poliuretany.pdf

Bezpieczna praca

z dwuskładnikowymi farbami poliuretanowymi

Dokument ten został przetłumaczony i zaadoptowany za zgodą Health and Safety Executive (HSE), z

oryginału opublikowanego przez ww. instytucję i dostępnego na stronie internetowej

http://www.hse.gov.uk/pubns/indg388.pdf

Tłumaczenia dokonano uwzględniając uwarunkowania krajowe, należy się jednak upewnić, czy

odpowiednie polskie prawodawstwo, normy i wymagania zostały w pełni uwzględnione.

Przytaczanie informacji zawartych w dokumencie jest dozwolone pod warunkiem powołania się na

tłumaczenie i oryginał.

Autorzy zarówno oryginalnego dokumentu, jak i tłumaczenia, nie ponoszą odpowiedzialności za

wykorzystanie informacji w nim zawartych.

DOBRZE/ŹLE

DOBRZE – upewnienie się, że wszystkie prace z dwuskładnikowymi farbami są

odpowiednio zarządzane i nadzorowane

ŹLE – mieszanie, nanoszenie pędzlem, wałkiem, natryskiem, utwardzanie,

wulkanizowanie farb dwuskładnikowych przed dokonaniem oceny ryzyka

i bez określenia koniecznych środków bezpieczeństwa

DOBRZE – ograniczanie narażenia na mgłę i pary izocyjanianów oraz ochrona przed

tym narażeniem, w takim stopniu, w jakim to jest tylko możliwe

ŹLE – dopuszczanie pracowników bez odpowiedniego przeszkolenia do pracy

z dwuskładnikowymi farbami. (Należy się upewnić, że zarówno zagrożenia

jak i środki zabezpieczające są właściwie rozumiane.)

DOBRZE – jeżeli w powietrzu mogą być obecne mgły lub pary, stosowane są środki

ochrony dróg oddechowych i przyłbice, szczególnie w przypadku

stosowania natrysku lub nanoszenia farby pędzlem, lub wałkiem na

powierzchnie powyżej 10 cm P 2 P

ŹLE – mieszanie, nanoszenie pędzlem lub wałkiem dwuskładnikowych farb w

nieodpowiednio wentylowanych kabinach, lub zamkniętych przestrzeniach,

albo w mieszalni przy zamkniętych drzwiach

DOBRZE – upewnienie się, że powietrze dostarczane do respiratorów i przyłbic jest

odpowiednio czyste i podawane pod wymaganym ciśnieniem. Należy

regularnie przeglądać wszystkie filtry w układzie zasilania powietrzem

ŹLE – natryskowe nanoszenie dwuskładnikowych farb w otwartym

pomieszczeniu. (Należy pracować jedynie w dobrze wentylowanych

kabinach lub pomieszczeniach z zamkniętymi drzwiami.)

DOBRZE – podczas mieszania i nanoszenia pędzlem, wałkiem lub natryskiem, w celu

zabezpieczenia przed możliwością zanieczyszczenia skóry izocyjanianami,

należy stosować czyste, jednorazowe kombinezony ochronne, rękawice

i ochrony oczu i twarzy

ŹLE

– podnoszenie lub zdejmowanie przyłbic lub respiratorów, nawet w celu

sprawdzenia jakości świeżo nałożonej powłoki. (Jeżeli pozostajesz w

kabinie, odczekaj przynajmniej 10 minut lub do czasu usunięcia par.)

DOBRZE – pozostawienie pojazdu lub płyty w kabinie natryskowej, w zamkniętym

pomieszczeniu lub piecu do wypalania przy zamkniętych drzwiach, do

czasu utwardzenia lub wulkanizacji farby

ŹLE – dopuszczanie do przebywania osób niewyposażonych w środki ochrony

indywidualnej wewnątrz kabiny natryskowej, w zamkniętym

pomieszczeniu, piecu do wypalania w trakcie lub bezpośrednio po natrysku,

rozpoczęciu utwardzania czy wulkanizacji

DOBRZE – utrzymywanie w ruchu wszystkich urządzeń wywiewnych do czasu

upewnienia się, że narażenie zostało skutecznie ograniczone. Regularna

wymiana filtrów. Gruntowne sprawdzanie i badanie urządzeń przynajmniej

co 14 miesięcy (należy przechowywać zapisy przez co najmniej 5 lat)

ŹLE – przechowywanie respiratorów, przyłbic, rękawic lub kombinezonów

w kabinie natryskowej, zamkniętym pomieszczeniu, w którym odbywa się

proces malowania lub piecu do wypalania czy wulkanizacji. (Należy

przechowywać je w czystym pomieszczeniu lub szafce. Przed użyciem

należy sprawdzać ich stan.)

DOBRZE – upewnienie się, że kabiny są szczelne. Należy monitorować skuteczność

podejmowanych środków poprzez pobieranie próbek powietrza i ich analizę

lub stosowanie monitoringu biologicznego

ŹLE – czyszczenie pistoletów natryskowych w otwartych pomieszczeniach

roboczych. (Należy stosować szczelne urządzenie do czyszczenia pistoletów

lub wybrać inną metodę.)

DOBRZE – zapewnienie kontroli lekarskiej osobom zatrudnionym w kontakcie z

izocyjanianami

ŹLE

– czekanie na pojawienie się pierwszych objawów astmy. W takiej sytuacji

jest już za późno.

Czy stosujesz w pracy dwuskładnikowe farby poliuretanowe? Jeżeli tak, jesteś

narażony na astmę i choroby skóry lub oczu.

Stosowanie dwuskładnikowych farb poliuretanowych

(Bezpieczne naprawy pojazdów samochodowych)

Wprowadzenie

Przy naprawach pojazdów samochodowych powszechnie stosuje się dwuskładnikowe

farby poliuretanowe, w których izocyjanianowy utwardzacz czy aktywator jest dodawany

do barwnych lub bezbarwnych składników podkładu.

Niniejsze porady są przeznaczone dla pracodawców, osób samo zatrudniających się,

inspektorów i osób zatrudnionych przy nakładaniu takich farb na karoserie pojazdów

samochodowych pędzlem, wałkiem lub natryskiem. Wyjaśniono tu, w jaki sposób

narażenie na izocyjaniany zawarte w dwuskładnikowych farbach może wpływać na

zdrowie pracowników, i przedstawiono w zarysie zabezpieczenia, jakie można stosować

w celu ochrony przed podstawowym zagrożeniem.

Na czym polega niebezpieczeństwo?

Narażenie na izocyjaniany może wywoływać groźne dla życia długofalowe skutki

zdrowotne. Istnieje niebezpieczeństwo, że nieprzereagowane izocyjaniany dostaną się do

dróg oddechowych, zanieczyszczą skórę lub dostaną się do oczu. Pary, rozpylona mgła

i pył zawierające izocyjaniany działają silnie drażniąco na drogi oddechowe i oczy, oraz

mogą wywoływać pogorszenie się stanów astmatycznych czy uczuleń skórnych.

Praca z dwuskładnikowymi farbami może prowadzić do powstania uczulenia na

izocyjaniany. Jeżeli ktoś zostanie uczulony, ponowne narażenie, nawet na bardzo małe

ilości izocyjanianów, może wywołać atak astmy. Taki atak może wystąpić natychmiast,

lub też z 12-godzinnym opóźnieniem od chwili narażenia. Objawy mogą, więc pojawić się

z dala od miejsca pracy. Pierwszymi objawami uczulenia są katar, łzawienie i swędzenie

oczu lub nosa, przechodzące w charczenie i duszności, zadyszkę lub kaszel.

Izocyjaniany są zawarte w utwardzaczach oraz w zmieszanych farbach przed ich

wulkanizacją w dwóch postaciach, monomeru i prepolimeru. Określenie zagrożenia

w karcie charakterystyki dostarczanej przez dostawcę farby powinno wskazywać

wszystkie zagrożenia dla zdrowia, np.:

• R42: może powodować uczulenie w następstwie narażenia drogą

oddechową

• R43: może powodować uczulenie w kontakcie ze skórą

• R36: działa drażniąco na oczy.

Natryskowe nakładanie farb dwuskładnikowych jest źródłem znacznego narażenia

i należy do głównych przyczyn zawodowej astmy w Zjednoczonym Królestwie. Bardzo

drobna mgła farby w normalnym świetle jest niewidoczna i ludzie nie są świadomi

zagrożenia. Wprawdzie nakładanie pędzlem czy wałkiem nie powoduje wytwarzania

znacznych ilości mgły, jednakże małe ilości par emitowane w trakcie malowania również

mogą być niebezpieczne dla zdrowia. Narażenie występuje także w trakcie mieszania

farby, procesu utwardzania czy wulkanizacji i podczas czyszczenia pistoletów

natryskowych.

Mgły i pary izocyjanianów, jeżeli nie są odpowiednio ograniczane, mogą szybko

rozprzestrzenić się poza obszar roboczy, stwarzając zagrożenie dla innych osób.

W przypadku stosowania dwuskładnikowych farb do napraw ograniczonych do małych

powierzchni, takich jak rysy i odpryski, podjęte zabezpieczenia powinny zapewniać, że

narażenie osoby pracującej i osób z najbliższego otoczenia jest tak małe, jak to jest

praktycznie możliwe. Skuteczne sposoby ograniczania narażenia (podane dalej) mogą je

zmniejszyć poniżej wykrywalnego poziomu i znacznie poniżej dopuszczalnego

(w Zjednoczonym Królestwie) stężenia.

Jakie można podjąć środki ostrożności?

Nie należy podejmować żadnych prac z dwuskładnikowymi farbami bez odpowiedniej

i wystarczającej oceny zagrożenia zdrowia każdej osoby, która może podlegać narażeniu.

Wszystkie prace związane ze stosowaniem dwuskładnikowych farb powinny być

odpowiednio zorganizowane i wszyscy biorący w nich udział, łącznie z kierownikami

i nadzorującymi, powinni być przeszkoleni w stopniu wystarczającym do zrozumienia

zagrożeń i podejmowanych środków zaradczych. Szkolenie powinno obejmować

czynności ratunkowe dotyczące obchodzenia się z rozlanymi substancjami zawierającymi

nieprzereagowane izocyjaniany lub uwalniania się par izocyjanianów oraz sposoby

postępowania w razie pryśnięcia ich na skórę czy do oczu.

Sposoby zmniejszania narażenia

Mieszanie farby i jej nakładanie pędzlem lub wałkiem

U Minimalizowanie stężenia par w strefie oddychania osoby mieszającej czy malującej. U

Należy wykonywać te prace jedynie w dobrze wentylowanym (przynajmniej 10 wymian

powietrza na godzinę) pomieszczeniu mieszania czy malowania, przy zamkniętych

drzwiach bądź w wentylowanej komorze. Podczas malowania pędzlem lub wałkiem

powierzchni większej niż 10 cm P 2 P należy stosować odpowiednie ochrony dróg

oddechowych.

U Zmniejszanie niebezpieczeństwa zanieczyszczenia skóry lub dostania się do oczu. U

Należy stosować odpowiednie środki ochrony indywidualnej.

Malowanie natryskowe

Ograniczanie rozprzestrzeniania się mgły farby. U Należy stosować malowanie

natryskowe farbami dwuskładnikowymi jedynie w odpowiednich, zamkniętych kabinach.

Odciągane powietrze należy filtrować, a filtry czyścić w bezpiecznym miejscu na otwartej

przestrzeni.

U Zmniejszanie ryzyka inhalacji i kontaktu ze skórą i oczami. U W trakcie malowania

natryskiem należy stosować odpowiednie środki ochrony indywidualnej, które powinny

pozostawać w kabinie przez czas pozwalający na całkowite przereagowanie

izocyjanianów.

Podczas sprawdzania nowo pomalowanych powierzchni nie zdejmuj ochron dróg

oddechowych, gdyż duże stężenie izocyjanianów utrzymuje się po malowaniu

natryskowym jeszcze przez co najmniej 10 minut, nawet przy czynnej wentylacji.

Utwardzanie i wulkanizacja farby

U Ograniczanie par izocyjanianów w trakcie utwardzania czy wulkanizacji powłoki

malarskiej. U Należy pozostawić pojazd w wentylowanej kabinie lub piecu do wypalania aż

do całkowitego zakończenia procesu. Nie wolno nikomu zezwalać na wchodzenie do ich

wnętrza bez odpowiednich środków ochrony indywidualnej, aż do całkowitego usunięcia

par.

Napełnianie i czyszczenie pistoletów natryskowych

Zabezpieczanie przed niekontrolowanym uwolnieniem izocyjanianów w trakcie

napełniania i czyszczenia pistoletów natryskowych U , tj. stosowanie specjalnych,

szczelnych urządzeń do czyszczenia pistoletów.

Sposoby ograniczania narażenia

Instalacje, wyposażenie i metody służące do ograniczania narażenia na izocyjaniany

powinny być skuteczne, stosowane we właściwy sposób, sprawne, a używane środki

ochrony indywidualnej powinny być utrzymywane w czystości.

Kabiny natryskowe

Kabiny natryskowe powinny być utrzymywane w należytym stanie i powinny

zatrzymywać wszystkie substancje emitowane z farby. Szczegółowe sprawdzenie

i zbadanie urządzeń wentylacji wywiewnej powinno się przeprowadzać przynajmniej co

14 miesięcy. Zapiski ze sprawdzania i wszelkich napraw powinny być przechowywane

przynajmniej przez 5 lat. Należy regularnie sprawdzać szczelność uszczelek przy

drzwiach, itp. Sprawdzanie szczelności można wykonać za pomocą dymu lub analizy

czystości powietrza.

Należy monitorować skuteczność wszystkich podejmowanych działań, aby upewnić się, że

narażenie jest utrzymywane na najniższym możliwym poziomie. Analiza stężenia

izocyjanianów w powietrzu może być trudna. Bardziej wiarygodną metodą oceny może

być monitorowanie biologiczne, polegające na analizie moczu osób narażonych

w celu oznaczenia pochłoniętej dawki izocyjanianów.

Należy się upewnić, że w trakcie natrysku i suszenia zawsze jest czynna wentylacja

wywiewna. Powinno to być sygnalizowane zapaloną lampką kontrolną w kabinie

lakierniczej.

Środki ochrony dróg oddechowych

W razie zagrożenia parami i mgłą izocyjanianów należy stosować ochrony dróg

oddechowych. Pewne rodzaje tych ochron zabezpieczają zarówno przed inhalacją jak

i rozpryskami:

• maski z pochłaniaczami par i gazów – zapewniają najlepszą ochronę

• przyłbice zasilane sprężonym powietrzem – jest to najczęściej stosowany

sposób w przemyśle samochodowym

• półmaski i respiratory doprowadzające powietrze – należy je stosować

z odpowiednimi ochronami twarzy i oczu, np. z pełnymi osłonami twarzy (ten

sposób zapewnia najsłabszą ochronę).Należy pozyskać informacje u dostawcy

dotyczące sposobu dopasowania ochron do pracownika oraz zasad ich czyszczenia,

konserwowania i sprawdzania. Nie należy przechowywać ochron dróg oddechowych

w kabinach lakierniczych ani w żadnych innych miejscach, gdzie mogłyby zostać

zanieczyszczone.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: