Układ pokarmowy
Budowa
• Przewód pokarmowy:
jama ustna, gardło, przełyk, żołądek, jelito cienkie, jelito grube, odbytnica, odbyt.
• Narządy dodatkowe:
język, zęby, ślinianki, trzustka, wątroba, pęcherzyk żółciowy.
Układ pokarmowy - funkcje
• Przyjmowanie
• Trawienie
• Wchłanianie pokarmów i wody
Przyjmowanie pokarmów
• Umieszczenie w jamie ustnej.
• Żucie (mechaniczne rozdrobnienie).
• Nawilżenie śliną.
• Połykanie.
Trawienie
• Cukrów złożonych na proste (amylaza).
• Białek na dwupeptydy i aminokwasy (enzymy proteolityczne).
• Tłuszczów na wolne kwasy tłuszczowe i monoglicerydy (lipaza, esterazy).
Wchłanianie
Transport - substancji odżywczych
- wody
- elektrolitów
z przewodu pokarmowego do krwi.
Żucie
• Odruch żucia (z pnia mózgu):
- pokarm drażni receptory policzków – odruchowe otwarcie ust
- rozciągnięcie receptorów w mięśniach żujących – odruchowy skurcz żwaczy
• Funkcje żucia:
- rozdrobnienie pokarmu
- zmieszanie go ze śliną (zwilżenie, zmieszanie z amylazą ślinową i lipazą językową)
- podrażnienie receptorów smakowych i węchowych
Ślina
• Ślinianki przyuszne – ślina wodnista(bogata w elektrolity).
• Ślinianki podjęzykowe i podżuchwowe – ślina gęsta (bogata w białka).
• Mniejsze rozsiane po jamie ustnej (np. językowe wydzielające lipazę)
Regulacja wydzielania śliny - odruchowa
• Pobudzenie przywspółczulne – obfite wydzielanie śliny wodnistej
• Pobudzenie współczulne – skąpe wydzielanie śliny gęstej.
• Czynniki pobudzające wydzielanie:
- myślenie o jedzeniu
- smak i zapach pokarmu
- obecność pokarmu w p. pok.
Połykanie
• Faza ustna (dowolna) – język formuje kęsy i przesuwa je do części ustnej gardła.
• Faza gardłowa (odruchowa – ośrodek odruchu w pniu mózgu):
- część nosowa gardła odcięta przez podniebienie miękkie (ochrona przed zarzucaniem do jamy nosowej)
- głośnia zamknięta, nagłośnia zamyka krtań od góry (ochrona przed zarzucaniem do krtani)
- kęs przesuwany do przełyku przez skurcz perystaltyczny gardła (zwieracz górny przełyku otwarty)
Przełyk
• 1/3 górna zbudowana z mięśnia szkieletowego, w tym zwieracz górny przełyku (unerwienie ruchowe – n. X)
• 2/3 dolne z mięśni gładkich, w tym zwieracz dolny (unerwienie przywspółczulne – n. X)
• Faza przełykowa (odruchowa): kęs przesunięty do żołądka przez skurcz perystaltyczny przełyku:
• Pokarm w przełyku – zamknięcie zwieracza górnego
• Przesunięcie kęsa (fala perystaltyczna ok. 3-4 cm/s + siła ciężkości)
• Pokarm wpada swobodnie do żołądka, zwieracz dolny się zamyka
Żołądek
• Dno, trzon, część odźwiernikowa
• Oddzielony od przełyku zwieraczem dolnym przełyku, od jelita odźwiernikiem
• 2 warstwy mięśni gładkich, każda funkcjonuje jako syncytium
Unerwienie żołądka
• Wewnętrzne ze splotu mięśniowego i podśluzówkowego – odpowiada za perystaltykę i wszelkie skurcze żołądka
• Zewnętrzne – autonomiczne
- przywspółczulne (n. X) – pobudza aktywność skurczową i wydzielniczą
- współczulne (ze splotu trzewnego) – hamuje aktywność żołądka
Funkcje żołądka
• Motoryczna
• Wydzielnicza
• Obronna
• Trawienie i wchłanianie
Aktywność ruchowa żołądka ma na celu
• Magazynowanie (głównie dno i trzon)
• Mieszanie (perystaltyka + retropulsja) do konsystencji papki + HCl + enzymy = miazga pokarmowa
• Opróżnianie – pasaż miazgi do dwunastnicy
Perystaltyka żołądka
• W komórkach rozrusznikowych na krzywiźnie większej powstają wolne fale depolaryzacji (3-4/min), które szerzą się w stronę odźwiernika (do 3-4cm/s)
• ↑ stęż. Ca2+ wyzwala skurcz mięśni gładkich
• Siłę skurczów potęgują gastryna i Ach
Retropulsja
• Miazga pokarmowa dociera do części odźwiernikowej dzięki fali perystaltycznej
• Masywny skurcz cz. odźwiernikowej przesuwa miazgę z powrotem w kierunku trzonu żołądka
• Prowadzi to dalszego rozdrabniania i mieszania miazgi
Opróżnianie żołądka
• Duże kawałki nie przechodzą przez odźwiernik
• Przy każdym cyklu perystaltycznym żołądek opuszcza 2-7 ml miazgi
• Płyny znacznie szybciej
Regulacja opróżniania żołądka
• Odruchowa
- odruchy pobudzające – wskutek rozciągania ścian żołądka
- odruchy hamujące (jelitowo-żołądkowe) – chronią przed nadmiarem w jelitach
• Hormonalna (h. żołądkowe i jelitowe)
- gastryna pobudza (uwalniana w odpowiedzi na rozciągnięcie żołądka)
- h. jelitowe (cholecystokinina, sekretyna) hamują w odpowiedzi na obecność pokarmu i kwasu w dwunastnicy
Wymioty
• Pobudzenie ośrodka wymiotnego w pniu mózgu – bezpośrednie (uszkodzenie, ↑ ICP) lub pośrednie (odruchowe lub chemiczne drażnienie chemorecepcyjnej strefy wyzwalającej)
• Głeboki wdech, zamknięcie nagłośni
• ↑ ciś w żołądku wyrzuca treść żołądkową do przełyku i na zewnątrz
Wydzielanie żołądkowe (~ 2l/24h)
• Faza głowowa (najszybsze wydzielanie – prawie połowa obj. soku)
myśl, zapach, smak ® pobudzenie n. X ® wydzielanie HCl, gastryny, pepsyny
• Faza żołądkowa (wydzielanie wolniejsze, ale długotrwałe)
rozciągnięcie ścian żołądka ® wzmożone wydzielanie
• Faza jelitowa (niewielka ilość soku)
obecność pokarmu w XII-cy hamuje wydzielanie
Komórki wydzielnicze żołądka
• Dna i trzonu:
- kom. okładzinowe – wydzielają HCl, czynnik wewnętrzny
- kom. główne – pepsynogen
• Części odźwiernikowej:
- komórki G – gastrynę
- komórki śluzowe
Wydzielanie HCl
• Działanie – denaturacja białek
- ¯ pH – optimum dla pepsyny
- ochrona p/bakteryjna
• CO2 + H2O ® H2CO3 ® H+ + HCO3-
• Czynny transport H+ i Cl- z komórki okładzinowej do żołądka (pompa protonowa)
• Zwiększają - acetylocholina (n. X)
- histamina (kom. tuczne)
- gastryna (hormon, kom. G)
• Zmniejszają – somatostatyna (śródścienne
sploty jelitowe)
- inhibitory H2 i pompy
protonowej
Gastryna
• Pobudza - wydzielanie HCl
- motorykę żołądka i jelit
- wydzielanie trzustkowe
• Wydzielana do krwi z komórek G żołądka (gruczoły odźwiernikowe) pod wpływem pobudzenia n. X, aminokwasów, kawy, alkoholu
Pepsyna
• Enzym proteolityczny, rozpoczyna proces trawienia białek
• Wydzielany w postaci nieczynnej – pepsynogenu – przez komórki główne trzonu i dna żołądka, pod wpływem n. X, niskiego pH,
Bariera śluzówkowa żołądka
• Ponad 1 mm warstwa śluzu, wydzielanego przez komórki śluzowe żołądka
• Chroni błonę śluzową przed samostrawieniem
• Uszkodzenie bariery (alkohol, aspiryna) – zapalenie lub owrzodzenia śluzówki
Trawienie w żołądku
• Węglowodanów – przez amylazę ślinową, hamowane przez niskie pH
• Białek – przez pepsynę (ok. 10% białek)
• Lipidów - znikome
Wchłanianie żołądkowe
• Substancje odżywcze – znikome ilości
• Woda – dość dobrze
• Alkohol – odwrotnie proporcjonalnie do stężenia
• Leki - różnie
Jelito cienkie
• Tu lwia część procesów trawienia i wchłaniania substancji odżywczych
• Długość ok. 5 m
• Powierzchnia wchłaniania ok. 250 m2
(dzięki kosmkom jelitowym i mikrokosmkom na powierzchni enterocytów)
Motoryka jelit
• Mieszanie miazgi pokarmowej z sokami trawiennymi
• Przesuwanie miazgi z dwunastnicy do okrężnicy (2 – 4 godz.)
Aktywność skurczowa jelit
• Skurcze odcinkowe – na odcinku 2 cm
- przez 5–6 s
- 12/min w XII-cy i 8/min w krętym
• Skurcze perystaltyczne na krótkich odcinkach jelita
• MMC – międzytrawienny wędrujący kompleks mioelektryczny co 60-90 min, przez 10 min, wzdłuż całego p. pok, usuwają resztki miazgi pokarmowej z jelita
Pasaż jelitowy
• Skurczów odcinkowych najwięcej w XII-cy co przesuwa powoli miazgę ku okrężnicy
• Częstotliwość skurczów odcinkowych regulowana jest przez komórki rozrusznikowe w ścianie jelit, niezależnie od czynników hormonalnych i neuronalnych
• Si...
Nina_nevermind