Żółw błotny ( Emys arbicularis) – owalny pancerz, karapaks u dorosłych gładki, plastron szeroki, obie części pancerza pokryte dużymi, foremnymi tarczkami rogowymi, głowa masywna, oczy niezbyt duże (po ćpaniu :D), barwa ciała – brunatny, ciemny, czarnawy, rzadziej oliwkowy, z charakterystycznymi plamkami żółtymi, wystepuje na Zamojszczyźnie, Chełmszczyźnie, okolicach Poznania
Jaszczurka zwinka (Lacerna agilis) – jest naszym najpospolitszym gadem, ciało wysmukłe, masywne, szeroka i duża głowa, pysk tępo zaokrąglony, ogon gruby, głowa i grzbiet brunatne, u samic bardziej szare, plamki, kropki, spód ciała szarawy, szary z białymi plamkami, w okresie godów pojawia się u samców intensywnie zielone zabarwienie podgardla, rzadka w górach, nie przekracza wysokości 1200 metrów, najliczniej spotykana na wiosnę
Jaszczurka zielona (Lancetra viridis) – masywniejsza i smuklejsza od zwinki, ogon dwa razy dłuższy od ciała, barwa zielona ( różne odcienie), grzbiet samca szmaragdowy, upstrzony drobnymi lamkami, w okresie godowym podgardle samców nabiera niebieskiego koloru, strona brzuszna u obu płci żółta, żyje na stokach niewielkich wzgórz, najliczniej w środkowej części kraju
Jaszczurka żyworodna ( Lancetra vivipara) – ciało lekko walcowate, głowa niewielka, ogon gruby, grzbiet brunatny ( ciemniejszy niż zwinki), pokryty plamami, brzuch u samicy biały, u samca pomarańczowożółty, szczególnie często spotykana w Tatrach, ogólnie w górach – do wys. 2400 m
Padalec zwyczajny (Angurs fragilis) – ciało silnie wydłużone, walcowate, głowa mała, słabo odgraniczona od tułowia, barwa brunatno brązowa, rzadziej szara, żyje w lasach, zaroślach, unika miejsc silnie nasłonecznionych, dość pospolity w całej Polsce, w górach do piętra regla dolnego
Zaskroniec zwyczajny (Natrix natrix) – barwa szara, lekko brunatna lub oliwkowa, często lekko plamisty, w tylnej części głowy występują dwie duże , półksiężycowate, wyraźnie widoczne plamy żółtego koloru, żyje w różnego typu środowiskach, pospolity na całym obszarze Polski, najczęściej na nizinach
Gniewosz plamisty (Coronella austriaca) – ciało wysmukłe, głowa wąska, słabo odgraniczona od tułowia, brunatny, rdzawy, rzadziej rdzawo szary, w tylnej części głowy występuje rysunek przypominający podkowę, a przez oko przechodzi charakterystyczna dla tego gatunku prawie czarna wstęga, po bokach grzbietu ciemne pręgi, wzdłuż grzbietu pasmo plamek, brzuch jest ceglasty, jasny lub żółtawy, żyje na nasłonecznionych polanach leśnych lub zboczach gór, liczny w południowej części Polski, unika jednak gór
Wąż eskulapa ( Elapne longissima) – największy i najrzadszy, ciało wysmukłe, muskularne, doskonale wspina się po drzewach, barwa oliwkowa lub brązowa „…z odcieniem kory wiśniowej…”, brzuch słomkowożółty, występuje w lasach liściastych, na terenach pagórkowatych, w Polsce w dzikich częściach Bieszczad
Żmija zygzakowata ( Wipera berus) – jedyny wąż jadowity w Polsce, ciało krępe, grube, ociężałe, głowa płaska, szeroka, sercowata, charakterystyczna jest pionowa źrenica, ma nadzwyczaj zmienne ubarwienie, do najważniejszych należą formy o szarym lub brązowym grzbiecie z wyraźnie zaznaczoną zygzakowatą wstęgą, ulubionym środowiskiem są polany lub przecinki w podmokłych lasach, jest dosyć pospolita w całej Polsce, szczególnie liczna w Karpatach, niezbyt liczna w Tatrach.
Qrwa nie nawidze pisać z polskimi literami – fak :D
autor:
Maciek (zolw)
plik pobrany ze strony:
www.bwm.special.pl
zapraszam na:
www.forumbio.prv.pl
lenka_997