NLPZ I OPIOIDY.doc

(83 KB) Pobierz
NLPZ I OPIOIDY, Leki znieczulające miejscowo, przeciwhistaminowe dermatologiczne

NLPZ I OPIOIDY, Leki znieczulające miejscowo, przeciwhistaminowe  dermatologiczne

 

BÓL

-uszkodzone komórki ->uwalniana subst P, kininy, prostaglandyny, K+ ->pobudz rec. bólowych

-2 drogi przenoszenia bólu do rogów grzbietowych rdzenia kręgowego:

I) Włókna C -bezmielinowe, pierwotne, aferentne

II) Włókna A delta – zmielinizowane

 

Podział bólu

                     Ból ostry – znaczna uciążliwość, nagłe wystąpienie

                     Ból przewlekły – ból długotrwały, nawracający, trwający dłużej niż 6 miesięcy

                     Bół trzewny – tępy lub ostry ból powstający w mm gładkich lub w narządach unerwionych „sympatycznie”

                     Bół somatyczny (nocyceptywny) – stały nękający, pochodzący z mm, powięzi, więzadeł, naczyń lub st

                     Ból neuropatyczny - opisywany  jako palący, „postrzałowy” lub mrowienie

 

Podział leków p/bólowych

1) Leki opioidowe

2) p/bólowe nie będące opioidami, mające dodatk wł: p/gorączkowe p/zapalne ich działanie ma charakter pułapowy i nie znoszą silnych bólów

Wspólne działania farmakologiczne

-Przeciwbólowe

-Przeciwgorączkowe

-Przeciwzapalne             

-Przeciwplytkowe

-Uricosuric

Wspólne działania uboczne

-Zaburzenie funkcji płytek

-Gastritis i choroba wrzodowa

-Ostra niewydolność nerek

-Zatrzymanie sodu i wody i obrzęki

-Analgesic nephropathy

-Przedłużenie ciąży i zahamowanie porodu

-Uczulenia (Nadwrazliwość)-nie immunologiczna tylko z powodu braku PG

 

PODZIAŁ LEKÓW O POWINOWACTWIE DO REC.OPIOIDOWYCH

1.LEKI AGONISTYCZNE-” CZYSTI AGONISTY”-MORFINA

2.LEKI AGONISTYCZNE O SŁABYCH WŁ. ANTAGONISTYCZNYCH-PENTAZOCYNA

3.LEKI ANTAGONISTYCZNE O SŁABYCH WŁ. AGONISTYCZNYCH-NALORFINA

Wykorzystanie wł.antagonistycznych:

a)znoszą objawy przedawkowania(depresję ośr.oddechowego)leków gr.1

b)Natomiast nie znoszą,gr.2

4.LEKI ANTAGONISTYCZNE-” CZYSTI  ANTAGONISTA ”-NALOKSON

-ZNOSZĄ OBJAWY PRZEDAWKOWANIA GRUPY 1 i 2

 

MORFINA

Morfina-najsilniejsze działanie p/bólowe

-właściwości farmakologiczne:

a) głównie dział.ośrodkowe,obwodowo najsilniej na p.pokarmowy

b) głównie na podtypy m rec. opioidowych-także k i d

c) wiązanie się z rec. ma charakter stereoswoisty

DZIAŁANIE OŚRODKOWE

Działanie p/bólowe

-jest proporcjonalne do zastosowanej dawki:

  *bóle o miernym nasileniu: 5-10mgpodskór.

  *bóle silne: 15-20 mg

-łatwiej ustępują bóle tępe, przewlekłe - b.nowotworowe

-bóle ostre,np. złamania kości długich -^dawki

-znosi emocje (lęk, uczucie zagrożenia, paniczny strach)

#oporne na działanie p/bólowe morfiny:- bóle w wiądzie rdzenia talamiczne, neuropatyczne

Należy pamiętać o depresji ośrodka oddechowego:

-spada wrażliwość neuronów ośr.oddechowegoci

-czynność oddechowa zwalnia się i spłyca

-może wyst.juz po dawce leczniczej

-nie wyst. duszność

-w ostrych zatruciach-przyczyną śmierci

 

Wpływ na wydz. dokrewne

-os przysadkowo - podwzgórzowa

-^ADH – spada diureza

-                     Hamowanie uwalniania FSH, LH i TSH

-                     Na ACTH – wpływ złożony:

                             & stres – hamuje

                             & wymioty – nasilone

Na ośr. wymiotny- 2-fazowe:

    I faza wczesna-pierwsze  >=5mg (+)

    II faza- dział.wtórne (-)

-Obniżają próg drgawkowy

-hamują przekaźnictwo  GABA-ergiczne (ostrożnie u chorych z padaczką)

 

Zwężenie źrenic

-(+) j. dodatkowego n. okoruchowego

-nie rozw. się tolerancja

(opioid o obwodowym działaniu cholinolitycznym- petidyna –rozszerza żrenice)

 

DZIAŁANIE OBWODOWE

ZWIĘKSZENIE NAPIĘCIA MM. GŁADKICH

  (wyj. mm.gładkie naczyń i macicy)

  *opioidy o własciwościach cholinolitycznych np.petidyna-słabszy wpływ

-                      Skurcz odźwiernika - Skurcz mm.okrężnych jelit –zahamowanie czynności propulsyjnej i wyst. zaparć spastycznych

-                      Skurcz zwieracza Oddiego- wzrost p w drogach żółciowych-p/wskazane w kolach wątrobowych

- Skurcz zwieracza pęcherza i mm.moczowodów- utrudnienie oddawania moczu

Uwalnia histaminę- u astmatykow może prowadzic do skurczu oskrzeli

-rozszerzenie naczyn  krwionośnych

-podłoże odczynów skórnych (świąd,pokrzywka)

Hamuje czynność skurczową macicy, wydłużają poród

Dobrze przenikaja przez barierę łożyskową-depresja oddechowa noworodków

OSTRE ZATRUCIE

KIEDY MOŻE WYSTĄPIĆ:

- przedawkowanie w celach leczniczych

- przypadkowe u osob uzaleznionych

- próby samobójcze

OBJAWY ZATRUCIA

                     Upośledzenie czynności oddechowej, z nasiloną sinicą

                     Seność, przechodząca w głeboką śpiączkę

    - temp.spada

    - napięcie mm.szkieletowych zmniejsza się

    - osłabienie lub zniesienie odruchów

    - póniejsze stadium-może dojść do drgawek,szczególnie dzieci

*Bardzo silne zwężenie źrenic (różnicujemy z zatruciem barbituranami)

 

LECZENIE ZATRUCIA

1.Usunięcie niewchłonietego związku przy zatruciach doustnych

2.Opóźnienie wchłaniania przy innych drogach zatrucia

3.Udrożnienie dróg oddechowych

4.Sztuczne oddychanie O2+ CO2

5.Zwalczanie wstrzasu

6.Leki antagonistycąne- w celu przywrocenia prawidlowego oddychania

- u osob uzaleznionych ze szczegolna ostrożnościa,przed  zespołem abstynencji

- powtarzamy dawki lekow,bo działają krocej niż agoniści,w celu powrotowi zaburzen   

TOLERANCJA

                      ROZWOJ JEJ JEST NIERÓWNOMIERNY DLA POSZCZEGÓLNYCH SKŁADOWYCH

1)Szybko zmniejsza się skutecznosć działania p/bólowego i  euforyzującego

2)Nieznacznie osłabia się dzialanie depresyjne na ośr. oddechowy

3)Szybko ustępuje działanie wymiotne opioidów

4)Szybki rozw. tolerancji w stos. do działania p/kaszlowego

                      NIE MA ROZW.TOLERANCJI

1)Na spastyczne działanie morfiny (przewlekle zaparcia u osób uzależnionych)

2) Mioze ( szpileczkowate źrenice

àRozwija się najpoźniej po 3 tyg. ciągłego podawania morfiny

àRozwój tolerancji na dzialanie p/bolowe hamują antagoniści rec. Glutaminianergicznego

 

ZALEŻNOŚĆ FIZYCZNA I ZESPÓŁ ABSTYNENCJI

Zależność fiz:przymus stos leku w celu zapobieżenia zespołowi abstynencji

Zespół abstynencji:u osób uzależnionych,po nagłym odstawieniu leku,lub też zastosowaniu farmakologicznego antagonisty

 

ZESPÓŁ ABSTYNENCJI

OBJAWY:

-dysforia

-łzawienie

-katar

-bezsenność(z uporczywym ziewaniem)

-zlewne poty

-podwyższenie ciśn.tętniczego

-drżenia mięśniowe

-bolesne skurcze jelitowe

-stany deliryczne

-drgawki

-zapaść

 

NASILENIE OBJAWÓW ZESPOŁU ZALEŻY OD:

                          1)związki

                          2)czasu jego nadużywania

                          3)wielkości dawek

                          4)drogi podania

***HEROINA- bardzo szybko wywołuje zależność,łatwo przenika do OUN

***MORFINA-łatwo,ale wolniej

***KODEINA-wyjątkowo tylko po długim okresie stosowania wywołuje zależność fizyczną

Leczenie

ETAPY:

1)Przejście z zależności niekontrolowanej w kontrolowaną (zwykle doustną) np..metadon

2)Stopniowa detoksykacja organizmu

3)Resocjalizacja osoby uzależnionej i utrwalenie uprzednio uzyskanych wyników leczenia

Metadon

-                      Zapobiega objawom odstawiennym

-                      Doustnie,nie powoduje błogostanu a także nie dopuszcza do wyst. euforii po dożylnym podaniu heroiny czy morfiny; podany dożylnie wyw.euforie

-                      Postacie metadonu stos. W lecznictwie:zaw.niewielki dodatek naloksonu-nie wchł.się z p.pok.-po podaniu doustnym jest bez działania,a wstrzyknięty dożylnie znosi euforyzujące działanie opioidu

ZASTOSOWANIE

-p/BÓLOWE-stosujemy gdy inne leki nie działają

-Obrzęk płuc wywołany ostrą niewydolnością lewokomorową

-p/kaszlowe-stos.kodeina

-Silnie zapierająco-nie stos.klinicznie

 

Leki opioidowe stopnia 3 wg WHO

-Morfina

-Hydromorfon

-L-metadon

-Oksykodon

-Petydyna

-Buprenorfina

-Pentazocyna

 

Opioidi stopnia 2 wg WHO

-Kodeina

-Dihydrokodeina

-Tilidyna

-Tramadol

-TTS z fentanylem?

 

Środki miejscowo znieczulające

-Hamują przewodzenie w nerwach, czego następstwem jest bezbolesność określonych części ciała

-Działanie to jest okresowe i odwracalne po pewnym okresie czasu

Miejscowe znieczulenie – wymagania działania

-Niska toksyczność ( tkankowa i nerwowa)

-Krótki okres latencji

-Dostateczną długość działania

-Dobra penetracja

-Całkowita analgezja

-Brak działania alergizującego

Znieczulenie powierzchniowe

-Polega na zastosowaniu odpowiedniego środka na powierzchnię skóry lub błon śluzowych

-Najczęściej pod postacią roztworów, żeli, maści, pudrów płynnych

-Najczęściej stosowane w laryngologii i okulistyce

Znieczulenie nasiękowe = infiltracyjne

-Polega na wstrzyknięciu roztworu znieczulającego w bezpośrednią okolicę pola operacyjnego

-Odmianą znieczulenia nasiękowego jest dożylne podanie środka miejscowo znieczulającego do okolicy ciała, w której krążenie przerwano za pomocą opaski uciskowej

Znieczulenie przewodowe nerwów obwodowych

-Polega na wstrzyknięciu miejscowo środka znieczulającego w bezpośrednim sąsiedztwie nerwów obwodowych

-To tzw. blokada

-Inne rodzaje czucia, jak również funkcje ruchowe i wegetatywne mogą być zaburzone

 

 

 

Znieczulenie obwodowe ośrodkow

a) Rdzeniowe (podpajęczynówkowe)Anestetyk jest wprowadzany do przestrzeni podpajęczynówkowej, miesza się z płynem m-r., hamuje przewodzenie w korzeniach nerwowych przechodzących przez sieć podpajęczą. Wstrzyknięcie odbywa się w okolicy lędźwiowej. Przeważnie w ten sposób znieczula się dolną część ciała.

 

b) Nadoponowe (zewnątrz oponowe, epiduralne)

Anestetyk jest deponowany w przestrzeni zewnątrzoponowej, może być stosowany w odcinkach piersiowym i szyjnym, powstaje głębokie i stabilne znieczulenie. Do przestrzeni zewnątrzoponowej może być wprowadzony dren – podawanie środków znieczulających w chorobach nowotworowych

 

Znieczulenie miejscowe – mechanizm działania

                    Środki miejscowo znieczulające stabilizują przepuszczalność błon komórkowych, wskutek tego odpowiednie komórki stają się mniej pobudliwe, zaburzona jest propagacja impulsów, jeśli dotyczy to kom. nerwowych, rozwija się blok przewodzenia

                    Blokowanie impulsów przez środki miejscowo znieczulające polega na zmniejszeniu przepuszczalności błony komórkowej w stosunku do jonów Na, co hamuje proces depolaryzacji. W mniejszym stosunku blokowane są kanały K

                    Przewodzenie w małych niemielinizowanych włóknach jest hamowane przez środki miejscowo znieczulające najszybciej

                    Niemielinizowane włókna typu C przewodzą bodźce bólowe i blokowane są najwcześniej

                    Pozostałe włókna typu A aferentne i eferentne blokowane są później

 

Charakterystyka środków miejscowo znieczulających

 

Estrowe środki miejscowo znieczulające

 

PROKAINA

-Nie ma właściwości uzależniających i mniej toksyczna od kokainy

-Rzadko stosowana

-Nie jest stosowana do znieczuleń powierzchniowych !!!

-Dość dobra do znieczulenia infiltracyjnego, nad- i podoponowego

-Znieczulenie trwa 30-45 min

-Nie przekraczać dawki 1,0 g (10-15 mg/kg m.c)

-Najczęściej stosowana jako 1-2% wodny roztwór chlorowodorku

-Hydrolizowana przy udziale cholinoesteraz osoczowych

-Ma działanie przeciwarytmiczne

 

TETRAKAINA

-Działa dłużej 3-10 godzin

-Stosowana we wszystkich rodzajach znieczuleń w dawce nie przekraczającej 100-200 mg (1,5 mg/kg m.c)

-W roztworze 0,5% używana do znieczuleń powierzchniowych w okulistyce

-Działa około 16 razy silniej od prokainy

 

BENZOKAINA

-Nierozpuszczalny w wodzie !!! à nie może być użyty we wstrzyknięciach!!!

-Stosowany powierzchniowo w celu zniesienia bólu, swędzenia w powierzchownych zmianach skórnych lub błonach śluzowych

-Stosuje się kilkuprocentowe zawiesiny wodne z dodatkiem glicerolu, etanolu, maści zasypek lub czopków

 

Amidowe środki miejscowo znieczulające

 

LIDOKAINA

-Stosowana w postaci chlorowodorku

-Działa 4 x silniej od prokainy

-Stosowana do wszystkich rodzajów znieczulenia miejscowego

-Do znieczulenia powierzchniowego błon śluzowych jest używana w postaci 4-10% roztworu

-Ampułki 2-50ml zawierają 0,5-5% roztwory

-Do znieczulenia rdzeniowego stosowana z dodatkiem glukozy à lidokaina ciężka

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin