cwicz25pl.pdf

(144 KB) Pobierz
Microsoft Word - CWICZ25.doc
1
ĆWICZENIE NR 25
WYZNACZENIE LICZBY ERYTROCYTÓW ZA POMOCĄ
ELEKTROHEMOSKOPU HELLIGE'A
CZĘŚĆ TEORETYCZNA
Elementy morfotyczne krwi: erytrocyty, płytki krwi i leukocyty stanowią ok. 45 - 50%
całej objętości krwi. Najliczniejszą grupę tych elementów stanowią erytrocyty i u zdrowego
człowieka ich liczba wynosi ok. 4 - 5 mln/ µ l krwi. Odchylenia od tych wartości są istotnym
wskaźnikiem diagnostycznym w stanach patologicznych. W laboratoriach stosuje się wiele
metod wyznaczania liczby krwinek czerwonych, przy czym do najpopularniejszych zaliczyć
można wyznaczanie liczby hematokrytowej czy bezpośrednie zliczanie krwinek w polu
widzenia mikroskopu optycznego. Ostatnio coraz częściej stosowana jest metoda
turbidymetryczna, polegająca na mierzeniu natężenia światła rozproszonego na elementach
morfotycznych zawieszonych w izotonicznej cieczy. Przyrząd, którego schemat przedstawia
poniższy rysunek, pozwala łatwo, szybko i dość precyzyjnie określić liczbę erytrocytów we
krwi.
Zasada działania przyrządu jest następująca: z otworu M wychodzi wiązka światła,
która jest skupiona przez soczewkę S ustawioną tak, aby światło padało na przesłonę P
pochłaniającą światło. Jeżeli naczynie N jest wypełnione cieczą, która nie rozprasza światła, to
brzegi plamki świetlnej są prawie ostre i światło w całości zostaje pochłonięte przez przesłonę
P, w wyniku czego na fotoopornik F pada tylko znikoma ilość światła, a mikroamperomierz
wskazuje nieznaczne natężenie prądu. Jeżeli do cieczy wprowadzimy krwinki, to zachodzi
zjawisko Tyndalla, czyli rozpraszanie światła na cząsteczkach koloidu. Im większa jest liczba
201480797.005.png
2
krwinek, tym więcej światła ulega rozproszeniu. Padające światło wywołuje wzrost liczby
nośników prądu elektrycznego w fotooporniku, powodując wzrost przewodności tego
fotoopornika. Efektem jest wzrost płynącego przez fotoopornik natężenia prądu
odczytywanego przez mikroamperomierz. Wzrost ten jest proporcjonalny do ilości
rozproszonego światła. Równocześnie z rozpraszaniem zachodzi zjawisko absorpcji światła
przez krwinki, które przy bardzo wysokim stężeniu koloidu powoduje spadek natężenia światła
rozproszonego, co odnotowujemy jako spadek wartości natężeń odczytywanych na
mikroamperomierzu.
CZĘŚĆ DOŚWIADCZALNA
I. Wykonanie krzywej wzorcowej:
1. Za pomocą przełącznika włączyć źródło światła.
2. Uprzednio umytą i dokładnie wysuszoną kuwetkę wypełnić do wysokości 2/3 naczynia
izotonicznym roztworem (PBS) i wstawić do przyrządu. Wyzerować elektrohemoskop .
3. Wkraplać do kuwetki kolejno po jednej kropli uprzednio wymieszanego wzorcowego
roztworu krwi (za każdym razem mieszając starannie bagietką) i odczytywać kolejne
natężenia prądu I 1 , I 2 , ...., I n . Każda z dodanych kropli zawiera 1 mln erytocytów.
Krople dodajemy do chwili, gdy przestaniemy obserwować wzrost natężenia prądu (zwykle
po dodaniu 14 - 16 kropli).
Uwaga! Kolejnych pomiarów natężenia prądu dokonywać tylko przy zasłoniętym otworze
przyrządu.
4. Po wykonaniu I serii pomiarów i wymyciu kuwetki, w celu uzyskania średnich wartości,
wykonać II, a następnie III serię. Wyniki umieścić w tabeli I.
3
Tabela I
LICZBA
KROPEL
NATĘŻENIE PRĄDU I n [ µ A]
ŚREDNIE
NATĘŻENIE
PRĄDU [ µ A]
SERIA I
SERIA II
SERIA III
0
1
2
3
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
5. Z uzyskanych wartości natężeń sporządzić krzywą wzorcową I=f(n) ,
gdzie:
I - średnie natężenie światła rozproszonego przez erytrocyty [ µ A]
n - liczba erytocytów [mln]
4
201480797.006.png 201480797.007.png 201480797.008.png 201480797.001.png 201480797.002.png 201480797.003.png
4
II. Wyznaczenie liczby erytrocytów w roztworze o nieznanej ich liczbie:
1. Powtórzyć czynności opisane w punkcie I. 1. i I. 2.
2. Do kuwetki wkroplić 2, 4 i 6 kropli roztworu X, przygotowanego przez asystenta.
3. Odczytać kolejne natężenia prądu I x2 , I x4 i I x6 .
4. Wyniki zapisać w tabeli II.
Tabela II
LICZBA KROPEL
NATĘŻENIE
PRĄDU I
[ µ A]
0
2
4
6
5. Korzystając z uprzednio sporządzonej krzywej wzorcowej wyznaczyć liczbę erytrocytów
w 1 kropli krwi.
Sprawozdanie powinno zawierać_:
1. Schemat przyrządu.
2. Tabele pomiarów.
3. Krzywą wzorcową.
4. Wyznaczenie liczby erytrocytów w 1 kropli roztworu o nieznanej ich liczbie.
201480797.004.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin