KOŚCIÓŁ ŚW. MATEUSZA
- neoromańska świątynia ewangelicko-augsburgska
Świątynię ewangelików zaprojektował na początku XX w. Johannes Wende. Budowa zaczęła się trzy lata później - w porównaniu do budowy katolickiego kościoła - ale realizacja ciągnęła się znacznie dłużej. Przerywano ją najpierw z powodu rewolucji w 1905 r., a potem działań wojennych. Kościół oddano do użytku dopiero w 1928 r. W czasie budowy zmieniono projekt. Parafianie uznali, że kościół byłby zbyt mały dla wciąż rosnącej liczby wiernych. Nie bez znaczenia był też fakt, że nieopodal wspaniale prezentowała się okazała świątynia katolicka. Ewangelicy chcieli mieć równie efektowny kościół. Korekty do projektu wprowadził berliński architekt Franz Schwechten.
Kościół św. Mateusza wybudowano na planie krzyża równoramiennego. Przykryto żelbetową kopułą o średnicy 26 m. Na owe czasy było to wielkie osiągnięcie techniczne. Świątynia ma charakter neoromański. Najbardziej charakterystyczna jest 80-metrowa wieża o kwadratowej podstawie, która w górze przechodzi w ośmiobok. Nad głównym, bogato zdobionym portalem, a przede wszystkim w elewacjach bocznych są przepiękne olbrzymie rozety, które nadają świątyni świetności. W środku na uwagę zasługują: wykonany z białego marmuru ołtarz główny, imponujący żyrandol, piękne witraże oraz ambona.
Ewangelicka świątynia przetrwała do dziś niemal w nienaruszonym stanie i nadal służy łódzkim luteranom, a także wszystkim łodzianom. Dzięki doskonałej akustyce organizowane są tam wspaniałe koncerty.
japa45