CHEMIZM_FOTOSYNTEZY.DOC

(35 KB) Pobierz
JĄDRO KOMÓRKOWE I CHROMOSOMY

CHEMIZM FOTOSYNTEZY

 

 

Istotą procesu fotosyntezy jest redukcja węgla odbywająca się stopniowo

6CO2 + 6H2O energia słon. chloroplasyà C6H12O6 + 6 O2

 

Na proces fotosyntezy składają się dwie fazy:

-          świetlna

-          ciemna

Faza świetlna ( lewa strona równania ) przebiega w systemie lamlarnym ciałka zieleni i polega na fotodysocjacji H2O. Cząsteczka H2O pod wpływem energi świtlnej i chlorofilu zostaje rozbita do H i grupy OH. Wcześniej energia świtlna zamieniana się na chemiczną. Aby fotodysocjacja zasła muszą być:

-          chlorofil

-          przenośniki elektronów

 

Chlorofil „a” tworzy w ehloroplasatch dwie oddzielne formy mające różne właściwości widmowe:

-          krótkofalowe posiadające maximum absorcji w promieniowaniu jasnoczerwonym

-          długofalowe posiadające maximum absorcji w promieniowaniu ciemnoczerwonym

Obie formy są w postaci dwóch oddzielnych zespołów barwników oznaczonych symbolami PS I ( pigment system jeden ) i PS II :

-          system PS I składa się z długofalowej formy chlorofliu, tworzy w chloroplaście kompleksy białkowe, bierze udział w fosforylacji cyklicznej i za nią odpowiada

-          system PS II zawiera formę krótkofalową, chlorofil „a” oraz chlorofil „b” i karotenoidy, związany jest z fosfolizą ( rozbiciem ) H2O, NADP

 

Przenośniki elektronów:

-          ferodoksyna – białko zawierające Fe i S

-          plastocjanina – białko zawierające Cu

-          plastochina – związek zbudowany z rdzenia aromatycznego i bocznego łańcucha, podobny do witaminy K

-          cytochromy – białka zawierające Fe

-          flauproteid

 

Z tego wynika, że barwniki i przenośniki tworzą ciąg umożliwijający transport elektronów, który zachodzi dzięki energii chemicznej

 

W zależności od układów przenoszących energię wyróżnia się :

-          fosforylację fotosyntetyczną niecykliczną ( faza jasna )

-          fosforylację fotosyntetyczną cykliczną  ( faza ciemna )

 

Przebieg fosforylacji niecyklicznej:

-          system barwników PS I pochłania fotony światła ciemnoczerwonego;

-          pochłonięty foton oddaje swoją energię jednemu z elektronów, który pobudzony - zostaje wytrącony z systemu PS I i w tym miejscu powstaje luka, która

 

 

A z niej na nukleotyd NADP ( fosforan dwunukleotydu nikotyno-amino-adeninowego )

-          H z H2O zostaje skierowany też na NADP, którego cząsteczka ulega redukcji;     NADP+ + 2e- + 2H+ à NADPH2 – to pierwsza siła asymilacyjna

-          OH z H2O rozpada się do tlenu, wody i dwóch cząsteczek elektronu, przy czym uwolniony tlen wydalnoy jest na zewnątrz, jako produkt  uboczny

-          elektrony zostają akierowane na system barwników PS II, skąd zostają następnie wybite ( wytrącone ) pod wpływem pochłoniętych fotonów światła jasno czerwonego

-          wybite elektrony przepływają przez łańcuch pośredników spowrotem na sytsem PS I i w ten sposób tam wypełniają dziury

-          po pochłonięciu fotony elektryczne zostają znów wybyte z PS I  uwalnia się energia umożliwiająca przyłączenie fosforu nieorganicznego do ADP ( adenozyno-dwufosforowy ) i powstaje ATP ( adnezynotrójfosforowy ) które jest drugą siłą asymilacyjną do asymilacji energii

 

PODSUMOWANIE

Istotą fosforylacji jest uwolnienie dwóch sił asymilacyjnych: NADPH2 – nośnika wodory i drugiej siły ( połączenie nieorganicznego fosforu z ADP ) – nośnika energii. Może dojść do odłączenia fosforu d ATP – powstaje ADP i energia wykorzystywana do syntezu do syntezy węglowodorów w fazie ciemnej

 

 

 







© Copyright by Marcin Radoń  Tekst: Dorota Miśta

LEKCJA NR 1

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin