ROZTWORY LECZNICZE (Solutiones medicinales)
Jest to płynna postać leku przeznaczona do podawania wewnętrznego lub zewnętrznego, otrzymywana przez rozpuszczenie jednej lub kilku substancji leczniczych w odpowiednim rozpuszczalniku
Do płynnych postaci leku zaliczamy:
!roztwory
!zawiesiny
!emulsje
Rozpuszczalnik -> faza (substancja, zazw. Ciecz), w której rozpuszczone są substancja/cje lecznicze i substancje pomocnicze tworzące roztwór
Najczęsciej woda, etanol, glicerol…
Substancja rozpuszczona -> subst. Tworząca dyspersję(rozproszenie) cząsteczkową
Jako postaci fizykochamiczne wyróżniamy:
- r-ry rzeczywiste: o dyspersji cząsteczkowej
- r-ry koloidalne : o dyspersji koloidalnej:ukłądy fizyczne, w których cząsteczki substancji rozpuszczonej stanowią struktury o wielkości 1 – 200 nm (substancje wielkocząsteczkowe, amfifilowe substancje tworzące micele, pyły ciał stałych)
Jako postaci leku (postaci farmaceutyczne)wyróżniamy:
+ roztwór doustny (do podania wewnętrznego)
+ roztwór do użytku zewnętrznego, np. na skórę, na błony śluzowe (do płukania gardła, do irygacji, do nosa)
+ roztwór do wstrzyknięć lub wlewów (podanie pozajelitowe)
+ roztwór (krople) do oczu
+ koncentrat do sporządzenia roztworu, np. r-ru do infuzji
Zalety:
· Szybkie wchłanianie, bo od razu roztwór
· Można podawać pozajelitowo
· Łatwe połykanie
· Stosunkowo łatwe dozowanie
· Prosta technologia
· Duża trwałość fizyczna
ROZPUSZCZALNIKI:
1) hydrofilowe (lubią wodę)= mają powinowactwo do wody = mieszają się z wodą = lipofobowe
- woda
- glicerol !!!!!
- glikol propylenowy
- alkohol etylowy = etanol
- alkohol izopropylowy
- markrogole = PEGi (polioksyetylegoglikole)
Różne rodzaje: PEG 400 jest płynnyi stosuje się je jako współrozpuszczalniki, a wyższe PEGi są maziste lub stałe i można je stosować jako podłoża do maści lub czopków
2) lipofilowe (lubią tłuszcz, nie lubią więc wody) = mają powinowactwo do tłuszczu, nie mają do wody = mieszają się z tłuszczem, nie mieszają z wodą = hydrofobowe
- oleje roślinne: rzepakowy, lniany, rycynowy = rącznikowy,
- parafina ciekła i stała
- olej silikonowy (syntetyczny)
- aceton
- eter etylowy
Czasami stosuje się współrozpuszczalniki (dodatek innego rozpuszczalnika do rozpuszczalnika wiodącego) = KOSOLWENTY, w celu zwiększenia rozpuszczalności substancji.
ZASADA : SIMILA SIMILIBUS SOLVENTUR
Rozpuszczalność:
Ile części masowych substancji [g] rozpuszcza się częściach objętościowych rozpuszcalnika [ml]
Np. g/ml lub g/L
FP podaje klasyfikację:
„b. łatwo rozpuszczalny” ->1 część masowa substancji rozpuszcza się w mniej niż 1 cz. rozpuszczalnika
„Łatwo rozpuszczalny” -> 1 cz. subst. rozpuszcza się w 1 – 10 częsci rozpuszczalnika
„rozpuszczalny” -> 1 cz. subst. rozpuszcza się w 10 – 30 częsci rozpuszczalnika
„dość trudno rozpuszczalny” -> 1 cz. subst. rozpuszcza się w 30 – 100 cz. rozpuszczalnika
„trudno rozpuszczalny” - 1 cz. subst. rozpuszcza się w 100 – 1000 cz. rozpuszczalnika
„b. trudno rozpuszczalny” -> 1 cz. subst. rozpuszcza się w 1000 – 10000 cz. rozpuszczalnika
„praktycznie nierozpuszczalny” -> 1 cz. subst. rozpuszcza się w więcej niż 10000 cz. rozpuszczalnika
Szybkość rozpuszczenia substancji zależy od:
WODA DO CELÓW FARMACEUTYCZNYCH (Aqua)
· Aqua purificata = woda oczyszczona:
- czysta chemicznie: brak elektrolitów, metali ciężkich, kwasów, zasad, zw. Utleniających
- czysta mikrobiologicznie:
->jałowa : jeśli jest butelkowana i przechowywana; najczęsciej takiej wody używa się w praktyce recepturowej
->z bardzo małą ilością bakterii : jeśli w linni produkcyjnej produkowana i zużywana jest bieżąco; niektóre apteki (gł. Szpitalne) posiadają aparatu do produkcji wody oczyszczonej (obniża to oszty, jeśli apteka zużywa bardzo duże ilości wody
- wolna od zanieczyszczeń nierozpzuszczalnych
- bez środków konserwujących
Można ją stosowac do wytwarzania leków, którym nie stawia się wymagań jałowości i apirogenności.
Pojemniki mogą mieć pojemność nie większą niż 1 litr (1000 ml)
WODA BUTELKOWANA (W POJEMNIKU) UŻYWANA DO SPORZĄDZANIA LEKÓW ZDATNA JEST DO UŻYCIA PRZEZ 16 GODZIN PO OTWARCIU
NA POJEMNIKU PO OTWARCIU WODY NALEŻY KONIECZNIE ZAPISAĆ DATĘ I GODZINĘ OTWARCIA!!!
Otrzymuje się ją z dobrej jakości wody pitnej metodą:
- destylacji: metoda bardzo dobra, ale kosztowna, otzrymuje się wodę o najwyższej czystości chemicznej;
- wymiany jonowej: nie zapewnia jałowości;
- odwróconej osmozy: małe jony też przechpodza przez błonę półprzepuszczalną, trudna jest kontrola szczelności błony;
- metodami łączonymi: bardzo dobre właściwości wody, jak po destylacji;
· Aqua pro iniectione (ad iniectabilia) = woda do wstrzyknięć
ZAWSZE otrzymuje się ją z zastosowaniem destylacji jako ostatniego etapu oczyszczania wody. Często uprzednio oszyszcza się wodę inną metodą.
Woda do wstrzyknięć MUSI BYĆ JAŁOWA (pozbawiona miktoorganizmów) i APIROGENNA (pozbawiona substancji gorączkotwórczych)
· Aqua pro usu ophtalmico = do sporzadzania leków do oczu
Osmoza
Błona półprzepuszczalna: mogą przez nią przechodzić malenkie cząsteczki (gł. Woda), a duże nie przochodzą, bo zbyt mała wielkość porów
BŁONY BIOLOGICZNE (WSZYSTKIE BŁONY W ORGANIZMIE ŻYWYM SĄ BŁONAMI PÓŁPRZEPUSZCZANYMI, tzn, że woda może się przez nie swobodnie przemieszczać .
Natura dązy do wyrównania stężeń, stąd bardzo ważne dla organizmów zjawisko różnicy ciśnienia osmotycznego (= gradientu steżeń), czyli ciśnienia jakie wywiarają cząsteczni rozpuszczone w plynach fizjologicznych (ustrojowych) na błony półprzepuszczalne.
Roztwór hipotoniczny= o mniejszym stężeniu substancji
Roztwór hipertoniczny = o większym stężeniu substancji
Roztwór izotoniczny = o jednakowym stężeniu substancji
Otrzymywanie wody metodą odwróconej osmozy: od strony, gdzie występuje większe stężenie jonów przykłada się ciśnienie i cząsteczki wody „przepychane” są przez półprzepuszczaną błonę niezgodnie z gradientem stężeń.
Roztwór nasycony – nie zmienia swojego stężenia w kontakcie z fazą rozpuszczoną, tzn, że rozpuściła się w nim taka ilość substancji, jaka w danych warunkach (ciśnienia i temperatury) może się maksymalnie rozpuścić.
Np. woda wapienna (Aqua calcis): roztwór nasycony wodorotlenku wapnia: przechowuje się go nad osadem (stos. W stłuczeniach lub do sporządzania mazideł w recepturze)
Roztwór przesycony – zawiera więcej substancji rozpuszczonej niż mówi o tym rozpuszczalność
Np. 25 % roztwór mannitolu do wlewu dożylnego (Solutio mannitoli): Czasami podczas przechowywania substancja krystalizuje. Należy KONIECZNIE przed podaniem dożylnym preparatu rozpuścić mannitol przez ogrzanie leku w ciepłej wodzie (nie gorącej).
Etapy sporządzania roztworów:
Towarzyszą często: mieszanie, ogrzewanie, chłodzenie, pomiar pH (szczególnie w przemyśle)
Sączenie: proces, który ma na celu usunięcie zanieczyszczeń mechanicznych lub w przypadku roztworów do oczu lub do podania pozajelitowego usunięcie bakterii.
Sączenie odbywa się przez różnego rodzaju sączki:
- z bibuły filtracyjnej: stosowane w recepturze: odpowiednio złożony sączek umieszcza się na lejku i przygotowany wcześniej roztwór (lek) sączy się bezpośrednio do butelki;
Sączki bibułowe zapewniają wyłącznie oczyszczenie roztworu z zanieczyszczeń mechanicznych!!
- saczki membranowe: wykonane z polimerów, gł. Pochodnych ; zazwyczaj umieszczone są w odpowiednich oprawkach, jedno – lub wielorazowego użytku, czasami wbudowane w strzykawki;
O zastosowaniu decyduje wielkość porów (otworów) w sączku:
-> Do usuwania zanieczyszczeń nierozpuszczalnych: 0,8 – 8 µm
-> Do wyjaławiania roztworów: 0,2 µm (bakterie nie przechodzą przez pory o takiej średnicy)
Sączki używane do sporządzania leków jałowych (do oczu lub pozajelitowych) muszą też być jałowe!!
Dawniej roztwory w praktyce aptecznej cedzono przez gazę lub zwitek waty. Obecnie należy je sączyć przez bibułę filtracyjną.
Sączeniu NIE PODLEGAJĄ roztwory koloidalne!! Wyłącznie roztwory wodne rzeczywiste!!
Filtr HEPA (high efficiency particulate air) - filtry służące do wyjaławiania powietrza: stosuje się je w lożach lub boksach aseptycznych.
Opakowania do roztworów:
Butelki szklane, z tworzyw sztucznych, ampułki, butelki z zakraplaczem (dla kropli).
Krople (guttae) – preparat, który ma być podawany kroplami
Dla roztworu wodnego: 1ml=20 kropli
Dozowanie roztworów - miary domowe
Rozcieńczone roztwory wodne
Nalewki i roztwory olejowe
syropy
Łyżka stołowa
15 g
12 g
20 g
Łyżka deserowe
10 g
9 g
13 g
Łyżeczka od herbaty
5 g
4 g
6 g
Łyżeczka od kawy
2,5 g
ROZTWORY GALENOWE
· WODNE:
+ Woda wapienna (Aqua calcis)
+ Woda utleniona (Hydrogenii peroxydum 3%= Hydrogenium peroxydatum)
PERHYDROL jest 30% roztworem nadtlenku wodoru, stosowanym do sporządzania 3% roztworu = wody utlenionej, więc :
WODA UTLENIONA jest 10-krotnym rozcieńczeniem perhydrolu
UWAGA!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!perhydrol jest DRAŻNIĄCY dla tkanki (można się poparzyć!!), więc praca w rękawiczkach!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
W zetknięciu z uszkodzoną tkanką (raną) lub błoną śluzową (a dokładnie pod wpływem enzymów w nich zawartych) nadtlenek wodoru rozkłada się z wydzieleniem tlenu:
2 H2O2 -> 2 H2O + O2
Wydzielony tlen cząsteczkowy działa przeciwbakteryjnie bo niszczy(utlenia) białka komórek bakteryjnych. Dodatkowo wydzielający się tlen powoduje „spienienie” i w ten sposób rana się oczyszczaJ
Zastosowanie wody utlenionej:
->odkażanie ran
-> odkażanie błon śluzowych: zazwyczaj stosuje się jeszcze 10-krotne rozcieńczenie wody utlenionej, czyli roztwór nadtlenku wodoru o stężeniu 0,3 % (rzadziej 1,5% ) do płukania jamy ustnej
-> w połączeniu z innymi środkami antyseptycznymi do odkażania skóry dłoni
Roztwór nadtlenku wodoru (woda utleniona) jest stosunkowo nietrwały w roztworze wodnym (szczególnie wrażliwy na zanieczyszczenia organiczne i światło), więc wymaga szczególnych warunków przechowywania:
- naczynie zamknięte, nieprzezroczyste, w chłodnym miejscu, często zawierają stabilizatory.
Obecnie dostępna też woda utleniona w postaci tabletek do przygotowania roztworu (Pertlenon)
+ Wodny roztwór jodu (Iodi solutio aquosa) = PŁYN LUGOLA!!!
Rp.
Kalii Iodati 2,0
Iodum 1,0
Adua purific. 97,0
Jod nie rozpuszcza się w wodzie, ale można go rozpuścić w wodnym roztworze jodku potasu, bo powstaje jo...
DevilAnubis