Eddings David - Malloreon 1 - Straznicy Zachodu.pdf - Eddings David - amok10

David Eddings

Stra Ŝ nicy Zachodu

Ksi ę ga Pierwsza Malloreonu

PROLOG

Czyli relacja o tym, w jaki sposób Belgarion zasiadł na tronie Rivy, a tak Ŝ e jak

pokonał przekl ę tego boga Toraka.

Ze wst ę pu do Legend Alory

Powiadaj ą , i Ŝ kiedy ju Ŝ siedmiu bogów stworzyło ś wiat, zamieszkali oni wraz z

wybranymi przez siebie plemionami ludzkimi i Ŝ yli w pokoju i harmonii. Lecz UL, ojciec

bogów, trzymał si ę z dala, póki Gorim, przywódca tych, którzy nie mieli własnego boga, nie

wspi ą ł si ę na wysok ą gór ę i nie przebłagał go. Wtedy serce ULa zmi ę kło i rozkazał, by Gorim

wstał z kl ę czek; przysi ą gł mu te Ŝ , Ŝ e zostanie bogiem jego i jego ludu, Ulgosów.

Bóg Aldur pozostawał na uboczu, wprowadzaj ą c Belgaratha i innych uczniów w

tajniki sztuki Woli i Słowa. I nadszedł czas, gdy Aldur uj ą ł w dło ń kr ą gły kamie ń , nie

wi ę kszy ni Ŝ serce dziecka. Ludzie nazwali ten kamie ń Klejnotem Aldura, wypełniała go

bowiem pot ęŜ na moc, jako Ŝ e był narz ę dziem Konieczno ś ci, która istniała od zarania dziejów.

Torak, bóg narodu Angaraków, po Ŝą dał władzy i panowania nad wszystkim, co

istnieje, w niego bowiem wcieliła si ę druga Konieczno ść , przeciwna pierwszej. Kiedy

usłyszał o Klejnocie, zaniepokoił si ę bardzo, i Ŝ przeszkodzi on w spełnieniu jego zamierze ń .

Udał si ę zatem do Aldura, by prosi ć , aby tamten odrzucił kamie ń . Kiedy Aldur odmówił,

Torak powalił go i umkn ą ł z Klejnotem.

Wtedy Aldur wezwał swych braci i wraz z pot ęŜ n ą armi ą stronników wyruszyli razem

przeciw Angarakom. Lecz Torak widz ą c, i Ŝ jego lud musi zosta ć pokonany, podniósł Klejnot

i posłu Ŝ ywszy si ę jego moc ą tak rozłamał ś wiat, by Wschodnie Morze oddzieliło go od

nieprzyjaciół.

Klejnot jednak, zagniewany, Ŝ e Torak taki z niego zrobił u Ŝ ytek, poraził go ogniem,

którego nic nie mogło ugasi ć . Lewa r ę ka Toraka spłon ę ła, lewa cz ęść twarzy została

poraniona i zw ę glona, lewe oko za ś zaj ę ło si ę ogniem i zawsze odt ą d ja ś niał w nim płomie ń

gniewu kamienia.

Cierpi ą c m ę czarnie, Torak poprowadził lud na pustkowia Mallorei, gdzie jego naród

zbudował miasto, Cthol Mishrak, zwane Miastem Nocy, Torak bowiem ukrył je pod wieczn ą

chmur ą . Tam, w Ŝ elaznej wie Ŝ y, Torak zmagał si ę z Klejnotem, bezskutecznie próbuj ą c

pokona ć jego nienawi ść .

I tak upłyn ę ło dwa tysi ą ce lat. Wtedy to Cherek o Nied ź wiedzich Barach, król

Alornów, udał si ę do Doliny Aldura, aby powiedzie ć Belgarathowi Czarodziejowi, Ŝ e droga

na północ jest wolna. Opu ś cili wi ę c Dolin ę wraz z trzema mocarnymi synami Chereka:

Drasem o Byczym Karku, Algarem o Chy Ŝ ych Stopach i Riv ą o ś elaznej Dłoni. Przemkn ę li

si ę przez mokradła, prowadzeni przez Belgaratha, który przybrał posta ć wilka, i tak

przeprawili si ę do Mallorei. Noc ą zakradli si ę do Ŝ elaznej wie Ŝ y Toraka i podczas gdy

okaleczony bóg rzucał si ę we ś nie, n ę kany wiecznym bólem, dotarli do komnaty, w której

trzymał Klejnot, zamkni ę ty w Ŝ elaznej szkatule. Riva o ś elaznej Dłoni, którego serce było

czyste i wolne od zła, zabrał Klejnot, po czym ruszyli na Zachód.

Torak obudziwszy si ę odkrył, Ŝ e Klejnot znikn ą ł, i natychmiast wyruszył w po ś cig.

Lecz Riva wzniósł Klejnot, a jego gniewny blask wzbudził strach w sercu Toraka. Tak tedy

dru Ŝ yna opu ś ciła Mallore ę i wróciła do swej ojczystej krainy.

Belgarath podzielił Alori ę na cztery królestwa. Władcami trzech z nich ustanowił

Chereka o Nied ź wiedzich Barach, Drasa o Byczym Karku i Algara o Chy Ŝ ych Stopach. Rivie

o ś elaznej Dłoni i jego potomkom powierzył Klejnot Aldura i oddał we władanie Wysp ę

Wiatrów.

Belar, bóg Alornów, str ą cił na ziemi ę dwie gwiazdy, z których Riva wykuł wielki

miecz i osadził Klejnot w jego r ę koje ś ci. Miecz ten powiesił na ś cianie sali tronowej Cytadeli,

aby na zawsze strzegł Zachodu przed Torakiem.

Kiedy Belgarath powrócił do domu, dowiedział si ę , i Ŝ jego Ŝ ona Poledra powiła dwie

bli ź niacze córki, po czym umarła. Pełen Ŝ alu, nazwał dziewczynki Polgara i Beldaran. Kiedy

za ś osi ą gn ę ły wiek dojrzały, wyprawił Beldaran do Rivy ś elaznopalcego, aby była mu Ŝ on ą i

matk ą riva ń skiej dynastii. Polgar ę jednak zatrzymał przy sobie i nauczył sztuki

czarodziejskiej.

W gniewie po utracie Klejnotu Torak zniszczył Miasto Nocy i podzielił naród

Angaraków. Murgom, Nadrakom i Thullom polecił zamieszka ć na jałowych ziemiach u za-

chodnich wybrze Ŝ y Morza Wschodniego. Malloreanom rozkazał obj ąć we władanie cały

kontynent. Nad wszystkimi ustanowił swych kapłanów, Grolimów, którzy mieli obserwowa ć

współbraci, kara ć niewiernych i składa ć mu ludzkie ofiary.

Po wielu stuleciach Zedar Odst ę pca, sługa Toraka, zacz ą ł spiskowa ć z Salmissr ą ,

królow ą ludzi-w ęŜ y, aby ta wysłała na Wysp ę Wiatrów emisariuszy, którzy mieli

zamordowa ć Goreka, potomka Rivy, i cał ą jego rodzin ę . Tak te Ŝ si ę stało, cho ć kr ąŜ yły

pogłoski, Ŝ e jednemu z dzieci udało si ę uciec; nikt jednak nie wiedział nic pewnego.

O ś mielony tym, Ŝ e ś mier ć zabrała stra Ŝ ników Klejnotu, Torak zgromadził swe hufce i

najechał Zachód, aby podbi ć jego mieszka ń ców i odzyska ć kamie ń Aldura. Pod Vo Mimbre,

na równinach Arendii, hordy Angaraków starły si ę z armiami Zachodu w straszliwej, krwawej

bitwie. Tam te Ŝ Brand, Stra Ŝ nik Rivy, nosz ą cy Klejnot na swej tarczy, spotkał Toraka i w

pojedynku powalił kalekiego boga. Na ten widok Angarakowie stracili ducha i wkrótce zostali

pokonani i zniszczeni. Lecz noc ą , kiedy królowie Zachodu ś wi ę towali zwyci ę stwo, Zedar

Odstepca wykradł ciało Toraka i uniósł je ze sob ą . Wtedy Najwy Ŝ szy Kapłan Ulgosów,

podobnie jak wszyscy jego poprzednicy zwany Gorimem, wyjawił, Ŝ e Torak nie zginał, lecz

jedynie zapadł w sen a Ŝ do dnia, gdy monarcha z rodu Rivy zasi ą dzie znów na tronie we

Dworze Riva ń skiego Króla.

Królowie Zachodu byli przekonani, Ŝ e nie nast ą pi to nigdy, s ą dzono bowiem, i Ŝ ród

Rivy wygasł bezpowrotnie. Ale Belgarath i jego córka Polgara znali prawd ę . Jedno z dzieci

rzeczywi ś cie ocalało z rzezi, w której zgin ę ła cała rodzina Goreka. Para czarodziejów przez

wieki ukrywała chłopca i jego potomków po ś ród ludu. Staro Ŝ ytne przepowiednie głosiły

jednak, i Ŝ wci ąŜ jeszcze nie nastał czas powrotu Riva ń skiego Króla.

Mijały stulecia. Wreszcie w bezimiennym mie ś cie na kra ń cu ś wiata Zedar Odstepca

natkn ą ł si ę na niewinne dziecko i postanowił zabra ć je z sob ą na Wysp ę Wiatrów. Uczynił to

w nadziei, Ŝ e niewinno ść dziecka umo Ŝ liwi mu zabranie Klejnotu Aldura tkwi ą cego w

r ę koje ś ci miecza Riva ń skiego Króla. Stało si ę zgodnie z jego Ŝ yczeniem i Zedar wraz z

dzieckiem i Klejnotem umkn ą ł na Wschód.

Polgara Czarodziejka mieszkała w tym czasie na farmie w Sendarii z młodym

chłopcem, który nazywał j ą ciotk ą Pol. Chłopcem tym był Garion, osierocony przez rodziców

ostatni potomek rodu Rivy, nie ś wiadomy swego pochodzenia.

Gdy Belgarath dowiedział si ę o kradzie Ŝ y, pospieszył do córki do Sendarii, pragn ą c,

aby przył ą czyła si ę do poszukiwa ń Zedara i Klejnotu. Polgara nalegała, by chłopiec

towarzyszył im w wyprawie, tote Ŝ Garion wyruszył w drog ę wraz ze swoj ą ciotk ą Pol i

Belgarathem, którego znał jako odwiedzaj ą cego czasami farm ę bajarza i nazywał dziadkiem.

Durnik, kowal z farmy, uparł si ę , by im towarzyszy ć . Wkrótce te Ŝ przył ą czyli si ę do

nich Barak z Cherek i Kheldar z Drasni, którego ludzie nazywali Silk. Z czasem do dru Ŝ yny

poszukiwaczy doł ą czyli inni: Hettar, ko ń ski mistrz z Algarii, Mandorallen, mimbra ń ski

rycerz, i Relg, ulgoski fanatyk. Pozornie te Ŝ przypadek sprawił, i Ŝ ksi ęŜ niczka Ce’Nedra po

kłótni z ojcem, imperatorem Tolnedry Ranem Borunem XXIII, uciekła z pałacu i doł ą czyła do

kompanii, cho ć nie znała celu, do jakiego zmierzali. W ten sposób powstała dru Ŝ yna, której

skład zapowiedziało proroctwo z Kodeksu Mrin.

Poszukiwania zawiodły ich do Lasu Driad, gdzie spotkali murgoskiego Grolima

Asharaka, który od dawna ju Ŝ w sekrecie obserwował Gariona. Wtedy w umy ś le chłopca

odezwał si ę głos przepowiedni i Garion uderzył Asharaka dłoni ą i Wol ą . I Grolima pochłon ą ł

ogie ń . Tak Garion dowiedział si ę , Ŝ e posiada czarodziejsk ą moc. Polgara uradowała si ę

wielce i oznajmiła, i Ŝ odt ą d powinien zwa ć si ę Belgarion, jak przystało czarodziejowi.

Wiedziała bowiem, Ŝ e stulecia wyczekiwania dobiegły kresu i Ŝ e to Garionowi przeznaczone

jest zasi ąść na tronie Rivy, jak zostało to przepowiedziane.

Zedar Odst ę pca w po ś piechu umykał przed Belgarathem. Okazał si ę jednak na tyle

nieroztropny, Ŝ e wkroczył na ziemie Ctuchika, Najwy Ŝ szego Kapłana zachodnich Grolimów.

Podobnie jak Zedar, Ctuchik był uczniem Toraka, ale od wieków dzieliła ich nienawi ść . Gdy

tylko Zedar przekroczył pos ę pne góry Cthol Murgos, Ctuchik schwytał go w zasadzk ę i

odebrał mu Klejnot oraz dziecko, którego niewinno ść pozwalała mu bez obawy dotkn ąć

kamienia Aldura.

Belgarath nadal pod ąŜ ał tropem Zedara, kiedy Beltira, inny z uczniów Aldura,

przekazał mu wie ść , Ŝ e Klejnot i dziecko znale ź li si ę w r ę kach Ctuchika. Reszta dru Ŝ yny

wyruszyła do Nyissy, gdzie Salmissra, królowa miłuj ą cego w ęŜ e ludu, poleciła porwa ć

Gariona i przywie źć do jej pałacu. Lecz Polgara uwolniła chłopca i zamieniła Salmissr ę w

w ęŜ a, by w tej postaci na wieki władała swym plemieniem.

Kiedy Belgarath doł ą czył do innych, poprowadził kompani ę w pełn ą trudów podró Ŝ

do mrocznego miasta Rak Cthol, zbudowanego na szczycie góry po ś ród pustyni Murgów. Po

pełnej trudów wspinaczce stan ę li oko w oko z Ctuchikiem, który wiedział o ich nadej ś ciu i

czekał wraz z dzieckiem i Klejnotem. Wtedy Belgarath wyzwał Ctuchika na pojedynek

czarodziejów. Ctuchik w rozpaczliwym momencie u Ŝ ył niedozwolonego zakl ę cia, które

unicestwiło go całkowicie i bez ś ladu.

Wstrz ą s towarzysz ą cy jego ś mierci zwalił Rak Cthol ze szczytu góry. Podczas gdy

miasto Grolimów obróciło si ę w gruzy, Garion chwycił ufne dziecko, dzier Ŝą ce Klejnot, i

uniósł je w bezpieczne miejsce. Wraz z towarzyszami uciekli na Zachód, ś cigani przez

kohorty Taura Urgasa, króla Murgów. Kiedy jednak przekroczyli granic ę Algarii, armie

Algarów natarły na Murgów i zmusiły ich do odwrotu. Belgarath mógł wreszcie skierowa ć si ę

na Wysp ę Wiatrów i umie ś ci ć Klejnot na nale Ŝ nym mu miejscu.

Tam, we Dworze Riva ń skiego Króla, w Dzie ń Zarania chłopiec zwany przez nich

Podarkiem zło Ŝ ył Klejnot Aldura w dłoni Gariona, który staj ą c obok tronu wsun ą ł kamie ń na

jego miejsce w r ę koje ś ci wielkiego miecza. A kiedy to uczynił, Klejnot zal ś nił Ŝ ywym

ogniem, a miecz stał si ę j ę zorem zimnego, bł ę kitnego płomienia. Po tych znakach wszyscy

poznali, Ŝ e Garion jest rzeczywi ś cie prawowitym nast ę pc ą tronu Rivy. Obwołano go zatem

królem Rivy, Władc ą Zachodu i Powiernikiem Klejnotu.

Eddings David - Malloreon 1 - Straznicy Zachodu.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: