Kay Guy Gavriel - Lwy Al-Rassanu.pdf

(1744 KB) Pobierz
Kay Guy Gavriel - Lwy Al-Rassan
Guy Gavriel Kay
Lwy Al-Rassanu
(The Lions of Al-Rassan)
Przełożyła Agnieszka Sylwanowicz
 
Dla Harryego Karlinskyego i Mayera Hoffera, po trzydziestu pięciu latach
 
PODZIĘKOWANIA
Ci z nas na tyle zuchwali, by stąpać po linii oddzielającej historię od tego, co
stworzyła wyobraźnia – lub taką linię tworzyć – mają ogromny dług wobec
historyków, którzy, zagłębiając się we fragmentaryczne zapiski z naszej przeszłości,
podejmują się tym bardziej twórczej pracy, im dalej się cofają.
Jeśli chodzi o prace przygotowawcze oraz natchnienie do stworzenia mojego
wyimaginowanego Al-Rassanu, jestem dłużnikiem wielu osób. Wśród nich chciałbym
szczególnie wyróżnić Richarda Fletchera, Davida Wassersteina, T. F. Glicka, Nancy
G. Siraisi i Manfreda Ullmanna (w kwestiach medycznych), S.D. Goiteina, Bernarda
Reillyego, Pierre’a Riche’a, a także poruszające, płomienne pisarstwo Rheinharta
Dozy’ego.
Osoby dobrze znające okres, który posłużył mi za punkt wyjścia, znajdą
w wierszach i piosenkach pojawiających się na kartach tej książki echa najbardziej
elokwentnych głosów półwyspu. Wypada mi w tym miejscu złożyć hołd sztuce –
między innymi – al-Mutamida, ar-Rundiego, ibn’Ammara oraz ibn Bassama.
Z zawiłościami i potęgą Półwyspu Iberyjskiego zaznajomiło mnie dwoje ludzi,
którzy od dawna ucieleśniają w moim życiu pojęcie cywilizowanego istnienia: Gladys
i David Bruser. To, że mogę im tu podziękować, sprawia mi wielką przyjemność.
Nieustannie korzystam z talentu i doświadczenia wielu osób. Dr Rex Kay, który
zawsze służy mi pomocą, jak nigdy pomógł mi zebrać informacje na temat
poruszanych w tej książce zagadnień medycznych oraz na bieżąco starannie
przeglądał maszynopis. Sue Reynolds sporządziła kolejną przejrzystą, niezbędną
mapę. We Francji wspierali mnie swą przyjaźnią i zachętami Stan Robdell i Cynthia
Foster oraz Mary i Bruno Grawitzowie. W Toronto mój stary przyjaciel Andy Patton
nieustannie pozwala mi korzystać ze swej inteligencji i równie niesłabnącego
wsparcia. A w domu i za granicą dodają mi sił trzy osoby, które darzę miłością: moja
matka, syn i żona.
Wieczór na zawsze jest głęboko we mnie.
Niejeden platynowy, północny wschód księżyca,
Niczym stłumione odbicie, miękko,
Po wielekroć mi przypomina.
Będzie moją oblubienicą, moim alter ego.
Bodźcem, bym się odnalazł.
Ja sam Jestem południowym wschodem księżyca.
Paul Klee „Dzienniki tunezyjskie”
 
 
GŁÓWNE POSTACIE
WAL-RASSANIE
(Wszyscy są aszarytami, czcicielami gwiazd Aszara, chyba że podano inaczej)
Król Almalik z Cartady („Lew z Cartady”) Almalik, jego najstarszy syn i dziedzic
Hazem, jego drugi syn Zabira, jego ulubiona kurtyzana Ammar ibn Khairan
z Aldżais, jego główny doradca, opiekun królewskiego dziedzica Król Badir z Ragosy
Masur ben Avren, jego kanclerz, wiary kindathijskiej Tarif ibn Hassan z Arbastro,
człowiek wyjęty spod prawa Idar i Abir, jego synowie Husari ibn Musa z Fezany,
kupiec handlujący jedwabiem Dżehana bet Iszak, lekarka w Fezanie, wiary
kindathijskiej Iszak ben Jonannon, jej ojciec Eliana bet Danel, jej matka Velaz, ich
służący
W TRZECH KRÓLESTWACH ESPERANII
(Wszyscy są dżadytami, czcicielami boga-słońca, Dżada)
Król Sanczo Otyły z Esperanii, zmarły Król Raimundo z Valledo, najstarszy syn
Sancza, zmarły
W królestwie Valledo (stolica: Esteren)
Król Ramiro, syn Sancza Otyłego Królowa Ines, jego żona, córka króla Ferrieres
Hrabia Gonzalez de Rada, konetabl Valledo Garcia de Rada, jego brat Rodrigo
Belmonte („Komendant”), żołnierz i hacjender, były konetabl Valledo Miranda
Belmonte d’Alveda, jego żona Fernan i Diego, jego synowie Ibero, duchowny,
nauczyciel synów Rodriga Belmontego Lain Nunez, Martin, Ludus, Alvar de Pellino,
członkowie oddziału don Rodriga
W królestwie Dżalonii
Król Bermudo, brat Sancza Otyłego Królowa Fruela, jego żona Hrabia Nino di
Carrera, ulubiony dworzanin króla (oraz królowej)
W królestwie Ruendy
Król Sanczez, najmłodszy syn Sancza Otyłego, brat Ramira z Valledo Królowa
Bearte, jego żona
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin