Leki dla ratownika.docx

(179 KB) Pobierz

C:\Users\Karina\Pictures\114719986572627086.jpg

 

 

 

Leki, które mogą być podawane przez

ratownika medycznego

 

(wg Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 14.01.2008 r.)

 

 

 

 

1.    Tabela leków dla ratownika medycznego

2.    Wskazania

3.    Preparaty i postać

4.    Sposób podania

5.    Dawkowanie

6.    Działanie i mechanizm działania

7.    Działanie niepożądane

8.    Przeciwwskazania

9.    Wskazówki dodatkowe

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                          Opracowanie na podstawie literatury:

                                                      Rafał Broda

 

 

 

1.       Acidum acetylsalicylicum, Acetylsalicylic acid

Kwas acetylosalicylowy – Polopiryna S, Aspirin

 

Lek przeciwbólowy, przeciwgorączkowy, przeciwzapalny (niesteroidowy), hamujący agregacje płytek

 

Sposoby podawania:  doustnie

 

Preparaty i postać:  Polopiryna S tabl. 0,3g.

                                 Aspirin tabl. 0,5g. fiolki 0,5mg.


Wskazania:  Stany gorączkowe, przeziębienia, bóle różnego pochodzenia, nerwobóle, bolesne miesiączkowanie, choroba reumatyczna oraz gośćcowa, zapobieganie zakrzepicy naczyń krwionośnych, zapobiegawczo przed zawałem serca, schemat MONA

Dawkowanie:

dorośli:

przeciwbólowo – 1/2 tabl. Aspiryny 500 – 1000mg. p.o.,

w świeżym zawale serca – 1 tabl. Polopiryny S (300mg.) p.o.,

(jeżeli tabletkę żuje się to wchłanianie jest lepsze)

 

 

 

 

 

 

 

 

Działanie i mechanizm działania: Zmniejsza agregację płytek, działa przeciwbólowo, przeciwgorączkowo i przeciwzapalnie. Działanie przeciwgorączkowe i napotne jest silnie zaznaczone już przy dawkach 1,0-1,5 g/dobę (zwłaszcza przy podwyższonej temperaturze ciała). Działanie przeciwzapalne wyraźnie zaznaczone jest dopiero po kilku dniach przyjmowania. W dawkach powyżej 1 g/dobę kwas acetylosalicylowy zmniejsza krzepliwość krwi i wykazuje działanie fibrynolityczne. Wchłania się szybko i prawie całkowicie z przewodu pokarmowego.


Działania niepożądane:  Podrażniają błonę śluzową przewodu pokarmowego, zespół Reye’a (stłuszczenie wątroby), zawroty głowy, szum w uszach, uczulenie,

 

Przeciwwskazania: Stany zapalne przewodu pokarmowego, choroba wrzodowa, zaburzenia równowagi kwasowo – zasadowej, ciąża, krwawienie miesiączkowe, skaza krwotoczna, dzieci a zwłaszcza poniżej 3 lat
 

Wskazówki dodatkowe:

Podobnie jak inne salicylany, nie obniża temperatury w stanie normotermii lub temperatury podwyższonej fizjologicznie np. po wysiłku fizycznym

 

 

 

 

 

 

 

2.     Amiodaroni hydrochloridumAmiodarone

      Cordarone, Opacorden, Sedacorn

 

Lek antyarytmiczny klasy III

 

Sposoby podawania:  dożylnie, doszpikowo

 

Preparaty i postać:  Cordarone – roztwór do wstrzyknięć 150mg./3ml. amp.

                                         (rozpuszczamy do 20ml. w 5% glukozie)

 

Wskazania:  Amiodaron podaje się dożylnie w sytuacjach, gdy konieczne jest uzyskanie szybkiego działania leku lub gdy podawanie doustne nie jest możliwe. Leczenie groźnych dla życia zaburzeń rytmu serca: NZK w nawracającym VF/VT, stabilne hemodynamiczne częstoskurcze komorowe i nadkomorowe z szerokimi QRS, migotanie przedsionków, inne tachyarytmie.

Dawkowanie:

dorośli: 

W NZK VF/VT jednorazowo 300mg. i.v., następna 150mg. i.v.,

stabilne częstoskurcze 150mg. i.v., 300mg. wlew kroplowy 1h, 900mg. wlew dożylny 24h

dzieci:

bolus 5mg/kg . i.v., max 15 mg/kg/dobę.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Działanie i mechanizm działania: Lek antyarytmiczny, normuje pracę serca, działa α i β adrenolitycznie, przedłuża czas potencjału czynnościowego w mięśniu sercowym, wydłuża odstęp Q – T ; zwalnia serce, zmniejsza zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tlen, prawdopodobnie wpływa rozszerzająco na naczynia wieńcowe i zwiększa pojemność minutową serca. Po podaniu dożylnym maksymalne działanie we krwi występuje po ok.15min i utrzymuje się przez 4h. Metabolizowany głównie w wątrobie, wydalany z kałem, w niewielkiej ilości z moczem. Przechodzi przez barierę krew-łożysko.

 

Działania niepożądane:  Spadek ciśnienia, zaburzenia gastryczne, zaburzenia czunności tarczycy, zaburzenia OUN, zapalenie żył w miejscu wlewu, zaburzenia widzenia (zawiera jod)

Przeciwwskazania:  Bradykardia zatokowa, bloki przedsionkowo – komorowe, zespół chorego węzła zatokowego, z wyjątkiem pacjentów z wszczepionym stymulatorem serca lub założonym tymczasowym układem stymulacyjnym. hipokaliemia, zaburzenia tarczycy, Zapaść naczyniowa, ciężkie niedociśnienie tętnicze. Ciężka niewydolność układu oddechowego. Kardiomiopatia zastoinowa, niewydolność serca. Ciąża i okres karmienia piersią.

 

Wskazówki dodatkowe: 

Nie podawać z innymi lekami antyarytmicznymi np. z glikozydami, chinidyną – nasila działanie chronotropowe ujemne (zwolnienie)

 

 

3.     Atropinum sulfuricum

Atropina, Siarczan atropiny

 

Lek cholinolityczny (parasympatykolityk), alkaloid pokrzyku lub wilczych jagód

 

Sposoby podawania:  dożylnie, domięśniowo, podskórnie, dotchawiczo, doszpikowo

 

Preparaty i postać:  Atropinum – roztwór do wstrzyknięć 0,5mg/1ml amp.

                                 (pH 3,5 – 6,5)                                              1mg/1ml amp.

                                                                                            

Wskazania:  NZK w mechanizmie PEA i asystolii.

Bradykardia zatokowa – spowodowana odruchowym pobudzeniem nerwu błędnego.

Stany skurczowe jelit, układu moczowego, kolka żółciowa, premedykacja do znieczulenia ogólnego, zatrucie środkami fosforoorganicznymi, glikozydami nasercowymi i niektórymi grzybami.

Dawkowanie:

dorośli: 

w asystolii i PEA jednorazowo 3mg. iv.

w bradykardii 0,5mg. iv. do max 3mg.

 

 

 

 

 

 

 

 

Działanie i mechanizm działania: Rozszerza źrenice, podwyższa ciśnienie płynu w gałce ocznej, hamuje wydzielanie gruczołów - potowych, łzowych, ślinowych, śluzowych, nieznacznie rozszerza oskrzela.

Przyśpiesza zatokowy i przedsionkowy ośrodek bodźcotwórczy serca. Hamuje wpływ nerwu błędnego na układ sercowo-naczyniowy, przyspieszając przewodzenie i czynność serca. Rozszerza naczynia krwionośne skóry, powodując jej zaczerwienienie. Zmniejsza napięcie mięśni gładkich przewodu pokarmowego, dróg żółciowych, moczowodów i pęcherza moczowego. Posiada działanie ośrodkowe, wywołując w zależności od dawki stan pobudzenia lub depresji.

Atropina wiąże się kompetencyjnie z receptorami muskarynowymi w mięśniach i blokuje ich działanie. Działa antagonistycznie na organofosforany i muskarynę (gazy bojowe np. sarin i niektóre gatunki grzybów)

 

Działania niepożądane:  Dawki toksyczne wywołują wzrost pobudliwości, niepokój, zaburzenia orientacji, omamy, majaczenie oraz objawy psychotyczne. Zatrucie powoduje wzrost tem. > 410C, przyśpieszenie oddechu, agresję, omamy, splątanie, zatrzymanie moczu, suchość w drogach oddechowych, drgawki i śpiączkę

Przeciwwskazania:  Zaburzenia rytmu serca z tachykardią, ostre krwotoki, miastenia, jaskra, przerost gruczołu krokowego.

 

Wskazówki dodatkowe: 

Możliwość wystąpienia paradoksalnej bradykardii na początku działania przez 1 – 2 min., fizostygmina odwraca efekty przedawkowania ale może spowodować bradykardię i asystolię, nie podawać pacjentom po przeszczepie serca, ponieważ może wywołać zaawansowany blok serca lub zatrzymanie zatokowe.

 

4.     Captoprilum

Captopril

 

Lek hipotensyjny, Inhibitor konwertazy angiotensyny (osoczowy inhibitor ACE)

 

Sposoby podawania:  doustnie

 

Preparaty i postać:  Captopril – 12,5mg. 25mg. 50mg. 100mg. tabl.

 

Wskazania:  Nadciśnienie tętnicze różnego pochodzenia. Lek wspomagający w przewlekłej niewydolności krążenia pochodzenia sercowego (w zastoinowej niewydolności krążenia).

Dawkowanie:

dorośli: 

w nadciśnieniu 50 – 300mg./dobę p.o.

w niewydolności krążenia 6,25 – 12,5mg.  p.o.

 

 

 

 

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin