza od jej nienawiści do niego. Opowiedziała mu o

pradawnej wojnie pomiędzy dawnymi lordami i Foulem, która spowodowała, że

przez tysiąclecia profanowano Krainę.

Covenant nie potrafił uwierzyć w istnienie Krainy, w której było wiele piękna,

gdzie kamień i drzewo podlegały magicznym mocom. Został Niedowiarkiem,

ponieważ nie miał odwagi zaniechać dyscypliny potrzebnej trędowatemu do

przetrwania. Kraina była ucieczką od rzeczywistości dla jego poszkodowanego i być

może obłąkanego umysłu.

Przyjazny gigant, spotkany nad rzeką Lekkoduszą, przewiózł Covenanta swą

łodzią do Revelstone, miasta lordów. Lordowie przyjęli go do swego grona i nadali

mu tytuł ur-lorda, ale posłanie od lorda Foula przeraziło ich. Jeżeli Drool Skalny

Robak – zły jaskiniowy upiór – zatrzyma potężną Laskę Praw, lordowie i cała Kraina

będą w niebezpieczeństwie. Nowi lordowie nie mają mocy dawnych lordów. Z

Siedmiu Działów Mądrości lorda Kevina mieli jedynie pierwszy, który rozumieli

tylko częściowo.

Lordowie postanowili więc wyruszyć na poszukiwanie Laski, trzymanej przez

Droola w jaskiniach pod Górą Gromu. Covenant przyłączył się do nich. Razem

uciekali przed atakami pachołków lorda Foula. Ruszyli na południe, na równiny Ra,

gdzie rameni służyli ranyhyn – wielkim, dzikim koniom. Tam ranyhyn pokłoniły się

mocy pierścienia Covenanta. Chcąc zrekompensować zło, które uczynił Lenie,

Thomas polecił, by każdego roku przybywał do niej jeden koń.

Potem lordowie pojechali do Góry Gromu. Tam, po wielu potyczkach ze złymi

stworami i czarną magią, stanęli przed Droolem. Wielki lord Prothall wyrwał Laskę

Droolowi i uciekli z katakumb, ponieważ Covenantowi udało się wykorzystać moc

jego pierścienia, choć nie rozumiał, jak to uczynił.

Po ucieczce lordów Covenant opuścił Krainę. Nagle znalazł się w łóżku

szpitalnym i stwierdził, że od wypadku upłynęło zaledwie kilka godzin. Powrót trądu

sugerował, że to, co przeżył, było tylko urojeniem. Ponieważ nie był poważnie ranny,

wypisano go ze szpitala i wrócił do domu.

Przez miesiąc żył w samotności. W końcu tęsknota za ludźmi zagnała go do

klubu nocnego, gdzie piosenkarka nazwała go Berekiem. Nie zdążył jednak zdobyć

od niej jakichkolwiek wyjaśnień, ponieważ nadgorliwy szeryf zmusił go do powrotu

do domu. Później zadzwoniła do niego żona, ale nim zdążył się odezwać, potknął się i

przewrócił, tracąc przytomność.

Ponownie był w Krainie – minęło w niej już czterdzieści lat. Wielkim lordem

była teraz Elena, córka Leny i Covenanta. Elena nie żywiła względem niego urazy i z

czasem wytworzyła się między nimi ciepła więź. Sytuacja lordów była jednak

krytyczna. Foul odnalazł Złoziemny Kamień, źródło wielkiej złej mocy; teraz

przygotowywał się do ataku. Armią lordów dowodził Hile Troy, który utrzymywał, że

również pochodzi z „rzeczywistej” Ziemi Covenanta. Okazał się jednak zbyt słaby,

aby sprostać czekającemu go zadaniu.

Do miasta gigantów Coercri wysłano drużynę, składającą się z gwardzistów i

lordów, w celu pozyskania sprzymierzeńców do walki z Foulem. Niestety, posłańcy

stwierdzili, że Foul wymordował gigantów – wszystkich z wyjątkiem trzech, których

ciałami zawładnęły furie, złe duchy dawnych zastępców Foula. Gwardzistów i lordów

zaatakował jeden z gigantów-furii, ale udało im się go zabić, a przynajmniej jego

cielesną postać. Niestety, gwardziści zabrali furii fragment Złoziemnego Kamienia,

który zamierzali zanieść lordom.

Inni lordowie udali się do Revelwood, miasta na konarach rozłożystego drzewa,

Donaldson Stephen R - Kroniki Thomasa Covenanta Niedowiarka 03 - Moc ktora oslania.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: