Zapobieganie samobójstwom.pdf

(284 KB) Pobierz
30308950 UNPDF
Światowa Organizacja Zdrowia
Polskie Towarzystwo Suicydologiczne
ZAPOBIEGANIE SAMOBÓJSTWOM
PORADNIK DLA NAUCZYCIELI
I INNYCH PRACOWNIKÓW SZKOŁY
GENEWA–WARSZAWA
2003
– 1 –
Tytuł oryginału angielskiego:
PREVENTING SUICIDE A RESOURCE FOR TEACHERS
AND OTHER SCHOOL STAFF
Mental and Behavioural Disorders
Departament of Mental Health
World Health Organization
Geneva 2000
Przekład z języka angielskiego:
Dr Barbara Mroziak
© Copyright: Polskie Towarzystwo Suicydologiczne
e-mail: brodniak@ipin.edu.pl
http: //www.ipin.edu.pl/towsuicyd
Ten dokument jest jednym z serii poradników adresowanych do
określonych grup zawodowych i społecznych, szczególnie ważnych dla
zapobiegania samobójstwom.
Poradnik przygotowano w ramach realizowanego na całym świecie
z inicjatywy WHO programu SUPRE, którego celem jest zapobieganie
samobójstwom.
Słowa kluczowe: samobójstwo / zapobieganie / poradnik/ szkoła /
nauczyciele
ISBN 83–918777–4–4
Wydano za zgodą Światowej Organizacji Zdrowia:
TR/02/114–118 z dnia 3 lipca 2002 r.
ZAKŁAD WYDAWNICZO PRODUKCYJNY FOLIAŁ WARSZAWA
– 2 –
30308950.001.png
Spis treści
Wstęp .............................................................................................................. 5
Wstęp do wydania polskiego........................................................................... 7
Cel wydawnictwa ......................................................................................... 13
Niedoceniany problem .................................................................................. 14
Czynniki ochronne ........................................................................................ 15
Czynniki ryzyka i sytuacje ryzykowne ......................................................... 16
Jak rozpoznać uczniów w złym stanie emocjonalnym,
którym może zagrażać samobójstwo............................................................. 23
Jak prowadzić w szkole uczniów o skłonnościach samobójczych ................ 25
Podsumowanie zaleceń ................................................................................. 32
Wykaz literatury............................................................................................ 34
– 3 –
Wstęp
Samobójstwo jest złożonym zjawiskiem, które od stuleci przy-
ciągało uwagę filozofów, teologów, lekarzy, socjologów i artystów.
Francuski filozof, Albert Camus, w swoim Micie Syzyfa uznał je za
jedyny poważny problem filozoficzny.
Samobójstwami — jako poważnym problemem w dziedzinie
zdrowia publicznego, trzeba się zająć, lecz zapobieganie im nie jest,
niestety, łatwym zadaniem. Najnowsze badania wskazują, że
zapobieganie samobójstwom jest wprawdzie możliwe, lecz wymaga
całej serii działań, począwszy od zapewnienia jak najlepszych
warunków wychowywania dzieci i młodzieży, poprzez skuteczne
leczenie zaburzeń psychicznych, a skończywszy na kontrolowaniu
czynników ryzyka w środowisku. Sukces programów zapobiegania
samobójstwu zależy przede wszystkim od odpowiedniej popularyzacji
informacji na ten temat oraz od pogłębienia świadomości.
W 1999 r. WHO rozpoczęło na całym świecie program zapo-
biegania samobójstwom — SUPRE. Ta broszura należy do serii
poradników przygotowanych w ramach SUPRE i adresowanych do
określonych grup społecznych, szczególnie ważnych dla zapobiegania
samobójstwom. Jest ogniwem długiego i zróżnicowanego łańcucha,
na który składa się wiele różnych osób i grup, m.in. pracownicy
służby zdrowia, nauczyciele i pedagodzy, organizacje społeczne,
rządy, legislatorzy, osoby zajmujące się zawodowo środkami
przekazu i egzekwowaniem prawa, a także rodziny i społeczności.
Jesteśmy szczególnie wdzięczni profesorowi Diego de Leo
z Griffith University w Brisbane, Queensland, w Australii, autorowi
wcześniejszej wersji tej broszury. Jej tekst był następnie recenzowany
przez następujące osoby z należącej do WHO Międzynarodowej Sieci
Zapobiegania Samobójstwom, którym składamy podziękowanie:
Dr Sergio Pérez Barrero, Hospital de Bayamo, Granma, Kuba,
Dr Annette Beautrais, Christchurch School of Medicine,
Christchurch, Nowa Zelandia,
Dr Ahmed Okasha, Ain Shams University, Kair, Egipt,
Profesor Lourens Schlebusch, University of Natal, Durban,
Afryka Południowa,
Profesor Jean-Pierre Soubrier, Groupe Hospitalitier Cochin,
Paryż, Francja,
Dr Airi Värnik, Tartu University, Tallin, Estonia,
– 4 –
Profesor Danuta Wasserman, National Centre for Suicide Re-
search and Control, Sztokholm, Szwecja,
Dr Shutao Zhai, Nanjing Medical University Brain Hospital,
Nanjing, Chiny.
Wyrazy wdzięczności składamy także dr Lakshmi Vijayakumar,
SNEHA, Chennai, Indie , za pomoc w redakcji technicznej wcześ-
niejszych wersji poradników.
Poradniki te są obecnie szeroko rozpowszechniane z nadzieją, że
będą tłumaczone i adaptowane do warunków miejscowych — co jest
niezbędne dla ich skuteczności. Chętnie udzielimy zgody na ich
tłumaczenie i adaptację oraz oczekujemy na komentarze.
Dr J. M. Bertolote
Koordynator
Zaburzenia Psychiczne
i Zaburzenia Zachowania
Departament Zdrowia Psychicznego
Światowa Organizacja Zdrowia — WHO
– 5 –
Zgłoś jeśli naruszono regulamin